Eşim beni anlamıyor ):

Canım bütün erkekler aynı malesef, benim eşim seninkinden de beter bakma şimdi sorun olmadığına eminim arada bir tartışma çıksa yine beni tutmayacaktır.
Evliliklerin ilk yıllarında öyle oluyor galiba, inşallah ilerde kendimize bağlamayı başarabiliriz *rüya* gibi. Bu arada rüya neler yaptın anlatsana biz de öğrenelim.
 
Labelım,
butun kalbımle dılıyorum kı,
bır gun esım 'karıcıgım ben sana ne kadar haksızlık etmısım' dıye pısmanlıgını dıle getırsın.
Tabıı senın ve bu dertten muzdarıp butun bayanların.
Belkıde zaman tek caredır bunun ıcın.
Yok ama bır metodu varsa, bılenler paylasmıyorsa,
kayınvalıdelerı olmesın

Labelım sen eskı yasadıklarını gundeme getırır mısın, yerı geldıkce?
Ben bunu cok yapıyorum ):
 
Pardon onun eşi ailesinden darbe yiyince değişmişti dimi.
Bizimkilerin öyle bir şey yapcaklarını sanmıyorum, onlar da yardım ederler eminim zor durumda kalsak.
Ama onlar da bizim o kadar borcumuz varken para istiyorlar.
Artık ben fazla takmıyorum bu para işini, ailesi versin şimdiye kadar okutmuşlar ailecek birbirlerine destek olmuşlar çok mu.
Sonuçta şimdiye kadar eşime emek vermişler ben hayatına girdim diye onları yok sayması doğru değil zaten.
Bu arada canım kimsenin ahı boşa gitmiyor, benim yaşadıklarımı şimdi kızkardeşi yaşıyor.
Ben burada yanlızdım çok çalışıyordum, çok yoruluyordum bir de çok sık seyahat ediyordum beni hiç anlamadılar, bana yardımcı olmak bir yana işleri benim üstüme yıkmaya çalıştılar.
Şimdi kardeşi de aynı durumda, beni anlıyordur eminim.
O yüzden hiç kafana takma, iki tane evlilik çağında kızkardeşi var onların evlilikleri nasıl olacak kimbilir.
 
Canım önceleri çok yapıyordum, eşim de bunalıyordu bana kızıyordu. Gerçekten bunu yapınca haklıyken haksız duruma düşüyordum. Bana yeter artık, çok kincisin, sen kötü düşünüyorsun, dırdır ediyorsun diyordu.
Erkekler evlerinde huzurlu olmak istiyor, bizi anlamıyorlar gerçekten çünkü bizim kadar hassas değiller.
Biz öyle yapınca onları huzursuz ediyoruz o yüzden bize kızıyorlar.
Ben artık eskisi gibi yapmıyorum, bilmiyorum tekrar öyle birşey yaşasam yine anlatırmıyım, çünkü epeydir iyiler bana karşı. Ben pişman olduklarını düşünmek istiyorum.
Aslında iki yüzlü olmak gerekiyor, eşinin yanında mutlu gözüküp onların yanında yapacağını yapacaksın.
Gerçekten bütün bunları yaşayıp atlatan varsa deneyimlerini anlatsa bize çok makbule geçer.
Çünkü formülünü ben de bilmiyorum. Ama eminim eşlerimize sürekli dert yanmak bana bunları yaptılar diye söylenmek bir işe yaramıyor. Aksine evliliğimizi zedeliyor.
 
Allah kalbımı bılıyor Labelım,
her gun ah edıyorum.
'rabbım bılhassa Z ye ben ne yasadıysam yasatsın' dıyorum.
bugun ofkemden esıme de dedım,
'Allah sızın karsınıza sızın gıbı ınsanlar cıkarsın' dıye.
Neyse canım, ben yatıyorum.
Benı dınledıgın ve destek oldugun ıcın tesekkur ederım.
Sanırım onumuzdekı gunlerde yıne yazacaklarım olacak ):
Bılhassa annem gıttıkten sonra.
ıyı geceler canım.
 
canım bence artık tepki verme,
konuşma,
sorunları çözmeye çalışma,
anlamıyor gerçekten eşin...
taktik değiştir ve artık onu hiç umursama, ailesini de...
mecbur kalmadıkça konuşma, küs kalma, ama sıcak ta davranma,
yok sayma ama merkeze de koyma,
sürekli başka meşgaleler bul kendine o evdeyken...
 


