mrb canım benzer şeyleri bende yaşadım (küfür hariç) ikimizde çalışıyorduk evden aynı saatte çıkıp aynı saatte dönüyorduk.eve gelince yemek yap evi topla çamaşır bulaşık derken canım çıkıyordu ve eşim keyfine bakıyordu bu durum deli ediyordu faturaları ödeme görevi onda olmasına rağmen ödemiyordu birde üstüne yaşadığı iş stresini bana yansıtıyordu bunalmıştım eşime durumu anlatmama rağmen bir değşiklik yoktu bi gün neden tek ben yoruluyorum sıkıntı yapıyorum dedim ilk önce yemek yapmadım baktım domatesin nasıl soyulacağını bilmeyen adam menemen yapmaya başlamış evi toplamadım baktım ki eşim evi süpürüyor faturayı ödememiş ve bende ödemedim gitti otomatik ödeme talimatı verdi sonra eve geldiğimizde devamlı işimden bahsettim ve ortak kararımız işi eve taşımamak oldu birde evlenmeden önce ben ailemle eşim tek başına yaşıyordu evlendikten sonra çok fazla düzen problemi yaşadık hepsi aşılıyor yavaş yavaş şimdi düşünüyorum ne kadar saçma konulardan sıkıntı yapmışım kendime diye ama bunları yaşamadan da ortak bi düzene kavuşamıyoruz malesef sende suan hassas bir dönemindesin sana tavsiyem rahatına bak naz yap eşine bu dönemde keyfini çıkar eşinde olsa senden önemlisi yok unutma
anladığım kadarıyla canım eşin ilk başlarda seni denemiş ama sende iyi çözümler bulmuşsun. ama eşin iyi biri bence yoksa kötü huylu insanı böyle yola getirmek mümkün değildir diye düşünüyorum. tabi denemekte fayda var bide evliliğin ilk bir yılı düzene soktun soktun yoksa öööle devam eder.
mrb canım benzer şeyleri bende yaşadım (küfür hariç) ikimizde çalışıyorduk evden aynı saatte çıkıp aynı saatte dönüyorduk.eve gelince yemek yap evi topla çamaşır bulaşık derken canım çıkıyordu ve eşim keyfine bakıyordu bu durum deli ediyordu faturaları ödeme görevi onda olmasına rağmen ödemiyordu birde üstüne yaşadığı iş stresini bana yansıtıyordu bunalmıştım eşime durumu anlatmama rağmen bir değşiklik yoktu bi gün neden tek ben yoruluyorum sıkıntı yapıyorum dedim ilk önce yemek yapmadım baktım domatesin nasıl soyulacağını bilmeyen adam menemen yapmaya başlamış evi toplamadım baktım ki eşim evi süpürüyor faturayı ödememiş ve bende ödemedim gitti otomatik ödeme talimatı verdi sonra eve geldiğimizde devamlı işimden bahsettim ve ortak kararımız işi eve taşımamak oldu birde evlenmeden önce ben ailemle eşim tek başına yaşıyordu evlendikten sonra çok fazla düzen problemi yaşadık hepsi aşılıyor yavaş yavaş şimdi düşünüyorum ne kadar saçma konulardan sıkıntı yapmışım kendime diye ama bunları yaşamadan da ortak bi düzene kavuşamıyoruz malesef sende suan hassas bir dönemindesin sana tavsiyem rahatına bak naz yap eşine bu dönemde keyfini çıkar eşinde olsa senden önemlisi yok unutma[/QUOT
evlenmeden önce evlilikten ne beklediğinize dair hiç konuşmadınız mı? yani ne bileyim ev işlerini bölüşmeniz gerektiğini, evliliğin karşılıklı fedakarlığa dayanacağını falan söylemediniz mi? eğer bu meseleleri ciddi ciddi konuşmadan bir evlilik yaptıysanız üzgünüm ama körü körüne evlenmişsiniz. bunları konuşup, eşinizin bu durumunu bilip eyvallah dediyseniz o zaman da diyecek bişey yok kendiniz tercih etmişsiniz. nişanlııkta bi küfür olayından bahsediyosunuz. buna rağmen herhangi bir zorlama olmadan o adamla devam ettiyseniz yine sıkıntı...
heşeye rağmen çok üzücü bi durum. allah sabır versin.
not: ilk mesajdan alıntılayacaktım yanlış oldu.
..ben boşanmayı ciddi ciddi düşünürken hamile olduğumu öğrendim.üstelik hiç düşünmüyorken ve korunuyorken..ve artık yapacak hiçbirşeyim yok..korkum ileride çocuğum huzursuz olucak mutsuz olucak..hamile halimle bile dün akşam benimle kavga etti saatlerce ağlattı ve kapris yapıp küstü..ne yapıcağımı bilmiyorum artık..............
Seni çok iyi anlayabiliyorum şuan, ben de korunurken hamile kaldım..evliliğimde mutlu değilim ikinci çocuk da istemiyordum ama aldıramadım...
Sen gerçekten doğurup evli kalmak istiyor musun ??
