- 12 Haziran 2014
- 546
- 312
- 53
- Konu Sahibi onlygodcanjudgeme
-
- #21
Allah yardımcınız olsun. Gerçekten çok zor. Umarım tez zamanda iyileşirsiniz. Ama kardeşinizi annenizi yalnız bırakmayın. Hatta kardeşinizi bile bir psikolaga götürebilirsenşz götürün. Annem çalışıyor dediniz. Belki kardeşinizle çok fazla ilgilenemez. Bu yüzden imkanınız varsa kardeşinize de destek aldırın. Şahsi fikrim tabii..
özlenmez mi canım ya.28 yaşına geldim hala acısı dünkü gibi.heleki küçük yaştayken kaybedilmişse baba dahada ağır oluyor acısı.o yüzden diyorum kardeşini yalnız bırakma diye.doktora gidinceye kadarda ilaç alma.
sakın aklına ölümü getirme.bebeğini aileni düşün.depresyona sokma kendi diren tüm gücünle.dua et.eşinlede ciddi anlamda konuş ilaç konusuna karışmaya bu kadarda hakkı yok.sana bişey olsa daha mı iyiEvet bugün ilaç almadım... Aynen öyle. Zaman geçtikçe özlemim azalmıyor babama dahada artıyor....
İyi geceler arkadaşlar... 8 ay önce doğum yaptım , on gün sonra babam vefat etti... Çok zor günler geçirdim. Sütüm kesildi üzüntüden , 7 yaşındaki kardeşime ayrı bir üzüldüm zaten o daha çok küçük babama ihtiyacı vardı... :'( Benimde babama ihtiyacım var her zaman onu hergün daha çok özlüyorum... Aslında sorunum bunlardan kaynaklı olabilir.. Sorunuma gelince ; son bir aydır aşırı ağlama isteği , mutsuzluk , bir anda sinirlenme , öfkelenme , herşeyden sıkılma vs gibi şeyler yaşıyorum. Buna karşın eskidende kullandıgım antidepresanlara sığınmak istedim. Yaklasık iki buçuk yıl önce lustral ,selectra, prozac kullanmıştım. Şimdi de selectra kullanmaya basladım.(50 mg) . Doktora randevu alıp gidemedim ama en kısa zamanda gideceğim.. Eşim ise ilacı kullanmamı istemiyor. Ya bayılırsan , bişey olursa , az konuşmanı sevmiyorum vs diyor kesinlikle istemiyor. Bense içmek istediğimi , kendimi daha gamsız daha rahat hissettiğimi içimdeki öfkenin azaldıgını söyledim. Annemlere dahi gitmek istemiyorum artık. Kardeşimin gözlerine bakınca içim parçalanıyo ben bile babamın yokluguna alısamamısken onu üzgün görmek beni çok etkiliyo.... Okulda tüm arkadasları ve ögretmenine babam öldü diyormuş.. Ama size yemin ederim gözlerine baksanız o acıyı görürsünüz zaten... Babamı ben çok özlüyorum çok seviyorum ama kardeşime dayanamıyorum... Ayrıca 8 aylık bebeğim var ve yoruluyorum ister istemez annemde kaynanamda çalışıyor... Bende gündüzleri hem ev işi hem bebek geriliyorum.. Bazen camdan atmak istiyorum kendimi.. Hani sanki öyle dolmuşum ki , herşeyi düşünüp kafama takıyorum bu da beni boğuyor artık..
Uzun oldu kusura bakmayın aranızda bu ilacı kullananlar varsa kilo kaybettiler mi onuda öğrenmek istiyorum....
Saçmalamayin ya doktkra gitmeden ilaç kullanmak ne demek? Üstelik antidepresandan bahsediyorsunuz?
Babanızı kaybettiginizde yasadiginiz acıyı hatirlayın ve cocugunuza da bunu mu yasatmak istiyorsunuz siz? Ilaçlari kafasina gore kullanip intihar edenler var. Bunlar riskli ilaçlar.
Cok şükür ki esiniz aklı başında bi adammış ki kızmış size.
Hey allahım böyle cahil cahil davranıcaksanız ne diye anne oldunuz?? Anne olmak böyle sorumsuzca davranmak demek değil hanımefendi
Evet söyledikleriniz çok mantıklı... Umarım kardeşim benim kadar üzülmüyordur...babam öldüğünde 8 yaşındaydım.. emin ol küçük yaşta kaybedince babayı zamanla daha hafif atlatıyorsun..
çocuklukta yaşamak daha az yaralıyor. sadece baba kelimsei yabancı geliyo büyüdükçe. içten içe çökertmiyor..
ben herzaman şöyle düşünürüm iyiki babamı büyük yaşlarımda kaybetmedim. dayanamazdm!! kardeşin bu konuda senden daha şanslı. senin yaşadıgın agır duyguları o yaşamıyor emin ol.. ileriki zamanlarda etkisi sana oranla daha azalacak..
inşallah anlatabilmişimdir . karışık gibi oldu sanki
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?