Severek mi evlendiniz.1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim. O da kabul etti ama yine ailesine araçla 15-20 dakika uzaklıkta bir yerde oturuyoruz. Ama ailesine çok düşkündür.
Maalesef ailesi çok kıskanç, saygısız ve cahil. Balayında görümcem ve akrabaları kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. İş yerinde verilen hediyeleri bana haber bile vermeden götürüp gözümün önünde görümceme verdi. Kurban bayramında memleketine gittik akrabasında kaldık. ilk pişen ızgarayı (herkes eşim bize doğru gelirken karısına getiriyo kıyamadı deyip gülüşürken) o ben yokum gibi davrandı doğrudan götürüp kaynanama verdi. bunun gibi durumlar çok oldu biz kadınlarla odada otururken anne ben şuraya gidiyorum gelecek misin diye annesine sorup gitti yine ben yokum gibi davrandı. İlk bayram olduğu için ve başkasının evi olduğu için ben ortamda yabancıydım ama o benimle hiç ilgilenmedi annesiyle ve akrabalarıyla oturdu misafirliğe gittiğimiz başka akrabasının evinde bana yer ayırmamış annesiyle yanyana oturmuştu ben de diğer odada tanımadığım insanlarla oturdum. Aynı bayram yine bana söylemeden çağırmadan beni akrabasının evinde bırakıp başka akrabalarıyla gezmelere gitti ve bu ortamlarda ben akrabalarına hep rezil oldum beni yok saydığı için. Bi akrabasının düğününe giderken annesiyle yanyana gitti ben arkada kaldım resimde de annesinin yanında durdu ben diğer kenarda kaldım. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Kocasından nefret eder eşimi kocası gibi kullanır. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Eşime o apartmana taşınmamız için hala baskı yapıyolarmış o yüzden de onu duygu sömürüleriyle doldurdukları için ilk zamanlar çok fazla kavga ediyorduk. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Eşim normalde de gerçekten zor biri. İnatçıdır, sevgi göstermeyi bilmez, az konuşur. Ailesine gelince öyle değil tabi.. Benimle sevgiliylen 5 dakika bile telefonda konuşmazdı ama evlenince kaç kere akrabalarıyla arkadaşlarıyla 20dk 50dk 1 saat telefonda konuştuğuna şahit oldum. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır.
Bu arada eşimin cinsellikle de pek işi yoktur, ayda bir o da ben yanaşırsam üşene üşene birlikte oluruz. Tartışınca hemen salonda yatar, hiç özür dilemez, her zaman bana suç bulur benim adım atmamı bekler. Çok severek evlendik aslında akşam otururken sarılıp film izleriz, işten güçten gün nasıl geçti diye konuşuruz. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve cinsel hayatımız da pek olmadığı için beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
Onu herkes yanlış anladı açıklık getireyim; ilişkimiz tabiki iyiydi o zamanlar çok ince düşünülmüş hediyeler iltifatlar vs vardı. ama bi tartışma olduğunda ben fevri davranırdım o da hemen kendini geri çekerdi. Böyle olunca ben daha da sinirlenirdim ve tartışma kavgaya dönüşürdü. Uzun süre telefonlaşmaz görüşmezdik. Sonradan bana konuşmadığımız zamanlarda hep mesaj atmamı beklediğini özlediğini, ama ben sinirliyken bilerek konuşmadığını sinirim geçince aramamı beklediğini söylerdi. Evlenince aynı evin içinde olunca arada mesafe olmadığı için sevgiliyken uzaktan kafanızda kurduğunuz şeyleri kurmuyosunuz oturup konuşup çözme imkanı var o yüzden sevgiliyken daha kötüydü evlenince düzeldi diye yazmıştım. İletişimimiz evlenince düzeldi demek istedimTamam işte adam aynı adam, niye sorun yapıyorsun ki. Onu böyle kabullenmişsin zaten. Bir buçuk sene sonra mı geldi rahatsızlığınız
Şu yazıları okudukça1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim. O da kabul etti ama yine ailesine araçla 15-20 dakika uzaklıkta bir yerde oturuyoruz. Ama ailesine çok düşkündür.