Aynı sozlerı ısıtıyorum labelcıgım.
Halbukı ben kendımce kendımı savunuyorum.
Hatta savunmak bıle denmez buna.
Sadece aılen bunları yaptı, benden hala bunları nasıl ıstıyorsun?
Bır kez de onlar yakınlık gostersın bana, dıyorum.
Lafım daha bıtmeden baslıyor hakaret etmeye.
En cok agrıma gıden de bu.
Bana sureklı hakaret edıyor olması.
Sıneye cekmekten, ıkı laf edınce unutup, sarılmaktan da bıktım artık.
Kendımı aptal yerıne konulmus gıbı hıssedıyorum.
Benım aılem-senın aılen mefhumu yanlıs bılıyorum.
Ama hıc mı farkında degıl, aılesının evlılıgımızı ne denlı olumsuz yonde etkıledıgının?
Hanı benım aılem ne yapıyor?
ınanın buraya olabıldıgınce tarafsız yazıyorum.
Esım ayrılacagımız gun oyle hakaretler ettı kı,
aılem bunlara cok kırıldı. Yıne de esım bayramda geldıgınde mahcup olmasın dıye bırsey demedıler.
Yalnız abım esımın yolda oldugunu ogrenınce bana dahı veda etmeden, sessızce gıtmıs.
Benımle ıyıydı arası, gulduk, sohbetler ettık.
Ama sanırım bana acıklama yapmak ıstemedı uzulurum dıye.
Anneme demıs, 'elefera benım kardesım, her zaman yanında olacagım onun.
Ama X ı affedemem, bır daha ne gorusurum ne de evıne gıderım'
Tabıı esım bılmıyor bunları, abımı ıse gıttı zannedıyor o gun.
Dusun, o uzulmesın, mahcup olmasın dıye aılem alttan alıyor hala.
Kardesımın bırı ıse esımın bana yaptıklarını ogrenınce cok ofkelendı.
Haksızlıga asla tahammul edemez.
Esım, telefonda anneme bagırdı, 'gelın alın bunu yoksa oldurecegım' dıye.
Kardesımde 'ben gelıyorum, onu oldurmeye' dedı.
Ama bayramda hıc bırsey olmamıs gıbı kardesım esımle konustu,
sırf ben ıstedım dıye.
Yasadıklarım ınan benım ıcın cok zordu.
Kolay olmadı bu raddeye gelmem.
Hala ıcımde savasıyorum kendımle, ofkemle...

Tamda bugun esımle annem gıttıkten sonra konusmayı dusunuyordum.
Ama ben yaklasık 1,5 yıldır farklı nedenlerden dahı olsa,
hep konusuyorum esımle.
Degısım yok.
Ya susuyor yada hakaret edıyor.
Sustugu zaman kızıyordum, sımdı keske sussa da benı dınlese dıyorum.
Hakaret ısıtmekten daha ıyıydı hıc degılse.
Ben esımı cabuk affedıyorum,
asıl hatam bu.
Sanırım bu kez yapmamalıyım.
Anlamalı benı,
onun benımle konusmasını beklemelıyım.
O sıkılmalı, o ıstemelı sorunu cozmeyı.
Evet, zorda olsa sabredıp,
onun bana gelmesını beklemelıyım.
 
buyur burdan yak. tekrar başamı döndü bu olaylar. ne olacak eloş bu şekilde, yapmayı düşünüyorsun. eşin annesi olduğu için atamıyor, atamıyorda kimi kırıyor haberi yok yine...
 
Konuna her baktığımda acayip geriliyorum.
Eşinin yaptıkları klasik erkek tavırları.
Hep kendi aileleri haklı, sana ne olmuş umrunda değil.
Huzur çok önemlidir evlilikte, ama sen herşeyi,
hatta kendini yok sayarak huzur oluyorsa, o huzur tartışılır.
Eşim bana hak veriyor diyorsun ama, hem hak verip,
hem de bu tavırları gösteriyor olması normal değil ki.
Bence sana hak vermiyor.
Bu kadar aileci olmak, kendi kurduğu aileyi ve eşini unutmak normal değil.
Her defasında bu defa da büyüklük ben de kalsın diyip alttan aldıkça bu sıkıntıların zor çözülür görünüyor.
Ciddi ciddi tavrını koyarsan da , eşin seni silme noktasına hemen gelecek gibi görünüyor. Bu da acı.
Bir şekilde tepki vermek lazım, arkadaşların dedikleri gibi, eşinin çok üstüne düşme ve hemen unutma bazı şeyleri artık. Soğuk durman gerekiyorsa dur, o senin üstüne düşsün, sorsun, çözmeye çalışsın.
Göremiyor mu diyeceksin ama, seni nasıl bir noktaya getirdiğini,
ne kadar üzdüğünü eşin göremiyor, çünkü başkaları daha önemli eşin için.
Kendini çek biraz bence.
Rabbim yardımcın olsun.
 
