Esim bana tokat atti :(((


Bir bucuk yildir ABD de yasiyoruz.

Kocamla nasil mutlu olduguma geldikdeyse,bende boyle gordum buyudum,babam bizimle ilgilenmedi,akrabalarim da (erkek) cocuklariyla ilgilenmedi.Yani sorunlari oldugu zaman ilgilendiler ama,iste onlarla vakit gecirmek,oyun oynamak,uyutmak gerektiginde bir defa kendisi uyutmak,bunlarin hicibirisini yakinlarimda gormedim,o da gormedi,dogal buluyor onun icin de.Bundan dolayi uzerine gitmemeye calisiyorum,cunki anlatamiyorum.Cocuklarla isten geldikden sonra 5 dakika vakit gecir diyorum, sanki sizinkiler oyle yapmislar diyor.
 
guzelım cok zor durumun kendını guclu hıssetmen lazım ama bunun için bir tutuncagın dal olması lazım calısıyormusun bılmıyorum kısısel ozgurlugun acısından bır iş bulup calısıp guclu oldugunda dogru kararı verıceksın zaten
 

O zaman desene o eskidendi diye. Benim babamda mesela bizi dedemin yaninda kucagina almazdi, ayip diye fakat dedemin olmadigi ortamda bizi kucagina alirdi, sarkilar söylerdi masallar anlatirdi.

Demek istedigim, sadece etrafa bakip ya eskiden yapilan seylere bakmamak gerek ki esinizin artik bundan sonra degiscegini sanmiyorum. Sadece bana tuhaf geldi cünkü nasil sizin etrafinizda erkeklerin çoçuklara hiç bakmamasi normal olarak görünüyor ise, bizde tam tersi. Erkek çoçuk ile hiç ilgelenmiyorsa bu ne biçim baba olarak konusuluyor.

ABD'de yasamaniz durumu kolaylastirabiliyor. Inglizceyi internette bile ögrenebiliyorsunuz. Orada birçok faaliyetler katilabilirsiniz, hobbi edin kendine, evine kapanma, çoçuklarla disariya git,..
 
Calismiyorum, dili iyice ogreneyim,o zaman calismayi dusunucem.Ehliyeti de zaten ozgur ola bilmek icin, gitmek istedigim her yere kendim gide bilmek icin ( burda otobus,dolmus falan yok,herkesin kendi arabasi var) ehliyet yapiyorum.ehliyeti alinca dil kursuna, yuzme kurslarina falan gitmeyi dusunuyorum.
 
Son düzenleme:
Eninde sonunda beni dinleyeceksin demiş ya, bence bir beyzbol sopası al, evde bulundur...

O zaman erkek gücü nereye kadar işe yarıyormuş, anlar....
 
Son düzenleme:

Eşinle aranda geçen değil de,kırmızıyla gösterdiğim yer kafama takıldı.Gerisi önemli değil.Her ailede ara sıra gerginlikler olur da,daha çocukların bu kadar küçükken,kendileriyle birlikte dertleri de büyümemişken bu tahammülsüzlük,bu intihar eğilimi,bu kadar çabuk zayıf düşmek,öfkeye kapılıp gözü birşey görmemek niye.

Eşinle başka bir olaydan tartışmışsın.Onun gerilimi henüz sürerken,çocuğu uyutma olayında gerilim tavan yapmış.Farkındaysan baştan eşin de çocuğunuza müzikli oyuncakla oynayamazsın ayıcığınla uyu demiş.Yani o da bilinçsiz bir baba değil.Çocuk ısrar edince kıyamamış veya o an kafası yoğundur çocukla zıt düşmek istememiştir.Veya 5 dk.lığını o günlük verseydin çocuğa.Mesela bugün yemeğini yedin veya uslu durdun diye ödül olarak oynamana izin veriyorum diyebilirdin.O günlük birşey olduğunu anlardı.Çocuğa uyumaz diye müzikli oyuncağını vermedin ama kavganızdan uyudu mu sence?Eğer eşinle başka ciddi bir problemnin yoksa bence çok büyütme.Tabiki birbirinizden özürdilemeniz gerekli ama boşanmak filan düşünme.

Bir de şu an duygu çöküntüsü yaşayan üzgün anneyi daha da üzmek için çocuğun bunu hayatı boyunca unutmayacak gibi cümleler kullanıp daha yıkıyorlar insanın psikolojisini.Allah aşkına hangimiz çok küçükken anne babamızın hangi sürtüşmesini unutamadıkta beynimizde yer etti psikolojimiz bozuldu.Öyleher olay çocuğun beyninde yer etseydi hepimiz psikolojik manyak olarak gezerdik.Çocuğun beyninde unutamayacağı büyük olaylara şahit olursa kalır.Ama bu anne babanın ufak tartışması için geçerli değil.
 