Maalesef ailesi çok kıskanç, saygısız ve cahil. Balayında görümcem ve akrabaları kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. İş yerinde verilen hediyeleri bana haber bile vermeden götürüp gözümün önünde görümceme verdi. Kurban bayramında memleketine gittik akrabasında kaldık. ilk pişen ızgarayı (herkes eşim bize doğru gelirken karısına getiriyo kıyamadı deyip gülüşürken) o ben yokum gibi davrandı doğrudan götürüp kaynanama verdi. bunun gibi durumlar çok oldu biz kadınlarla odada otururken anne ben şuraya gidiyorum gelecek misin diye annesine sorup gitti yine ben yokum gibi davrandı. İlk bayram olduğu için ve başkasının evi olduğu için ben ortamda yabancıydım ama o benimle hiç ilgilenmedi annesiyle ve akrabalarıyla oturdu misafirliğe gittiğimiz başka akrabasının evinde bana yer ayırmamış annesiyle yanyana oturmuştu ben de diğer odada tanımadığım insanlarla oturdum. Aynı bayram yine bana söylemeden çağırmadan beni akrabasının evinde bırakıp başka akrabalarıyla gezmelere gitti ve bu ortamlarda ben akrabalarına hep rezil oldum beni yok saydığı için. Bi akrabasının düğününe giderken annesiyle yanyana gitti ben arkada kaldım resimde de annesinin yanında durdu ben diğer kenarda kaldım. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Kocasından nefret eder eşimi kocası gibi kullanır. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Eşime o apartmana taşınmamız için hala baskı yapıyolarmış o yüzden de onu duygu sömürüleriyle doldurdukları için ilk zamanlar çok fazla kavga ediyorduk. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Eşim normalde de gerçekten zor biri. İnatçıdır, sevgi göstermeyi bilmez, az konuşur. Ailesine gelince öyle değil tabi.. Benimle sevgiliylen 5 dakika bile telefonda konuşmazdı ama evlenince kaç kere akrabalarıyla arkadaşlarıyla 20dk 50dk 1 saat telefonda konuştuğuna şahit oldum. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır.
Bu arada eşimin cinsellikle de pek işi yoktur, ayda bir o da ben yanaşırsam üşene üşene birlikte oluruz. Tartışınca hemen salonda yatar, hiç özür dilemez, her zaman bana suç bulur benim adım atmamı bekler. Çok severek evlendik aslında akşam otururken sarılıp film izleriz, işten güçten gün nasıl geçti diye konuşuruz. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve cinsel hayatımız da pek olmadığı için beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
Siz bilirsiniz ama sizsizlik bu adama koymuyor, haberiniz olsun. Kısa bir tatil gibi düşünüyor. Zaten evli iken bile kavga ettiğinizde pırrr diye salona koşmuyor muydu yatmak için? Hep sizden özür beklemiş onda da, aynı evde olmak daha hızlı özür dilemenize, hemen çözüm bulmanıza mı yaradı yani ne oldu?Onu herkes yanlış anladı açıklık getireyim; ilişkimiz tabiki iyiydi o zamanlar çok ince düşünülmüş hediyeler iltifatlar vs vardı. ama bi tartışma olduğunda ben fevri davranırdım o da hemen kendini geri çekerdi. Böyle olunca ben daha da sinirlenirdim ve tartışma kavgaya dönüşürdü. Uzun süre telefonlaşmaz görüşmezdik. Sonradan bana konuşmadığımız zamanlarda hep mesaj atmamı beklediğini özlediğini, ama ben sinirliyken bilerek konuşmadığını sinirim geçince aramamı beklediğini söylerdi. Evlenince aynı evin içinde olunca arada mesafe olmadığı için sevgiliyken uzaktan kafanızda kurduğunuz şeyleri kurmuyosunuz oturup konuşup çözme imkanı var o yüzden sevgiliyken daha kötüydü evlenince düzeldi diye yazmıştım. İletişimimiz evlenince düzeldi demek istedim
çok özür dileyerek soruyorum buna eş mi diyorsunuz..1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim. O da kabul etti ama yine ailesine araçla 15-20 dakika uzaklıkta bir yerde oturuyoruz. Ama ailesine çok düşkündür.
