rosalone, ailen nerede senin?Beni dusunen biri varmis uzakta bir yerde :)
O olay gibi nicesi zaman zaman tekrar ediyor, cenesi dusuk adamin. Basladi mi konusmaya, hakaret etmeye, laf saymaya susmaz. Oyle boyle degil ne yapsaniz susmaz. Saatlerce dayak atan bir koca bile yorulur da dayagi bitirir ama saatlerce konusan esim mumkun degil susmaz. Caresizligimi anlatmaya satirlar yetmez inanin.
Ne guzel sizin icin sevindim. Aslinda tam olarak demek istedigim de bu. Sevmek sevmemek, gezmek tozmak, beraber film izlemek degil. Beraber ayni yone bakabilecegim biri var miydi acaba? Beraber gulup eglenebilecegim, birlikte olmaktan mutluluk duyacagim biri? Birbirimizi mukemmel oldugumuz icin, iyi oldugumuz icin degil de es oldugumuz icin sevdigimiz biri. Esim bana uyum saglamiyor mu sagliyor, zorla ben istiyorum diye geziyor benimle. Ama 'zorla'. Ben de zorla o istiyor diye sacma sapan, sikici filmler izliyorum. o istiyor diye surekli pizza yiyoruz. Keske diyorum zorla ite kaka evlenecegime zamaninda ayrilsaymisim esimden. Belki mukemmel olmasa da kafa dengim olan ruh esimi bulurdum, kim bilir....
Ya yorum yapmadan arkadaşın eski konularına bakmak lazım. Benim bakmadan mevzuyu hatırladığım üyelerden.
Adamın hiç bitmeyen bir dırdırı, aşağılaması var. Bir keresinde bayan, buna dayanamayıp giden arabada kendi kafasını camlara vurmuştu....
Ah ah o ayri bir dert. Benim mesela babam cok ilgili bir babadir, yani sahip cikar, arar sorar, ilgilenir, herseyi alir vs ama cok sinirlidir. Hayatim boyunca hep babamin dayagini yedim. Cok da kufurbazdir. Bana kufretmese de yanimda kufurlu agzi hic durmaz, bagirmasi cagirmasi hic bitmez, bu durumdan cok rahatsiz oluyorum acikcasi. Bu gibi davranislarindan dolayi babamla beraber olmak bana rahatsizlik veriyor.rosalone, ailen nerede senin?
bunu kolay kolay kimseye demem dönme ihtimaliniz yok mu
eşiniz olacak o yavru yu baba gibi sevseydi bu kadar bencil olmazdı
gider doktora danışır kendini düzeltmeye çalışırdı
kuzu nasıl babasına karşı? babası ona karşı?
İyi de 1Sen, eşim bana hediye almıyor, sanattan hoşlanmıyor; bunun için evlilikten vazgeçilir mi diye sorarsan cevabı hayır.Eski konuların konuşulması hoşuma gitmiyor diyor.
Şuan bu dert içindeyim. Sanki eski konular yokmuş gibi derdime odaklanın diyor, haklı.
Ah ah o ayri bir dert. Benim mesela babam cok ilgili bir babadir, yani sahip cikar, arar sorar, ilgilenir, herseyi alir vs ama cok sinirlidir. Hayatim boyunca hep babamin dayagini yedim. Cok da kufurbazdir. Bana kufretmese de yanimda kufurlu agzi hic durmaz, bagirmasi cagirmasi hic bitmez, bu durumdan cok rahatsiz oluyorum acikcasi. Bu gibi davranislarindan dolayi babamla beraber olmak bana rahatsizlik veriyor.
Annemle aramiz hic ama hic iyi degil. Biliyorum bir anne olarak beni seviyor, o da bana herseyi alir, verir ama bir dk lik muhabbetimiz yok. Yani iletisimimiz sifir. Beni hic dogru duzgun, arkadasca dinlemez, hic icimi dokemiyorum ona rahatca. Bir de yillarca beni dove dove buyuttu, anneme o yuzden taa kucuklukten beri hic isinamadim, hic opup kokladigini, sevdigini hatirlamiyorum. Gecen yil dogumda geldiginde iki ay boyunca beni lohusa halimle aglatti annem. Farkinda olarak, isteyerek yapmiyor biliyorum ama dengesiz, nerede nasil davranacagini, nerede nasil konusacagini bilmeyen bir karakteri var annemin. Bu haliyle istemeden cok fena ortalik karistiriyor, cok fena kalp kiriyor.