şunu söyleyebilirim hayatta olmaz dediğin herşey geliyor başa
ne olcak bi tokat bitircekmi evliliği yazık değilmi hiçmi iyi günler olmadı
bence karşılıklı özür dilenmeli
kimse haklı değil sinirler yıpranmış
 
Pardon canim,dun aksam tokat yedim,bugun hicbirsey olmamis gibi gulerek dolasmam gerekiyordu dimi?...........

size hiçbirşey olmamış gibi gülün eğlenin eşinize gülücükler saçın diye yok ama çocuğunuzun doğumgünü senede bir kere yani onun mutluluğunun herşeyden önde gelmesi gerekir annelik fedakarlık demektir moraliniz ne kadar bozuk olursa olsun bunu ona yansıtmamalısınız zaten olan olaydan etkilenmiştir. Biraz unutmasını da sağlar. Kocanızla konuşmayabilirsiniz ama çocuğunuza karşı doğumgününde bir arada olmak çocuk bakımından sorun yok izlenimi yaratmak onunda rahatlamasını sağlar ama siz olan olaydan sonra çocuğunuzu cezalandırmış oluyorsunuz. Benim annem babam kavga ederlerdi çok küçücük yaşımda hep beynime kazınırdı ama akşam olup onları yan yana gördüm mü konuşurlarken dünya benim olurdu hatta aynısı başıma da geldi doğumgünüm öncesi annem babam çok şiddetli kavga ettiler daha 8-9 yaşlarındayım dedim ki hatırlamazlar doğumgünümü hatta bu akşamda kavga olur odama çekileyim ben ama babam pastayla gelmişti annem börekler kekler yapmıştı arkadaşlarımı benden habersiz çağırmışlardı ve gülücüklerle kutlamıştık belki de hala kırgınlardı küslerdi ama benim içim rahatlamıştı. Aranızdaki sorunları çocuklarınıza yansıtmayın problemli bir çocukluk geçirmişsiniz en iyi sizin anlamanız lazım aslında ileride onlarda problemli olacaklar belki de onlarda eşlerine bağıracaklar.
 
Çocuklara karşı anne-baba dengeli bir tutum sergilemeli. Senin 'olmaz' dediğine baba 'olur' derse çocuklar otoriteyi kabul etmez. Onun için sen izin vermediysen eşinin senin arkanda durup çocuğunuzu ikna etmesi gerekliydi.
Gelelim şiddet olayına. Burda iki taraflı şiddet var sanırım. O sana sen ona derken kızışmış ortalık... Böyle öfke anlarında maalesef oluyor böyle durumlar. Şiddeti erkek de uygulasa kadın da uygulasa doğru değil. Bu sorunu ancak konuşarak çözersiniz.
 
ben eşinizle inatlaşmanızın sebebini anlayamadım.. yani belli ki uzun bir süredir evlisiniz, huyunu biliyorsunuzdur.. bırak versin çocuğun eline oyuncağı, o çıkar çıkmaz alın elinden ve çocuklarla güzel bir konuşma yapın.. ne sizi ezik bilsinler ne de babalarını kral.. bırakın eşinizi, siz çocuklara odaklanın bana kalırsa.. sonuçta tokat olayında beraberesiniz, ikiniz de birbirinize vurmuşsunuz..

kalkın süsleyin evi, hediyeler alın, kutlayın çocuğun doğum gününü.. güçlü durun biraz yahu, bir tokatla yıkılmayın hemen.. ne ağlayın yanın da ne de konuşmadığınızı çocuklara gösterin.. sorarlarsa da; anne-baba bazen tartışır, biz sizi çok seviyoruz deyin yumuşatın çocukları.. allah korusun amerikada aile içi şiddetten bir de sosyal hizmetlerle başınız derde girmesin.. ha ama eşinizi süründürün, orası ayrı.. ben kadınlara pozitif ayrımcılıktan yanayım, kadınlar hassastır.. erkek sinirinden kudursa bile tokat atamaz, yok öyle bir dünya..
 

Olanların ardından insanları yargılamak çok kolay. Neden öyle yaptın neden böyle yaptın? Olan olmuş artık. Kimse çocuğuna kötü örnek olmak istemez. Ama hepimiz insanız. Basiretimizin bağlandığı, duygularımızla hareket ettiğimiz anlarımız oluyor. İnsan tüm hayatımı 7/24 sağduyulu geçiremiyor.

Şuan bence yapman gereken eşine karşı muhakkak tavrını koymalısın. Bunu asla unutmayacağını ve onu affetmeyeceğini hissettirmelisin. Eminim o da şuan pişmandır ve gönlünü almak için bir yol arıyordur. Madem çaresizsin ve gidecek yerin yok o zaman tavrını al, özür dilemesini sağla (biz kadınlar bu konuda çok iyiyizdir) Sonrasında kendi hatanı kabul et ve çözüm yolu arayalım de. Aynı zamanda bu süreçte kızının da yaşayacağı olası bir şoktan dolayı sizi mutlu görmesi önemli.


