• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşim hiç yardımcı olmuyor, bu normal mi?

40 günlük evliyiz. Önceki konumu hatırlarsınız belki balayının birinci gününde eşimin instagramdan kızlara bakıp bir şeyler yaptığını yakalamıştım. Neyse bu konunun üzerinden çok sular aktı bir şekilde hallettik ama şuanki konu da baya canımı sıkıyor.
İkimiz de çalışan insanlarınız. İkimiz de aynı işi yapıyoruz ama benim çalıştığım yer daha yoğun ben daha çok yoruluyorum diyebilirim. Eve geliyorum yemek yapıyorum çamaşır yıkıyorum evi süpürüyorum siliyorum yemek yiyoruz üzerine bir de bulaşıkları yıkıyorum. Bu işleri yaparken eşim hiçbir şekilde yardımcı olmuyor. Bir işin ucundan tutsa benim yükümü azaltsa ne olur ki? Sizin eşleriniz de böyle mi evlilik böyle bir şey mi? Yorumlarınızı bekliyorum:KK43:
1. O konunun üzerinden çok sular akmış olamaz ki zaten 40 günlük evlisiniz.
2. Her eş böyle değil çok şükür
 
Gelsin anası baksın o zaman, eşşek kadar herifler hiç utanmıyorlar da kimse senin gadar bakamiyööör canım anam diye ağlamaya. Bunları koca diye koynuna alanda asıl suç .
İlk ev işi yaptığımda annemi arayıp ağladığımı ve ilk hastalandığımda anne diye ağlayarak uyuduğumu hatırladım da, utandım. Valla utandım... Ama ağlamıcam 🥹
 
İlk ev işi yaptığımda annemi arayıp ağladığımı ve ilk hastalandığımda anne diye ağlayarak uyuduğumu hatırladım da, utandım. Valla utandım... Ama ağlamıcam 🥹
Ay ahahahhashshs mesele bu değil , eşine yıkılmak için fırıldak çevirmek zaten. Alışma evresinde olabiliyor bunlar. İnsan afallıyor, yeni ev yeni düzen ve onu ayakta tutacak iki kişi var , sen ve kocan. Büyük sorumluluk, bir anda içine düşmek sıkıntı . Eller kadir kıymet bilmiyor anneeğğğ diye ağlamaktan bahsediyorum ben 🤣
 
40 günlük evliyiz. Önceki konumu hatırlarsınız belki balayının birinci gününde eşimin instagramdan kızlara bakıp bir şeyler yaptığını yakalamıştım. Neyse bu konunun üzerinden çok sular aktı bir şekilde hallettik ama şuanki konu da baya canımı sıkıyor.
İkimiz de çalışan insanlarınız. İkimiz de aynı işi yapıyoruz ama benim çalıştığım yer daha yoğun ben daha çok yoruluyorum diyebilirim. Eve geliyorum yemek yapıyorum çamaşır yıkıyorum evi süpürüyorum siliyorum yemek yiyoruz üzerine bir de bulaşıkları yıkıyorum. Bu işleri yaparken eşim hiçbir şekilde yardımcı olmuyor. Bir işin ucundan tutsa benim yükümü azaltsa ne olur ki? Sizin eşleriniz de böyle mi evlilik böyle bir şey mi? Yorumlarınızı bekliyorum:KK43:
Çok yenisiniz. O da şimdiye kadar hiçbir şey yapmamıştır muhtemelen ve hemen adapte olamıyordur. Yavaş yavaş oturur her şey. Sadece erkeklere söylemek gerekiyor.

Önce sohbet etme bahanesiyle yanına çağır. Sonra çaktırmadan çaktırmadan eline iş tutuştur. Mutfakta yemek yaparken bir olay anlatmaya başla, sonra şu patatesleri de soyuver dinlerken de. :KK48: İnatlaşırsan yapmaz muhtemelen. Sabırlı olmalısın. Birden bire her şeyi yapmasını bekleme. Muhtemelen annesi hiçbir şey yaptırmamıştır. Tatlı dilli olmalısın. "Ay ben evi süpüreyim, sen de sil de, mısır patlatayım hemen güzel bir film izleyelim" de. Kendi kendine yapmasını beklersen asla yapmayacaktır çünkü kodlarında yok. Sen kodu baştan yazacaksın. :KK70:

Özellikle çocuk olduktan sonra çok yıpranırsın. Geceleri mutlaka kalkıp çocuğa bakmalı, altını değiştirmeli, özellikle dinlenmelisin ki sütün olsun. Psikolojin de düzgün olsun. Bu noktaya gelene kadar da çocuk yapma :KK48: Eğer merhametliyse bir süre sonra seni anlayıp evin iş yükünü seninle paylaşır.

