Evliliğinizde sorun olmadığını baştan yazmışsınız,önemli olan sizin anlaşıyor olmanız bana göre.Ailenize de saygılı ve ilgiliymiş ,neden yetinip mutlu olmadığınızı anlayamadım hiçMerhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.
İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.
Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.
Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.
Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Sizene ya? Eşiniz sizi zorlasa buraya kocam beni kv ile samimi olmam için kavga ediyor diye konu açacaksınız. Sanane adam belki sevmiyor belki o samimiyeti hissedemiyor bir karışmayın şu insanlara saygılı mı saygılı. İçli dışlı olmaya gerek yokMerhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.
İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.
Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.
Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.
Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
ben sizin aileniz gibi aileler gercekten simarik buluyorum. esiniz sizinle evlendi diye ailenizle cok samimi olmak zorunda degil, belki tarzlarini sevmiyor, belki dangil dungul konusuyorlar, belki de sadece vakit gecirmek istemiyor olabilir. eger siz de aileniz de bu konuda adami darliyorsaniz, bunun egodan baska aciklamasi oldugunu dusunmuyorum. bir insan surekli esinin ailesi ile ic ice olmak zorunda degil. sizinle arasi iyiyse, ailenize saygiliysa, sizi engellemiyorsa, onu da oyle kabul edeceksiniz.Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.
İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.
Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.
Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.
Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.
İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.
Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.
Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.
Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Tabi ki yanlış yapıyorsunuz keşke insanların da sizin ki kadar ufak dertleri olsa herkesin mizaci farklıdır konuyu fazla büyütüp huzurunuzu durduk yere kaçırmışsınız kimi insan canim cicim olur kimi insan mesafeli ve ben kim ne derse desin insanlarin arasında mesafe olmali ki saygi korunsun eşler arasında bile belirli sınırlar olmalıyken düşünceniz yanlısMerhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.
İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.
Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.
Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.
Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Yapmanız gereken tek şey insanların eşiniz bile olsa iletişim şekline , sosyalleşme şekline müdahale etmemeniz.Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.
İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.
Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.
Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.
Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
Şimdi okudum doğru olanı yapmışsınız bence insanları bundan sonra olduğu gibi kabul edin çok yalnız kalırsınız yoksa en başta karakterini beğendiğiniz için evlendiginiz adamın arkasında durunEvet haklısınız hepiniz.. eşimle konuştuk, yanlış yaptığımı fark ettim. Bundan sonra onu böyle şeyler yüzünden üzmeyecem.. teşekkürler tavsiyeler için
Anlaşılan sizin de saygınız yok insanlara. Doğru düzgün yorum yapmayı beceremiyorsunuz. Saygısız olmayın. Hatamı fark edip yazmışım.Bir iğne iplik alın ellerine çenesine ip dikin sonra gidince orda kukla gibi oynatın adamı seslendirme yaparsıniz istediğiniz gibi oturtturursunuz ,konuşurturursunuz olmaz mı? Bir insanın karakterini değiştirmeye çalışmak nedir Allah aşkına ergen misiniz ? Eşiniz yerinde olsam ailenize adım atmam sizin eşinizin şahsiyetine kişiliğine hiç saygınız yok . Benim eşim de cıvıl cıvıl ailemin yanında sus pus oturur soru sorulursa daha çok konuşur ailesinin yanında da öyle karakteri bu çünkü kimseye göre şekil almak zorunda değil
Saygısız olmayın!Çoklu zeka kuramını yıllarca okuyup öğretmen olan birisi , herkesin tek bir birey olduğu ve farklı mizacı olduğunu öğrenmiş olmalıydı . Ayrıca modern dediğiniz aile yapısı ( herşeyi sizin istediğiniz gibi yapan ) izin verici aile modelidir , hatta bazen ihmalkar aile modeli de olabilir .
Belki de eşinizin ailesi de sizin için ne boş konuşuyor diyordur . Gülüp eğlenirken sanki cennetle mi müjdelendin be kadın diyorlardır .
Bunu dert etmemeliydiniz . Eşinizi olduğu gibi kabul edip mutluluğunuza gölge düşürmeyin. Ben de öğretmenim , tüm gün , tüm yıl konuşmaktan çenem ağrıyor. Okul harici mümkünse sessiz kalıp dinlemeyi , hatta dinlermiş gibi yapmayı tercih ediyorum ki çok söze yalan karışır bir yerde . Adam ne konuşsun sürekli . Ne anlatsın ?
