- 15 Haziran 2019
- 1.619
- 597
- 123
- Konu Sahibi gunesligunlerimiistiyorum
-
- #41
Bebek istemiyordum ve hamile olduğumu öğrenince 1 hafta kimseye söyleyemedim. Once kendim kabullenmeye calistim cunku aklımda hep ayrılık dusuncesi vardı
Bebek istemiyordum ve hamile olduğumu öğrenince 1 hafta kimseye söyleyemedim. Once kendim kabullenmeye calistim cunku aklımda hep ayrılık dusuncesi vardıBen bunu söyleyecektim ama neyde dedim söylemeyeyim. Sanki bebeği kocasını düzeltecek bir araç bir alet olarak yapmış. Ortada nişanlılıkta bile şiddet uygulayan bir adam varken "bebek eve gelince düzelir mi?" diye sormasını buna bağlıyorum ben. Bebeği değil bebeğimi hanımefendi. Bebeği sadece bir araç olarak yapmasaydınız keşke. Bir sürü kadın kocam düzelir umuduyla çocuk yapıp o çocukları da bu hayata sürüklüyor lar. Yazık.
Bebeği hala istemediğiniz belli oluyor ama. Bebek bebek sürekli bebek. Hiç sahiplenme yok, bebeğim demek yok. Yani şimdi linç edecekler bebeğini bebeğim diye sevmek zorunda mı diye ama sizde bebeğe karşı bir sıcaklık yok, yazılarınızda da yok. Bilemiyorum. Sadece yavruya çok üzüldüm.Bebek istemiyordum ve hamile olduğumu öğrenince 1 hafta kimseye söyleyemedim. Once kendim kabullenmeye calistim cunku aklımda hep ayrılık dusuncesi vardı
Derken? Bence bakış açınızı değiştirin dövüp özür dilese sorun yok mu?dovse bile ozur dilemeyen,
Kendimi sevmeyi bilsem hala bu yuvayı düşünür müydüm. Kendime hayrım yok ki cocuguma olsun. Ne yapacağımı bilmiyorumBebeği hala istemediğiniz belli oluyor ama. Bebek bebek sürekli bebek. Hiç sahiplenme yok, bebeğim demek yok. Yani şimdi linç edecekler bebeğini bebeğim diye sevmek zorunda mı diye ama sizde bebeğe karşı bir sıcaklık yok, yazılarınızda da yok. Bilemiyorum. Sadece yavruya çok üzüldüm.
Psikoloğa gitmelisiniz. Durumunuz hiç iyi değil.Kendimi sevmeyi bilsem hala bu yuvayı düşünür müydüm. Kendime hayrım yok ki cocuguma olsun. Ne yapacağımı bilmiyorum
Doğru, zaman geçtikçe daha küstah olmuştu. Cok emek verince de işte insan düşünmeden edemiyor, acaba duzelir miydi diye.Derken? Bence bakış açınızı değiştirin dövüp özür dilese sorun yok mu?
Sorunuza gelince de değişmez. Değişselerdi bunca insan sabrede sabrede ömür törpüleyip sonra da son çare boşanmazlardı.
Merhaba herkese. Bosanma surecindeyim, konu açıp duruyorum yardımcı olanlara cok teşekkür ederim. Bunalımım geçene kadar basınızı sisirecegim heraldesorum şu
Eşim kızdığı zaman şiddete meylediyordu, küçük veya büyük olmak üzere bir miktar bu durumu yaşadım. Bir de psikolojik baskısı vardı, sinirlenmemesi için gergin ve tetikte oluyordum bir yerlerdeyken. 27 yaşındaydı. Erkekler yaşları geçtikçe olgunlaşıp değişebiliyorlar mı? Bu konuda fikriniz var mı? “Belki düzelirdi” diyenler oluyor bazen.