Benim 10 yılın sonunda geldiğim nokta; eşimin gömleklerini asla ütülemem, herkes kendi kişisel işinden sorumludur. Çamaşırı kim müsaitse o atar makineye, o evdeyken asla çamaşır asmam, hafta sonları büyük temizliği birlikte hızlıca yaparız, çocuklar da katılır bu temizliğe. Herkes kendi çamaşırını kendi katlar ve yerleştirir. Yemeği ben yaparım, sarma sarmam, mantı yapmam, zamanı öldüren uzun uğraşlar verilen hiçbir yemeği yapmam, zamanım kıymetli ve enerjim bana lazım, bulaşık da genelde bende ama makine boşaltmam. Çocuklar ikimizin çocuğu, gece kalkmasından tut da alt değiştirmesi, yıkaması, üst değiştirmesi, yemek yerdirmesi, okula götürmesi vs. hepsini yapar. Bu noktaya gelmek zaman aldı. Tabi bir de en büyük derdim tüm bunları söylemem gerekiyor. Örneğin "Makine boşaltılacak!" gibi. Ya da "Üst çekmecedeki pembe bluz ile şu taytı giydir." gibi. Artık o kadarına da yapacak bir şey yok. Bu ataerkil ülkede en fazla bu kadar oluyor. :KK51:Tabi zamanla bazı şeyleri söylemeye de gerek kalmıyor. 20 yılın sonunda sanırım bunu da aşmış oluruz. :KK48:
 
Ay ahahahhashshs mesele bu değil , eşine yıkılmak için fırıldak çevirmek zaten. Alışma evresinde olabiliyor bunlar. İnsan afallıyor, yeni ev yeni düzen ve onu ayakta tutacak iki kişi var , sen ve kocan. Büyük sorumluluk, bir anda içine düşmek sıkıntı . Eller kadir kıymet bilmiyor anneeğğğ diye ağlamaktan bahsediyorum ben 🤣
Yok ya anladım, eşim katip, adınızı ne zaman okusam anılarım canlanıyor soruya göre iyi ya da kötü. Bunda kötüsü canlandı içimde kalmasın dedim :D
 
Asla yemek yapmayın.Bir bardak çay bile vermeyin.İş çıkışı dışarıda yeyin.Ben yemeyeceğim,sen kendine bir şeyler yap deyin.Çamaşırlarını ütülemeyin.Temizlik asla yapmayın.2 hafta dişinizi sıkarsanız belki bir şeyler düzelir.Yine olmaZsa evin hiçbir masrafına karışmayın.Evin tüm işi bende ise masraflar da senden deyin
 
Çok yenisiniz. O da şimdiye kadar hiçbir şey yapmamıştır muhtemelen ve hemen adapte olamıyordur. Yavaş yavaş oturur her şey. Sadece erkeklere söylemek gerekiyor.

Önce sohbet etme bahanesiyle yanına çağır. Sonra çaktırmadan çaktırmadan eline iş tutuştur. Mutfakta yemek yaparken bir olay anlatmaya başla, sonra şu patatesleri de soyuver dinlerken de. :KK48: İnatlaşırsan yapmaz muhtemelen. Sabırlı olmalısın. Birden bire her şeyi yapmasını bekleme. Muhtemelen annesi hiçbir şey yaptırmamıştır. Tatlı dilli olmalısın. "Ay ben evi süpüreyim, sen de sil de, mısır patlatayım hemen güzel bir film izleyelim" de. Kendi kendine yapmasını beklersen asla yapmayacaktır çünkü kodlarında yok. Sen kodu baştan yazacaksın. :KK70:

Özellikle çocuk olduktan sonra çok yıpranırsın. Geceleri mutlaka kalkıp çocuğa bakmalı, altını değiştirmeli, özellikle dinlenmelisin ki sütün olsun. Psikolojin de düzgün olsun. Bu noktaya gelene kadar da çocuk yapma :KK48: Eğer merhametliyse bir süre sonra seni anlayıp evin iş yükünü seninle paylaşır.

