"Bana hizmet edince agrina gidiyor." Ayneeennn. Biz de bu durumayiz. Ev islerine yardim sifir bir sey icin yardim istedigimde sen yap onu da dedigimde beni deniyorsun test ediyorsun der. Artik umidi kestim. Esim de cok istiyor cocuk sahibi olmayi. Ama bana guven vermiyor cocuk olursa artacak olan yuklerimi hafifletme konusunda .ben defalarca konuştum ama değişen birşey yok.ben abartıyor oluyorum.ben işten ondan daha geç geliyordum bir süre.ben gelene kadar pc başında oyun oynar ben eve geldiğimde de çok açım diye iki ayağımı bi pabuca sokardı saolsun yerinden bile kalkmaz..çünkü o erkek :) düşünce mantık bu..defalarca yardım istedim yetişemiyorum diye o zaman da sen bana hizmet edince ağrına gidiyor der..dikkatinizi çekerim "hizmet"..anlatmak istediğim onun yapısı bu yani istese de yapamıyor..hamile kaldığımda çok mutlu oldu zaten çok istediği birşeydi.bir süre kavgalar azaldı gibi geldi ama sonra farkettim ki ben umursamaz olunca o daha da rahat oluyor.hamilelik bu birşeye üzülüp ağlama potansiyelim biraz fazla oluyor bu dönemde malesef. ama ağladığımda sen nasıl bir insansın ne var şimdi ağlayacak duygu sömürüsü yapacak diye karşılık alıyorum.yani naz yapacak durum yok ben hala naz çekiyorum :)
Ben anlamıyorum hayatınıza biri girince arkadaşlarınızla bağı neden koparıyorsunuz evlilikte saygı sevgiden bile daha önemlidir benim için bilmiyorum nasıl düzelirsiniz yardım almayi deneyin yarın çocuk doğunca yükün iyice artacak eşiniz hiç el atacak birine benzemiyor1,5 yıldır evliyim ve evlendiğim ilk günden beri farkındayım ki eşimle asla anlaşamıyoruz.düşünce tarzımız yaşam şeklimiz herşeyimiz farklı.sürekli kavga hali sürekli bir yarış halinde benimle ve ben buna artık anlam veremiyorum.çoğu zaman kendimi onun düşmanı gibi hissediyorum. sürekli haklı çıkmaya çalışan çocuk gibi hatta ağır olucak kapris yapan bir insan. evlendiğimizden beri evimizle ilgili tek bir sorumluluk almamıştır. ne faturaların ne zaman ne kadar yattığını bilir,ne eve yapılan market alışverişinin fiyatını bilir ve hatta evde çoğu şeyin yerini bile bilmez o kadar rahattır.işten gelir ayaklarını uzatır açar futbolunu saatlerce gece yarılarına kadar o programları izler ve yatar. hafta sonları evde oturmaktan nefret ederim ve ben bunu sürekli ona söylerim.imkanımız varsa evde neden oturalım imkanımız olmasa da olmadığı zaman çok oldu bir yürüyüş yapalım hava alalım şunu yapalım derim adamda tık yok.ben yorgunum çalışıyorum bir pazarım var der akşam 5 e kadar yatar. uyanır bir de yiyecek bişey yokmu acıktım der. ee ben de çalışıyorum ama ben vakit geçirmek istiyorum kocamla.ilgi yok sanki 40 yıllık evli gibiyiz.yemek ye tv seyret pc de oyun oyna ayrı odada.sonra yat.zaten o hayatıma girer girmez bir sürü arkadaşımı hayatımdan çıkarttı.ailem dışında kimsem yok.defalarca konuştum çocuk gibi tek tek anlattım evlilik bu değil evlilik şöyle olur diye.ondan beklentilerimi anlattım.senin varsa söyle dedim yok değişmiyor adam.ve en kötüsü gittikçe saygısızlaşmaya başladık.ilk defa nişanlıyken küfür etmişti ve onu sert şekilde uyarmıştım en nefret ettiğim şey diye.evlendikten sonra çok küfür etmeye başladı bana.kavga arasında küfür ediyor hakaret ediyor ben de sinirleniyorum karşılığını veriyorum.saygı kalmadı aramızda.
evin herşeyini ben düşünüyorum.kendimi kadın gibi değil evin erkeği gibi hissediyorum.ve günden güne soğuyorum her yaptığı sinirlerimi bozuyor ister istemez.boşanmayı çok düşündüm bu adamla hayat geçmez diye hatta onunla da konuştum kesinlikle boşanmak istemiyor.beni çok seviyor ama bu sevgi beni mutlu etmiyor.çünkü ben kendimi güvende hissettiğim saygı duyduğum huzur veren bir koca istemiştim.ama onda bunların hiçbiri yok..ben boşanmayı ciddi ciddi düşünürken hamile olduğumu öğrendim.üstelik hiç düşünmüyorken ve korunuyorken..ve artık yapacak hiçbirşeyim yok..korkum ileride çocuğum huzursuz olucak mutsuz olucak..hamile halimle bile dün akşam benimle kavga etti saatlerce ağlattı ve kapris yapıp küstü..ne yapıcağımı bilmiyorum artık..............
