Eşim çocuk istiyor.

Bi kadın eşine kendi vücut bütünlüğünü doğrudan ilgilendiren ortak bir kararda laf anlatamayacağı kaygısıyla buraya bi konu açtıysa, eşi yüksek ihtimal az anlayışlı biridir.
Anlayışlı bir erkek bu konuda kadının bedenî ve ruhî hazır olmasını önemser.
Önemsemiyorsa yüksek ihtimal hemen baba olma, çocuk sevme ya da aileye torun verme güdüleri buna neden oluyodur. Ebeveynliğe hazır olma meselesi gölgede kalıyordur kısacası.

Tabi bunların hepsi ihtimal.

Ama neden ne olursa olsun, kadının hazır olduğu vakti önceliğine almayan erkek anlayış sorunu yaşıyordur.

Anlayış sorunu hamilelikle ya da doğumla şıp diye sona erecek bi durum değil.
Bunlar evet olgunlaştırıcı etmenler ama garanti edemeyiz.

Oyuzden sağlıklı bi ailede önce sağlıklı iki yetişkin, sonra sağlıklı karı koca ve ardına ebeveyn olunur.

İşte bu sıralamayı önemseyen ebeveynler zaten birbirine sperm ya da yumurta olarak bakmaz ve söz hakkı çift taraflıdır ve eşit sorumluluk alınır.

Böyle bilale anlatır gibi oldu ama.
Mesele mühim.

Konu sahibinin eşi ile ilgili negatif bir durum olduğunu düşünmedim, bence kendisi biraz yok yere endişe etmiş.
Yada sınav stresi yüzünden üzerinde baskı hissediyor.
Eşi sıkıştırıp hadi hadi demiyor.
konu sahibi de 1-2 yıl istemiyorum diyor ama oradan buradan meselenin konuşuluyor olmasından rahatsız. Yoksa kimsenin anlayışsız olduğu falan yok. Büyükleri biraz bu konudan uzaklaştırıp, eşi ile de kariyer planını konuşması yeterli görünüyor.
Benim bedenim, benim kararım diye bir şey söz konusu degil çocuk konusunda.
Hele de şu duruma verilecek cevap neden bu olsun?
Ya bana baba olmak istiyorum diye eşim böyle dese kendimi tecavuzcu ırz dusmanı gibi hissederim.
belki de hayatımızın en ortak karar alınması gereken durumunda, ben niye düşman hattındayım?
bunu duymayı hak eden karaktersiz adamlar da size de hak veriyorum ama o adamlar bunları duyduğunda kadına daha çok zulmediyor.
yani yine çözüm yolu bu degil.
Ve annelik kutsal vs demeyeceğim ama şu yazdıklarınız çok sığ ve şekilci bir annenin düşünceleri olabilir.
anne olmaktan çekince fiziksel etkileri degil, hayat boyu bir insanın sorumluluğunu almanın zorluğudur. Bir insan yetiştirmeye hazır olmak, birey olmayı öğretmek, mutluluğu ve iyiliği için çabalamak, yetiştirirken korumak vs...
Bunu da normal bir ailede anne tek başına yapmıyor zaten.
3 çocuk annesiyim, gözüm ne 3-5 kilo fazlalığı, ne sarkık karnımı, ne uykusuzluğu, ne çatlaklarımı görüyor.
bunlar çocuklarımın geleceğini nasıl daha iyi yapacağım endişesinin yanında devede kulak bile degil.
 
Çocuk kadından doğuyor kadının bedeninde var oluyor diye bütün söz hakkı elbette kadının değildir ama 10 yıllık evli değil ki bu kadın da.
daha 1 yıl olmuş hoppala bismillah
harıl harıl çalışıyor atanmak istiyor işte çok açık değil mi bu?
bundan doğal bir şey olamaz.
1 yıl dişini sıkacak kocası. çocuk kaçmıyor 1 yılda
kızım sen bu sene atanmaya bak en geç seneye olacak şekilde harıl harıl çalış.
sonra süpriz yaparsın hamilelikte de çalışırsın doğum iznin de var.
doğurduktan sonra da görürüm eşin dahil o çocuk heveslilerini.
hadi bağalım.
 