Benim 10 yılın sonunda geldiğim nokta; eşimin gömleklerini asla ütülemem, herkes kendi kişisel işinden sorumludur. Çamaşırı kim müsaitse o atar makineye, o evdeyken asla çamaşır asmam, hafta sonları büyük temizliği birlikte hızlıca yaparız, çocuklar da katılır bu temizliğe. Herkes kendi çamaşırını kendi katlar ve yerleştirir. Yemeği ben yaparım, sarma sarmam, mantı yapmam, zamanı öldüren uzun uğraşlar verilen hiçbir yemeği yapmam, zamanım kıymetli ve enerjim bana lazım, bulaşık da genelde bende ama makine boşaltmam. Çocuklar ikimizin çocuğu, gece kalkmasından tut da alt değiştirmesi, yıkaması, üst değiştirmesi, yemek yerdirmesi, okula götürmesi vs. hepsini yapar. Bu noktaya gelmek zaman aldı. Tabi bir de en büyük derdim tüm bunları söylemem gerekiyor. Örneğin "Makine boşaltılacak!" gibi. Ya da "Üst çekmecedeki pembe bluz ile şu taytı giydir." gibi. Artık o kadarına da yapacak bir şey yok. Bu ataerkil ülkede en fazla bu kadar oluyor. :KK51:Tabi zamanla bazı şeyleri söylemeye de gerek kalmıyor. 20 yılın sonunda sanırım bunu da aşmış oluruz. :KK48:
Bir erkeği normal olanları yapmaya ikna etmek için bu derece ve yıllar boyu uğraşmak sağlam sabır ve enerji istiyor. Gerçekten bu kadar çok mu seviyorsunuz bu adamları?
 
Bir erkeği normal olanları yapmaya ikna etmek için bu derece ve yıllar boyu uğraşmak sağlam sabır ve enerji istiyor. Gerçekten bu kadar çok mu seviyorsunuz bu adamları?
Yok ben çok uğraşmadım. 8 sene yalnız yaşamış, evinde her akşam yemek yapmış hatta benden daha titiz bir adamla evliyim. Ben bazı şeyleri söylemek zorunda kaldığım için sinir oluyorum sadece. Önerim konu sahibi içindi. Sizin normal gördüğünüz şey, onların kodlarında yoksa normal görmelerini bekleyemezsiniz. O yüzden bu ataerkil kültüre çok kızıyorum ben. Bu adamları böyle yetiştiren de kadınlar!

Sabır konusuna gelirsek, bir insanı seviyorsanız karşılıklı sabır göstermeniz gerekir. Bu şekilde gelişiyoruz, daha iyi insanlar oluyoruz. O, benim işim ve eğitimim konusunda sabırlı oldu. Çoğu akşam gece yarılarına kadar ders çalıştım. İşten geldi yemek yaptı, çocuk baktı, izin aldı. Ama ben bir şeyler başardıysam onun sabrı sayesinde oldu bu. Şu an yaptıklarımla gurur duyuyor ve bunda desteği olduğunu bildiği için ayrıca mutlu oluyor.

Evlilik dediğimiz de budur bence. Sabırla karşımızdakini desteklemek, dönüştürmek, bizde olan güzellikleri paylaşmak. Hayat yolunda el ele yürümek. Sabrı da böyle öğreniyoruz. Tükendiğimiz yerde enerjimizi bile paylaşıyoruz yeri geldiğinde.

