Depresyonda degil. Aksine gayet mutlu. Sadece ben ustune fazla geliyormuşum o elinde geleni yapıyormuş. Çocukla günde 15 dk ilgilenince tüm gün yatiyor yoruldum diye . Üstüne düşeni bu kdr sanıyor.Depresyonda ya da kan değerlerinde bir sorun olabilir.
Bu adam benim aşık olduğum adam değil diye bende demiştim. ve herşeyi kabullendigim evdeydi ve hicbirseyi degistiremedim degistiremedikÜniversitede tanıştık. 6 yıllık birlikteliğin ardından cok severek evlendik. 4 yıllık evliyiz. 1 yaşında oğlumuz var. Ruh eşimle evlendigimi düşündüm hep. Sevgili olmanın ötesinde arkadaşız da. Ailelerimiz uyumlu. Zevklerimiz ortak. Arkadaş gruplarımız üni den beri ortak. Eşim espirili, düşünceli, merhametli biri. Dışardan bakıldığında ailelerimiz de dahil olmak üzere herkes mükemmel bir evliliğimiz olduğunu düşünüyor. Aslinda ben de öyle sanıyordum ta ki çocuğumuz doğana kadar. En başından beri esim ev işlerine yardımcı olmayı sevmezdi. Evdeki zamanını hep tv izleyerek, ps4 oynayarak vs geçirirdi. Suyunu bile eline getirirdim her zaman. Zaman zaman bu konuda şikayet etsem de bunu hep şaka yollu yapardım. Aramızda hic sorun olmamıştı. Ama bebeğinizle beraber sorumluluklarimiz artti. Esim oğluma cok düşkündür oyunlar oynar giydirir vs. Ama hepsi bu. Ne yemeğine karışır ne eve yardım eder. Duşa girmek veya yemek yapmak için zamana ihtiyacım varken bile çocuğa asıl bakması gereken benmisim o en fazla 15 dk oyalaması gereken yabancıymış gibi davranır . Isım bitince oğlumu ben alırım o yatar. Adam 1 yıldır çocukla ilgilenmiyorken kanepeyle aşk yaşıyor resmen. Surekli yorgunum diyor. Hep bir şikayet. Ben de calisiyorum. Ama ev isleri de tum yüküyle bende. Hiç onun gibi şikayet etmiyorum.
Cinsellik desen onun icin de hep yorgun. Onun için ayrı konu açmıştım zaten değişen bsy yok. En basit fiziksel aktivite gerektiren seyler icin bile iki saat oflar puflar. Misal h.sinu cocugu dr a kontrole götüreceğiz. Gunler öncesinden oflayıp puflamaya başlar. Annemlere yakin oturuyoruz h.sonu ya annem bize gelsin ya biz bir iki saatligine de olsa ona gidelim ister ki çocukla kendi ilgilenmek zorunda kalmasın. Nasıl anlamlandirmak lazim bilemiyorum ama üstüne ölü toprağı atılmış gibi tabiri aynen onun icin uygun. Varis problemi var mesela yorgunluğunun çoğu ondan da kaynaklanıyor muhtemelen. Iyi bir dr buldum bununla ilgili. Randevu da kendim aldim kac kez iptal etti. Sonra giderim deyip erteliyor. Sanki biz evden gitsek günlerce evde ps4 oynasa yattığı yerde yemeğini suyunu veren biri olsa dünyalar onum olacak gibi. Ister istemez ondan sogudugumu hissediyorum ve bu beni cok mutsuz ediyorum. Çünkü bu adam benim yıllar once asik oldugu m adam degil. Bu miskinliginin beni yorduğunu kac kere ama tatlı dille ama sert bir biçimde anlattım ama beni ciddiye almıyor. Kucuk cocugu olan herkes boyle. Büyüyünce şunu bunu yapıcaz vs anlatıyor. Ama sadece beni su an susturmak için konusuyor gibi geliyor. Belki de haklı olan odur bilemiyorum ama ben hem manen hem fiziken o kdr yorgunum ki...iyi şeyler duymaya ihtiyacım var. Cocuk büyüyünce evliliğimizi geri kazanacak miyiz?