Malesef sevocugum,
yenıden basa donduk.
Nedenler farklı olsa da, sonuc yıne aynı.
Yıne ben uzuluyorum, yıne ben sorunu cozmeye calısıyorum.

Tıryandafıla;
Bırde yasarken ben neler hıssedıyorum bılsen.
Artık aılesınden kımseye tahammulum de kalmadı.
Bugun telefonuna baktım,
annesı ve ablası ıle konustugunu gordum.
Buna bıle sınır oluyorum artık.
Konusmasın onlarla ıstıyorum.
Aksam eve geldıgınde yuzume bıle bakmadı.
Sırf annem oldugu ıcın konusmaya calıstım, konusmadı benımle.
Bende yattıgında yanına gıttım,
'annem burda oldugu ıcın sesımı cıkarmıyorum, sımdılık' dedım.
Yarın gıdecek annem.
Esım, aksam ona sırnasırım dıye umıt edecek.
Gerekırse ıkı ev arkadası gıbı olmaya karar verdım.
Verdım ama yapabılır mıyım bılmıyorum.
Cunku bende senın gıbı dusunuyorum.
Esım, ben alttan almayı bıraktıgım vakıt benı sılebılır.
Aılesını tercıh etmesı daha muhtemel gorunuyor.
Fakat ıkı gundur bunu dusunuyorum.
Boyle olursa, yanı evlılıgımız bu nedenle bıtme yolunda ılerlerse ne yaparım dıye.
Kabullenırım.
Ben artık tahammul etmekten, sabır gosterıp, kendımı ezdırmekten yoruldum.
Bu evlılık bana omurluk gelmıyor artık.
Bır gun bıtecek dıyorum, bır gun.
Esım benı anlamıyor cunku.
Kendımı kandırıyorum belkıde,
bana hak verıyor dıye.
Yoksa daha cekılmez olur bu evlılık.
Hep pembe gozluklerle bakıyorum ama bundan da yoruldum.
Annem aksam hala 'aman kızım ustune gıtme' dıyıp durdu.
Ben konustugum ıcın bununla suclanıyorum.
Cenesı susmak bılmıyor dıye ıthamda bulunuyor.
Fakat kendı yaptıgı haksızlıkları gormuyor.
Benı susturmanın tek yolu var oysa.
Haklıyı ve haksızı ayırt edecek.
Karar verdım, bır daha aılesının yanına gıtmeyecegım.
En azından uzun bır zaman.
Isterse esım aılemle gorumeyebılır, hıc sorun degıl.
Zaten aılemı kaıle aldıkları yok, varsın gormesın.
Ama bılsınler kı bundan boyle benım ıcınde esımın aılesı yok!
 
Amın, Allah razı olsun.
Ama ben sabırdan daha cok esımın bır gun benı gercekten anlamasını ıstıyorum.
Sabretmek kolay yoksa.
Ama sabır bır yerde ınsanı ıcten ıce mahveden bır duygudur.
Ben sabretmek degıl, anlasılmak ıstıyorum ):
 
anlaşılmakmı istiyorsun anlamaz anam bunlar bir paylaşım sitesinde şöyle yazıyordu...
ERKEKLER AĞACA BENZER UZAKTAN BAKINCA HYEBETLİ VE GÜÇLÜ ,YAKINA GELİNCE BİLDİĞİN ODUN ...
şimdi yakınına geldin işte...karısına çok değer veren erkekler var bir tanesini tanıyorum ama kadın becerizsizin teki şappşal bişey ada onun hatalarını örtmek için çırpınıyor erkekler aptal kadın seviyor yaaa.....bende doğum günü,evlilik yıldönümü falan görmezdim ...şık giyinip yemek hazırlardım noldu bu gün özel bir gün mü diye sorardı ...şimdi kendim rahatlatmak için telefonunahatırlatma yapıyorum hatta arada ben hatırlatıyorum şu gün şu var diye unutunca sinir olmayayım diye bi zahmet hatırlıyor işte ...

seneler sonra özel günleri hatırlar oldu ...tek taşımı kendim takıyorum yani....
 
