Kızlar Merhaba ,
Ben sabretmekten artık yoruldum. Üstelik daha yeni evliyim. 1 yılda bu kadar pes ettirdiler beni. Ne desem nasıl yapsam anlamıyorlar. Ne yapacağımı şaşırdım resmen.
Şimdi anlatmaya başlayayım.
Ben 1 yıllık evliyim ve eşimin ailesiyle aramızda eğitim seviyesi olarak fark var. ( Bunu sakın birileri yanlış anlayıp ahkam kesmesin. ) Onlarda üniversite mezunu , çalışan tek kız yok. Erkekler de keza aynı. ( Neyse zaten herkes nefsimizden aladır diye evlendim , buna takılacak değğilim. ) Sadece evlenince çalışan ben oldum. Kayınvalidem aslında melek gibi bi kadın. Tabi ki bacılarının dolduruşuna gelmediği sürece. Bazen de çok fena oluyor. Ben işten çıkıyorum ve bizi bazen yemeğe çağırıyorlar. Haliyle geç çıktığım için gittiğim de yemek hazır oluyor. Birr kaç defa da anne ben mahcup oluyorum hazır yemeğe gelince diye dile getirdim. Siz çalışıyosunuz kızım nolacak dedi. Dün Kv gile gittik.Eşimin Saygıdeğer teyzeleri de ordaydı. Tabi girer girmez hoş geldin demeden gel otur sen de ekmek yapmayı öğren otur diye söylediler. Bi defa daha mevzusu olmuştu ve Kayınvalidem ben gelinimn yerine yaparım diye beni savunmuştu. Bende onu düşünerek , annem yapıyor işte dedim. Hamileyim , duydular ve bana girdiğimde hayırlı olsun demediler. Eşim girer girmez eşime hayırlı olsunlara başladılar. Her neyse bu da önemli değil diyelim. Eşimin teyzesi oturduğum andan itibaren gelin kaynana muhabbetine başladı.''eskiden bize kaynanalarımız yemek mi yapardı - biz yapardık - şimdi ki gelinler korkmuyor hiç - biz korkardık- sabah erkenden uyanır kaynanamızın kahvaltısını hazırlardık vs vs vs '' Hani bunu evde oturan geline sööyleseler belki haklılar dersiniz ( ona da haklı demem ) Ama ben sabah 7 de kalkıp akşam 6:30 da evine giden bir insanım. Ha bu ara da bu teyzenin gelini de yurt dışında. Bana kullandığı cümleleri gelinine kullanamıyormuş. Eşim söyledi. Bende döndüm dedim ki , benim kayınvalidem allah razı olsun bir g ün olsun yaptığı yemeği başıma kalkmadı , ama siz sürekli söylüyorsunuz. Kendi gelininize söyleyemediklerinizi bana söylüyosunuz dedim. Gene aynı kadın söylenmeye devam ediyor tabi. Kayınvalidem çağırsın gelir işini de yaparım ben işten mi kaçacağım diyorum '' çağırsana '' diye kayınvalideme sesleniyorlar. Tabi Kv de elim ayağım tutuyo niye çağırayım ben işime diye cevap veriyor. Her neyse , artık bu gelin muhabbetinden sıkııldım '' Yeter ya cidden ne alıp veremediğiniz var gelinlerden , gelin gelin diyip duruyprsunuz dedim '' ve sustular.
Arkadaşlarım , ben bu muhabbetlere girmeyi sevmiyorum ama sürekli savunmaya geçme moduna da giriyorum. Ben bu insanlar ile nasıl baş edeceğim? Nasıl ldavranmalıyım ? Ne yapmalıyım ? Allah aşkına biri fikir versin...
Ben sabretmekten artık yoruldum. Üstelik daha yeni evliyim. 1 yılda bu kadar pes ettirdiler beni. Ne desem nasıl yapsam anlamıyorlar. Ne yapacağımı şaşırdım resmen.
Şimdi anlatmaya başlayayım.
Ben 1 yıllık evliyim ve eşimin ailesiyle aramızda eğitim seviyesi olarak fark var. ( Bunu sakın birileri yanlış anlayıp ahkam kesmesin. ) Onlarda üniversite mezunu , çalışan tek kız yok. Erkekler de keza aynı. ( Neyse zaten herkes nefsimizden aladır diye evlendim , buna takılacak değğilim. ) Sadece evlenince çalışan ben oldum. Kayınvalidem aslında melek gibi bi kadın. Tabi ki bacılarının dolduruşuna gelmediği sürece. Bazen de çok fena oluyor. Ben işten çıkıyorum ve bizi bazen yemeğe çağırıyorlar. Haliyle geç çıktığım için gittiğim de yemek hazır oluyor. Birr kaç defa da anne ben mahcup oluyorum hazır yemeğe gelince diye dile getirdim. Siz çalışıyosunuz kızım nolacak dedi. Dün Kv gile gittik.Eşimin Saygıdeğer teyzeleri de ordaydı. Tabi girer girmez hoş geldin demeden gel otur sen de ekmek yapmayı öğren otur diye söylediler. Bi defa daha mevzusu olmuştu ve Kayınvalidem ben gelinimn yerine yaparım diye beni savunmuştu. Bende onu düşünerek , annem yapıyor işte dedim. Hamileyim , duydular ve bana girdiğimde hayırlı olsun demediler. Eşim girer girmez eşime hayırlı olsunlara başladılar. Her neyse bu da önemli değil diyelim. Eşimin teyzesi oturduğum andan itibaren gelin kaynana muhabbetine başladı.''eskiden bize kaynanalarımız yemek mi yapardı - biz yapardık - şimdi ki gelinler korkmuyor hiç - biz korkardık- sabah erkenden uyanır kaynanamızın kahvaltısını hazırlardık vs vs vs '' Hani bunu evde oturan geline sööyleseler belki haklılar dersiniz ( ona da haklı demem ) Ama ben sabah 7 de kalkıp akşam 6:30 da evine giden bir insanım. Ha bu ara da bu teyzenin gelini de yurt dışında. Bana kullandığı cümleleri gelinine kullanamıyormuş. Eşim söyledi. Bende döndüm dedim ki , benim kayınvalidem allah razı olsun bir g ün olsun yaptığı yemeği başıma kalkmadı , ama siz sürekli söylüyorsunuz. Kendi gelininize söyleyemediklerinizi bana söylüyosunuz dedim. Gene aynı kadın söylenmeye devam ediyor tabi. Kayınvalidem çağırsın gelir işini de yaparım ben işten mi kaçacağım diyorum '' çağırsana '' diye kayınvalideme sesleniyorlar. Tabi Kv de elim ayağım tutuyo niye çağırayım ben işime diye cevap veriyor. Her neyse , artık bu gelin muhabbetinden sıkııldım '' Yeter ya cidden ne alıp veremediğiniz var gelinlerden , gelin gelin diyip duruyprsunuz dedim '' ve sustular.
Arkadaşlarım , ben bu muhabbetlere girmeyi sevmiyorum ama sürekli savunmaya geçme moduna da giriyorum. Ben bu insanlar ile nasıl baş edeceğim? Nasıl ldavranmalıyım ? Ne yapmalıyım ? Allah aşkına biri fikir versin...