- 25 Şubat 2013
- 1.079
- 644
- 123
- 47
- Konu Sahibi cesursincap
-
- #1
Arkadaşlar öncelikle merhabalar hepinize.
Son günlerde bir derdim var da sıkça okuduğumuz bir konu benimkisi de eşim ve para mevzuları. Eşim çok iyi bir insan. Anlayışlıdır genel olarak. Dünyaya yeniden gelsem yine onunla evlenmek isterim. Ama gelin görün ki anlaşamadığımız bir konu var. Çok cömert, çok eliaçık. Birisi istese cebindeki son parayı verip kendisi işe yürüyerek gidip gelir gocunmaz. Bense onun tersine tutumluyumdur. Aileden öyle gördüm. İsteyene varsa veririm ama kendim için de makul bir miktarı mutlaka kenara ayırırım. İkimiz de çalışıyoruz. Maaşlarımız ülke şartlarına göre iyi sayılır. Bir ev kredisi ödüyoruz. Eşimi biraz daha tutumlu olmaya itmek için yeni bir araba aldık, bundan sonra onu da ödeyeceğiz. Normalde rahat rahat öderiz ikisini ama eşimin biraz daha dikkatli olması lazım. Verdiği borç parayı bile geri almaz, neymiş efendim yardım olsun diye vermiş. Onun bu huyunu bilen yakın çevresi, ailesi, arkadaşları çok rahat her sıkıştıklarında bizden istiyorlar. Böyle olunca da ben geriliyorum. Ailede durumu iyi olan biz ve eşimin küçük kardeşi. Onlar da bizim gibi iyi maaşla karı-koca çalışıyor. Ama kaynım ve eşi çok tutumlu olduklarından kimseye 100 tl bile vermez. Hep çok sıkışığız muhabbeti yaparlar. Ola ki verdi mutlaka ama mutlaka geri alırlar. Böyle olunca da bütün aile zor durumlarında bizden yardım bekler hep. Bazen sitem ediyorum, istemeden de olsa eşimin kalbini kırıyorum neden hep biz yardım etmek zorundayız diye. Ama o da "veren el alan elden üstündür" deyip konuyu kapatıyor. Eşimin değişebileceğini pek sanmıyorum. Sanırım bu durum böyle sürüp gidecek. Ama ben de bir teselli arıyorum. Ailenin diğer çifti bütün kazandıklarıyla kuruşuna kadar yatırım yaparken biz hep kazandıklarımızı paylaşırken ne düşünerek daha sakin olabilirim sizce?
Son günlerde bir derdim var da sıkça okuduğumuz bir konu benimkisi de eşim ve para mevzuları. Eşim çok iyi bir insan. Anlayışlıdır genel olarak. Dünyaya yeniden gelsem yine onunla evlenmek isterim. Ama gelin görün ki anlaşamadığımız bir konu var. Çok cömert, çok eliaçık. Birisi istese cebindeki son parayı verip kendisi işe yürüyerek gidip gelir gocunmaz. Bense onun tersine tutumluyumdur. Aileden öyle gördüm. İsteyene varsa veririm ama kendim için de makul bir miktarı mutlaka kenara ayırırım. İkimiz de çalışıyoruz. Maaşlarımız ülke şartlarına göre iyi sayılır. Bir ev kredisi ödüyoruz. Eşimi biraz daha tutumlu olmaya itmek için yeni bir araba aldık, bundan sonra onu da ödeyeceğiz. Normalde rahat rahat öderiz ikisini ama eşimin biraz daha dikkatli olması lazım. Verdiği borç parayı bile geri almaz, neymiş efendim yardım olsun diye vermiş. Onun bu huyunu bilen yakın çevresi, ailesi, arkadaşları çok rahat her sıkıştıklarında bizden istiyorlar. Böyle olunca da ben geriliyorum. Ailede durumu iyi olan biz ve eşimin küçük kardeşi. Onlar da bizim gibi iyi maaşla karı-koca çalışıyor. Ama kaynım ve eşi çok tutumlu olduklarından kimseye 100 tl bile vermez. Hep çok sıkışığız muhabbeti yaparlar. Ola ki verdi mutlaka ama mutlaka geri alırlar. Böyle olunca da bütün aile zor durumlarında bizden yardım bekler hep. Bazen sitem ediyorum, istemeden de olsa eşimin kalbini kırıyorum neden hep biz yardım etmek zorundayız diye. Ama o da "veren el alan elden üstündür" deyip konuyu kapatıyor. Eşimin değişebileceğini pek sanmıyorum. Sanırım bu durum böyle sürüp gidecek. Ama ben de bir teselli arıyorum. Ailenin diğer çifti bütün kazandıklarıyla kuruşuna kadar yatırım yaparken biz hep kazandıklarımızı paylaşırken ne düşünerek daha sakin olabilirim sizce?