Ama soru farklı yani eşim evlendiğine "pişman mı"yı sorup, dert ediyor. Okul kısmını yeniden okuyarak yönetiyormuş şu an zaten.Okulu bırakıp evlenmiş ama konu sahibi
Öküz hepsi annemNe gereği varmış öyle bı laf etmesinin anlamıyorum ki. Bu erkekler gerçekten çok garip varlıklar, çok kırıcılar
Çünkü o bir erkek.
Hiç-bir zaman kendisi için yapılan fedakarlığı anlayamayacak.
Hiç-bir zaman onun için vazgeçtiğiniz herhangi bir şey için size minnet duymayacak.
Hiçbir zaman sizin onun için yaptıklarınızı o sizin için yapmayacak.
Ve gün sonunda birgün "yapmasaydın" diyecek.
Erkekler böyledir işte. Dünyadaki en iyi adam da böyledir.
Sizin onun için feda ettikçe o "bak beni ne kadar seviyor" diye düşünmüyor. Siz feda ettikçe o diyor ki "çünkü ben buna değerim"
Siz erkeklere verici oldukça kıymet bilmelerini bekledikçe onların kendileri hakkındaki fikirlerini değiştirirsiniz.
Siz verdikçe o daha fazla ister. Çünkü buna degdigine onu siz ikna ettiniz.
Bu kadın kendini benim için harcıyor çünkü ben bu kadar değerliyim, diye düşünerek o da kendine değer veriyor. Ve kendine verdiği bu değeri de daima sizden çalıyor.
Feda ettikçe o kıymetli oluyor. Siz kıymetsiz. Ona verilen kıymet sizin hesabınızdan düşüyor.
Erkeklerin (özellıkle ortadoğu erkeğinin) mantığı budur "ben buna değerim"
Bu sebeple nerde fedakar bir kadın,orda ona kıymet vermeyen nankör koca.
Işte siz de fazla fedakarlığın getirdiği fazla vefasızlığın içinde bulunuyorsunuz su an.
Hayatımdaki en değerli iki erkek babam ve eşimdir. Ama sizin şu yaptığınızın çeyreğini yapmam onlara. Yapsaydım değersiz olurdum.
Okuyan genç kızlara da benden nasihat olsun. Sözum meclisten dışarı sevgili konu sahibi sizi tenzih ediyorum ama bir
erkek için okul bırakan net gerizekalıdır. Çünkü hiç-bir erkek bir kadın için kendine bunu yapmaz.
Kesinlikle o dediği o anlama geliyor.Yani yarın öbür gün parayı bulunca seni bırakırım hiiç kusura bakma diyor.
Konu sahibi bence çok güvenme buna sen .
Teşekkür ederim:)Ama soru farklı yani eşim evlendiğine "pişman mı"yı sorup, dert ediyor. Okul kısmını yeniden okuyarak yönetiyormuş şu an zaten.
Sana destek olmasi gerekmez miydi. Ama istemezsin diye okumani istememis olabilir wma hos degil. Bir erkek icin okumaktan vazgecmek buyuk fedakarlik ustelik durumuda yokmus.
Evet öyle, değdiğini görsem yemin ederim hiç üzulmicem nasıl olsa şuan okuyorum yine. Ama hiç değmedi de diyemem bana yaklaşımı çok iyidir ilgilidir ama arada böyle patavatsizlik ve nankörlük yapınca çok kırılıyorum değmemiş gibi hissediyorum. Ama bu çoğu erkekte az biraz var sanırım.Sana destek olmasi gerekmez miydi. Ama istemezsin diye okumani istememis olabilir wma hos degil. Bir erkek icin okumaktan vazgecmek buyuk fedakarlik ustelik durumuda yokmus.
Bunu kişisel algılama. Bende eşimi seviyorum mutluyuz ama sorumluluk ağır malum, bende bazen diyorum şimdiki aklim olsa evlenmez gezer tozardim diye.Bu bana biraz haksızlık olmuyor mu ama ben çok zengin olsam da onunla evlenirim olmasam da demek ki o benim kadar sevmiyor en azından suratıma suratıma bunu söylememeliydi.
