Estağfurullah hamileliğinizden pişman olduğunuzu söylemedim zaten.bir insanın dahası erkeğin tembel olabilme durumu o kadar uzak geliyoduki bana konduramadım, şanssızlık derim, kısmet dedim, üzüldüm onun için hatta bi süre. ama şu taşınma aşamasında iyice anladım tembel bu adam, hiç dara gelmemiş.
şu an evlenirken erkekten başlık parası alınmasını savunuyorum, bi zora girsin bi darlansın bakalım ne yapacak görülsün öyle evlensin.
ne evlenirken ne sonrasinda hiç bişey istemedim, hata etmişim,
hamilikten daha pişman olmadım :)
ikinciyi neden yaptın böyle adama yahu küçük bir cinnet geçir kov evden aklı başına gelsin anlar kıymetiniEvet tam bir yıl oldu neredeyse.
eşimle aynı okuldan mezun olduk, ben önce başlamıştım önce bitirdim (arada birde çocuk doğurdum), bir buçuk yıl kudur çalıştım ve işi bıraktım, başka şehre taşındık, şimdi yine benim işim erken halloldu e ben çalışıyorum o bekliyor.
bütün bu beklemeler iş bulamamalar şanssızlık diyip kabul edicem ama adamın bir gayretide yok, beklerken milyon tane başka iş yapabilirdi yapmadı. eminim aklına bile gelmemiştir, ben söyleyincede hep bahane buldu, baskı asla yapmadım keşke yapsaydım.
benim güç bela biriktirdiğimi yiyoruz, eşya alıyoruz ev diziyoruz şimdi.
ve birgün olsun bir takdir cümlesi duymadım üstüne ilgisizlikle suçlandım,
sabrımız limiti çoktan aştı artık günleri sayıyorum.
şuanda hamileyim ve yine çalışan benim, çalışmayı seven bir insandım, işimi de çok severim ama artık çok darlandım. yeni işe başlamadan çocuk olur rahat ederim diyodum oda olmadı.
ha bugün ha yarın bekliyorum.
üstüne birde her işi yapan adam evde iş yapmaz oldu. kahvaltı sofrasını ortada buldum geçen gün, artık tartışaçak halim kalmamış hiç laf söyleyemedim.
adam her zıkkımı bana soruyo, ne tarz bir gelişememedir valla sinir küpü oldum.
geçen günki bomba sözlerinede edğinmeden geçemiycem, anası diyorki bu biraz gevşektir (bende zannediyorumki iş konusunu bağlayacak), sen bunu doktora götür. kaşıntısı varmış. he canım hiç başka işim kalmamıştı çünkü...
benim çarem ne hiç bilmiyorum??
Kızınıza kardeş yapıyorsunuz,evi siz geçindiriyorsunuz..ee bu adama ne gerek var o zaman?
allah iyiliğini versin sesli güldüm iş yerindeKvye sasirdim ,kendisi de gevsek herhalde. Evet kasintisi var ben toplu halde kasiyacam hepinizi demek lazimdi.
vallaha hakkaten helal olsun1 senedir çalışmayan kocaya çocuk yapmakta büyük cesaret vallahi.
ben bu işsizlik konularına objektif yorum yapamıyorum, aylarca deli gibi iş aradım, vasıflarımın çoook altındaki pozisyonlara başvurdum, cv göndermediğim şirket kalmadı, iş bulamadım, sonunda eski ekibimle bir işe giriştik de kurtuldum işsizlikten, yoksa belki hala iş arıyor olurdum.
dışarıdan bakıldığında belki ben de çaba göstermiyor görünüyordum, oysa içten içe yaşadıklarımı, çabamı, iş görüşmelerindeki kendimi paralayışımı ben bilirim, o yüzden işsiz olanın halini sadece kendisi anlar diyorum ve susuyorum.