Ve evet. Bazen çok kızsam da çok seviyorum. "Sevgi emek ister." gibi klişe bir cümle ile bitiriyorum. :KK70:
 
Hayat müşterek.Ben özel sektörde çalıştım üç yıl,eşim memur.Benden önce eve gelirdi yemek yapar,evi temizler,çamaşır bulaşık vs yardım ederdi.Şimdi çalışmıyorum ona rağmen hafta sonları yardım eder.Konusun eşinizle iş bölümü yapın.Eskide kaldı sadece kadınların ev işi yapacağı zihniyeti
 
Nasıl alıştırmayabilirim ki? Yapmıyor hiçbir şey bin kere söylememe rağmen yapmıyor :KK43: ağlıyorum zırlıyorum sinirleniyorum yine de yapmıyor. Sen de yapma diyor. Çok afedersiniz ona kalsa b..un içinde yaşamamızda hiçbir sıkıntı yok:KK43:
Çamaşırını yıkamayın
Ütüsünü yapmayın
Yemekte yapmayın bakın bakalım böyle devam ediyor mu etmeyecektir 🤷‍♀️
Yapmaya devam ettiğiniz sürece böyle devam edersiniz maalesef ki
 
KPSS yüzünden uzun zamandır yoktum sitede ve görüyorum ki hicbir sey degismemiş evlilik ve erkekler konusunda🥰 konuları okuyarak evlilikten ve erkeklerden iğrendigime göre görevi tamamladım. Zaten KPSS'de geri geldiğine göre ben yine 40 gün kaçar. Teşekkürler KK
 
Neden bir işin ucundan tutsun, neden yardım etsin?
Adamın karnını doğuracağı yemeği yapması size yardım mı oluyor?
Ev işlerine katılmak zorunda, yapması lütuf değil yapmaması eşşeklik.
Şimdi aman huzursuzluk çıkmasın, idare edeyim derseniz ileride huzursuzluğun âlasını yaşarsınız.

Bu arada benim eşim de öyle olurdu evet.
Ailede sorumluluk almadığı gibi kendi aklını da kullanıp bir işe koşmamış.
Hiç ilk günlerimiz demeden arıza çıkardım.
Hâla ara ara çıkarmam gerekiyor, çok sıkıcı.
 
Tabi bir de en büyük derdim tüm bunları söylemem gerekiyor. Örneğin "Makine boşaltılacak!" gibi. Ya da "Üst çekmecedeki pembe bluz ile şu taytı giydir." gibi.
Ben bundan aşırı rahatsızım ya.
Her şey benim söylememle olacaksa ben metal yorgunluğumu ne yapacağım.
İşleri paylaşmak kesinlikle yeterli değil ve "yapmayabilirdi, yapıyor ya" diye teselli etmek istemiyorum kendimi.
Benim gibi düşünmek zorunda, ben bu zihinsel yorgunluğu istemiyorum.
Gece gece iyi gerildim 😄
 
Madem ikinizde çalışan insanlarsınız, eşiniz size ev işi yapma diyor yapmayın, haftada 1 evi temizlemek için yardımcı ayarlayın, hiç yemek yapasım yok dışarıdan söyle hayatım deyin yemek de dışarıdan gelsin, bulaşıklar zaten makinede yıkanıyordur atın makine yıkasın, çamaşırları da kendinizinkileri yıkayın onunkileri bırakın, temiz kıyafet aradığında hayatım yapma demiştin ya deyin.

Sigarasının külleri mi döküldü basın geçin, biraz rahat olun, siz ağlayıp sinirlenirken adam gayet rahat, böyle yaparak sadece kendinizi üzüp yıpratıyorsunuz ne gerek var🤷‍♀️

İşten gelince eşiniz ne yapıyor? Muhtemelen elinde telefonla koltuğa atıyor kendini, siz de aynısını yapın, o yorulmuşum dedikçe offff sorma ben de çok yorulmuşum deyin, acıktım dediğinde ayyy ben de çok acıkmışım ne ısmarlıyorsun deyin, canım şunu çekti mi dedi ah keşke bir yapan olsaydı da yeseydik cevabını verin.

Kadınlar biraz rahat olmalı, ev işlerine el atmayan biriyle evliyseler evin ortasından toz bulutu geçse umursamamalılar, adamın kirli çorabı yerlerde mi geziyor kenara ittirip yürümeye devam edeceksiniz.

Bana kalsa her işi karısından bekleyip suya sabuna dokunmayan adamların evinin kapı girişine burası ana kucağı değil, hayat müşterek yazarım.

