Eşim narsist olabilirmi? Yoksa sorun bendemi?

isimsizbirkadinn

Yeni Üye
Kayıtlı Üye
8 Ağustos 2025
12
-1
1
27
Eşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.

Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.

Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.

Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..

Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
 
Kaçan kovalanır durumu evlilikte pek işlemiyor. Yani siz uzaklaşırsam geri gelir mi daha çok sever mi daha çok ilgilenir mi diye düşünürken eşiniz bu durumu fırsata da çevirebilir. Zaten anladığım kadarıyla bahane de arıyor :)
İçinde bir his olmadığını söylemiş, bunu nasıl hazmedip hala aynı yastığa baş koyabiliyorsunuz mesela ben onu da anlamıyorum.
Konu başlığına da cevap isterseniz, hayır narsistlik bu değil. Eşiniz ona annelik yapacak birini istemiş, bulmuş da..
 
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.

Senden ayrılmak isteyen biriyle neden hala evlisin? Sadece bunu merak ediyorum. O kadar saçma ki. Adam seni sevmiyor ama sen inatla devam ediyorsun. Çok yazık... Böyle inatçı kadınlara şaşırıp kalıyorum.
 
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.

Senden ayrılmak isteyen biriyle neden hala evlisin? Sadece bunu merak ediyorum. O kadar saçma ki. Adam seni sevmiyor ama sen inatla devam ediyorsun. Çok yazık... Böyle inatçı kadınlara şaşırıp kalıyorum.
Bilmiyorum diyor bana daha karar vermedim diyor içimdeki o duygusal bağımı koparmak istiyorum canımın yanmasını daha çok engellemek istiyorum
 
Bilmiyorum diyor bana daha karar vermedim diyor içimdeki o duygusal bağımı koparmak istiyorum canımın yanmasını daha çok engellemek istiyorum
İnceldiği yerden kopmalı. Bir kere bağlanmayan hiç bağlanamaz. Vakit kaybı. Ömür kısa. Yoluna bak. Seni seveni bulacaksın.
 
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.

Senden ayrılmak isteyen biriyle neden hala evlisin? Sadece bunu merak ediyorum. O kadar saçma ki. Adam seni sevmiyor ama sen inatla devam ediyorsun. Çok yazık... Böyle inatçı kadınlara şaşırıp kalıyorum.
Bunu belirttiğim gibi yine yapmıştı sonra birden konuşmaya başlamıştı, beni onsuzlukla korkuttuğunu düşünüyorum. Kalmamın sebebi şimdilik canımın çok yancağını bilmem duygusal bağımı koparmak istiyorum onu bi başkasıyla düşünebilmek bana zarar vermesin istiyorum belki kaldıkça soğurum ondan..
 
Off çok kötü, ortada konu yok bi sey yok tripli ergen. Boşanmayı düşünüyor cesaret etmeye calisiyor iste. Üstüne gitmeyin konuşmaya calismayin kendini hint kumasi saniyor. Geri çekilin tamamen dönerse sizindir ama hala ilgisizlik vs varsa seçenek cok azaliyo
Canım acıyor bugün biraz biraz iletişim kurmaya başladı. Ayağa kalkabildiğimi görsün istiyorum, ayrılcak olsam bile sönük bişekilde onu terk etmek istemiyorum , güçlü ayrılmak istiyorum
 
Eşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.

Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.

Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.

Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..

Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
Eşiniz narsist mi bilmem ama küçük bir çocuktan farksız . Daha ne kadar katlanacaksınız ki? Işık yok demiş zorlamanın bir anlamı yok, bu gidişle sizinde ışığınızı söndürecek .
 
Eşiniz narsist mi bilmem ama küçük bir çocuktan farksız . Daha ne kadar katlanacaksınız ki? Işık yok demiş zorlamanın bir anlamı yok, bu gidişle sizinde ışığınızı söndürecek .
Şuan çabalamak istemiyorum diyor yarın istermiyim bilmiyorum diyor bende ozaman noktayı koyalım neden uzatıyoruz dedim . Henüz karar vermedim düşünüyorum diyor. Ben ayrılmak istemiyorum diyor anlamıyorum yani
 
Eşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.

Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.

Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.

Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..

Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
Narsist mi bilmem ama Bir şeyler bitmiş.
 
Şuan çabalamak istemiyorum diyor yarın istermiyim bilmiyorum diyor bende ozaman noktayı koyalım neden uzatıyoruz dedim . Henüz karar vermedim düşünüyorum diyor. Ben ayrılmak istemiyorum diyor anlamıyorum yani
O ayrılmak istemiyorsa siz ayrılın. Kaderiniz onun iki dudağı arasında mı sanki. Ne gitmenizi istiyor ne de kalmanız için çaba harcıyor
 
Canım acıyor bugün biraz biraz iletişim kurmaya başladı. Ayağa kalkabildiğimi görsün istiyorum, ayrılcak olsam bile sönük bişekilde onu terk etmek istemiyorum , güçlü ayrılmak istiyorum
Onun ne düşündüğü niye bu kadar önemli? Hayat böyle bir zerzevatın kaprislerini ve şımarıklıklarını çekecek kadar uzun değil, söyleyeyim. Çoluk yok çocuk yok, vur g. tüne tekmeyi gitsin. Güçlü görünmek mörünmek falan filan bırakın bu işleri, ömür geçiyor ömür.
 