Aynen öyle "kardeş yaptım" mantığı bu işi enine boyuna düşünmeyişinize bahane gibi duruyor. Allah sabır versin onu kamçılayacak bir şeyler bulunBence çocuk mutlu bir evliliğe yapılmalı,hadi birinciyi yaptınız keşke ikinciyi erteleseydiniz.Cesurmuşsunuz.
Ama bu adam gerçekten tembelmiş. Tüm gün evde olup ev işlerinde yardım bile etmiyormuş. Kahvaltı sofrasını bile akşama kadar olduğu gibi bırakmaya başlamış. Adamın kaşıntısı için doktordan randevu alma ve götürme işini bile kadından bekliyorlarmış ailecek. O yüzden adama tembel derken konu sahibi abartmıyor sanırım.
Evet tam bir yıl oldu neredeyse.
eşimle aynı okuldan mezun olduk, ben önce başlamıştım önce bitirdim (arada birde çocuk doğurdum), bir buçuk yıl kudur çalıştım ve işi bıraktım, başka şehre taşındık, şimdi yine benim işim erken halloldu e ben çalışıyorum o bekliyor.
bütün bu beklemeler iş bulamamalar şanssızlık diyip kabul edicem ama adamın bir gayretide yok, beklerken milyon tane başka iş yapabilirdi yapmadı. eminim aklına bile gelmemiştir, ben söyleyincede hep bahane buldu, baskı asla yapmadım keşke yapsaydım.
benim güç bela biriktirdiğimi yiyoruz, eşya alıyoruz ev diziyoruz şimdi.
ve birgün olsun bir takdir cümlesi duymadım üstüne ilgisizlikle suçlandım,
sabrımız limiti çoktan aştı artık günleri sayıyorum.
şuanda hamileyim ve yine çalışan benim, çalışmayı seven bir insandım, işimi de çok severim ama artık çok darlandım. yeni işe başlamadan çocuk olur rahat ederim diyodum oda olmadı.
ha bugün ha yarın bekliyorum.
üstüne birde her işi yapan adam evde iş yapmaz oldu. kahvaltı sofrasını ortada buldum geçen gün, artık tartışaçak halim kalmamış hiç laf söyleyemedim.
adam her zıkkımı bana soruyo, ne tarz bir gelişememedir valla sinir küpü oldum.
geçen günki bomba sözlerinede edğinmeden geçemiycem, anası diyorki bu biraz gevşektir (bende zannediyorumki iş konusunu bağlayacak), sen bunu doktora götür. kaşıntısı varmış. he canım hiç başka işim kalmamıştı çünkü...
benim çarem ne hiç bilmiyorum??
işte ondan diyorum ya objektif olamıyorum diye,
belki adam feci tembel,
belki depresyona girdi bütün gün kolu kalkmıyor,
belki de hiçbiri değil, dışardan bir gözle bunu değerlendirmek çok zor.
dediğim gibi benim o dönemimde dışardan bakan biri de, kadın bütün gün evde oturuyor, doğru düzgün yemek bile yapmıyor, bütün gün bilgisayar başını kıçını büyütüyor derdi. cidden 10 kilo almıştım, çoğu zaman evi bile toplamıyordum, sürekli aperatif şeylerle karnımı doyuruyordum, günde 10 firmaya mail atıp, linkedinden bağlantılar bulmaya çalışıp bir yandan da ek gelir olsun diye bikaç firmanın sosyal medya hesaplarını yönetiyordum. saçma sapan işler yani... o yüzden çok yargısız infaz yapılacak bir konu değil bu işsizlik, çok tuhaf bir psikoloji çünkü.
Niye bahane ureteyimki anlamadim. Ben tepki olmasin istesem yazmam hamileyim diye.baya enine boyuna dusunmustum planlarim elimde patladi bu seferde biraz resmi islemlerden dolayiAynen öyle "kardeş yaptım" mantığı bu işi enine boyuna düşünmeyişinize bahane gibi duruyor. Allah sabır versin onu kamçılayacak bir şeyler bulun
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?