Maalesef ailesi çok kıskanç, saygısız ve cahil. Balayında görümcem ve akrabaları kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. İş yerinde verilen hediyeleri bana haber bile vermeden götürüp gözümün önünde görümceme verdi. Kurban bayramında memleketine gittik akrabasında kaldık. ilk pişen ızgarayı (herkes eşim bize doğru gelirken karısına getiriyo kıyamadı deyip gülüşürken) o ben yokum gibi davrandı doğrudan götürüp kaynanama verdi. bunun gibi durumlar çok oldu biz kadınlarla odada otururken anne ben şuraya gidiyorum gelecek misin diye annesine sorup gitti yine ben yokum gibi davrandı. İlk bayram olduğu için ve başkasının evi olduğu için ben ortamda yabancıydım ama o benimle hiç ilgilenmedi annesiyle ve akrabalarıyla oturdu misafirliğe gittiğimiz başka akrabasının evinde bana yer ayırmamış annesiyle yanyana oturmuştu ben de diğer odada tanımadığım insanlarla oturdum. Aynı bayram yine bana söylemeden çağırmadan beni akrabasının evinde bırakıp başka akrabalarıyla gezmelere gitti ve bu ortamlarda ben akrabalarına hep rezil oldum beni yok saydığı için. Bi akrabasının düğününe giderken annesiyle yanyana gitti ben arkada kaldım resimde de annesinin yanında durdu ben diğer kenarda kaldım. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Kocasından nefret eder eşimi kocası gibi kullanır. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Eşime o apartmana taşınmamız için hala baskı yapıyolarmış o yüzden de onu duygu sömürüleriyle doldurdukları için ilk zamanlar çok fazla kavga ediyorduk. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Eşim normalde de gerçekten zor biri. İnatçıdır, sevgi göstermeyi bilmez, az konuşur. Ailesine gelince öyle değil tabi.. Benimle sevgiliylen 5 dakika bile telefonda konuşmazdı ama evlenince kaç kere akrabalarıyla arkadaşlarıyla 20dk 50dk 1 saat telefonda konuştuğuna şahit oldum. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır.
Bu arada eşimin cinsellikle de pek işi yoktur, ayda bir o da ben yanaşırsam üşene üşene birlikte oluruz. Tartışınca hemen salonda yatar, hiç özür dilemez, her zaman bana suç bulur benim adım atmamı bekler. Çok severek evlendik aslında akşam otururken sarılıp film izleriz, işten güçten gün nasıl geçti diye konuşuruz. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve cinsel hayatımız da pek olmadığı için beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
1,5 yıldır aynı evdesiniz, düzelmemiş işte. Hala kendinizi kandırmaya devam ediyorsunuz.Onu herkes yanlış anladı açıklık getireyim; ilişkimiz tabiki iyiydi o zamanlar çok ince düşünülmüş hediyeler iltifatlar vs vardı. ama bi tartışma olduğunda ben fevri davranırdım o da hemen kendini geri çekerdi. Böyle olunca ben daha da sinirlenirdim ve tartışma kavgaya dönüşürdü. Uzun süre telefonlaşmaz görüşmezdik. Sonradan bana konuşmadığımız zamanlarda hep mesaj atmamı beklediğini özlediğini, ama ben sinirliyken bilerek konuşmadığını sinirim geçince aramamı beklediğini söylerdi. Evlenince aynı evin içinde olunca arada mesafe olmadığı için sevgiliyken uzaktan kafanızda kurduğunuz şeyleri kurmuyosunuz oturup konuşup çözme imkanı var o yüzden sevgiliyken daha kötüydü evlenince düzeldi diye yazmıştım. İletişimimiz evlenince düzeldi demek istedim
Durumunuz nedir merak ettim sizi..Merhaba... Sizi o kadar iyi anıyorum ki ilk eşim aynı böyleydi ailesiyle aynı evde yaşardık ve evliliğimiz boyunca gün içinde beni bir kere bile arayıp sormazdı hep annesini arardı özel hayatımız yok denecek kadar azdı.. olduğu zamanda gider ablasına anlatırdı... bunları okuyunca geçmişte yaşadıklarım geldi aklımaçok zor boşan diyemem belki bi aile terapisti olabilir ama size değer vermeyen insanı sizde yok sayın... belki bu sefer fark eder bir eşi olduğunu.... Allah yardımcınız olsun bir kadın için en zoru eşinin onu anlamaması verdiği değeri hissettirmemesidir.. evliliği ayakta tutan sevgidir evet ama bu sevgi gösterilmedikten sonra olsa ne ollluuuurrrr olmasaaaa ne oluuuurrrr....