İkinci sorum, hamileyken ayrıldık. Eve bebek girdiğinde erkeklerde olumlu değişim oluyor mu? Yoksa bu tipler daha mı zorlaşıyor. Erkek egemen, ben ne dersem o diyen, dovse bile ozur dilemeyen, beni sen bu duruma getirdin diyen biri. Bu sorularım hakkında tecrübe ve bilgilerinizi paylaşırsanız cok sevinirim
Erkekler değişmez. Hele şiddet varsa zaten söylenecek Bi şey yok özellikle çocuk doğduktan sonra da aynı şekilde devam ederse çocugum psikolojisini düşünsene..Merhaba herkese. Bosanma surecindeyim, konu açıp duruyorum yardımcı olanlara cok teşekkür ederim. Bunalımım geçene kadar basınızı sisirecegim heraldesorum şu
Eşim kızdığı zaman şiddete meylediyordu, küçük veya büyük olmak üzere bir miktar bu durumu yaşadım. Bir de psikolojik baskısı vardı, sinirlenmemesi için gergin ve tetikte oluyordum bir yerlerdeyken. 27 yaşındaydı. Erkekler yaşları geçtikçe olgunlaşıp değişebiliyorlar mı? Bu konuda fikriniz var mı? “Belki düzelirdi” diyenler oluyor bazen.
İkinci sorum, hamileyken ayrıldık. Eve bebek girdiğinde erkeklerde olumlu değişim oluyor mu? Yoksa bu tipler daha mı zorlaşıyor. Erkek egemen, ben ne dersem o diyen, dovse bile ozur dilemeyen, beni sen bu duruma getirdin diyen biri. Bu sorularım hakkında tecrübe ve bilgilerinizi paylaşırsanız cok sevinirim
Bazı ayrılıklarda cocuklar ergenlik cagına geldiğinde, anneyi üzüp “babamdan ayrılmasaydın” gibi laflar ediyorlarmış. Evet oyle bir babada mutsuz olacaktı ama ayrılık sonrası onu bu duygudan da nasıl uzak tutabilirim?Valla hanımefendi babam 55 yaşında değişti, dünya tatlısı romantik bir adama dönüştü. Annemin 28 yılı gitti, benim şimdiye kadarki ömrüm baba sevgisi görmeden geçti, şimdi babam bana sıkı sıkı sarılınca falan neye uğradığımı şaşırıyorum. Bunca yıl beklerim, çocuğum da baba sevgisi görmeden büyüsün gitsin diyorsanız, bekleyin. Küçük bir ihtimal bir gün sevgi kırıntısı görürsünüz artık. Kusura bakmayın biraz sert yazacağım.
Çocuğum baba sevgisi görmesin, benim dayak yememi, aşağılanmamı izleyerek büyüsün derseniz, bekleyedurun. Yarın çocuğunuz sağda solda sevgi ararken hatalar yaptığında da oturup ağlamayın niye böyle oldu diye. Artık hiçbir şey eskiden olduğu gibi değil. Kadınlar boşanınca dünya tersine dönmüyor. Hiçbir çocuk, huzursuz aile içinde büyümemeli. Anne-babanın hatalarını çocuklar çekmek zorunda değil.
En hafif ihtimalle o "bebek" büyüyünce yanlış insanlarda sevgi arayacak, sevgi kırıntısı gördüğü yere koşarak sorgulamadan gidecek. En kötü ihtimallerden biri de madde kullanımı. Sizden nefret etme ihtimali de çok yüksek. Kavga gürültünün içinde psikolojisi bozulacak. Size saygı da duymasını çok beklemeyin. Siz ona duymadınız çünkü. Şu an siz sanıyorsunuz ki onun duyguları, hisleri yok. Yarın olacak ama. Siz belki değişir diye beklerken ömür gidecek, onca yıl... Bakın sadece çocuk açısından yazdım şimdiye kadar. Sizin gencliginizin gideceğini hesaba katmadım bile. Karar sizin. O "belki değişirdi" diyen etrafınızdaki sevgi pıtırcıkları yaşamayacak bu hayatı. Kendinize yazık etmeyin.
