Biz yeni evliyken, ben hergün sefer tası ile yemek koyuyordum eşimin çantasına. Akmayacak, dökülmeyecek şeyler. Köfte-pilav gibi.
İşyeri mutfağında ısıtıp yerdi öğlenleri.
Ayrıca ikinci hamileliğime kadar da her sabah her ikimize de kahvaltı için sandviç hazırlar, çantalarımıza koyardım.
Bunlar hizmetkarlık değil, zevkle yapıldığında her 2 tarafı da mutlu edecek şeyler.
Sen bence bu konuya takılmada..
Danışmadaki hatunu fırçalıyorsun "sanane" diyorsun, o hala "üni mezunusun, hizmetkarlık ediyorsun" diyor. Seninle bu samimiyeti nerden? Ne zaman yüzgöz oldunuz? Seninle samimiyeti yoksa evvelinden, bu rahatlığı eşinden alıyor demektir.
Patavatsız insanların da sınırları vardır, en azından kimlere patavatsızlık yapılır, kimlere yapılmaz iyi bilirler..