- 8 Ağustos 2025
- 16
- -1
- 1
- 27
- Konu Sahibi isimsizbirkadinn
- #1
Eşimle 3 yıldır evliyiz, çocuğumuz yok. İlişkimizin başından beri ben daha çok ilgi isteyen, daha çok iletişim arayan taraf oldum.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.
Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.
Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..
Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
O ise genel olarak rahatına düşkün, çok vakit geçirmeyi sevmeyen, sürekli telefonuyla uğraşan, biraz vurdumduymaz bir insan. Güzel günlerimiz oldu ama kötü günlerimizde veya ben duygularımı açtığımda sürekli kaçtı konuşamadı yada benimle tartıştı anlayışla karşılamadı beklentilerimi. Suçlayıcı konuştu (bunların hiçbirini kabul etmez) hergün temizlik yapmama rağmen temizliğime kadar karıştı ama kendisi hiçbirşey yapmaz kadının görevi olarak görüyor.
Zaman zaman tartışmalarımız oldu ama en çok canımı acıtan şey, onun ilgisizliği.
Bana göre ben ne kadar ilgi istediysem o o kadar geri çekildi.
Sanki fazla ilgi beklentim onu sıktı ve kendini tamamen geri çekmeye başladı.
Yaklaşık 2 haftadır bana karşı çok soğuk. Sanki beni cezalandırıyor gibi birden küsüp geri çekildi
Bana “içimde bir şey yok, his yok, ışık yok” dedi.
“Ayrılalım ozaman bu şekilde ben dayanamıyorum yapamıyorum artık?” dediğimde net bir cevap vermedi, “Bilmiyorum, düşünüyorum” dedi.
Yani ayrılığı düşündüğünü açıkça söylüyor ama “bitti” demiyor.
Evdeyken benimle konuşmuyor, yüzüme bile bakmıyor, sürekli telefonda. Kuzenleriyle takılıyor sürekli ablasına gidip geliyor.
Ama ailesinin yanında, dışarıda gayet neşeli, güler yüzlü, sohbet eden biri.
Bana karşı ise adeta cezalandırır gibi soğuk ve mesafeli.
Geçmişte de aynı şeyi yapmıştı, 2 hafta boyunca benimle konuşmamıştı, sonra kendi gelip konuşmaya başlamıştı.
Bu yüzden şimdi yine mi böyle olacak diye düşünüyorum ama artık çok yoruldum.
Ne yapacağımı bilmiyorum. Onu hâlâ seviyorum ama bu şekilde yaşamak beni çok yıpratıyor. Ayrılmaya aslında hiç cesaretim yok ve sanırım bende kaybetme korkusu olduğunun farkında
Uzaklaşırsam geri gelir mi, sürekli iletişim kurmaya çalışıp çabalıyorum. Bu halde bile yemeğimizi yapıyorum diyorum mecbur yapcaksın görevin diyor..
Bazen narsist olduğundan şüpheleniyorum nerdeyse bütün özelliklerini taşıyor..
Çok kötü durumdayım, akıl verecek birileri olursa çok sevinirim.