Eşiniz sizi sevmiyor sizinle vakit geçirmek, sohbet etmek de istemiyor ama dışarda kuzenleriyle takılıyor ne yazıkki. Açık açık bitti demese de boşanmayı düşünmüş o da. Böyle birinden ısrarla ilgi istemek ,kendinizden ödün vermek, yemeğini yapıp çamaşırını ütülemek, her işini yapmak gururunuzu hiçe saymak demek. Bir de bütün bunlar sizin göreviniz gibi konuşuyor. Boşanmaya ne dersiniz?
 
Inanki kimse ıcın degmez . Uzulecegıne çocuğun yokken degısmesı ıyı olmuş . Bunu kendın ıcın şans olarak gör . Onun senı sevmemesı Senın acızlıgın degıl , güle oy aya evlenıp sonra duygusuz kalan esının acızlıgı. Şu an çok uzuluyor olabılırsın ama bır gun kendıme neden bu ısgenceyı yaptım dıyeceksın . Ve aranızda büyük sorunlar yoksa bu konu harıcınde sana vermedıgı ılgıyı başkasına verıyordur o yüzden degısmıstır . Güçlü ol tek boşanan sen degılsın . Evlılıkte sevgı saygı olduğu sürece herseye çözüm var ama sevgı saygı yoksa hıvbırseyı cozemezsın . Hele bır de çocuk olunca daha çok degıstıgınde kendın ıcın ayrı çocuğun ıcın ağrı ağlarsın .
 
Eşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.

Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.

Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.

Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..

Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
Lütfen kendinize bu kötülüğü yapmayın zaman öyle hızlı ki bir bakmışsınız en güzel zamanlarınız geçip gitmiş. Sizi soldurmasına müsade etmeyin. Çalışıyorsanız birikim yapın ve en kısa zamanda ayrılıp kendi yolunuzu çizin. Ve en önemlisi asla çocuk yapmayın. Sizin duygularınızı ve bedeninizi kullanmasına izin vermeyin.
 
Neden hala bu ilişkide olmayı tercih ediyorsunuz?Konunuzu okurken şöyle bir baktım acaba geçmişte çok mutluydunuz da yeni mi böyle oldunuz diye ama hayır başından beri ihtiyaçlarınız karşılanmamış, ilgi bekliyorum diyorsunuz bu kişi bırakın ilgi göstermeyi hep kaçınan taraf olmuş, o ilgi göstermedikçe çabalayan taraf hep siz olmuşsunuz.

Sürekli sizi eleştiren, hatasını kabul etmeyen, sizi suçlayan, empati yapmayı beceremeyen, sizi yok sayan biri var karşınızda. Ama size bunları yaparken etrafa gayet güzel, neşeli, anlayışlı davranıyor. Bunu hiç değerlendirdiniz mi kendi içinizde, nasıl hissettiriyor ? Hiç normal değil anlattıklarınız. Bunlara rağmen onu gerçekten sevdiğinizi düşünüyor musunuz ?

Haftalarca size soğuk davranıyor, hiçbir sevgi emaresi yok, saygı yok, ev işlerinin tamamını size yüklüyor bunu da zaten senin görevin diyerek normalleştiriyor, kendisi eş olarak hangi görevini layığıyla yerine getiriyor ? Bir de ayrılık konusunu düşüneceğim diye belirsizlik içinde bırakarak sizi kendine daha bağımlı hale getirmeye çalışıyor, bence ona bu kadar bağımlı olmanızdan keyif alıyor, egosunu okşuyorsunuz, belki kendini güçlü hissettiriyor.
Bence sizin asıl sormanız gereken soru; onu geri getirebilir miyim değil, ben bu iliskide mutlumuyum, bu ilişki bana iyi geliyor mu ? Olmalı.
Eşiniz dışında ilgilendiğiniz şeyler var mı ? Çalışıyor musunuz ? Hobileriniz, ilgi alanlarınız, arkadaşlarınız, iyi aile ilişkileriniz var mı ? Odak noktanızı eşinizden biraz uzaklaştırın, aranıza mesafe koyun bir süre, zorunlu haller dışında özel konuşmalar yapmayın, sürekli konuşmaya çalışan, ilgi arayan taraf olmayın, haftada birkaç gün dışarı çıkın, kendinizi onun beklentilerine göre şekillendirmeyin, ayrılık kararını da onun inisiyatifine bırakmışsınız, net bir şekilde sorun sen bu ilişkiye devam etmek istiyor musun diye, eğer istiyorsa beklentilerinizi açıkça söyleyin, aksi halde ben böyle bir ilişkiye devam etmek istemiyorum deyin.
Tek bir hayatınız var onu da eşinizin keyfine bırakmışsınız gibi görünüyor, nereye kadar gidebilir ki böyle, karşılıklı özen gösterilmeyecekse neden evlisiniz ?
 
Eşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.

Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.

Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.

Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..

Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
Ya seni yok sayan birine ne yemeği.zıkkım yesin yapma en basta bunu bırak.konusmaya calısmayı da bırak niye bu kadar üstüne düşüyorsn
 
Ayrılık konusunda düşünüyorum diyor ya düşünmene gerek yok ben karar verdim ayrılmak istiyorum deyin. Yemeğini falan koymayın önüne kendinize kadar yapın. Hiç yüzüne bakmayın onun yaptığı gibi. Sadece kendinizle ilgilenin ve kenara çekilin. Bir anda kıymete binersiniz. Başta sallamıyorum umrumda değilsin tavrına bürünebilir ama emin olun umrunda olacak. Siz üstüne gittikçe kaçar böyleleri. Ama bir evlilik de ömür boyu taktikle sürmez. Son çare dediğimi deneyin belki kaybetme korkusuyla kendine gelir gelmezse de kendinizi paralamayin daha fazla
 
Back
X