Erkek kardesimle de muhabbetimiz ve aramiz cok kotu. Siddetin cok yogun oldugu bir ailede buyuduk ikimiz de, birbirimizle cok kavga ettik. Sonralari ben nisanliyken bile erkek kardesim beni cok fena dovmustu, darp raporu alip, mahkemeye vermisligim bile var onu.
Bu kadar siddet ve kavga dolu bir ortamdan cikinca, bir de dedigim gibi hic erkek arkadasim olmamis, hic birini sevmemis, sevilmemisim, esimin ilgisine kanip bir anda asik oldum. Ilk baslarda hos gelen ilgisi ile baglandim ona. Sonra tabi saklamadi karakterini, nisanlilik, dugun, evlilik ilk yillar, sonraki yillar hep agzimdan burnumdan geldi. Ama bosanamadim. Simdi 5. yilimiz, kizim 18 aylik. Yok yani olmuyor, olmuyor, olmuyor....
Belki de yoktur.Bayanlar merhaba,
Ben istanbulda buyudum, hem cok cekingen idim hem de muhafazakar sayilabilecek bir cevrede buyudum. (ailem orta halli bir aile). Universitede de asiri muhafazakar bir sinifimiz ve de arkadaslarim oldu, inanin siniftaki erkeklerle bile 4 yil boyunca muhatap olma sayim bir elin parmaklarini gecmez, bu durumdan sikayetci de degilim, cunku kiz arkadaslarimla cok guzel vakit gecirdik. Yani hayatimda hic platonik bir askim bile olmadi. Sonra mezun oldum esim olacak kisi cikti karsima. Ben tabi cekingenlikten, safliktan, bosluktan hemen onun ilgisine kandim. O kadar talibim oldu ama hicbiri ile asla gorusmedim. Sonradan tabi isteme, nisan, soz, kavga, dovus vs ite kaka esim kisisiyle evlenip ABD ye geldim. Kendisinin iyi yanlari olsa da bizim uyumsuzluk hat safhada. Bazen bakiyorum iyi iste, ilgili, sorumluluk sahibi biri, kimin mukemmel kocasi var ki diyorum. Bazen de kendi kendime uzuluyorum keske icimden gele gele sevecegim, sevilecegim biriyle evlense imisim mukemmel olmasa da olurmus diyorum. Tabi is isten gecti. Gonlumde, aklimda zaten hic kimse yok. Ama esimle uyumumuz sifir sifir sifir. Tek ortak noktamiz kizimiz ve de akademik hayatimiz. (kendisi beni ite kaka akademik hayata soktu.) Icimden gelerek aldigim hediyeleri bile giymez, kullanmaz, begenmez. Cirkin oldugundan degil zevklerimiz uyusmadigindan.
5. yilim evlilikte, esimle yapmak isteyip de yapamadiklarim, gitmek isteyip de gidemediklerim, soylemek isteyip de soyleyemediklerim icimde kaliyor. Bazen dusunuyorum acaba kafa dengim baska biri olsaydi esim, bunlari yapar miydik beraber, suralara gider miydik, su sozleri soyleyip de guler miydik beraber, sunlari alsam giyer miydi, su cumleleri icimden geldigi gibi soyleyebilir miydim diyorum. Sahi olabilir miydi boyle birsey? Var midir benim ruh esim, kafa dengim biri? Yoksa halihazirdaki kaderim en iyisi mi?
Ya yorum yapmadan arkadaşın eski konularına bakmak lazım. Benim bakmadan mevzuyu hatırladığım üyelerden.
Adamın hiç bitmeyen bir dırdırı, aşağılaması var. Bir keresinde bayan, buna dayanamayıp giden arabada kendi kafasını camlara vurmuştu....
İyi de 1Sen, eşim bana hediye almıyor, sanattan hoşlanmıyor; bunun için evlilikten vazgeçilir mi diye sorarsan cevabı hayır.
