- Konu Sahibi delimelek2170
-
- #81
Ne kadar ilginç. Hani sadece çoçuk bakim konusunda ilgilenmeseydi, neyse derim, tipik eski kafali Türk erkegi derdim fakat esiniz çoçugunuza genel anlamda bile ilgi vermiyor! Siz böyle nasil alistiniz,nasil mutlu oluyorsunuz?
Siz hangi ülkede kaliyorsunuz? Ne kadar yil orada kaliyorsunuz? Ne yaparsan yap, kurslara kesinlikle git, çoçuklarinda daha iyi anliyacaksin cünkü onlar dogal olarakta o ülkenin diliyle yetisiyorlar. Dedigin gibi ehliyetini almaya calis. Yani kisacasi esinden bagimsiz olmaya calis. Diyorsun ya esim bizi biryeri götürmuyor, ehliyetini al, kendin çoçuklarla parklara, ve sayre git.
ben çocuklarınıza karşı mutlu görünmenizden bahsediyorum ama siz gerçekten bencilsiniz ben artık bişi yazmıyacağım sizin çocuklarınız sizin hayatınız....
Bir bucuk yildir ABD de yasiyoruz.
Kocamla nasil mutlu olduguma geldikdeyse,bende boyle gordum buyudum,babam bizimle ilgilenmedi,akrabalarim da (erkek) cocuklariyla ilgilenmedi.Yani sorunlari oldugu zaman ilgilendiler ama,iste onlarla vakit gecirmek,oyun oynamak,uyutmak gerektiginde bir defa kendisi uyutmak,bunlarin hicibirisini yakinlarimda gormedim,o da gormedi,dogal buluyor onun icin de.Bundan dolayi uzerine gitmemeye calisiyorum,cunki anlatamiyorum.Cocuklarla isten geldikden sonra 5 dakika vakit gecir diyorum, sanki sizinkiler oyle yapmislar diyor.
Merhaba. 5 yillik evliyim. 2 cocugum var (3 ve 4 yaslarinda). Esimle dun baska bir nedenden dolayi kavga ettigimiz icin aramiz iyi digildi. Az once cocuklari uyumalari icin odalarina goturdum.Kizim muzikli oyuncagi ile uyumak istedi,bende karsi cikdim. (cunki muzigi caldiriyorlar ve uyumuyorlar bir turlu) .Neyse,kizim esime: Baba annem bana muzikli oyuncagimla uyumaya izin vermiyor dedi.Esim "muzikli oyuncaklarla uyuyamazsin, bak ayiciklarin var yaninda ,onlarla uyu" dedi.Kizim birden aglamaya baslayinca,esim tamam deyip oyuncagi ona verdi. Bende esime karsi cikdim. Esime, "Sen uyumaya gidiyorsun,cocuklari uyutmak zoruna olansa benim. Kizimin laf dinlemeyip mizigi calidracagindan eminim,bu sekilde onlari uyutamam "- dedim. Esim: "Hic bir sey olmaz,kizim yapmaz" -deyince,ben oyuncagi kizimdan alip yerine koydum.Esim kizdi,ve kavga etmeye basladik.O oyuncagi kizima verdi,bende kizimda her seferinde aldim.Esim,"bir daha alirsan, tokat aticagim sana" dedi.Ikimizde cok sinirliydik.Simdiye kadar hic el kaldirmadigi icin,oylesine soyledigini dusundum.Yine oyuncagi aldim ve :"Cocuklarin uyutulmasiyla ben ilgileniyorum,lutfen benim isime karisma"-dedim.Beni itti,bagirarak cik odadan dedi.Cikmiyorum dedim.Biraz daha itmeye kalkisinca bende sinirlenip onu ittim.Kaba laf kullandi,bende ona soyledim.Sonra bir anda kollarimi tutup tokat atti.Ben de ani bir saskinlikla ona tokat attim (inanin nasil oldu bunu yaptim bilmiyorum,sanki bir refleks gibi oldu,ama haketti).Ben tokat atinca oda bana iki defa tokat atti. Dunyam basima yikildi sanki,alamaya basladim.Esim de bana: "Eninde-sonunda beni dinleyeceksin"-dedi ve yatmaya gitti.Hic pisman olmadi bile(( Cok kotu oldum,hatta gidip elime bicagi alip bilegime bile dayadim,bilegimi kesmek istedim(artik nasil kafam donduyse),ama yapamadim,ama bilegim kizardi biraz.Neyse o uyumaya gitti,bende salondayim ve salonda uyuyucam.