Öğretmenliğe başladıktan sonra istediğini açıkça söyle. Atanmaya bak daha da hırsla dört elle çalış inşallah seneye atanırsın veya ne zaman istiyorsan. Sonra hamile kalırsın kaçmıyor ya. Nasıl olsa bir engel yok. Daha bir yıl olmuş boşver. Olana da Allah veriyor olmayana da her şey Allahtan. Doğuracak olan sensin. Önlemini ona göre al bir yıl beklesin canım ne varmış çocuk kaçmıyor ya. Ben 34 yaşındayım istiyorum ama olmuyor. senin durumunda olsam yani 1 yıllık evli ve kısırlık gibi bir sorunum olmasa hiç dert etmem. Keyfine bak. Kulak asma millete. Doğurunca da ikinci ne zaman derler, önce atan, paranı kazan hayatını garantile. Sonra çocuğunu doğurursun. Çalışırken de baktıracak adam bulamazsın iki sevip köşelerine çekilirler sen onlara bakma.
Ah dimi inşAllah Rabbim isteyen herkese nasip eder. İnşAllah atanırım artık çok yoruldum :(
 
Çocuk sadece eşiniz isteyince yada aile büyüklerin istemesi ile olacak iş değil. Bence eşinizi karşınıza alıp kafanızdaki fikirlerden gelecek planlarınızdan bahsedin. Yaşınız hala genç, hiç bir şey içinde geç değil.
Her şey gönlünüzce olsun
Çok teşekkür ederim. İnanın zorlama vs söz konusu degil. Sadece istiyor :(. Ama benim şu an hiç anne olmak gibi bir fikrim yok tabiki Allah isterse büyük konuşmayım şu an zaten normal şartlarda olmaz.
 
Çocuk kadından doğuyor kadının bedeninde var oluyor diye bütün söz hakkı elbette kadının değildir ama 10 yıllık evli değil ki bu kadın da.
daha 1 yıl olmuş hoppala bismillah
harıl harıl çalışıyor atanmak istiyor işte çok açık değil mi bu?
bundan doğal bir şey olamaz.
1 yıl dişini sıkacak kocası. çocuk kaçmıyor 1 yılda
kızım sen bu sene atanmaya bak en geç seneye olacak şekilde harıl harıl çalış.
sonra süpriz yaparsın hamilelikte de çalışırsın doğum iznin de var.
doğurduktan sonra da görürüm eşin dahil o çocuk heveslilerini.
hadi bağalım.
Ah ah dimi ya bunca ev işi birde çocuk birde şuan atanmadığım için içinde oldugum psikolojik durum. :(
 
Tabiki bu birlikte verilecek bir karar ,fakat KPSS için sanırım uzun süredir deniyorsunuz yaşınızda var kesin olacağını bilseniz ataması vs. var eşiniz de sizin gibi memur mu ?
Eşim özel sektörde çalışıyor ama ben şu an anne olmakta istemiyorum. Atanmak haricinde
 
Konu sahibinin eşi ile ilgili negatif bir durum olduğunu düşünmedim, bence kendisi biraz yok yere endişe etmiş.
Yada sınav stresi yüzünden üzerinde baskı hissediyor.
Eşi sıkıştırıp hadi hadi demiyor.
konu sahibi de 1-2 yıl istemiyorum diyor ama oradan buradan meselenin konuşuluyor olmasından rahatsız. Yoksa kimsenin anlayışsız olduğu falan yok. Büyükleri biraz bu konudan uzaklaştırıp, eşi ile de kariyer planını konuşması yeterli görünüyor.
Benim bedenim, benim kararım diye bir şey söz konusu degil çocuk konusunda.
Hele de şu duruma verilecek cevap neden bu olsun?
Ya bana baba olmak istiyorum diye eşim böyle dese kendimi tecavuzcu ırz dusmanı gibi hissederim.
belki de hayatımızın en ortak karar alınması gereken durumunda, ben niye düşman hattındayım?
bunu duymayı hak eden karaktersiz adamlar da size de hak veriyorum ama o adamlar bunları duyduğunda kadına daha çok zulmediyor.
yani yine çözüm yolu bu degil.
Ve annelik kutsal vs demeyeceğim ama şu yazdıklarınız çok sığ ve şekilci bir annenin düşünceleri olabilir.
anne olmaktan çekince fiziksel etkileri degil, hayat boyu bir insanın sorumluluğunu almanın zorluğudur. Bir insan yetiştirmeye hazır olmak, birey olmayı öğretmek, mutluluğu ve iyiliği için çabalamak, yetiştirirken korumak vs...
Bunu da normal bir ailede anne tek başına yapmıyor zaten.
3 çocuk annesiyim, gözüm ne 3-5 kilo fazlalığı, ne sarkık karnımı, ne uykusuzluğu, ne çatlaklarımı görüyor.
bunlar çocuklarımın geleceğini nasıl daha iyi yapacağım endişesinin yanında devede kulak bile degil.
Benim en çok düşündüğüm şu an bir bebegi hakkıyla yetiştirebilecek bir psikolojide hissettmiyorum. Kimse zorlamıyor sadece ben geriliyorum bu konu konuşuldukça
 