Bana kalsa her işi karısından bekleyip suya sabuna dokunmayan adamların evinin kapı girişine burası ana kucağı değil, hayat müşterek yazarım.

Son cümle Askeriye de kullanılan bir söz diye hatırlıyorum.

Cümle finalini o yüzden "burası ana kucağı değil, asker ocağı" olarak bitireceksiniz sandım. 😂😂
 
birlikte yapılsın rahata alışırsa geri dönüşü imkansıza yakın. İş buyur, hadi ben şunu yapıyorum sen de şunu yap diye. Sen süpür ben de arkadan silerim de ama silme. Sen tabak kaşık çıkar ben de yemeği ısıtırım de ama tabağına kendisi alsın. Ufaktan işin içine Çek.
Özellikle erkek anaları çocuklarını paşa gibi yetiştirmeye bırakıp birey gibi yetiştirse sorun ortadan kalkacak. Elleri ayakları tutan insanlar neticede.
 
Nasıl alıştırmayabilirim ki? Yapmıyor hiçbir şey bin kere söylememe rağmen yapmıyor :KK43: ağlıyorum zırlıyorum sinirleniyorum yine de yapmıyor. Sen de yapma diyor. Çok afedersiniz ona kalsa b..un içinde yaşamamızda hiçbir sıkıntı yok:KK43:
O zaman bir yardimci tutun. Beyfendi yardim etmiyorsa yardimci parasi odesin. Pasa torununa bak.
 
40 günlük evliyiz. Önceki konumu hatırlarsınız belki balayının birinci gününde eşimin instagramdan kızlara bakıp bir şeyler yaptığını yakalamıştım. Neyse bu konunun üzerinden çok sular aktı bir şekilde hallettik ama şuanki konu da baya canımı sıkıyor.
İkimiz de çalışan insanlarınız. İkimiz de aynı işi yapıyoruz ama benim çalıştığım yer daha yoğun ben daha çok yoruluyorum diyebilirim. Eve geliyorum yemek yapıyorum çamaşır yıkıyorum evi süpürüyorum siliyorum yemek yiyoruz üzerine bir de bulaşıkları yıkıyorum. Bu işleri yaparken eşim hiçbir şekilde yardımcı olmuyor. Bir işin ucundan tutsa benim yükümü azaltsa ne olur ki? Sizin eşleriniz de böyle mi evlilik böyle bir şey mi? Yorumlarınızı bekliyorum:KK43:
Asla öyle değil. Benim esim ilk evlendigimizde annem meyveleri soyar doğrarken getirir yerdik sen hiç yapmıyorsun demisti. Bende ona niye dolabın pin kodu var birtek benmi acabiliyorum. Aç soy getir ikimizde yiyelim demistim. Birkerede evde toz vardi. Bak buralar toz olmuş temizlesekmi acaba dedi ( burdaki sen temizle deyisi) Bende rahatsız oluyorsan temizleyebilirsin asla gücenmem. Süpürge sadece benim için üretilmedi demistim. Şimdi herseyi ortak yaparız. Bazen o tek yapar. Suan yaz tatilinden dolayi evdeyim. Çalışmıyorum. 2 çocuk var ve 1 seneden fazladır işten gelir yemekleri o yapar. Ben yetişemiyorum dedim. Tamam yaparım dedi ve yapıyor. Suan evde olmama rağmen hala yapmiyorum o yapıyor eve gelince. Yom öyle hayat ikimizde eve geleceğiz o salona kanepeye gidecek Bende mutfağa. Asla yapmam. Birgun bununla ilgili eşimin ailesinde konu açıldı ne şanslısın diye. Bende dedim şanslı falan değilim. Bunu konuşarak evlendim ben. Hem işte çalışıp niye hemde evde çalışayım. Eger esim benden hizmet bekliyorsa paramada tenezzül etmeyecek o zaman. Cok isterse işten çıkayım hizmet edeyim. Evi tek başına gecindirecekse benim için hiç sorun değil demistim. Yani başlarda nasıl alistirirsaniz öyle gider. Kendini hirpalarsaniz kimse ay canım ne iyi eş ne iyi gelin demez. Olan size olur.
 
Back
X