Seven insan + sayan insan+ iyi bi insan dövemez.. Dayak yese de tepki veremez. + insan kendisini döven insanı sevemez+saygı duyamaz.. Sizin aranızdaki şeyin adı da aşk değil hastalık .Başka bi açıklamaya gerek duymuyorum. Kurtulun ondanYaklasik 2 yildir birlikteyiz, 3.5 aydir birlikte yasiyoruz. Ayni universiteye gidiyoruz, kucuk bi sehirdeyiz. Birbirimizi cok seviyoruz, onun da bana cok deger verdigini biliyorum ama sinirlerine hakimiyet konusunda sorunlari var. Iliskimizde burda da anlattigim gibi eski sevgili sorunlari vs olmustu onlari atlattik bi sekilde ben onun icin tek oldugumu biliyorum,goruyorum. Normalde cok dusuncelidir, cok iyi kalplidir ama konu tartismaya gelince artik siddet gormeye basladim. Daha aylar once ilk defa sacimi cekmisti, sonra tokat geldi ve simdi resmen dovuyor. Kufur,hakaret falan bunlari saymiyorum. Normalde hic boyle biri degil ama sinir krizleri geciriyor ve bana saldiriyor. Onu cok cok cok seviyorum ilerde yanimda onu gormek istiyorum o da oyle bilyorum cok pisman oluyo agliyo sonra ama ben artik dayanamiyorum. Ayrilmak istiyorum ama beni bekleyen o yalnizlik o bunalim, ona karsi olcak olan ozleme, onsuzluga cesaret edemiyorum. Ondan baska kimseye asik olamam gibi hissediyorum,o benim ilk sevgilim. Dusuncek olursakta kendimi bu sekilde mahvedemem. Annesine soyledim annesi konusmus onunla, hak vermis annesine. Bugun babasina yazmayi dusunuyorum daha az once cok buyuk bir kavga gecti aramizda. Ben kendi babama soylersem isler cok karisicak, babam onu yasatmaz resmen. Aklim cok karisik en buyuk pismanligim belki de onunla ayni eve cikmak oldu, ha deyince degisilmiyo, ayni evin icinde hapis gibi. :/ kizlar bir akil verin yardimci olun bana lutfen cok buyuk bir cikmazdayim, cok kotu durumdayim artik siddet gormekten biktim ama okadar cok seviyorum ki onsuz olmakta istemiyorum bunun bi cozumu yok gibi :/
bazı hemcinslerim gerçekten aptal!
kaybettiği özgüvenini yeniden kazanma yeri burası mı? siz de benzer şeyler yaşıyor olmalısınız? bir kadın bunu kendine reva görüyorsa kadın da hastadır.buradan konuşması gerçekten çok kolay..
yapmayın, etmeyin....
konuyu açan arkadaş için söylemiyorum, genel olarak söylüyorum. gerçekten o kadar kolay olmuyor, insanın aklı gidiyo, doğruyu yanlışı herşeyi karıştırıyorsun.. sağlıklı düşünemiyorsun.. neden biliyor musun? çünkü çok korkuyorsun....
kaybettiği özgüvenini yeniden kazanma yeri burası mı? siz de benzer şeyler yaşıyor olmalısınız? bir kadın bunu kendine reva görüyorsa kadın da hastadır.
işte bunun adı aptallık. korkuyorsa sığınılacak yer polistir ailedir.kendisine hiç değer vermeyen birine bunca değer vermek nedir allah aşkına? arkadaş nasıl kurtulayım demiyor, çok seviyorum aşığım diyor. siz kurtulmuşunuz tebrik ederim.siz beni yanlış anladınız sadece demek istediğim insan sağlıklı düşünemiyor, sevgi aşk filan değil mesele..
evet yaşadım yukarı da yazdım isterseniz okuyabilirsiniz.
ama ben çok geç anladım, kendi değerimi ailemin değerini önemli olduğumu çok geç anladım...
işte bunun adı aptallık. korkuyorsa sığınılacak yer polistir ailedir.kendisine hiç değer vermeyen birine bunca değer vermek nedir allah aşkına? arkadaş nasıl kurtulayım demiyor, çok seviyorum aşığım diyor. siz kurtulmuşunuz tebrik ederim.
Yaklasik 2 yildir birlikteyiz, 3.5 aydir birlikte yasiyoruz. Ayni universiteye gidiyoruz, kucuk bi sehirdeyiz. Birbirimizi cok seviyoruz, onun da bana cok deger verdigini biliyorum ama sinirlerine hakimiyet konusunda sorunlari var. Iliskimizde burda da anlattigim gibi eski sevgili sorunlari vs olmustu onlari atlattik bi sekilde ben onun icin tek oldugumu biliyorum,goruyorum. Normalde cok dusuncelidir, cok iyi kalplidir ama konu tartismaya gelince artik siddet gormeye basladim. Daha aylar once ilk defa sacimi cekmisti, sonra tokat geldi ve simdi resmen dovuyor. Kufur,hakaret falan bunlari saymiyorum. Normalde hic boyle biri degil ama sinir krizleri geciriyor ve bana saldiriyor. Onu cok cok cok seviyorum ilerde yanimda onu gormek istiyorum o da oyle bilyorum cok pisman oluyo agliyo sonra ama ben artik dayanamiyorum. Ayrilmak istiyorum ama beni bekleyen o yalnizlik o bunalim, ona karsi olcak olan ozleme, onsuzluga cesaret edemiyorum. Ondan baska kimseye asik olamam gibi hissediyorum,o benim ilk sevgilim. Dusuncek olursakta kendimi bu sekilde mahvedemem. Annesine soyledim annesi konusmus onunla, hak vermis annesine. Bugun babasina yazmayi dusunuyorum daha az once cok buyuk bir kavga gecti aramizda. Ben kendi babama soylersem isler cok karisicak, babam onu yasatmaz resmen. Aklim cok karisik en buyuk pismanligim belki de onunla ayni eve cikmak oldu, ha deyince degisilmiyo, ayni evin icinde hapis gibi. :/ kizlar bir akil verin yardimci olun bana lutfen cok buyuk bir cikmazdayim, cok kotu durumdayim artik siddet gormekten biktim ama okadar cok seviyorum ki onsuz olmakta istemiyorum bunun bi cozumu yok gibi :/
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?