- 2 Şubat 2015
- 14.624
- 62.313
- 598
- Konu Sahibi Bir garip dertli
- #21
Bi kadın eşine kendi vücut bütünlüğünü doğrudan ilgilendiren ortak bir kararda laf anlatamayacağı kaygısıyla buraya bi konu açtıysa, eşi yüksek ihtimal az anlayışlı biridir.
Anlayışlı bir erkek bu konuda kadının bedenî ve ruhî hazır olmasını önemser.
Önemsemiyorsa yüksek ihtimal hemen baba olma, çocuk sevme ya da aileye torun verme güdüleri buna neden oluyodur. Ebeveynliğe hazır olma meselesi gölgede kalıyordur kısacası.
Tabi bunların hepsi ihtimal.
Ama neden ne olursa olsun, kadının hazır olduğu vakti önceliğine almayan erkek anlayış sorunu yaşıyordur.
Anlayış sorunu hamilelikle ya da doğumla şıp diye sona erecek bi durum değil.
Bunlar evet olgunlaştırıcı etmenler ama garanti edemeyiz.
Oyuzden sağlıklı bi ailede önce sağlıklı iki yetişkin, sonra sağlıklı karı koca ve ardına ebeveyn olunur.
İşte bu sıralamayı önemseyen ebeveynler zaten birbirine sperm ya da yumurta olarak bakmaz ve söz hakkı çift taraflıdır ve eşit sorumluluk alınır.
Böyle bilale anlatır gibi oldu ama.
Mesele mühim.
Konu sahibinin eşi ile ilgili negatif bir durum olduğunu düşünmedim, bence kendisi biraz yok yere endişe etmiş.
Yada sınav stresi yüzünden üzerinde baskı hissediyor.
Eşi sıkıştırıp hadi hadi demiyor.
konu sahibi de 1-2 yıl istemiyorum diyor ama oradan buradan meselenin konuşuluyor olmasından rahatsız. Yoksa kimsenin anlayışsız olduğu falan yok. Büyükleri biraz bu konudan uzaklaştırıp, eşi ile de kariyer planını konuşması yeterli görünüyor.
Benim bedenim, benim kararım diye bir şey söz konusu degil çocuk konusunda.
Hele de şu duruma verilecek cevap neden bu olsun?
Ya bana baba olmak istiyorum diye eşim böyle dese kendimi tecavuzcu ırz dusmanı gibi hissederim.
belki de hayatımızın en ortak karar alınması gereken durumunda, ben niye düşman hattındayım?
bunu duymayı hak eden karaktersiz adamlar da size de hak veriyorum ama o adamlar bunları duyduğunda kadına daha çok zulmediyor.
yani yine çözüm yolu bu degil.
Ve annelik kutsal vs demeyeceğim ama şu yazdıklarınız çok sığ ve şekilci bir annenin düşünceleri olabilir.
anne olmaktan çekince fiziksel etkileri degil, hayat boyu bir insanın sorumluluğunu almanın zorluğudur. Bir insan yetiştirmeye hazır olmak, birey olmayı öğretmek, mutluluğu ve iyiliği için çabalamak, yetiştirirken korumak vs...
Bunu da normal bir ailede anne tek başına yapmıyor zaten.
3 çocuk annesiyim, gözüm ne 3-5 kilo fazlalığı, ne sarkık karnımı, ne uykusuzluğu, ne çatlaklarımı görüyor.
bunlar çocuklarımın geleceğini nasıl daha iyi yapacağım endişesinin yanında devede kulak bile degil.