Ya şu çorap konusu kadar irrite eden birşey yok beni. Bu tembellik değil başka bir şey. Eli ayağı tuttuğu halde İki adım atıp sepete atmaması.. Bu düpedüz dalga geçmek, hizmetçi muamelesi yapmak.Keşke çocuktan once daha net olsaydım is bölümü konusunda. Ama insanın içinden gelmeyince ne yaparsan yap boş. Hayatinin ilk 27 yılını annesinin küçük oğlu olarak geçirmiş. Coraplarini bile cikardigi yerde bulup getirir kafasına atardım gülerek onceden. Artık bağırarak atıyorum değişen bu
O zaman iyi değilAkşam 7 gibi geliyor. Bedenen degil ama zihnen yorucu bir işi var. H.ici pek bir beklentim yok zaten ama h.sonu da ayni hep
Aslında en başından beri daha evlenmeden is bölümü beklediğimi soylemistim. Ama hiç ciddiye alinmadim. Kvalidem kendi ağzıyla en küçük çocuğu oldugu icin esimin el bebek gül bebek büyüdüğünü hep söyler. Aslinda evlenmeden kisa bi sure bi arada yaşama şansımız da oldu. O zaman bu kdr degildi. En azından kendi işini kendi görürdü. Bana ekstra yük çıkarmazdı. Evlendikten sonra ben otomatikman annesine donustum sanki. Yardımcı daha düzenli almam gerek evet. Ayda bir gelen kadin yeterli olmuyorHatanın bir kısmı sizde.
Eli, ayağı tutan, sağlığı yerinde birinin suyunu bile eline verirseniz olacağı bu.
Eşinizin ruhu tembelmiş,
siz de bu ruhu beslemişsiniz.
Alışkanlıkları değiştirmek zordur,
eşinizin sorumluluk alması için çok
uğraşmanız lazım.
Eşinizle mücadele etmek yerine paranıza kıyın,
ev işleri için düzenli yardımcı alın derim.
Paraya kıyamazsa belki bir işin ucundan tutar.
Her iki durumda da biraz rahatlarsınız.
pharmaton tarzı enerji takviyeleri işe yarıyabilir..Üniversitede tanıştık. 6 yıllık birlikteliğin ardından cok severek evlendik. 4 yıllık evliyiz. 1 yaşında oğlumuz var. Ruh eşimle evlendigimi düşündüm hep. Sevgili olmanın ötesinde arkadaşız da. Ailelerimiz uyumlu. Zevklerimiz ortak. Arkadaş gruplarımız üni den beri ortak. Eşim espirili, düşünceli, merhametli biri. Dışardan bakıldığında ailelerimiz de dahil olmak üzere herkes mükemmel bir evliliğimiz olduğunu düşünüyor. Aslinda ben de öyle sanıyordum ta ki çocuğumuz doğana kadar. En başından beri esim ev işlerine yardımcı olmayı sevmezdi. Evdeki zamanını hep tv izleyerek, ps4 oynayarak vs geçirirdi. Suyunu bile eline getirirdim her zaman. Zaman zaman bu konuda şikayet etsem de bunu hep şaka yollu yapardım. Aramızda hic sorun olmamıştı. Ama bebeğinizle beraber sorumluluklarimiz artti. Esim oğluma cok düşkündür oyunlar oynar giydirir vs. Ama hepsi bu. Ne yemeğine karışır ne eve yardım eder. Duşa girmek veya yemek yapmak için zamana ihtiyacım varken bile çocuğa asıl bakması gereken benmisim o en fazla 15 dk oyalaması gereken yabancıymış gibi davranır . Isım bitince oğlumu ben alırım o yatar. Adam 1 yıldır çocukla ilgilenmiyorken kanepeyle aşk yaşıyor resmen. Surekli yorgunum diyor. Hep bir şikayet. Ben de calisiyorum. Ama ev isleri de tum yüküyle bende. Hiç onun gibi şikayet etmiyorum.