Düzelmez. Düzelmez. Düzelmez. Zamanla düzelmez. Sen iyi olunca düzelmez. Annesi babası dedi diye düzelmez. Düzelmez.Merhaba herkese. Bosanma surecindeyim, konu açıp duruyorum yardımcı olanlara cok teşekkür ederim. Bunalımım geçene kadar basınızı sisirecegim heraldesorum şu
Eşim kızdığı zaman şiddete meylediyordu, küçük veya büyük olmak üzere bir miktar bu durumu yaşadım. Bir de psikolojik baskısı vardı, sinirlenmemesi için gergin ve tetikte oluyordum bir yerlerdeyken. 27 yaşındaydı. Erkekler yaşları geçtikçe olgunlaşıp değişebiliyorlar mı? Bu konuda fikriniz var mı? “Belki düzelirdi” diyenler oluyor bazen.
İkinci sorum, hamileyken ayrıldık. Eve bebek girdiğinde erkeklerde olumlu değişim oluyor mu? Yoksa bu tipler daha mı zorlaşıyor. Erkek egemen, ben ne dersem o diyen, dovse bile ozur dilemeyen, beni sen bu duruma getirdin diyen biri. Bu sorularım hakkında tecrübe ve bilgilerinizi paylaşırsanız cok sevinirim
Cocuk tan sonra daha da azıyorlar uzunum. Artık kendilerini garantiye aldıklarını mi dusunuyor lar ne. Sımdı eksilere bakınca cogu anlatır gencken bende dayak yedim oturdum sustum. Simdi iyiyiz diye. Buyuk konusmayım ama ben yapamazdım.benım esim mukemmel mi elbette hayır ama sıddet olayları yok. Olsa yapamazdım galıbaMerhaba herkese. Bosanma surecindeyim, konu açıp duruyorum yardımcı olanlara cok teşekkür ederim. Bunalımım geçene kadar basınızı sisirecegim heraldesorum şu
Eşim kızdığı zaman şiddete meylediyordu, küçük veya büyük olmak üzere bir miktar bu durumu yaşadım. Bir de psikolojik baskısı vardı, sinirlenmemesi için gergin ve tetikte oluyordum bir yerlerdeyken. 27 yaşındaydı. Erkekler yaşları geçtikçe olgunlaşıp değişebiliyorlar mı? Bu konuda fikriniz var mı? “Belki düzelirdi” diyenler oluyor bazen.
İkinci sorum, hamileyken ayrıldık. Eve bebek girdiğinde erkeklerde olumlu değişim oluyor mu? Yoksa bu tipler daha mı zorlaşıyor. Erkek egemen, ben ne dersem o diyen, dovse bile ozur dilemeyen, beni sen bu duruma getirdin diyen biri. Bu sorularım hakkında tecrübe ve bilgilerinizi paylaşırsanız cok sevinirim
Trafikte birisi onun önüne kırarsa aynısını ona yapıyor ve hızlanıp aradaki farkı açıyor. Hızlı bi arabası var. Hem karşılık vermiş oluyor hem de motorunun gücünü göstermiş oluyor.değişme potansiyeli olan her insan değişir. peki bu potansiyel sizinkinde var mı nasıl anlayacaksınız? şöyle;
bir hata yaptığında özür diliyor mu ve daha da önemlisi bu özrün arkasında duruyor mu?
şöyle anlatayım; mesela trafikte yanlışlıkla birinin önüne kırdı ve sonra 'kusura bakma kardeş seni görmedim felan' dedi özür diledi.
işte siz yolunuza devam edince ne yapıyor ona bakacaksınız. eğer tavrı değişmediyse yani; mahcubiyeti devam ediyorsa, 'ya gördün mü adama zarar verecektik az kalsın' gibisinden cümleler kuruyorsa; özrünün arkasında duruyordur.
yok yola devam edince (O adama hitaben) 'sende biraz önüne baksana gerizkalı' felan gibi cümleler kurup kendi kendine söyleniyorsa; işte bu adam özrünün arkasında durmuyor demektir. ve düzeltmek çok zordur bu modelleri...
eğer özrünün arkasında duruyorsa, düzeltilebilir modeldir. tabi sizinde düzeltebilme becerilerine sahib olmanız şartıyla...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?