Bence kadınlığını kullanarak eşine özür diletebilir, evliliğini kurtarabilir ve kızınıza mutlu bir aile olduğunuzu gösterebilirsiniz.

Bol şans.. Hayırlı haberlerinizi duymak isterim.
 

Ben size katılmıyorum. Dost acı söyler...

Farklı açılardan bakılmadıktan sonra paylaşımın anlamı yok ki.
 
Lutfen bu cocuk olayini bu kadar abartmayin.Tamam,yalnis yapdik,farkindayim,cocugun yaninda kavga edilmez,ama o daha cok kucuk,bunlar hafizasinda falan kalmaz,cunki sadece tartismamizi gordu,tokat olayini digil.bu gun sabah kizima dun ne oldu diye sordum,o da baya bir dusundukden sonra babamla kavga ettiniz dedi.yani babam sana vurdu falan demedi.Hep benim boyle mutsuz gorup mutsuz olmasin diye "kizim basim agriyor,ondan boyleyim" dedim ve inandi ve simdi cok mutlu,oyun oynuyor kardesiyle.Siz sizin 8-9 yasinizin hatirasiyla 3 yasindaki cocugun hatirasini ayni kefeye nasil koyuyorsunuz?
 
Hatalı olduğunuz nokta eşinizi tanıyosunuz yani okadar inatlaşmaya olayın kavgaya dönüşeceği bellidir o sırada çıkacaktınız odadan. Sonuçta çocuğa kendinizi zayıf göstermeyim derken itişip, kakışan, itilen bir ebeveyn imajı çizdiniz.
Yargılamak için demiyorum haddim de değil ama meraktan soruyorum sadece bu adam hep böyleyse bu kadar şikayete neden iki çocuk cidden anlamadım sanırım bazen gidişatı düşünmüyoruz.

Ve evet çocuğunuza doğum gününü borçlusunuz. Çünkü onun hiç bi'suçu yok. Güzel güzel yemeklerinizi yapın, az da olsa gülümsemeye çalışın lütfen çocukların zihinlerinde yer etmesin.

Ben 23 yaşındayım ne zaman tartışsalar kesin duyardım en küçük didişmeden tutun, en büyük kavgaya kadar. Küçükken küçüktür anlamazdı, büyüyünce zaten büyüdün oldu. Malesef bunlar zihinde kalıyo, unutulmuyo ben bi'evlat olarak onların bireysel tartışmalarına maruz kalmak zorunda değildim, hala da değilim.

Ne kadar üzgün de olsanız önceliğiniz evlatlarınız çünkü siz bi'annesiniz.
 
Ozur olayina gelince,o bana pisman oldugunu belli ederse,ozur dilerse bende dilerim,cunki sonucda tartismayi uzatmamaliydim,belkide hakli olsam bile,uzatmamam gerekirdi.Ve simdiye kadar anlamis digilim nasil ona tokat attigimi.Soylediyim gibi evlenmeden once abim bana cok el kaldirirdi,hicbir zaman karsilik vermedim.Simdi ne oldu anm=layamadim,nasil oldu ona tokat attim,aklim almiyor.Refleks gibi oldu,o kaba laf kullandi bende kendisine soyledim ayni sozleri,o beni tutub silkmeye,itmeye basladi,bende aynisini yaptim.Iste tokat atincada yalnislikla bende attim (((( Ama ilk tokati atan,ve benim tokatimdan sonra iki tane tokat atanda o oldu.
 

Bastan sonuna kadar haklisiniz,o odadan cikmam gerekiyordu.Beni kucuk dusurmesine aldirmamaliydim,ama yapamadim.Keske zamani geri dondere bilsem,cok kotuyum ,cok.Icim oyle bir aciyorki.Cocuklarimdan gizli agliyorum,o nasil bana el kaldirdi,beklemiyordumondan bunu((((((((((((((((((((((((((((
 

Ama nasil?
 

Erkekler sinir konusunda bizden çok başka boyuttalar malesef (çoğu diyeyim)
Artık olan olmuş bundan sonrası önemli.
Siz evlatlarınızın yüzünü güldürün yine, eşinizle de konuşmayın insan yerine konulup iki kelime laf edilmeyince anlar belki yaptığı eşekliği.
 

Biz son zamanlar goze mi geldik ne bilmiyorum,cok kavga ediyoruz,oysa cok iyi anlasiyorduk.Son zamanlar yapdigimiz kavgalardan dolayi gunlerdir konusmadigimiz oldu,ama umursamadi bile.Simdide umursayacagini sanmiyorum.Ama yinede uzun bir sure konusmamayi dusunuyorum.Ama ozur dilemezse ne olucagini bilmiyorum.Bende tokat attim ya,bu onun icin iyi bir joker olmusdur artik,ozur dilemesi vardisa bile dilemez.Oysa ilk tokat atan o.
 
Son düzenleme:
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…