Eşimi affedemiyorum

Çok abartmışsınız. Sanırım el bebek gül bebek büyüdünüz o yüzden hep birilerinden pohpohlama bekliyorsunuz. Kusura bakmayın da ikizlerimi ben tam 6 ay değil tam 5 senedir tek başıma bakıyorum ailelerden uzak şehirde maşallah bana birilerinden medet ummayı bıraktığınız zaman mutlu olacaksınız
 
Ben hastanedeyken gelirler diye düşündüm ve uyku problemim de vardı ilk günler toplasan 2-3 saat uyumuyordum
 
Keşke içimde bu duygular olmasa silinip gitse
 
İnanın şu an bilmiyorum
Anlattiginiz her sey esinizin maalesef yetiskin bir birey olamadigini, sorumluluklarinin kesinlikle farkina varamadigini gosteriyor
halbuki çok anlayışlı biriydi herkesin yardımına koşan adam bana karşı kör sağır oldu ve tam ihtiyacım olan anda
 
Evet ben belki de hemen olsun bitsin hemen düzelsin yanımda olsun istedim
 
Burada kıracağınız tek kişi eşiniz. O çocuğu nasıl ki tek başına yapmadıysanız bakarken de yardımcı olmak zorunda o süreçte yardımcı tutmamak hatanız olmuş
Eşiniz size acımamış siz ona neden acıdınız ki ben olsam adamın burnundan getirirdim zor zamanında yanlız bırakmış eş görevini ihmal etmiş
 
Kv illa gelsin mi istediniz. Evet çocuk bakmak cok zo ama genelde hepimiz yalniz baktik. Kimse bizede gelmedi bence siz bazi seyleri gözünüzde büyütüyorsunuz. Emin olun yaniniza gelseydi bebek büyürken daha beter olurdu, sizin dediklerinizi yok sayardi, şunu yap diye dikte ederdi. Böyle düşününün istediğniz gibi çocuğunuzu büyütüyorsunuz
 
Kayınvalideye kinlenmemim genel sebebi eşime karşı hep kendini iyi gösterip canım oğlum canım oğlum diyip baba karşı kendini belli etmesi ve eşimi hep hiçe saymaları sadece kullanıyorlar eşimin ya da benim herhangi bir durumu olunca yanımızda değiller. Burda hiç yazmadım biz her ay annesine maddi olarak bişeyler yapardık sebebi ihtiyacı olması değil. Bana ve eşime söylediği şey şu insanın çocuğu bişeyler yapınca daha kıymetli ben bunu hiç sorun etmedim doğumuma kadar tabi ki! Hamile kalmamda onların da payı var hadi torun sevmek istiyoruz yapın yapın dediler bana değil ama eşime ben bakarım demiş sürekli
 
Zaten sorunların kaynağının eşim olduğunun farkındayım. Kayınvalidemin de hataları oldu ama asıl sorun hep eşimin etrafında döndü
 
Bir haftalık torunları hastanede yatarken gelmeyen ailesini savunan eşten bir halt olmazmış zaten. Aile demek ne demek, düğün sürecini falan mesele değil ama ortada bir bebek var kendi torunları insan hiç mi merak etmez? Bu konuya takılmakla haklısınız. Onu yapmak zorunda değiller, bunu yapmak zorunda değiller diye diye bazı şeylerin suyunu çıkarmaya gerek yok. Sokaktaki insandan ne farklari kalıyor o zaman?

Eşinize olan kırgınlığınızda can son derece haklısınız. Çocuklarım kolik değildi ama ciddi uyku problemleri vardı, eş desteği çok çok önemli. Nasıl duyarsız kalmış o halinize? Abarttığınızı düşünmüyorum yaşadıklarınızı anlayan biri olarak. Kendiniz için bireysel bir terapi alın bence, gerekirse eşinizle çift terapisi de alırsınız. İçinizde kalanları bastırarak devam etmeye çalışmak size zarar verir.
 
Somut birşey yaşamamış olmamız ona kırılmayacağım anlamına gelmiyor. Kayınvalideye de ayrıca kırgın ve kızgınım birçok hatası oldu hep tamam dedim akrabayız sorun çıkmasın. Her ihtiyaçları olduğunda yanındaydık ve eşime her zaman senin yerin ayrı seni çok seviyoruz diyip diyip en çok onu yok saydılar. Eşim bu durumların farkında olmayınca sorunlarımız oldu. Kayınvalide eşime çocuğa ben bakarım diyip bana yardımcı tut diyordu
 
Vay be hem de 6 ay he…

Eş ailesinden ümidinizi ve muhabbetinizi kesin, beklentiye de girmeyin. Biraz alıngansınız. Size değer vermiyorlarsa siz de vermeyin oldu bitti.
Benim de hatam bu oldu onlar değer vermedikçe ben alttan aldım bişeylerin düzeleceğine inandım
 
Kayınvalide bebeğe bakmak zorunda değil elbet ama bu şekilde de el insanı gibi olmamış mı ?
İnsan insana muhtaç.
Konu sahibi bakıcı da tutabilir ama sorun çocuğu komple baktırmak olduğunu hiç sanmıyorum.
Arada bir dolanmalı anne veya kayınvalide. Bir hal hatır sormalı. Değer verdiğini göstermeli. Aynı şehirdeler sonuçta.
Doğumdan sonra hayırlı olsun diyip çekilmek, zor zamanda vah vah demeyi el insanı da yapıyor. Ailenin bir farkı olmalı.
 
Eşim beni hep beklentiye soktu her konuda. Ailem beni çok sever ben de onları çok severim birbirimiz için yapamayacağımız şey yok vs. Yoksa ben zaten çocuğumu kendim bakıp büyütmek isterim elimden geldiğince hamileyken kitaplar okudum kendimi o sürece hazırlamak için. Kolik bir bebeğim olacağını düşünmedim ve bu kadar aç uykusuz kalacağımı da. Asıl mesele eşim.. bana şunu bile deseydi “evet annem bu konuda yanlış yaptı” konu kapanacaktı belki.. Ama uzadıkça uzadı
 
Pişman olduğunu söylüyor ama içim o kadar soğuk ki
 
Bazen o günleri hatırlayıp kızıyorum kendime. Keşke o zamana dönme şansım olsa keşkeeee
 
Hayır aslında mesele gelmemesinden ziyade umursamaması sanırım. Zaten geleceği bir haftaydı
 
Bir arkadaşım da terapi aldı daha iyi şu an ben de istiyorum ama bunu eşimden gizli yapmak istiyorum. Çünkü o süreçte bana ağır ithamlarda bulundu. Ailem çok iyi insanlar sen kötüsün abartıyorsun hastasın psikolojin bozulmuş psikoloğa git
 
Zaten o aile kavramını hiç yaşatmadılar nişanlılık sürecinde bir kere bile ailesi ne benimle ne ailemle görüşmedi falan ne kadar körmüşüm hiç bişeyin farkında değilmişim
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…