aşkla evlenmemişsiniz yoksa mutlaka size ayak uydururdu her zaman öyle davranmıyor diyerek bugün vermeniz gereken kararı çok sonraya belki yıllar sonrasına atmış olursunuzTabiki her zaman öyle davranmıyor ama ailesi doldurunca sanırım direk değişiyor. İki gün önce yine ailesi bir eve toplanmış beni de annemlere gidelim diye kandırıp götürdü, ben de kalabalığa girmedim mutfakta oturdum. Arabada dönerken virüs var kalabalığa neden giriyoruz kandırdın beni zorla götürdün dedim tartıştık. Muhtemelen kaynanam da misafir içine çıkmadı ayıp diye arkamdan sallamıştır. Dün akşam yemeği hazırladım 9a doğru geldi işten hiç de haber vermedi geç geleceğini. Bu akşam yine ortada yok..
tam olarak bende vardı böyle bir eski nişanlı baktım anasından ayrılamıyor biz ayrıldık. anasıyla yaşasın bir ömür onunla evlenecek kıza yazıkNarsist annenin yetiştirdiği narsist ana kuzusu...En tehlikelisi...Bu adamlar sürekli küserler bu yüzden de cinsellik diye bişi kalmaz...Çünkü yatak ayırıp ceza verirler , bu zevk onlar için cinsellikten bile daha iyidir...
Sürekli sana ceza keser kendince, bunlar yaşlandıkça daha huysuz daha acımasız olurlar bilgine...Oturup konuşmak hiçbi.fayda etmez...Annesi ölürse bağlanacak başka birini bulur aileden...Ya da bigün aniden terkedilirsin..Çok yalan soylerler..Anneleri de yalanlarına ortaktır. İkisine de güvenemezsin...Annesi sana cok iyi görünür melek gibi, zannedersin ki senin hk oğluna iyi şeyler soyler ama arkadan oğlunu doldurur.. fena bişey...Kötü insanlardır yani, vicdanları kolay kolay işlemez...Anne oğul iyi takım olmuş tencere kapak kötü karı koca lar gibi yaşarlar...Aslında narsistler ilişkinin 3.ayından itibaren falan belli eder kendini, anlamışsındır da konduramamışsındır...