Bana ailecek çok egoist geldiniz . Benimle konuş , ailemle konuş , onlar sen resmî durunca üzülüyor , onları üzme , benim dediğim olsun , ailem mutlu olsun, kayınpederim çok yaşa , kayınvalidem ellllerrrrinnnee kolllarııınna sağlık dünyanın en lezzetli yemeğini yapmışsın vs demesini bekliyorsunuz sanırım .
Yarın bir gün bebeğiniz olunca herkes benim bebeğimi sevsin , ilgilensin vs dersiniz . Hayatı zorlaştırmayın ne kendinize ne de karşınızdakine. Umarım eşinize azıcık saygı duymaya başlarsınız . Bunu başaracağınıza inanıyorum.
Yo ben saygısızlık yapmadım size bir hakaretim var mı? Düzgün yorum yapmak sizi pohpohlamak mi oluyor? siz etraftaki herkesin sizi ve ailenizi pohpohlamasini mi beklersiniz hep piremses misiniz ? Herkese açık yerde konu yapmışsınız bende yorumumu yazdım ha size saygısızlık yapılacak bir durum varsa şikayet et tuşu var basın bakalım saygısızlık varsa yaptırımı olurAnlaşılan sizin de saygınız yok insanlara. Doğru düzgün yorum yapmayı beceremiyorsunuz. Saygısız olmayın. Hatamı fark edip yazmışım.
Adami rahat mi biraksaniz? Ben de es ailesiyle mesafeliyim. Yapim boyle. Esim surekli daha cok konus dese surekli kavga ederdik sanirim. Esinizi rahat birakin, konusmaya zorlamayin.Merhabalar
2 yıllık evliyim. Eşimle çok severek evlendik. Normal evlilik aşamasında yaşanan sorunları neredeyse yaşamadık. Benim ailem moderndir çoğu şeyi geleneksel değil de biz nasıl istersek öyle yaptık.
Eşimi çok seviyorum.Eşim özel bi şirkette mühendis. Ben öğretmenim. Yaşantımız çok şükür iyi. Ben mutlu olayım diye her şeyi yapar. Maddi manevi zora sokmaz beni.
İkimiz de aynı memleketliyiz. Ama İstanbul’da ailelerden uzakta yaşıyoruz.
Asıl konuya gelecek olursak, eşim aileme karşı mesafeli. Gerçi tüm insanlara karşı öyledir. Ama benim ailem çok anlayışlı, neşeli, cıvıl cıvıldır. Eşimin ailesi ise öyle değil, herkes kendi başına büyümüş. Kv ilgisizdir.
Ben istiyorum biraz daha samimi olsun ailemle. Ailem, eşim alışsın rahatlasın diye çok şey yapıyor. Ama eşim hala mesafeli, tedirgin, çekingen.
İstanbul’da da kimsemiz yok. Ne arkadaş ne aile.. Bari ailemizi aradığımızda mutlu olalım istiyorum. Sohbet edelim istiyorum. Sohbet ediyor eşim elbette ama çok resmî. Ya da memlekete gittiğimizde benim ailemin yanında daha rahat otursun istiyorum. Eşim ise çok rahatsız gergin bi şekilde oturuyor.
Bana eşimin aile yaşantısı çok ters gelse de yine de onlara gittiğimizde hep gülüyorum sohbet ediyorum. Eşimin benden öyle bi beklentisi yok. Yapmak zorunda değilsin diyor ama ben bunun yapılmasından yanayım.
Çok konuştuk bu konu hakkında hatta kavga bile ettik.. ben ailene karşı samimiyim sohbet ediyorum diyor ama bence hala mesafeli, yani çekiniyor çoğu şeyden.
Başlarda bu konu hakkında konuşunca bana hak verirdi. Tamam daha çok konuşacam derdi. Gerçekten de çabaladı, evet daha konuşmaya başladı ama yine de az konuşuyor bence. Artık bu konuyu açtığımda bana bağırıyor kızıyor. Yanlış mı yapıyorum bilmiyorum..
Ne yapabilirim? Bana yardımcı olum lütfen.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?