Ne yapicagimi bilmiyorum, ona hep " bana el kladirirsan,senden bosanirim " derdim.Ama bosanip da gidcek bir yerim yok,esimle yurtdisinda yasiyoruz. Annemlere gidemem,cunki zaten her gun kavga var annemlerde, istemiyorum oraya donmeyi.Ne yapacagimi bilmiyorum.Bir gun sonra kizimin dogum gunu var,ama hic havamda digilim.Hatta tum hevesim kacti,hicbirsey yapmak istemiyorum. Tavsiyelerinize ihtiyacim var((((((((((
Pardon canim,dun aksam tokat yedim,bugun hicbirsey olmamis gibi gulerek dolasmam gerekiyordu dimi?...........
Merhaba. 5 yillik evliyim. 2 cocugum var (3 ve 4 yaslarinda). Esimle dun baska bir nedenden dolayi kavga ettigimiz icin aramiz iyi digildi. Az once cocuklari uyumalari icin odalarina goturdum.Kizim muzikli oyuncagi ile uyumak istedi,bende karsi cikdim. (cunki muzigi caldiriyorlar ve uyumuyorlar bir turlu) .Neyse,kizim esime: Baba annem bana muzikli oyuncagimla uyumaya izin vermiyor dedi.Esim "muzikli oyuncaklarla uyuyamazsin, bak ayiciklarin var yaninda ,onlarla uyu" dedi.Kizim birden aglamaya baslayinca,esim tamam deyip oyuncagi ona verdi. Bende esime karsi cikdim. Esime, "Sen uyumaya gidiyorsun,cocuklari uyutmak zoruna olansa benim. Kizimin laf dinlemeyip mizigi calidracagindan eminim,bu sekilde onlari uyutamam "- dedim. Esim: "Hic bir sey olmaz,kizim yapmaz" -deyince,ben oyuncagi kizimdan alip yerine koydum.Esim kizdi,ve kavga etmeye basladik.O oyuncagi kizima verdi,bende kizimda her seferinde aldim.Esim,"bir daha alirsan, tokat aticagim sana" dedi.Ikimizde cok sinirliydik.Simdiye kadar hic el kaldirmadigi icin,oylesine soyledigini dusundum.Yine oyuncagi aldim ve :"Cocuklarin uyutulmasiyla ben ilgileniyorum,lutfen benim isime karisma"-dedim.Beni itti,bagirarak cik odadan dedi.Cikmiyorum dedim.Biraz daha itmeye kalkisinca bende sinirlenip onu ittim.Kaba laf kullandi,bende ona soyledim.Sonra bir anda kollarimi tutup tokat atti.Ben de ani bir saskinlikla ona tokat attim (inanin nasil oldu bunu yaptim bilmiyorum,sanki bir refleks gibi oldu,ama haketti).Ben tokat atinca oda bana iki defa tokat atti. Dunyam basima yikildi sanki,alamaya basladim.Esim de bana: "Eninde-sonunda beni dinleyeceksin"-dedi ve yatmaya gitti.Hic pisman olmadi bile(( Cok kotu oldum,hatta gidip elime bicagi alip bilegime bile dayadim,bilegimi kesmek istedim(artik nasil kafam donduyse),ama yapamadim,ama bilegim kizardi biraz.Neyse o uyumaya gitti,bende salondayim ve salonda uyuyucam.
