1 yaşında kızı varÇocugunuz varmıydı??
Ben yanlis yönlendirmek istemiyorum cunku esiniz cok tehlikeli bir adam.Siz de inanın ki her gün bu ithamlarla yaşamak hiç de gurulanılacak birşey değil. Arkadaşınızı bilemem ama ben gurulanmak için yazmadım. sadece biraz içimi dökmek istedim.
masaya yumruğumu vurup, güvenmiyorsan ayrılalım diyorum,birkaç gün konuşmuyoruz, sonra geliyor, benim karım yapmaz diyor, bir şekilde normale dönüyoruz, o kadar yıpratıcı ki konu her açılıp kapandığında, bu sefer bir daha olmaz diyorsun, ama aynı şeyleri yaşıyorsun.
Siz birşekilde normale dönmeseniz belki bir çözüm bulunur.Siz de inanın ki her gün bu ithamlarla yaşamak hiç de gurulanılacak birşey değil. Arkadaşınızı bilemem ama ben gurulanmak için yazmadım. sadece biraz içimi dökmek istedim.
masaya yumruğumu vurup, güvenmiyorsan ayrılalım diyorum,birkaç gün konuşmuyoruz, sonra geliyor, benim karım yapmaz diyor, bir şekilde normale dönüyoruz, o kadar yıpratıcı ki konu her açılıp kapandığında, bu sefer bir daha olmaz diyorsun, ama aynı şeyleri yaşıyorsun.
Okadar basit degil...sizofreni ile paranoid lik farkli hastaliklar.ikisininde görüldüğü durumlar var...tek biride olabilir adamda.zaten 30 yasindan sonra ortaya cikiyor.40 yaslarinda hastalik tavan yapiyor.sizofreni daha ergenlik caginda ortaya cikar..paranoidlikte sizofreni kadar tehlikeli bir hastalik.derhal hekime gitmesi gerek bu adamin...gerekirse konu sahibi tutucan kolundan goturcen...kendin icin yapmiyorsan çocuğun icin yap bunu..ben normal demedim , şizofreni ileri boyut bi hastalık bence hayalde görüyor olabilir ama aşırı en en en kıskanç modele çatmış arkadaşımız bence
Bazı konuların gerçekliğine inanmakta çok zorlanıyorum bir insan 3,5 yıl bu eziyete nasıl dayanır?
cocugunda psikolojisi bozulmasında o varken tartışma yaşanmasın etkiler1 yaşında kızı var
Aile terapistleri genelde birleştirici unsurlar bulmak istiyor o yuzden sorunu gercek anlamda ciddiyetini soylemezler.ayrica terapist olduklari icin sorunu anlamayabilirler ..o yüzden bu adami doktora direk goturmesi gerek.bu is aile terapistliginden cikmis artik..Siz birşekilde normale dönmeseniz belki bir çözüm bulunur.
Birdahaki sefere birlikte aile terapistine gitmeyi kabul etmezse boşanın bu adamdan.
Gerçekten birgün sizi feci darp edebilir veya canınızdan olabilirsiniz.
bencede tehlikeli. aşmış kendini. iş arkadaşına gidip kıza eşinin konuşma dökümanlarını iistemek ve bunu almak adamın uçttuğunun göstergesi. şahsen ben korkarım bu tarz tiplerden
bir önceki mesajımda yazmıştım, işyerinde en azından yalnız değilim, yanımda iş arkadaşlarım var, e istediği zaman istediği şekilde de kontrol edebiliyor !!!bana da tuhaf gelen şu yazdım önceki sayfalara
bu kadar takıntılı ve kıskanan adam neden eşini işe görderir ki.işten ayrıl der otur evde der.
bir önceki mesajımda yazmıştım, işyerinde en azından yalnız değilim, yanımda iş arkadaşlarım var, e istediği zaman istediği şekilde de kontrol edebiliyor !!!