Kaç kurtar kendini, ne düzelir ne değişir daha da bitirir seni...Cocuk yapıp ta bu adamı omur boyu çekme benden tavsiye...Boşansan da kurtulamazsın ne anasından ne kendinden eğer cocuk yaparsan
Canim eşinle konuş. De ki baban annenle boyle mi? O babanin eşi ben de senin eşinim. Evde olan hiç bir şeyden haberim yok. Bana zaman ayirmiyorsun, aile budcesini benle boluşmuyorsun. Ezdirmen de cabasi. Hizmetçimiyim bu evde. Sadece yedir içir temizliyimi yap ve sus. Ben neyim bu evde? Eşinsem eşin gibi davranmiyorsun. Benim itiraz etme şansim yok mu? Bana sahip çik derken ailene sirtini don mu diyorum? Nolur beni bir kadin gibi degerli hissettirsen? Beni hayattan evlilikden soguttun. Bil ki bu işin sonu boşamaya gidicek. Çunki kendimi bu evde hizmetçiden farkli gormuyorum. Bunlari soyle. Malesef her erkekde var. Benim kaynanam da kiskanirdi. Evlendigimde ben zayifdim. Kv.dem surekli kilo al derdi. Elalemin sozunu fazla takardi. Hep derdi ki elalem diycek çok zayif, elalem diycek gelinlerine bakamiyorlar falan. Eşim de döndu dedi ki elalemle değil benimle evli. Ve ben çok memnunum. Kv o dakika sert cevap verdi ' benim fikrim onemli' gibi. Benim yemeyimi eşim övdugunde kv o dakika atlardi yillardir benim yemeyimi yedin sen diyerek. Şukur simdi tamamen değiştiler. Kp.im baya azarlamişdi kv.mi o nasil kiskançlik diye. Ama benim eşim arkamda durdu. Çocuk için çok kiruyorlardi beni. Neden yok herkesin var falan. Eşim demişdiki bir daha çocuk adi çekerseniz bilinki mesafe koymali olucam. Karimi annem babam da olsa yzmesine izin vermiycem. Ondan sonra çok deyişdiler. Gani ablacim eşin arkanda olmasi çok onemki yoksa malesef konu çikmaza gidiyor1.5 yıldır evliyim. Benim sorunum eşimin beni hala karısı olarak görmemesi ve sahiplenmemesi. Eşimin sülalesi çok iç içe yaşıyor. Evlenmeden önce aile apartmanında oturmak istedi ama ben hep duyduğum tecrübelerden dolayı bir de annesini biraz tanıdığım için istemedim.
Maalesef ailesi çok kıskanç. Balayında kaç defa görüntülü aradılar.. Ben oğullarını ellerinden almışım gibi nereye saldıracaklarını şaşırdılar. İlk evlendiğimizde görümcem her akşam görüntülü arardı saat 10dan sonra.
Kocamın beni sahiplenmediğini düşünmemin sebebi, mesela ben bir işim için ondan 1-2 saat izin alıp yanımda olmasını istediğimde izin almak istemiyorum boş yere deyip gelmedi beni 10 tane işçi adamla yalnız bıraktı, ama 2 hafta sonra annesini hastaneye kontrole götürmek için yarım gün izin aldı. neden emekli olan baban götürmedi hem boş hem de onun arabası var bizim yok deyince canım götürmek istedi dedi. Kaynanam kırılgan narsist yani duygu sömürüsü yaparak bütün ilgiyi kendine çekmeye çalışan biri. Eşim de böyle büyüdüğü için annesiyle karı koca gibi olmuşlar. O yüzden de annesi bdni kıskanmasın diye eşim benim olduğum ortamda annesine ilgi gösteriyo. Annesi en ufak şeyde benden kötülük bekler mesela aradı açmadım diyelim, müsait değildir demez benim telefonumu açmadı der hemen küser, gidip eşime yetiştirir aradım açmadı diye. Ayrıca milletin evine karışmayı kontrol etmeyi çok sever. Sonra pandemiyle az görüşmeye başlayınca biraz düzeldi ama şimdi en basit konuda bile farkediyorum ki eşim hala onlar ne isterse yapıyo benim istemediğim bişey olsa bile umursamıyo sadece kendi ailesi var biz ev arkadaşıyız gibi davranıyo. Konuşmaya çalıştığımda bana ailemi kıskanıyosun diyo. Bu arada görümcem de beni çok kıskanır, sürekli “abimin parasını ben yiycem elin kızı yemesin, abi ikimiz düşsek önce hangimizi kurtarırsın” gibi her gidişimizde böyle iğnelemeler yapar şakayla karışık. Sorsan şaka derler eşim de o bunları söylerken güler. Ayrıca ailesiyle bazı şeyler konuşur aileyle ilgili parayla ilgili ama bunları bana söylemez boşver der. Yani beni yine ailesinin yine dışında bırakır. Sorduğumda da eşim beni sevdiğini söylüyor ama başkalarının yanında hiç öyle davranmıyor ve beni hala karısı olarak görmediğini, sahiplenmediğini düşünüyorum. Sizce boşanmalı mıyım?