Ne yapicagimi bilmiyorum, ona hep " bana el kladirirsan,senden bosanirim " derdim.Ama bosanip da gidcek bir yerim yok,esimle yurtdisinda yasiyoruz. Annemlere gidemem,cunki zaten her gun kavga var annemlerde, istemiyorum oraya donmeyi.Ne yapacagimi bilmiyorum.Bir gun sonra kizimin dogum gunu var,ama hic havamda digilim.Hatta tum hevesim kacti,hicbirsey yapmak istemiyorum. Tavsiyelerinize ihtiyacim var((((((((((
Hanımefendi ben size laf atmadım ki siz niye bu kadar üstünüze alındınız.Burda konu acılınca zaten yorumda bulunulcagı belli,herkes istedıgını söyleyebilir fikirde bulunabilir ama kimse kimseyi yargılama hakkına sahip degil.Herkes ne yasadıgını kendi bilir.Biraz rahatlamaya ihtiyacı oldugundan sorununu buraya yazar....Zaten morali bozuk olan birine sen söyledin sen böylesin denmez.Bu benim fikrim,o da sizin.Konu sahibi yardım isterken,ona yuklenmenin dogru olmadıgını dusunuyorum.
Hatalı olduğunuz nokta eşinizi tanıyosunuz yani okadar inatlaşmaya olayın kavgaya dönüşeceği bellidir o sırada çıkacaktınız odadan. Sonuçta çocuğa kendinizi zayıf göstermeyim derken itişip, kakışan, itilen bir ebeveyn imajı çizdiniz.
Yargılamak için demiyorum haddim de değil ama meraktan soruyorum sadece bu adam hep böyleyse bu kadar şikayete neden iki çocuk cidden anlamadım sanırım bazen gidişatı düşünmüyoruz.
Ve evet çocuğunuza doğum gününü borçlusunuz. Çünkü onun hiç bi'suçu yok. Güzel güzel yemeklerinizi yapın, az da olsa gülümsemeye çalışın lütfen çocukların zihinlerinde yer etmesin.
Ben 23 yaşındayım ne zaman tartışsalar kesin duyardım en küçük didişmeden tutun, en büyük kavgaya kadar. Küçükken küçüktür anlamazdı, büyüyünce zaten büyüdün oldu. Malesef bunlar zihinde kalıyo, unutulmuyo ben bi'evlat olarak onların bireysel tartışmalarına maruz kalmak zorunda değildim, hala da değilim.
Ne kadar üzgün de olsanız önceliğiniz evlatlarınız çünkü siz bi'annesiniz.
Olanların ardından insanları yargılamak çok kolay. Neden öyle yaptın neden böyle yaptın? Olan olmuş artık. Kimse çocuğuna kötü örnek olmak istemez. Ama hepimiz insanız. Basiretimizin bağlandığı, duygularımızla hareket ettiğimiz anlarımız oluyor. İnsan tüm hayatımı 7/24 sağduyulu geçiremiyor.
Şuan bence yapman gereken eşine karşı muhakkak tavrını koymalısın. Bunu asla unutmayacağını ve onu affetmeyeceğini hissettirmelisin. Eminim o da şuan pişmandır ve gönlünü almak için bir yol arıyordur. Madem çaresizsin ve gidecek yerin yok o zaman tavrını al, özür dilemesini sağla (biz kadınlar bu konuda çok iyiyizdir) Sonrasında kendi hatanı kabul et ve çözüm yolu arayalım de. Aynı zamanda bu süreçte kızının da yaşayacağı olası bir şoktan dolayı sizi mutlu görmesi önemli.
Bence kadınlığını kullanarak eşine özür diletebilir, evliliğini kurtarabilir ve kızınıza mutlu bir aile olduğunuzu gösterebilirsiniz.
Bol şans.. Hayırlı haberlerinizi duymak isterim.
Bastan sonuna kadar haklisiniz,o odadan cikmam gerekiyordu.Beni kucuk dusurmesine aldirmamaliydim,ama yapamadim.Keske zamani geri dondere bilsem,cok kotuyum ,cok.Icim oyle bir aciyorki.Cocuklarimdan gizli agliyorum,o nasil bana el kaldirdi,beklemiyordumondan bunu((((((((((((((((((((((((((((
Erkekler sinir konusunda bizden çok başka boyuttalar malesef (çoğu diyeyim)
Artık olan olmuş bundan sonrası önemli.
Siz evlatlarınızın yüzünü güldürün yine, eşinizle de konuşmayın insan yerine konulup iki kelime laf edilmeyince anlar belki yaptığı eşekliği.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?