Onu bende düşünüyorum biliyo musun:) okula gitseydim hiç bu sorumlulukların altına girmeseydim nasıl olurdu diye arada aklımdan geçmiyor değil bu kötü bişey değil bi evin sorumluluğunu almak kolay değil bazen ağır geliyor. Ben bile böyle düşünürken, çalışan yorulan o onun düşünmesi normal ama pat diye suratıma söylemesi saçma kalbi kırılır mı diye düşünmüyor önemli olan bu. Ha bi de ben evlenmesem nasıl olurdu diye aklımdan geçiriyorum, o evlenmezdim uzman olsaydım diyor. Arada fark var işte, neyse erkeklerin yapısı gereği böyle sanırım. Biz kadınlar birazdaha ince düşünüyoruz işte.Bunu kişisel algılama. Bende eşimi seviyorum mutluyuz ama sorumluluk ağır malum, bende bazen diyorum şimdiki aklim olsa evlenmez gezer tozardim diye.
Değmezmiş, bu erkeklerin çoğunda var nankörlük maalesef. Bu saatten sonra okulumu bitirip kendimle ilgilenmeliyim sanırım ama duygusal bi yapım var elimde değil çok kalbim kırılıyor hele nankörlüge hiç tahammülüm yok o kadar emek verip böyle şeyler duymak üzüyor insanı. Bi de duygusuz olup bidaha böyle bişey olursa takmamayı öğrenip ona onun gibi cevap verirsem çok iyi olucak sanırım ama dediğim gibi duygusalım maalesefİşte sen her şeyi bırak okuma çalışma ailene sırt çevir, her şeyden vazgeçtiğin adam imkanı olsa ilk senden vazgeçermiş. Değer miydi sildiklerine gençliğine pheeeh
Eşini seviyor daha başka sorunlarınız yoksa adam sandıksa ve genel olarak evlilikten hoşnutsan devam edilebilir evliliğe ama tek bir değişiklik yapacaksın kendinde. Artık gördün kendinden vermeye kimse değmez. Sevsen de çok aşıksan da değmez. Önce sen geleceksin hayatta sonra başkaları. Kendine çalışacaksın kendini dolduracaksın bilgiyle başarıyla güzelliklerle. Sonra zaten sen tamamlanırsın, başkası da seni öyle üzemem kıramaz. İnsan kendini inşa eder sonrasında bu yaptığı yapıdan, kendisinden güç alırDeğmezmiş, bu erkeklerin çoğunda var nankörlük maalesef. Bu saatten sonra okulumu bitirip kendimle ilgilenmeliyim sanırım ama duygusal bi yapım var elimde değil çok kalbim kırılıyor hele nankörlüge hiç tahammülüm yok o kadar emek verip böyle şeyler duymak üzüyor insanı. Bi de duygusuz olup bidaha böyle bişey olursa takmamayı öğrenip ona onun gibi cevap verirsem çok iyi olucak sanırım ama dediğim gibi duygusalım maalesef
Valla evliliğin böyle bişey olduğunu bilseydim bende evlenmezdim ne yalan soyliyimHanımlar merhaba, size bi sorum olucak. Biz eşimle çok severek evlendik maddi durumu hiç yoktu, herseyimiz kendimiz yaptık düğün eşya vs. Ve benim ailem yardımcı oldu. Eşim küçük yaşta annesini kaybetmiş babası da yeniden evlenmiş yani bi yardımları dokunmadı. Çoğu şeyi kendimiz yaptık. Biz kaçarak evlendik, annem karşıydı ama yanlış anlaşılmasın maddi durumlardan dolayı değil, ben üniversiteye gidicegim sene evlendik yani egitimimden vazgeçtim annem önce okulun dedi bence de önce okul ama eşim istemedi ve bende onu tercih ettim şimdi öyle dümdüz yazdığıma bakmayın çektiğim vicdan azabını ben bilirim içimde ukte kalan şeyleri, annemi üzmemi. Çok ağladım sizladim ama şimdi şükürler olsun açıktan okulumu okuyorum birazcık olsun rahatım.
