- 6 Şubat 2018
- 11.201
- 14.564
-
- Konu Sahibi Morsumbul92
- #201
Ya cok tatlısın canım ya :) benimki de öyle birseyi begenir pahalı yaaa uff der almaz ama o şeyi 3 4 defa dillendirir
Ya cok tatlısın canım ya :) benimki de öyle birseyi begenir pahalı yaaa uff der almaz ama o şeyi 3 4 defa dillendirirOlabilir benim de malım kıymetlidir :) param var ama 4 yıldır kahve makinesi çok para diye almadim :)) ama eve temizliğe gelen ablaya çok alıştım ona verdiğim paraya üzülmüyorum çok ilginç :)) birikmiş param yoksa zaten gözüme uyku girmez cimrilik çok zor :)
Sevgili kk üyeleri hepinize merhaba. Benim bir sıkıntım var kimseyle paylaşamadığı için sizlere anlatmak istedim. Benim sorunum eşimin sürekli para hesabı yapması. Ben artık o kadar bunaldım ki market alışverişine bile çıkmak istemiyorum. Örnek veriyorum bir kutu zeytin bile alacaksak 3 saat düşünüyor öyle alıyoruz. Artık markete dahi onunla çıkmak istemiyorum. En başa dönersek şöyle anlatayım. Eşimin hiç bir kötü alışkanlığı yok işimden evine evinden işine gider. Sosyal çevre arkadaş ortamı vs hiçbirşey yok. Birşey yapacaksak birlikte yapıyoruz. Eşim zamanında maddi olarak çok zorluk çekmiş. Parasını savuran biri değil. Her zaman düşünerek harcama yapar. Her borcun altına öyle rahatlıkla girmez. Bunlar benim de hoşuma giden şeyler. Sonuçta sorumluluk sahibi biri. Ama bazen bunu çok abartıyor. Dediğim gibi mutfak alışverişi yaptığımız da birşeyi alırken 3 kere düşünüyor. Bunlar da beni geriyor ister istemez. Eşim 28 yaşında ve bu yaşında kendi çabasıyla ev aldı. Borçsuz harçsız. Ev eşyalarımızın çoğunu o aldı. Düğününü kendisi yaptı. Şuan hiç borcumuz yok. Ve yeni evliyiz. Evlendiğimiz günden beri 1 kere dışarda yemek yedik. O da benim ısrarım yüzünden oldu. Eşim dışarda yiyeceğimize evde yeriz diyor. Bende arada değişiklik yapalım diyorum. Her zaman evde yemek yapmak bir noktada beni de sıkıyor. Benim canımın çektiği şeyleri bile artık isteyemez oldum sanki gözüne geliyor gibi. Bende kendi kendime karar verdim. Artık hiçbirşey istemiycem. Yani sırf bu tavırları yüzünden kendim çalışıp maddi olarak Özgür olmak , eşime bağlı olmak istemiyorum. Şuan çalışma imkanım yok krizden dolayı yaza doğru ancak çalışabilirim. Eşim cimri mi tutumlu mu hala anlayamadım. Mesela şunları da açıklayayım konuya hakim olmanız için; biz nişanlıyken eşim bana fotoğraf Makinesi almıştı baya pahalı bir üründü, beyaz eşyalar olsun mobilya takımı olsun hepsi kendi zevkim ve kaliteli ürünlerden aldı, hiç o zamanlar cimrilik yaptığına şahit olmadım. Şimdi bazılarınız diyebilir büyütüyorsun falan diye. Ama insan eşinden birşey isterken çekinir mi artık o duruma geldim. Hatta en son bu konuda yaşadığım sıkıntıyı da anlatayım belki daha yardımcı olur; evimize x bir ihtiyacımız vardı. Evim de tek eksiğim oydu. Onu da taksitlerden sonra alırız dedik. Eşimin de benim de beğendiğim bir model vardı 1.900 tl . Ben zaten uzun zamandır söyleniyordum alalım diye o zamanlar küçük taksit borcumuz vardı bitince alıcaz demişti. Neyse geçen çıkalım bakalım dedi borcumuz falan da bitmişti. Kendisi teklif etti gidip