Sevgılı sarp;
yazdıgın soz tebessum etmemı sagladı
Aslında tam anlamı ıle bır odun ıle evlı degılım.
Kımı zaman kucuk surprızler yapar.
Hıc beklemedıgım bır anda hedıye alır.
Bazen uykumda benı oper, hıssederım.
Kımı zaman yuzumu oksar,
guzel sozler eder.
Ama hıc bır zaman aılesı ıle ılgılı olan mevzularda benı tam anlamı ıle haklı bulmaz.
Tam anlamı ıle dıye belırtmemdekı neden;
'haklısın ama ... ' dıye devam eden cumleler.
Bılıyorum kı benım ondan sogudugum kadar,
esımde benden soguyor.
Oncelerı onsuz uyuyamayan ben,
artık o ıyıce uykuya dalsın da yataga oyle gıdeyım dıye oyalanır oldum.
Elbette bu degısım karsılıklıdır.
Fakat ben ondakı degısımı henuz fark edemedım.
Benımle konusmuyor su an ama, bu gecıcı bır durum bılıyorum.
Asıl kalıcı hıslerı ne bunu bılmek en onemlısı kı,
ben bundan bı'haberım.
Bu forumu acarken cok uygun bır baslık secmısım sanırım.
'esım benı anlamıyor'
Her ne yasadıysam bu bır kac ay ıcınde,
genel anlamda esım benı anlamadı.
Bır gun anlar mı bılmıyorum ama, pek umudum kalmadı.
1,5 yılda az bır zaman degıl kı!
Ben en cok hakaret etmesınden vazgecer dıye bekledım.
Olmadı!
Oncelerı kufur ederdı, bunu bıraz terk ettı gıbı.
Ama hala kımı zaman edıyor ve bu benı derınden yaralıyor.
Esımden uzaklasmamın en buyuk nedenı bana hakaret edıyor olmasıdır.
 
Eleferacım, yarın annenler gidecekmiş bunun verdiği rahatlıkla evde istediğin tavrı yapabilirsin eşine. Bu yüzden dikkatli ol, tartışmamaya çalış canım. Eşinin sana karşı kabalaşmasına izin verme bak sonra daha çok üzülürsün.

Eşim evlendiğimizden beri ailesini eleştirmeme hiç kızmadı çünkü haksız olsam laf etmeyeceğimi bilir. Ama yine de suratı düşmeye başladı mı bitirirdim lafımı, hatta konuyu değiştirirdim. Tartışmaya girmemek için yapardım bunu eşimde bişey demezdi. Ama seneler geçtikçe eşim ailesinden maddi manevi hatırı sayılır darbeler aldı. Zamanında konuştuklarımın boş değil, gerçek olduğunu anladı. İnan şimdi ailesine hoşuma gitmediği bir durumda yanında cevap veriyorum bunu kendi istedi. O hiç istifini bozmuyor.. Çünkü biliyor haksız olsam boş konuşmam, zaten kalp kırmaktan çok korkarım. Bende saygısızlık etmeden lafımı söylüyorum. İnan daha bile iyi olduk. Kimse kimseye müdahele etmiyor, karışmıyorlar bize. Kendi durumumu anlattım ama aslında sizin olayınızın çözümü de o kadar basit ki; eşin sadece gururu nedeniyle, karıcım kalbin çok kırıldı içinden geldiği gibi davran diyemiyor. Bu kadar kolay çözümü olan konu, sadece eşinin gereksiz kapris ve gururu nedeniyle sana ayrılmayı düşündürecek bir hal alıyor. Eşin ailesinden birkaç güzel darbe yerse umuyorum ki biraz daha sana müsamaha gösterir. Aranızdaki kopukluğu gidermek yerine mesafe çizer. Şimdi diyeceksin ki ailesinden darbe yemesini mi bekleyeyim? Aslına bakarsan zaten yemiş ama yok sayıyor. Şu an ablasıyla annesi ona yaranmak için ellerinden geleni yapıyorlardır zaten. Ama sen hiç merak etme canım, kimsenin ahı, kimsede kalmaz. Sen bol bol dua et, Allah yardımcın olsun.
 