Çok uzun oldu evet ama bütün detayları veriyim ki doğru yorumlayın istedim aslında kısaca anlattım bile diyebilirim çünkü bu günlere gelene kadar çok acı çektim gerçekten ayrılık aşamasına çok geldik aşk acısı çektim, sonra o geçti evlendik vicdan azabı çektim. Şimdi soruma geliyim bugün eşim uzman bı arkadaşıyla konuştu telefonda bende yanındaydım telefonu kapatınca aklıma geldi öylesine dedim birazda şakasına sende uzmanlığa kalicaktin niye vazgeçmiştin dedim güldüm falan hani cesaret edemedin mi gibisinden sonra bana dedi ki ben uzman olsam evlenmezdimki dedi nasıl yani ne alaka dedim o kadar param olsa gezer tozar yerdim dedi ha benden vazgecerdin yani dedim valla evlenmezdim dedi sevgili olarak kalırdık belki dedi o zamanlar da beni durdurmaz eden evlilik için deliren kendiydi sonra lafı çevirdi dedi ki istediğim gibi yaşayamıyorum ki evliliği dedi maddi olarak yani sürekli çalışıyor ama 5 kuruş kalmıyor doğrusu ama yine de bu söylenir mi ben onun parasının olmamasını hiç ama hiç takmadım o bana resmen param olsa evlenmezdim ki dedi yani para yok yapıcak bişey yok evleniyim bari dedi heralde nasıl olsa beni parasız kabul eden biri var boş durmayim falan dedi heralde ay bunları yazarken gülüyorum sinirden valla sinirlerim bozuldu sonra dedi ki senle evlenmezdim demiyorum bak dedi hiç evlenmezdim diyorum dedi. yani şimdiki aklin olsa ve parasi olsa evlenmezmiş, ben bunca şeyi suratıma suratıma bu söylensin diye mi çektim? Yani şimdi bana yüklü bi miktar para verseler eşinden vazgeç deseler geçmem asla. Ama onun aklını anladım hayatını değiştirecek bi para verseler galiba benden vazgecer. Oldum olası yokluk içinde olmaktan gelen bi bıkkınlık mi bu? Ama benim suçum ne ? 3 yıldır bende bunalabilirdim ama ben hâlâ aynı fiikirdeyim yine olsa yine evlenirim parası var yok umrumda değil. Ama onun çok parası olsa benden vazgecermis demek ki o zamanlar evlenmek için deli gibi yalvaran adam bana bunu diyor sizce neden?
Genelde çoğu evli şakayla karışık şimdiki aklım olsa evlenmezdim ah bekarlık der ama sizinki param olsa evlenmezdim demiş garip olan o yanş biraz dediğiniz gibi parayı bulsa kaçacak modda sizi kırmış haklısınız da sizin fedakarlığınızı görmek takdir etmek yerine param yokken evlendin benimle diyeceğine param olsaydı evlenmezdim demesi aranızdaki farkı ortaya koymuş si gerçekten onu o olduğu için o da sizi sığanak gördüğü için sevmişHanımlar merhaba, size bi sorum olucak. Biz eşimle çok severek evlendik maddi durumu hiç yoktu, herseyimiz kendimiz yaptık düğün eşya vs. Ve benim ailem yardımcı oldu. Eşim küçük yaşta annesini kaybetmiş babası da yeniden evlenmiş yani bi yardımları dokunmadı. Çoğu şeyi kendimiz yaptık. Biz kaçarak evlendik, annem karşıydı ama yanlış anlaşılmasın maddi durumlardan dolayı değil, ben üniversiteye gidicegim sene evlendik yani egitimimden vazgeçtim annem önce okulun dedi bence de önce okul ama eşim istemedi ve bende onu tercih ettim şimdi öyle dümdüz yazdığıma bakmayın çektiğim vicdan azabını ben bilirim içimde ukte kalan şeyleri, annemi üzmemi. Çok ağladım sizladim ama şimdi şükürler olsun açıktan okulumu okuyorum birazcık olsun rahatım.