almayı ben uzun zamandır bu konuyla ilgili konuşmuyordum. Gittik fiyat aldık ben rengini modelini herşeyi ayarladım. Sonra eşim biz biraz daha düşünelim de öyle gelelim dedi. Ben sinir küpüne döndüm. Zaten 3 keredir gittik en sonda böyle yapınca eve gelene kadar hiç konuşmadım. Eve gelince de sinirden ağladım. Bana almıycaz dese tamam anlarım ama oraya kadar götürüyor biraz daha düşünelim diyor. Yani birşey alınacaksa alınır bu kadar düşünmeye ne gerek var. Hani bir çocuğa oyuncak alıcam diyip gidip almamak gibi birşey oldu. Birikim paramız da var. Peşin de alabilir. Paramız olmasa zaten alalım demem. Zaten nişanlılık dönemi olsun eşime gerçekten gereksiz masraflardan hep kaçındım. Gereksiz bir harcama yaptırmadım. Ne ailem ne de ben. Bu konuda çok anlayışlı davrandık. Eşim dün bana tamam alıcam dedi biraz anlayış göster dedi. Bu ne demek. Ben zaten istekleri yüksek olan biri değilim. Masrafım bile çok azdır. Sizce bu durumda benim tavrım nasıl olmalı. Fikirlerinize ihtiyacım var.
Senin para konusu direk ikizler geldi bak
İkizler kac tanıdık var aman bidahamı gelicem dünyaya veya e parayı harcamayacaksam niye kazanıyorum modunda harcarlar :)
Sağol canım ... böyle böyle biz cimriler her zaman kazanacağız :)))Ya cok tatlısın canım ya :) benimki de öyle birseyi begenir pahalı yaaa uff der almaz ama o şeyi 3 4 defa dillendirir
Bendede tam tersi oldu zamanla. Minimalist yaşamaya çalışıyorum ve artık dışarda kahve içmek vs. bana cok saçma geliyor.
Almanyada kahve fazla pahali değil ama iki kişi çıkınca bir filter kahveye 7 Euro gidiyor. Bayat kokmuş oluyor genelde. Bende aylardir termosumla evden götürüyorum. Eskiden her sabah to go aliyordum... artik biraktim. O parayla gidip tam altin altim :)
Kendimle kıyaslayınca eşiniz bana göre oldukça cimri.
Eşimle kıyaslayınca fazla tutumlu.
Kardeşimle kıyaslayınca sadece tutumlu ve bilinçli tüketici :))
Burç muhabbeti geçmiş sanırım; ben kovayım (Paraya değer vermem), eşim başak (Ölçülü ama eli bol), kardeşim oğlak (Birikimci ve eli sıkı)
Bu kişiden kişiye değişen bir değerlendirme gibi çünkü çok ortada bir yerde;
Kardeşime sorsanız "Hesabını bilen-yarınını düşünen bilinçli tüketici" der eşinize.
Evet, kardeşim de gıdada 2-3 saat değerlendirme yapabilir ama ucuzluk olarak değil, içerik-gramaj-marka değeri olarak kıyaslar.
Ben, hangisini istiyorsam-içime siniyorsa onu alır 2 dk demez çıkarım.
Eşim de inceler; ama kardeşim kadar değil.
Kardeşim dışarıda yemek yemeyi gerekli gören biri değildir, "Ne gerek var, mis gibi evde yaparız" der çoğunluk.
Eşim bir plan yapılırsa uyum sağlar ama fiyat olarak restoranları kıyasladığı olur.
Ben, canım ne zaman ve nerede yemek istiyorsa dalarım.
Kardeşim borçtan nefret eder; 24 yaşında ve kendi birikimi var, kampanyaları inceler.
Eşim taksitlendirmeyi sever, borçtan korkmaz, kampanyalardan haberdar olmak ister.
Ben, cebimde varsa harcarım, yoksa harcamam. Nakit veya tek çekim ödeyip kurtulmak isterim.
Kardeşim eve-ev eşyasına yatırım yapmayı sever, sağlamcıdır, üzerine düşünür.
Eşim teknolojik alet söz konusuysa paraya acımaz, ama düşünür-inceler-kıyaslar.