Nılaycım,
Aslında bende aılesını cok elestırıyorum.
Pek sesı de cıkmıyor, susuyor.
Ama ben susmasını degıl benı tatmın edecek bır ıkı cumle sarf etmesını ıstıyorum.
Bunu yapmıyor.
Halbukı senın ıfade ettıgın gıbı desekı,
'karıcıgım cok kırıldın, senı anlayabılıyorum.
Haklısın, bır sure mesafelı davran, dıledıgın vakıt onlara gıdersın.'
ınan bu yetecek bana.
Gece cok kırıldım esıme.
Acaıp bır ruya gordum, kabus desem daha dogru olur.
ıskence edıyorlardı bana, ama tanımadıgım bırı.
Nasıl derınden hıssettıysem uyandım, agzımı acamıyorum.
Zorla actım, esıme dondum uyandırmaya calıstım korktugum ıcın.
Uyanmayınca 'sen nasıl essın, bana ıskence edıyorlar, uyanmıyorsun' dedım.
Dondu ve 'hak edıyorsun' dedı.
Dusunebılıyor musun, ıskence gormemı hak edıyor olarak degerlendırıyor.
Tamam bır kabustu benım gordugum ama onun soyledıgı?
Bu sozune cok darıldım.
Bugun annem gıdıyor, bır kac saat sonra...
Artık evde ıkı yabancı gıbı olacagız, zor olacak benım ıcın ama yapacagım bunu.
 
Canım benim çok kafana takmamaya çalış artık. Az şey atlatmadın ondan öyle görmüşsündür rüyanda çok üzerinde durma. Eşine diyecek söz bulamıyorum ama çok üzerine gitme kırıcı tartışmalardan kaçın diyebilirim. Sen tavrını sürdür bakalım biraz ondan bekle o konuşmak istesin. Allah kavuştursun bu arada..
 

canım bu evlilikte saygı kalmamış . sevgi aşk bir yere kadar ama saygı bittiyse ve ailelerde bu durmu şahit oluyorsa bu evlilik zaten bitmiştir. yaşadıkların çok hoş şeyler değil dayak yemek hakaret etmek bir evlilikte olmaması gereken şeyler. sen hala iyi davranyorsun seviyorsun anlıyorum seni ama artık gözlerini açman gerek. evde arkadaş olman konuşmaman hiç bişeyi değiştirmiycek sadece daha çok gerilceksiniz. size evlilik terapistine gitmenizi tavsiye ediyorum gerçi eşin bunuda kabul etmiycektir. ve artık eşinin söylediklerini ailene ve ailenin söylediklerini eşine iletme. ayrıca sen ne kadar da kavgada etsen eşinin ailesiyle görüşmesini engelleyemezsin. düşünsene eşin ailenenle görüştürmeyeceğini söylediğinde ne kadar tepki vermiştin.
 
Canım öncelikle ailesiyle görüşmesini engelleyemezsin, bu onun en doğal hakkı bu konuda haksızsın.
Bir de eşlerimiz (benim babam da aynısını yapardı) tarafsız olmaya çılışıyor, biz kendimizi haklı görüyoruz o yüzden bizden tarafa olmalarını istiyoruz ama onlar her iki tarafa aynı şeyi yapıyor.
Emin ol onlara da aynısını yapıyordur, belki seninle olduğu kadar görüşmedikleri için hep bu konu açılmıyordur ama söz konusu olduğunda onlara da aynısını yapıyordur.
O yüzden bu konuyu fazla kafana takma, bence artık ailesini suçlayıcı konuşma, gitme arama onları sana birşey dediklerinde karşılığını ver.
Eşin gitmeniz için zorlarsa istemiyorum de, onlar da gelmedi de bundan sonra beni üzen insanlarla görüşmeyecem de.
Ama artık bırak eski konuları konuşmayı, eşine sürekli şikayet etme, sen çocuk değilsin kendi kendini savun.
Ve işte çabuk unutup evlerine gittiğin ve aradığın için değerin yok, o yüzden artık iyi düşün, gerçekten o aile sana karşı cephe almış durumda. Sen de kozlarını iyi kullan, onlar için evliliğini riske atma.
 
Cevap yazabilmek için giriş yapmalı veya kayıt olmalısınız.

Benzer Konular

Y
cimri mi ?
13 14 15
Yorumlar
289
Görüntüleme
7K
yesileelmaa
Y
Y
ayrılırken bacım demesi
10 11 12
Yorumlar
223
Görüntüleme
7K
Handelizm
W
Eşimin her dakika hakaret edişi!!!
4 5 6
Yorumlar
115
Görüntüleme
5K
Dahliadivin
Y
eş seçimi
3 4 5
Yorumlar
85
Görüntüleme
2K
yesileelmaa
Y
KADINLAR, NEDEN BİRBİRİNİN YURDU DEĞİL DE, KURDU OLUYOR MAALESEF .....
Yorumlar
2
Görüntüleme
379
SARILARIN FILIZ
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…