Cinsellik desen onun icin de hep yorgun. Onun için ayrı konu açmıştım zaten değişen bsy yok. En basit fiziksel aktivite gerektiren seyler icin bile iki saat oflar puflar. Misal h.sinu cocugu dr a kontrole götüreceğiz. Gunler öncesinden oflayıp puflamaya başlar. Annemlere yakin oturuyoruz h.sonu ya annem bize gelsin ya biz bir iki saatligine de olsa ona gidelim ister ki çocukla kendi ilgilenmek zorunda kalmasın. Nasıl anlamlandirmak lazim bilemiyorum ama üstüne ölü toprağı atılmış gibi tabiri aynen onun icin uygun. Varis problemi var mesela yorgunluğunun çoğu ondan da kaynaklanıyor muhtemelen. Iyi bir dr buldum bununla ilgili. Randevu da kendim aldim kac kez iptal etti. Sonra giderim deyip erteliyor. Sanki biz evden gitsek günlerce evde ps4 oynasa yattığı yerde yemeğini suyunu veren biri olsa dünyalar onum olacak gibi. Ister istemez ondan sogudugumu hissediyorum ve bu beni cok mutsuz ediyorum. Çünkü bu adam benim yıllar once asik oldugu m adam degil. Bu miskinliginin beni yorduğunu kac kere ama tatlı dille ama sert bir biçimde anlattım ama beni ciddiye almıyor. Kucuk cocugu olan herkes boyle. Büyüyünce şunu bunu yapıcaz vs anlatıyor. Ama sadece beni su an susturmak için konusuyor gibi geliyor. Belki de haklı olan odur bilemiyorum ama ben hem manen hem fiziken o kdr yorgunum ki...iyi şeyler duymaya ihtiyacım var. Cocuk büyüyünce evliliğimizi geri kazanacak miyiz?
Üniversitede tanıştık. 6 yıllık birlikteliğin ardından cok severek evlendik. 4 yıllık evliyiz. 1 yaşında oğlumuz var. Ruh eşimle evlendigimi düşündüm hep. Sevgili olmanın ötesinde arkadaşız da. Ailelerimiz uyumlu. Zevklerimiz ortak. Arkadaş gruplarımız üni den beri ortak. Eşim espirili, düşünceli, merhametli biri. Dışardan bakıldığında ailelerimiz de dahil olmak üzere herkes mükemmel bir evliliğimiz olduğunu düşünüyor. Aslinda ben de öyle sanıyordum ta ki çocuğumuz doğana kadar. En başından beri esim ev işlerine yardımcı olmayı sevmezdi. Evdeki zamanını hep tv izleyerek, ps4 oynayarak vs geçirirdi. Suyunu bile eline getirirdim her zaman. Zaman zaman bu konuda şikayet etsem de bunu hep şaka yollu yapardım. Aramızda hic sorun olmamıştı. Ama bebeğinizle beraber sorumluluklarimiz artti. Esim oğluma cok düşkündür oyunlar oynar giydirir vs. Ama hepsi bu. Ne yemeğine karışır ne eve yardım eder. Duşa girmek veya yemek yapmak için zamana ihtiyacım varken bile çocuğa asıl bakması gereken benmisim o en fazla 15 dk oyalaması gereken yabancıymış gibi davranır . Isım bitince oğlumu ben alırım o yatar. Adam 1 yıldır çocukla ilgilenmiyorken kanepeyle aşk yaşıyor resmen. Surekli yorgunum diyor. Hep bir şikayet. Ben de calisiyorum. Ama ev isleri de tum yüküyle bende. Hiç onun gibi şikayet etmiyorum.
Cinsellik desen onun icin de hep yorgun. Onun için ayrı konu açmıştım zaten değişen bsy yok. En basit fiziksel aktivite gerektiren seyler icin bile iki saat oflar puflar. Misal h.sinu cocugu dr a kontrole götüreceğiz. Gunler öncesinden oflayıp puflamaya başlar. Annemlere yakin oturuyoruz h.sonu ya annem bize gelsin ya biz bir iki saatligine de olsa ona gidelim ister ki çocukla kendi ilgilenmek zorunda kalmasın. Nasıl anlamlandirmak lazim bilemiyorum ama üstüne ölü toprağı atılmış gibi tabiri aynen onun icin uygun. Varis problemi var mesela yorgunluğunun çoğu ondan da kaynaklanıyor muhtemelen. Iyi bir dr buldum bununla ilgili. Randevu da kendim aldim kac kez iptal etti. Sonra giderim deyip erteliyor. Sanki biz evden gitsek günlerce evde ps4 oynasa yattığı yerde yemeğini suyunu veren biri olsa dünyalar onum olacak gibi. Ister istemez ondan sogudugumu hissediyorum ve bu beni cok mutsuz ediyorum. Çünkü bu adam benim yıllar once asik oldugu m adam degil. Bu miskinliginin beni yorduğunu kac kere ama tatlı dille ama sert bir biçimde anlattım ama beni ciddiye almıyor. Kucuk cocugu olan herkes boyle. Büyüyünce şunu bunu yapıcaz vs anlatıyor. Ama sadece beni su an susturmak için konusuyor gibi geliyor. Belki de haklı olan odur bilemiyorum ama ben hem manen hem fiziken o kdr yorgunum ki...iyi şeyler duymaya ihtiyacım var. Cocuk büyüyünce evliliğimizi geri kazanacak miyiz?