Çok uzun oldu evet ama bütün detayları veriyim ki doğru yorumlayın istedim aslında kısaca anlattım bile diyebilirim çünkü bu günlere gelene kadar çok acı çektim gerçekten ayrılık aşamasına çok geldik aşk acısı çektim, sonra o geçti evlendik vicdan azabı çektim. Şimdi soruma geliyim bugün eşim uzman bı arkadaşıyla konuştu telefonda bende yanındaydım telefonu kapatınca aklıma geldi öylesine dedim birazda şakasına sende uzmanlığa kalicaktin niye vazgeçmiştin dedim güldüm falan hani cesaret edemedin mi gibisinden sonra bana dedi ki ben uzman olsam evlenmezdimki dedi nasıl yani ne alaka dedim o kadar param olsa gezer tozar yerdim dedi ha benden vazgecerdin yani dedim valla evlenmezdim dedi sevgili olarak kalırdık belki dedi o zamanlar da beni durdurmaz eden evlilik için deliren kendiydi sonra lafı çevirdi dedi ki istediğim gibi yaşayamıyorum ki evliliği dedi maddi olarak yani sürekli çalışıyor ama 5 kuruş kalmıyor doğrusu ama yine de bu söylenir mi ben onun parasının olmamasını hiç ama hiç takmadım o bana resmen param olsa evlenmezdim ki dedi yani para yok yapıcak bişey yok evleniyim bari dedi heralde nasıl olsa beni parasız kabul eden biri var boş durmayim falan dedi heralde ay bunları yazarken gülüyorum sinirden valla sinirlerim bozuldu sonra dedi ki senle evlenmezdim demiyorum bak dedi hiç evlenmezdim diyorum dedi. yani şimdiki aklin olsa ve parasi olsa evlenmezmiş, ben bunca şeyi suratıma suratıma bu söylensin diye mi çektim? Yani şimdi bana yüklü bi miktar para verseler eşinden vazgeç deseler geçmem asla. Ama onun aklını anladım hayatını değiştirecek bi para verseler galiba benden vazgecer. Oldum olası yokluk içinde olmaktan gelen bi bıkkınlık mi bu? Ama benim suçum ne ? 3 yıldır bende bunalabilirdim ama ben hâlâ aynı fiikirdeyim yine olsa yine evlenirim parası var yok umrumda değil. Ama onun çok parası olsa benden vazgecermis demek ki o zamanlar evlenmek için deli gibi yalvaran adam bana bunu diyor sizce neden?
Hanımlar merhaba, size bi sorum olucak. Biz eşimle çok severek evlendik maddi durumu hiç yoktu, herseyimiz kendimiz yaptık düğün eşya vs. Ve benim ailem yardımcı oldu. Eşim küçük yaşta annesini kaybetmiş babası da yeniden evlenmiş yani bi yardımları dokunmadı. Çoğu şeyi kendimiz yaptık. Biz kaçarak evlendik, annem karşıydı ama yanlış anlaşılmasın maddi durumlardan dolayı değil, ben üniversiteye gidicegim sene evlendik yani egitimimden vazgeçtim annem önce okulun dedi bence de önce okul ama eşim istemedi ve bende onu tercih ettim şimdi öyle dümdüz yazdığıma bakmayın çektiğim vicdan azabını ben bilirim içimde ukte kalan şeyleri, annemi üzmemi. Çok ağladım sizladim ama şimdi şükürler olsun açıktan okulumu okuyorum birazcık olsun rahatım.
Çok uzun oldu evet ama bütün detayları veriyim ki doğru yorumlayın istedim aslında kısaca anlattım bile diyebilirim çünkü bu günlere gelene kadar çok acı çektim gerçekten ayrılık aşamasına çok geldik aşk acısı çektim, sonra o geçti evlendik vicdan azabı çektim. Şimdi soruma geliyim bugün eşim uzman bı arkadaşıyla konuştu telefonda bende yanındaydım telefonu kapatınca aklıma geldi öylesine dedim birazda şakasına sende uzmanlığa kalicaktin niye vazgeçmiştin dedim güldüm falan hani cesaret edemedin mi gibisinden sonra bana dedi ki ben uzman olsam evlenmezdimki dedi nasıl yani ne alaka dedim o kadar param olsa gezer tozar yerdim dedi ha benden vazgecerdin yani dedim valla evlenmezdim dedi sevgili olarak kalırdık belki dedi o zamanlar da beni durdurmaz eden evlilik için deliren kendiydi sonra lafı çevirdi dedi ki istediğim gibi yaşayamıyorum ki evliliği dedi maddi olarak yani sürekli çalışıyor ama 5 kuruş kalmıyor doğrusu ama yine de bu söylenir mi ben onun parasının olmamasını hiç ama hiç takmadım o bana resmen param olsa evlenmezdim ki dedi yani para yok yapıcak bişey yok evleniyim bari dedi heralde nasıl olsa beni parasız kabul eden biri var boş durmayim falan dedi heralde ay bunları yazarken gülüyorum sinirden valla sinirlerim bozuldu sonra dedi ki senle evlenmezdim demiyorum bak dedi hiç evlenmezdim diyorum dedi. yani şimdiki aklin olsa ve parasi olsa evlenmezmiş, ben bunca şeyi suratıma suratıma bu söylensin diye mi çektim? Yani şimdi bana yüklü bi miktar para verseler eşinden vazgeç deseler geçmem asla. Ama onun aklını anladım hayatını değiştirecek bi para verseler galiba benden vazgecer. Oldum olası yokluk içinde olmaktan gelen bi bıkkınlık mi bu? Ama benim suçum ne ? 3 yıldır bende bunalabilirdim ama ben hâlâ aynı fiikirdeyim yine olsa yine evlenirim parası var yok umrumda değil. Ama onun çok parası olsa benden vazgecermis demek ki o zamanlar evlenmek için deli gibi yalvaran adam bana bunu diyor sizce neden?