Ama eşim sürekli şikayet eden, beni hiç beğenmeyen, çenesi, eleştirisi, hakareti bitmeyen, konuşmaya başlamadı mı asla susmayan bir insan; bundan iyi erkek yokmunun cevabı ise çok farklı.
İlkine göre mi cevap verin diyorsun. Hayır canım, benim baba da hediye almaz, sanatla pek ilgisi olmazdı. Ama annemlerinkinden daha mutlu evliliğe ben şahit olmadım henüz.
Cıkkkksss...Bayanlar merhaba,
Ben istanbulda buyudum, hem cok cekingen idim hem de muhafazakar sayilabilecek bir cevrede buyudum. (ailem orta halli bir aile). Universitede de asiri muhafazakar bir sinifimiz ve de arkadaslarim oldu, inanin siniftaki erkeklerle bile 4 yil boyunca muhatap olma sayim bir elin parmaklarini gecmez, bu durumdan sikayetci de degilim, cunku kiz arkadaslarimla cok guzel vakit gecirdik. Yani hayatimda hic platonik bir askim bile olmadi. Sonra mezun oldum esim olacak kisi cikti karsima. Ben tabi cekingenlikten, safliktan, bosluktan hemen onun ilgisine kandim. O kadar talibim oldu ama hicbiri ile asla gorusmedim. Sonradan tabi isteme, nisan, soz, kavga, dovus vs ite kaka esim kisisiyle evlenip ABD ye geldim. Kendisinin iyi yanlari olsa da bizim uyumsuzluk hat safhada. Bazen bakiyorum iyi iste, ilgili, sorumluluk sahibi biri, kimin mukemmel kocasi var ki diyorum. Bazen de kendi kendime uzuluyorum keske icimden gele gele sevecegim, sevilecegim biriyle evlense imisim mukemmel olmasa da olurmus diyorum. Tabi is isten gecti. Gonlumde, aklimda zaten hic kimse yok. Ama esimle uyumumuz sifir sifir sifir. Tek ortak noktamiz kizimiz ve de akademik hayatimiz. (kendisi beni ite kaka akademik hayata soktu.) Icimden gelerek aldigim hediyeleri bile giymez, kullanmaz, begenmez. Cirkin oldugundan degil zevklerimiz uyusmadigindan.
5. yilim evlilikte, esimle yapmak isteyip de yapamadiklarim, gitmek isteyip de gidemediklerim, soylemek isteyip de soyleyemediklerim icimde kaliyor. Bazen dusunuyorum acaba kafa dengim baska biri olsaydi esim, bunlari yapar miydik beraber, suralara gider miydik, su sozleri soyleyip de guler miydik beraber, sunlari alsam giyer miydi, su cumleleri icimden geldigi gibi soyleyebilir miydim diyorum. Sahi olabilir miydi boyle birsey? Var midir benim ruh esim, kafa dengim biri? Yoksa halihazirdaki kaderim en iyisi mi?
hayalleriniz olabilirdide olmayada bilirdi, eğerki sizin aldıklarınızı kullanmıyorsa almayın kısa ve net ...!!!!!Bayanlar merhaba,
Ben istanbulda buyudum, hem cok cekingen idim hem de muhafazakar sayilabilecek bir cevrede buyudum. (ailem orta halli bir aile). Universitede de asiri muhafazakar bir sinifimiz ve de arkadaslarim oldu, inanin siniftaki erkeklerle bile 4 yil boyunca muhatap olma sayim bir elin parmaklarini gecmez, bu durumdan sikayetci de degilim, cunku kiz arkadaslarimla cok guzel vakit gecirdik. Yani hayatimda hic platonik bir askim bile olmadi. Sonra mezun oldum esim olacak kisi cikti karsima. Ben tabi cekingenlikten, safliktan, bosluktan hemen onun ilgisine kandim. O kadar talibim oldu ama hicbiri ile asla gorusmedim. Sonradan tabi isteme, nisan, soz, kavga, dovus vs ite kaka esim kisisiyle evlenip ABD ye geldim. Kendisinin iyi yanlari olsa da bizim uyumsuzluk hat safhada. Bazen bakiyorum iyi iste, ilgili, sorumluluk sahibi biri, kimin mukemmel kocasi var ki diyorum. Bazen de kendi kendime uzuluyorum keske icimden gele gele sevecegim, sevilecegim biriyle evlense imisim mukemmel olmasa da olurmus diyorum. Tabi is isten gecti. Gonlumde, aklimda zaten hic kimse yok. Ama esimle uyumumuz sifir sifir sifir. Tek ortak noktamiz kizimiz ve de akademik hayatimiz. (kendisi beni ite kaka akademik hayata soktu.) Icimden gelerek aldigim hediyeleri bile giymez, kullanmaz, begenmez. Cirkin oldugundan degil zevklerimiz uyusmadigindan.