Niye bütün işleri siz yapıyorsunuz eve temizlikçi tutun? Bu kadar tembel adam buna hayır demez herhalde.Üniversitede tanıştık. 6 yıllık birlikteliğin ardından cok severek evlendik. 4 yıllık evliyiz. 1 yaşında oğlumuz var. Ruh eşimle evlendigimi düşündüm hep. Sevgili olmanın ötesinde arkadaşız da. Ailelerimiz uyumlu. Zevklerimiz ortak. Arkadaş gruplarımız üni den beri ortak. Eşim espirili, düşünceli, merhametli biri. Dışardan bakıldığında ailelerimiz de dahil olmak üzere herkes mükemmel bir evliliğimiz olduğunu düşünüyor. Aslinda ben de öyle sanıyordum ta ki çocuğumuz doğana kadar. En başından beri esim ev işlerine yardımcı olmayı sevmezdi. Evdeki zamanını hep tv izleyerek, ps4 oynayarak vs geçirirdi. Suyunu bile eline getirirdim her zaman. Zaman zaman bu konuda şikayet etsem de bunu hep şaka yollu yapardım. Aramızda hic sorun olmamıştı. Ama bebeğinizle beraber sorumluluklarimiz artti. Esim oğluma cok düşkündür oyunlar oynar giydirir vs. Ama hepsi bu. Ne yemeğine karışır ne eve yardım eder. Duşa girmek veya yemek yapmak için zamana ihtiyacım varken bile çocuğa asıl bakması gereken benmisim o en fazla 15 dk oyalaması gereken yabancıymış gibi davranır . Isım bitince oğlumu ben alırım o yatar. Adam 1 yıldır çocukla ilgilenmiyorken kanepeyle aşk yaşıyor resmen. Surekli yorgunum diyor. Hep bir şikayet. Ben de calisiyorum. Ama ev isleri de tum yüküyle bende. Hiç onun gibi şikayet etmiyorum.
Cinsellik desen onun icin de hep yorgun. Onun için ayrı konu açmıştım zaten değişen bsy yok. En basit fiziksel aktivite gerektiren seyler icin bile iki saat oflar puflar. Misal h.sinu cocugu dr a kontrole götüreceğiz. Gunler öncesinden oflayıp puflamaya başlar. Annemlere yakin oturuyoruz h.sonu ya annem bize gelsin ya biz bir iki saatligine de olsa ona gidelim ister ki çocukla kendi ilgilenmek zorunda kalmasın. Nasıl anlamlandirmak lazim bilemiyorum ama üstüne ölü toprağı atılmış gibi tabiri aynen onun icin uygun. Varis problemi var mesela yorgunluğunun çoğu ondan da kaynaklanıyor muhtemelen. Iyi bir dr buldum bununla ilgili. Randevu da kendim aldim kac kez iptal etti. Sonra giderim deyip erteliyor. Sanki biz evden gitsek günlerce evde ps4 oynasa yattığı yerde yemeğini suyunu veren biri olsa dünyalar onum olacak gibi. Ister istemez ondan sogudugumu hissediyorum ve bu beni cok mutsuz ediyorum. Çünkü bu adam benim yıllar once asik oldugu m adam degil. Bu miskinliginin beni yorduğunu kac kere ama tatlı dille ama sert bir biçimde anlattım ama beni ciddiye almıyor. Kucuk cocugu olan herkes boyle. Büyüyünce şunu bunu yapıcaz vs anlatıyor. Ama sadece beni su an susturmak için konusuyor gibi geliyor. Belki de haklı olan odur bilemiyorum ama ben hem manen hem fiziken o kdr yorgunum ki...iyi şeyler duymaya ihtiyacım var. Cocuk büyüyünce evliliğimizi geri kazanacak miyiz?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?