Değişmez o adam tecrübe konuşuyor1,5 yıldır evliyim ve evlendiğim ilk günden beri farkındayım ki eşimle asla anlaşamıyoruz.düşünce tarzımız yaşam şeklimiz herşeyimiz farklı.sürekli kavga hali sürekli bir yarış halinde benimle ve ben buna artık anlam veremiyorum.çoğu zaman kendimi onun düşmanı gibi hissediyorum. sürekli haklı çıkmaya çalışan çocuk gibi hatta ağır olucak kapris yapan bir insan. evlendiğimizden beri evimizle ilgili tek bir sorumluluk almamıştır. ne faturaların ne zaman ne kadar yattığını bilir,ne eve yapılan market alışverişinin fiyatını bilir ve hatta evde çoğu şeyin yerini bile bilmez o kadar rahattır.işten gelir ayaklarını uzatır açar futbolunu saatlerce gece yarılarına kadar o programları izler ve yatar. hafta sonları evde oturmaktan nefret ederim ve ben bunu sürekli ona söylerim.imkanımız varsa evde neden oturalım imkanımız olmasa da olmadığı zaman çok oldu bir yürüyüş yapalım hava alalım şunu yapalım derim adamda tık yok.ben yorgunum çalışıyorum bir pazarım var der akşam 5 e kadar yatar. uyanır bir de yiyecek bişey yokmu acıktım der. ee ben de çalışıyorum ama ben vakit geçirmek istiyorum kocamla.ilgi yok sanki 40 yıllık evli gibiyiz.yemek ye tv seyret pc de oyun oyna ayrı odada.sonra yat.zaten o hayatıma girer girmez bir sürü arkadaşımı hayatımdan çıkarttı.ailem dışında kimsem yok.defalarca konuştum çocuk gibi tek tek anlattım evlilik bu değil evlilik şöyle olur diye.ondan beklentilerimi anlattım.senin varsa söyle dedim yok değişmiyor adam.ve en kötüsü gittikçe saygısızlaşmaya başladık.ilk defa nişanlıyken küfür etmişti ve onu sert şekilde uyarmıştım en nefret ettiğim şey diye.evlendikten sonra çok küfür etmeye başladı bana.kavga arasında küfür ediyor hakaret ediyor ben de sinirleniyorum karşılığını veriyorum.saygı kalmadı aramızda.
evin herşeyini ben düşünüyorum.kendimi kadın gibi değil evin erkeği gibi hissediyorum.ve günden güne soğuyorum her yaptığı sinirlerimi bozuyor ister istemez.boşanmayı çok düşündüm bu adamla hayat geçmez diye hatta onunla da konuştum kesinlikle boşanmak istemiyor.beni çok seviyor ama bu sevgi beni mutlu etmiyor.çünkü ben kendimi güvende hissettiğim saygı duyduğum huzur veren bir koca istemiştim.ama onda bunların hiçbiri yok..ben boşanmayı ciddi ciddi düşünürken hamile olduğumu öğrendim.üstelik hiç düşünmüyorken ve korunuyorken..ve artık yapacak hiçbirşeyim yok..korkum ileride çocuğum huzursuz olucak mutsuz olucak..hamile halimle bile dün akşam benimle kavga etti saatlerce ağlattı ve kapris yapıp küstü..ne yapıcağımı bilmiyorum artık..............
Bence mutlu ve ayrı ebeveyn daha iyi mutsuz eden bir evliliğin çocuğa faydası değil zararı olurne olursa olsun taşıdığım bir can..aldırmaya cesaret edemedim kıyamadım..ileride ne olur bilemem evli kalmayı uzun süredir yürekten dilemiyorum..çünkü yıprandım açıkçası.evliliği sürdürmek için saygı ve sevgi olmalı..bizim evliliğimizde saygı çoktan tükendi..
şu anda ve geleceğim için tek düşündüğüm şey bebeğim.. o yanımda olsa da olmasa da ben bebeğimin geleceği için herşeyi yapacağım tek bildiğim şey bu..
Senin konunu da okudum çok benzer şeyler yaşıyoruz..en kötüsü de düzelmeyecek mutlu olamayacağın bir evliliği yürütmek zorunda olmak sanırım...
Konunun kaç yıllık olduğunun farkında mısınız?Lutfen bana ulas dertlesecek birilerini ariyorum cok kotuyum ayni senin gibiyim biz napcaz..
7 yıllık konuSiz sorumlulukları sırtlandıkça adam rahata alışmış. Ödemeyin faturaları kesilsin elektrik su doğalgaz ödemeyin kirayı gelsin ev sahibi kapıya dayansın yapmayın market alışverişini dışarda eve gelmeden atıştırın akşam aç kalsın ve dolap boş kalsın bak bakalım öyle yapıyor mu bir daha.
Hortlatanlar utansın7 yıllık konu
Hamile olsanda boşan kendini kurtar huzurla buyutursun bebeğini seni manipüle etmiş saygısız narsist bir adam yıllarını ziyan etme ahh ahh keşke bende hamileyim demeseydim bosansaydim ilk berbat kişilikten aile desteğin yoktu işimi bırakmak zorunda kalmıştım ondan sabrettim ben iş bulana kadar ama senin işin var çekme bunu
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?