Anne olacak kişi hazır olmazsa gerisi 7/24 konuşsun boş, çocuğu taşıyacak bakacak büyütecek olan sensin yeri gelecek yanında kimse olmayacak belki de neyin garantisi var ki... kendin istemeden asla çocuk yapma, asla... çocuk büyütmek sabır işi gönül işi, o sabrı sevgiyi göstermenin daha kolay olması için önce senin onu istiyor olman gerekiyor buna inan 🙏
İnanın kalbimi okudunuz. O kadar doğru ki. Eşimde çok bana yardımcı olacak bir karakterde degil belki bebege yardımcı olur ama büyük sorumluluk her zaman kadında oluyor
 
Benim eşimde 2. çocuk için çok aceleciydi. Yaklaşık 2 sene boyunca X’e kardeş yapalım diyip durdu ama ben kesinlikle istemedim. Son 2 senedir asla çocuk yapalım da demedi, ta ki ben artık isteyene kadar.

9 ay karnında taşıyacak olan sensin, doğurup büyütücek olanda. Sırf kocan istiyo diye yapma. Hazır olduğun zaman yaparsınız inşallah. 🌺
 
Çocuk başkasının isteğine göre yapılabilecek bir şey değil bence
Büyük sorumluluk ve fedakarlık gerektiriyor
Yaşınız öyle beklenmeyecek bir yaş değilmiş
Eşinize önce iş sahibi olmak istediğinizi güzelce açıklayın
Anlayışlı olacaktır

Yaw bu çocuğu sevmeden sevmeye Gören babaların çocuk istemesi de...

Senin mi vücudun evrim geçirecek?
Yo.
Senin mi derin yırtılacak?
Yo.
Seni mi emecek?
Yo.
Senin memen mi alev alacak?
Yo.
Sen mi uyku yüzü görmeyecen?
Yo.
Ama istiyom.

Benim vücut bütünlüğümle ilgili kararı sen veremezsin.
Benim psikolojik sağlığımı etkileyen bişeyde belirleyici sen olamazsın.

Lütfen bunlara önce siz yürekten inanın.
O da ciddiyetinizi anlar zamanla.
Degil mi . Gerçekten öyle her şeyden önce bütün hayatını değiştiren hep kadınlar oluyor
 
Benim eşimde 2. çocuk için çok aceleciydi. Yaklaşık 2 sene boyunca X’e kardeş yapalım diyip durdu ama ben kesinlikle istemedim. Son 2 senedir asla çocuk yapalım da demedi, ta ki ben artık isteyene kadar.

9 ay karnında taşıyacak olan sensin, doğurup büyütücek olanda. Sırf kocan istiyo diye yapma. Hazır olduğun zaman yaparsınız inşallah. 🌺
İnşAllah :KK200: teşekkür ederim
 
Ben de öğretmenlik mezunuyum. Senden 2yaş büyügüm ve bende 3 aylık evliyim. Ben 34 e kadar falan ıstemıyorum. Icımde öyle bır Istek yok. Atanmak gezmek ıstıyorum. Eşimde benım gıbı dusunuyor. Bence önce atanmaya calıs

Ben de öğretmenlik mezunuyum. Senden 2yaş büyügüm ve bende 3 aylık evliyim. Ben 34 e kadar falan ıstemıyorum. Icımde öyle bır Istek yok. Atanmak gezmek ıstıyorum. Eşimde benım gıbı dusunuyor. Bence önce atanmaya calıs
Size tamamen katılıyorum bu en dogal hakkımız. Umarım dilediğiniz zaman olur bebeğiniz
 
Yaw bu çocuğu sevmeden sevmeye Gören babaların çocuk istemesi de...