Ben, canım o an parayı basmaya neyi değer bulduysam alırım, kıyaslamam, araştırmam, kazığımı da yerim yeri gelir. :)
Totalde; eşiniz bilinçli bir tüketici fakat eli oldukça sıkı, geleceği düşünerek harcayan ve bu yüzden bugünkü zevk ve heveslerinizden çalan, eğlence harcamalarında cimri ama garanti yatırımcı biri.
Ben de oğlağım
Yukarıda yazdım 3-5 kere dolaşır zor alırım bir şeyi diye
O kadar paraya değmez ya da başka yerde aynı paraya daha iyisi de olabilir derim
İstek mi ihtiyaç mı diye çok düşünürüm
Bir gömleğin 5 rengini, aynı rengin farklı düğmelisini vs almam
İstekleri ile hareket edene göre çok cimriyim
Ama yerim içerim gezerim
Ya da hiç gitmeyeceğim bir yemeğe destek olsun diye paraları basarım ama o paraya gidip pantolon almam
Markete girer bir akşam yemeği için harcatacağım fiyata bir mağazaya girip sadece rengi hoşuma gitti diye bir giysi almam
Sadece kendi ihtiyaçların için mi kullanacaksın maasıniBen kendi kazandığım parayla harçlığa bağlanacak biri değilim. Ki kendisi bile öyle değil. Maaş kartımı ona vermem. Kendi harcayacağım kısmını alıp gerisi kendi hesabımda durur. İhtiyaç oldukça kullanırım.
Adam çalısııyorDediğim gibi sürekli para hesabı yapmasından bunaldım bişey alınacak yada gidilecekse ilk olarak fiyatına bakılır orda neler yaşayacağımız nelerle mutlu olacağımıza değil paranın ne kadar harcanacağı hesap edilir. Bu da benim hiç hoşuma gitmiyor. Tamam plansız olalım demiyorum ama bu kadarı çok fazla bana göre.
Çalışırsam kendim için harcarım kalanı da kendi hesabımda tutarım diyor konu sahibiBen cimri olduğunu düşünmüyorum.
Konu sahibi.. her şeyi kocam yaptı, kocam aldı, borcsuz harcsız genç yaşta ev bark sahibiyiz diyorsun. Ne güzel
Birde siz çalışında adamın yükü hafiflesin. O da yazık bir nefes alsın.
Sizin çalıştığınız kazançı yer içer , gezer tozarsınız. Onunkiyle de geçinirsiniz.
Zaman evde oturup kocanın kazandığı parayı bekleme zamanı değil.
Çalışın kazanın. krizi bahane etmeyin, zira kriz hiç bitmeyecek memlekette
( bu arada oğlakları beğenmeyenler kurban olun siz oğlaklara
İşe girersem zaten ben almayı düşünüyorum. Bu arada iş arıyorum. Ama bulamıyorum. Yine eşimin bi sıkıntısı olursa para olarak seve seve veririm.Sadece kendi ihtiyaçların için mi kullanacaksın maasıni
İle girersen o beğendiğiniz masayı sen de alabilirsin
O daha da kötü başta gizleyip sonra gerçek yüzünü göstermesi yani. Suan uzakta kendisi ama tabii ki gözlemlemeden evlenmem asla.İyice gözlemle eğer sen çalışıyorsan fazla sıkıntı olmaz ama cimri insanla yaşamak gerçekten çok zor. Ben nişanlılık aşamasında hiç farkına bile varmadım. Çünkü para gönderirdi. İstediğim birşey varsa alırdı. Evlendikten sonra ne oldu anlayamıyorum.
Benim de babam ölümüne cimriydi ama elaleme verip ailesine vermeyen cinsten. Hem alacağım alacağım deyip heveslendirip almayan cinsten. Öyle bıkmışım ki. Çok şükür mesleğim var da ağzımı açıp tek bir şey istemiyorum kimseden. Allah da muhtaç etmesinCok dogru demissiniz, calismaniz lazim mutlaka. Almak ya da yapmak istediginiz seyler icin birinin gozune bakmak kadar berbat bir duygu yok...