Ahh beyimiz bir kıyafet giydirmis ne büyük lütuf şimdi bu yaptığı artı puani diğer puanı olan eksi doğuzbin puanını silmeye yetti ahahha ne kadarda güzel tatlı şey seniBir defa hasta olmuştum annem de tesadüfen bizdeydi. Üstümü giydireceklerdi hastaneye gitmek için, eşim anneme ben giydiririm dedi o giydirdi. Yani öyle şefkati vardır ailesi yokken gayet iyiyiz dediğim gibi. Ama karakter olarak çok başına buyruk asi biridir canı istemediği konularda ailesini de dinlemez annesi duygu sömürüsüyle ikna edene kadar..
Yahu sen minicik şeyi sevgi kırıntısı sanıp ona koskocaman sarılıyorsun ..babandan sevgi gormedin mi hiç yada annenden ne bileyim ..en dandik sevgiliyle bile sarılarak izleyebilirsin dizini ....yazık sana yahu banada yazık bende sevgi sanmıştım çok şükür ömrüm tükenmeden gözlerim açıldı boşadim yeniden evlendim şimdi sevgiyi saygıyı doruklarda yaşıyorum...sevgi kırıntıları toplamaya çalışma yerlerden kendine saygın olsun bu hayatın bu gençliğin bir daha sende olmayacak etrafra sana şiirler yazacak seni göklere cikaricak potansiyelde erkekler var ...hele bide çocuk olursa senden hepten kopar ...çocuktan sonra en sağlam evlilikler bile yaralar alıyor .. bebeğine yazık.. bebeğine ve sana sevgiyi iliklerine kadar hissedettirecek adamı bulmak varken neden bu adam ? Huzur ve mutluluk senin ve gelecekteki bebeğinin olsuneşim aslında sever ama sevgi göstermeyi hiç bilmez. görümcem bi defasında abim anneme düşkün ama beni sevip sevmediğini hiç bilmiyorum hiç bana sevgi göstermez diye bana ağlayarak anlatmıştı.. yani annesi kendine ah oğlum ben hastayım şöyleyim baban ilgilenmedi vs diye diye öyle bağlamış ki.. Evde bana başbaşayken sarmaş dolaş sarılıp tv izler başka koltukta otursam yanına çağırır sarılır. ona da ben alıştırdım gerçi :)
"ailesine düşkün olan erkek aranan bi özellik evine alışınca ailesi sen olacaksın sana düşkün olur bu iyi bişey dedi"
Şunu okuyunca " acaba psikolog diye benim babaanneme mi gitti konu sahibi?" Diye dusundum.
Cunku tam olarak babaannemin kurdugu cumle bu. Bekarken bana aynen boyle soylerdi ki ben o zaman bile bunun dogru olmadiginin farkindaydim.
E boşan?Bugün bu mesajı yazmaktaki asıl sebebim şu; iki üç gün önce bi akrabasının ölümünün 3 senesi oldu diye annelerinde toplanmışlardı. Oraya beni kandırarak götürdü (virüsten dolayı kalabalığa girmiyorum bağışıklığım zayıf ve astımlıyım) sırf ailesinin gönlü olsun diye. Bugün benim babamın ölümünün 1.senesi ama eve az önce geldi ve küs olduğumuz için konuşmadan salona gidip tv açtı.. Bana hiç değer vermediğini yüzüme yüzüme vurmasından bıktım
Bosan canım..Aslında en ufak rahatsız olduğum şeyde hemen söyler dökerim öyle alttan almam ya da halının altına süpürmem. Ama başkasının davranışına ne kadar müdahale edebilirim ki? Çalışıyorum iyi bi kariyerim var maaşım eşimden fazla. Neden öyle düşündünüz yazar mısınız?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?