Bence sözleri fazla takmamak lazim kafaya yoksa hayat bir cehennem olur ama parayi bulursa ilerde sıkıntı olabilir bunun sinyallerini vermis ayrica iki taraf hiçbir zaman eşit sevmez bir taraf daima ağırlıktadır o yuzden verdiginiz degeri karsinizdakinin size verdigi deger kadar gosterinHanımlar merhaba, size bi sorum olucak. Biz eşimle çok severek evlendik maddi durumu hiç yoktu, herseyimiz kendimiz yaptık düğün eşya vs. Ve benim ailem yardımcı oldu. Eşim küçük yaşta annesini kaybetmiş babası da yeniden evlenmiş yani bi yardımları dokunmadı. Çoğu şeyi kendimiz yaptık. Biz kaçarak evlendik, annem karşıydı ama yanlış anlaşılmasın maddi durumlardan dolayı değil, ben üniversiteye gidicegim sene evlendik yani egitimimden vazgeçtim annem önce okulun dedi bence de önce okul ama eşim istemedi ve bende onu tercih ettim şimdi öyle dümdüz yazdığıma bakmayın çektiğim vicdan azabını ben bilirim içimde ukte kalan şeyleri, annemi üzmemi. Çok ağladım sizladim ama şimdi şükürler olsun açıktan okulumu okuyorum birazcık olsun rahatım.
Çok uzun oldu evet ama bütün detayları veriyim ki doğru yorumlayın istedim aslında kısaca anlattım bile diyebilirim çünkü bu günlere gelene kadar çok acı çektim gerçekten ayrılık aşamasına çok geldik aşk acısı çektim, sonra o geçti evlendik vicdan azabı çektim. Şimdi soruma geliyim bugün eşim uzman bı arkadaşıyla konuştu telefonda bende yanındaydım telefonu kapatınca aklıma geldi öylesine dedim birazda şakasına sende uzmanlığa kalicaktin niye vazgeçmiştin dedim güldüm falan hani cesaret edemedin mi gibisinden sonra bana dedi ki ben uzman olsam evlenmezdimki dedi nasıl yani ne alaka dedim o kadar param olsa gezer tozar yerdim dedi ha benden vazgecerdin yani dedim valla evlenmezdim dedi sevgili olarak kalırdık belki dedi o zamanlar da beni durdurmaz eden evlilik için deliren kendiydi sonra lafı çevirdi dedi ki istediğim gibi yaşayamıyorum ki evliliği dedi maddi olarak yani sürekli çalışıyor ama 5 kuruş kalmıyor doğrusu ama yine de bu söylenir mi ben onun parasının olmamasını hiç ama hiç takmadım o bana resmen param olsa evlenmezdim ki dedi yani para yok yapıcak bişey yok evleniyim bari dedi heralde nasıl olsa beni parasız kabul eden biri var boş durmayim falan dedi heralde ay bunları yazarken gülüyorum sinirden valla sinirlerim bozuldu sonra dedi ki senle evlenmezdim demiyorum bak dedi hiç evlenmezdim diyorum dedi. yani şimdiki aklin olsa ve parasi olsa evlenmezmiş, ben bunca şeyi suratıma suratıma bu söylensin diye mi çektim? Yani şimdi bana yüklü bi miktar para verseler eşinden vazgeç deseler geçmem asla. Ama onun aklını anladım hayatını değiştirecek bi para verseler galiba benden vazgecer. Oldum olası yokluk içinde olmaktan gelen bi bıkkınlık mi bu? Ama benim suçum ne ? 3 yıldır bende bunalabilirdim ama ben hâlâ aynı fiikirdeyim yine olsa yine evlenirim parası var yok umrumda değil. Ama onun çok parası olsa benden vazgecermis demek ki o zamanlar evlenmek için deli gibi yalvaran adam bana bunu diyor sizce neden?