Senin mi vücudun evrim geçirecek?
Yo.
Senin mi derin yırtılacak?
Yo.
Seni mi emecek?
Yo.
Senin memen mi alev alacak?
Yo.
Sen mi uyku yüzü görmeyecen?
Yo.
Ama istiyom.

Benim vücut bütünlüğümle ilgili kararı sen veremezsin.
Benim psikolojik sağlığımı etkileyen bişeyde belirleyici sen olamazsın.

Lütfen bunlara önce siz yürekten inanın.
O da ciddiyetinizi anlar zamanla.
Eşin kararı değil ortak karar olmalı. sadece çocuğu siz isterseniz olur istemezseniz olmaz vvücut sizin, karar sizin çocuk sizin. Siz bu düşüncede olursanız zaten babası da sevmeden sevmeye yanında olur. Düşünceniz değişmezse baba da değişmez.
 
Eşim özel sektörde çalışıyor ama ben şu an anne olmakta istemiyorum. Atanmak haricinde
Anladım ozaman durum farklı yani atansanız da eşiniz memur olmadıgı için şehir değiştirmeyi kabul edicekmi,ama genel olarak kpss olmasada istemiyorsanız yani bi amacınızın dışında bişeyse durum çok farklı
 
Anladım ozaman durum farklı yani atansanız da eşiniz memur olmadıgı için şehir değiştirmeyi kabul edicekmi,ama genel olarak kpss olmasada istemiyorsanız yani bi amacınızın dışında bişeyse durum çok farklı
Kendimi anne olmaya bir insanı büyütüp yetiştirmeye hazır hissetmiyorum.
 
Ve annelik kutsal vs demeyeceğim ama şu yazdıklarınız çok sığ ve şekilci bir annenin düşünceleri olabilir.
anne olmaktan çekince fiziksel etkileri degil, hayat boyu bir insanın sorumluluğunu almanın zorluğudur. Bir insan yetiştirmeye hazır olmak, birey olmayı öğretmek, mutluluğu ve iyiliği için çabalamak, yetiştirirken korumak vs...
Bunu da normal bir ailede anne tek başına yapmıyor zaten.
3 çocuk annesiyim, gözüm ne 3-5 kilo fazlalığı, ne sarkık karnımı, ne uykusuzluğu, ne çatlaklarımı görüyor.
bunlar çocuklarımın geleceğini nasıl daha iyi yapacağım endişesinin yanında devede kulak bile degil.

Buraya kadar katılıyorum haklısınız.
Ama bundan sonrası çok subjektif.
Sığ ve şekilci değilim.
Tek çocuğum var ve şartlarım elverseydi dört çocuktu hayalim.
Belki Allah ilerde nasip eder, bilemiyorum.
Ama çocuk konusu bu dünyadaki en hassas noktalarımdan biri olmasına rağmen ben o sığ gördüğünüz meselelerin çok önemli olduğunu iddia ediyorum.
Meseleye estetik açıdan bakmıyorum.
Sadece,ancak ruhen ve bedenen hazır bir annenin çocuğunu güzel karşılayacağına inanıyorum.
Çocukluk travmalarının büyük çoğunluğu annenin hazır hissetmemesinden patlak veriyor.
Bu aşamada hiç kimse kusura bakmasın ama tekrar ediyorum "ancak benim hazır oluşluğuma saygı duyan, bu sürecte bana manen destek olan ya da en basitinden daha 1.yılımdayken bu kaygımı mazur gören bi baba adayı" çocuğuna başlangıçta en büyük iyiliği yapmış sayılır.

Diğer bir mesele de, evet bahsettiğiniz esas kaygı başlıkları elbette ki lohusalık problemlerinden çok daha önemli ama bu sizin gibi 3 çocuklu anne perspektifinden, yani belli bi olgunlukla kazanılan çıkarımlar. Henüz bir yıllık evli birinin öncelik kaygılarının farklı olması çok normal.
 
Back
X