5. yilim evlilikte, esimle yapmak isteyip de yapamadiklarim, gitmek isteyip de gidemediklerim, soylemek isteyip de soyleyemediklerim icimde kaliyor. Bazen dusunuyorum acaba kafa dengim baska biri olsaydi esim, bunlari yapar miydik beraber, suralara gider miydik, su sozleri soyleyip de guler miydik beraber, sunlari alsam giyer miydi, su cumleleri icimden geldigi gibi soyleyebilir miydim diyorum. Sahi olabilir miydi boyle birsey? Var midir benim ruh esim, kafa dengim biri? Yoksa halihazirdaki kaderim en iyisi mi?
Şu yapmak isteyip te yapamadiklarim kismini esinle paylassan seni anlardı. Bana gore uyum saglamak karsilikli bu illaki aldigin seyi begenmek degl yasam tarzi olarak ortak seyler bulabilirsiniz ama esinle konus bunlarıBayanlar merhaba,
Ben istanbulda buyudum, hem cok cekingen idim hem de muhafazakar sayilabilecek bir cevrede buyudum. (ailem orta halli bir aile). Universitede de asiri muhafazakar bir sinifimiz ve de arkadaslarim oldu, inanin siniftaki erkeklerle bile 4 yil boyunca muhatap olma sayim bir elin parmaklarini gecmez, bu durumdan sikayetci de degilim, cunku kiz arkadaslarimla cok guzel vakit gecirdik. Yani hayatimda hic platonik bir askim bile olmadi. Sonra mezun oldum esim olacak kisi cikti karsima. Ben tabi cekingenlikten, safliktan, bosluktan hemen onun ilgisine kandim. O kadar talibim oldu ama hicbiri ile asla gorusmedim. Sonradan tabi isteme, nisan, soz, kavga, dovus vs ite kaka esim kisisiyle evlenip ABD ye geldim. Kendisinin iyi yanlari olsa da bizim uyumsuzluk hat safhada. Bazen bakiyorum iyi iste, ilgili, sorumluluk sahibi biri, kimin mukemmel kocasi var ki diyorum. Bazen de kendi kendime uzuluyorum keske icimden gele gele sevecegim, sevilecegim biriyle evlense imisim mukemmel olmasa da olurmus diyorum. Tabi is isten gecti. Gonlumde, aklimda zaten hic kimse yok. Ama esimle uyumumuz sifir sifir sifir. Tek ortak noktamiz kizimiz ve de akademik hayatimiz. (kendisi beni ite kaka akademik hayata soktu.) Icimden gelerek aldigim hediyeleri bile giymez, kullanmaz, begenmez. Cirkin oldugundan degil zevklerimiz uyusmadigindan.
5. yilim evlilikte, esimle yapmak isteyip de yapamadiklarim, gitmek isteyip de gidemediklerim, soylemek isteyip de soyleyemediklerim icimde kaliyor. Bazen dusunuyorum acaba kafa dengim baska biri olsaydi esim, bunlari yapar miydik beraber, suralara gider miydik, su sozleri soyleyip de guler miydik beraber, sunlari alsam giyer miydi, su cumleleri icimden geldigi gibi soyleyebilir miydim diyorum. Sahi olabilir miydi boyle birsey? Var midir benim ruh esim, kafa dengim biri? Yoksa halihazirdaki kaderim en iyisi mi?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?