1,5 yıldır evliyim ve evlendiğim ilk günden beri farkındayım ki eşimle asla anlaşamıyoruz.düşünce tarzımız yaşam şeklimiz herşeyimiz farklı.sürekli kavga hali sürekli bir yarış halinde benimle ve ben buna artık anlam veremiyorum.çoğu zaman kendimi onun düşmanı gibi hissediyorum. sürekli haklı çıkmaya çalışan çocuk gibi hatta ağır olucak kapris yapan bir insan. evlendiğimizden beri evimizle ilgili tek bir sorumluluk almamıştır. ne faturaların ne zaman ne kadar yattığını bilir,ne eve yapılan market alışverişinin fiyatını bilir ve hatta evde çoğu şeyin yerini bile bilmez o kadar rahattır.işten gelir ayaklarını uzatır açar futbolunu saatlerce gece yarılarına kadar o programları izler ve yatar. hafta sonları evde oturmaktan nefret ederim ve ben bunu sürekli ona söylerim.imkanımız varsa evde neden oturalım imkanımız olmasa da olmadığı zaman çok oldu bir yürüyüş yapalım hava alalım şunu yapalım derim adamda tık yok.ben yorgunum çalışıyorum bir pazarım var der akşam 5 e kadar yatar. uyanır bir de yiyecek bişey yokmu acıktım der. ee ben de çalışıyorum ama ben vakit geçirmek istiyorum kocamla.ilgi yok sanki 40 yıllık evli gibiyiz.yemek ye tv seyret pc de oyun oyna ayrı odada.sonra yat.zaten o hayatıma girer girmez bir sürü arkadaşımı hayatımdan çıkarttı.ailem dışında kimsem yok.defalarca konuştum çocuk gibi tek tek anlattım evlilik bu değil evlilik şöyle olur diye.ondan beklentilerimi anlattım.senin varsa söyle dedim yok değişmiyor adam.ve en kötüsü gittikçe saygısızlaşmaya başladık.ilk defa nişanlıyken küfür etmişti ve onu sert şekilde uyarmıştım en nefret ettiğim şey diye.evlendikten sonra çok küfür etmeye başladı bana.kavga arasında küfür ediyor hakaret ediyor ben de sinirleniyorum karşılığını veriyorum.saygı kalmadı aramızda.
evin herşeyini ben düşünüyorum.kendimi kadın gibi değil evin erkeği gibi hissediyorum.ve günden güne soğuyorum her yaptığı sinirlerimi bozuyor ister istemez.boşanmayı çok düşündüm bu adamla hayat geçmez diye hatta onunla da konuştum kesinlikle boşanmak istemiyor.beni çok seviyor ama bu sevgi beni mutlu etmiyor.çünkü ben kendimi güvende hissettiğim saygı duyduğum huzur veren bir koca istemiştim.ama onda bunların hiçbiri yok..ben boşanmayı ciddi ciddi düşünürken hamile olduğumu öğrendim.üstelik hiç düşünmüyorken ve korunuyorken..ve artık yapacak hiçbirşeyim yok..korkum ileride çocuğum huzursuz olucak mutsuz olucak..hamile halimle bile dün akşam benimle kavga etti saatlerce ağlattı ve kapris yapıp küstü..ne yapıcağımı bilmiyorum artık..............
Ay bugün konu hortlatma günü müdür nedir ya kaçıncı bu bak ben de düştüm sağ ol yine de uyarın içinArkadaşlar konu 7 yıllık. Birisi hortlatmış, boş yere yorumlayın.
Evet ya, nerden arayıp buluyor anlamıyorum. Derdimiz aynı bana ulaş demiş. Sanki migrene çözüm önerecek.Ay bugün konu hortlatma günü müdür nedir ya kaçıncı bu bak ben de düştüm sağ ol yine de uyarın için
Neyse biz konuştukça gündeme kalacak başkaları da aynı hataya düşmesin. bana ulaş diyen arkadaş da umarım yoluna koyar bir şeyleri hayırlısıEvet ya, nerden arayıp buluyor anlamıyorum. Derdimiz aynı bana ulaş demiş. Sanki migrene çözüm önerecek.
Kusura bakmayın da beni seviyoe demişsiniz bu nasık sevgi. Adam bildiğin bencillipin kitabını yazmış siz hala beni seviyor diyorsunuz. Adamın size saygısı yok önce sizi hizmetçi yerine koymuş bildiğin. Ayrıca neden arkadaşlarınızı hauatınızdan çıkardığınıza da anlam veremedim.adamın ne olduğu daha nilanlıyken belliymiş kusura bakmayın. Bana kalırsa çekin restinizi. Böyle hayat geçmez size yazık. Şimdi adam ettiniz ettiniz sonra hayatta edemzsiniz. Çekin restinizi gidin sizi kaybedexeğinin farkına varsın. Ne diyeyim umarım düzelir. Allah yardımcınjz olsun.ben defalarca konuştum ama değişen birşey yok.ben abartıyor oluyorum.ben işten ondan daha geç geliyordum bir süre.ben gelene kadar pc başında oyun oynar ben eve geldiğimde de çok açım diye iki ayağımı bi pabuca sokardı saolsun yerinden bile kalkmaz..çünkü o erkek :) düşünce mantık bu..defalarca yardım istedim yetişemiyorum diye o zaman da sen bana hizmet edince ağrına gidiyor der..dikkatinizi çekerim "hizmet"..anlatmak istediğim onun yapısı bu yani istese de yapamıyor..hamile kaldığımda çok mutlu oldu zaten çok istediği birşeydi.bir süre kavgalar azaldı gibi geldi ama sonra farkettim ki ben umursamaz olunca o daha da rahat oluyor.hamilelik bu birşeye üzülüp ağlama potansiyelim biraz fazla oluyor bu dönemde malesef. ama ağladığımda sen nasıl bir insansın ne var şimdi ağlayacak duygu sömürüsü yapacak diye karşılık alıyorum.yani naz yapacak durum yok ben hala naz çekiyorum :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?