çok seviyordum.sewiyomusun eşini , gerçi bukadar katlandığına göre
ben düşük riskimden dolayı ayrılmıştım işten sonra bende istemedim çalışmayı, eşim hiç istemedi zaten. ikizler zor olurdu benim için, bırakamadım çocuklarımı. şimdi 3 yaşındalar, komşuya giderim oda binde bir, ben odada yokken kızım kime gittiniz orda naptınız diye soruyor. gülmem ona karşı değil zaten, konuya artık böyle bakmazsam kendime ve çocuklaıma zarar veriyorum. ortamı germekte istemiyorum. önemsemek istemiyorum yani.evet ben de kıskandığı için yapıyor sanmıştım. evlenmeden önce bana "evet ben böyleyim ama sadece yüzde onluk karakterim böyle" demişti. ama tüm benliğini bürüdü bu durum.
ben de senin gibi gülebilmeyi çok isterdim. ama yapamıyorum, deniyorum, aşırı ilgili, sevgili davranmayı da denedim. ama bir yerden birşey mutlaka buluyor. karnım burnumda hamileyken bile şüphelendi (kim ne yapacaksa beni o halde!).
çalışmayıp evde oturmak çözüm değil ki, evde yine çocukla yalnızım, zaten cumartesi çalışıyor, biz evde yalnızız diye akşam burnumdan geliyor. ne yapmışım akşama kadar, çocuk var birşey yapamadım diyorum anlamıyor. çalışmayıp evde otursam da değişmeyecek. işyerinde en azından yalnız değilim başımda bekçi olarak gördüğü iş arkadaşlarım var.
iş arkadaşıma da açıklama yapamadım, yüzüne bakamadım birkaç gün. sonra kız bana geldi, ne için istediğini anladım, sırf sen üzülme diye verdim dedi.
Allah cümlemize kolaylık versinBİ TIK ALT versiyonu var bende
gerçekten düzelmiyorlar bu şüphe
sadece aşırı ilgili sevgili davranarak geçiyor
bir kere başın agrısın yada günün kötü geçtiği için suratın düşsün
yine başlıyo başka biri mi varlar......
çok seviyordum.
ama artık içime attıklarım ağır gelir oldu. belki kırgınlıktan belki de gerçekten öyle olduğundan bilmiyorum, sevgi hissetmiyorum. ne eşlik yapabiliyorum ona, ne ailesine gelinlik, ne kendi aileme evlatlık.
annelik yapmaya çalışıyorum elimden geldiğince, bu kafayla da nasıl olusa artık. çocuğuma hiç yansıtmadım, ona hiç bağırmadım ama öfkeme yenilip ona da bağırmaktan çok korkuyorum.
sadece ona ve kendime yardım etmek istiyorum, acıyorum çünkü, düşünsenize her gün bu psikolojiyle yaşanır mı??
klasik gelecek belki ama, normal olduğu zamanlarda çok normal. bu bir illet ve ya o bizi yenecek ya biz onu
Merhaba kızlar,
3,5 yıllık evliyim, 1 yaşında bir kızım var. ikimiz de aynı üniversiteyi bitirdik, güzel kariyerlerimiz var.
eşimle çok büyük bir problemimiz var ve bir türlü aşamıyoruz. sürekli benim onu aldattığımı düşünüyor. etrafımdaki herkesten şüpheleniyor, bir değil iki değil herkes. hiç arkadaşım yok, sosyal hayatım sıfır. iş-ev-aileler çemberinde debelenip duruyorum. yani onu böyle düşünmeye itecek hareketlerim de yok. hatta kafası rahat olsun diye yapmadığı kalmıyor. ama bazen kafasında o kadar saçma olaylar kuruyor ve inanıyor ki, nasıl baş edeceğimi bilmiyorum, çok bunaldım.
işe geldiğimde mutlaka iş telefonundan çaldırıp haber veririm geldim diye, çıkarken de öyle. anneme o bırakır, yukarı çıkınca evden çaldırırım.yanımda kimler var kimler yok öğrenmek ister, sözüme inanmaz, telefondan ortamdakilerin sesini dinletirim.kendi evimdeyken bile rahat değilim, kim geldi diye hesap sorar. başka bir mail adresinden, iş telefonundan başkalarıyla görüştüğümü, hatta onun kendi arkadaşlarıyla gizli gizli görüştüğümü düşünüyor ki o arkadaşları da başka şehirlerde,evimize de 1-2 kere gelmişlerdir o da eşleriyle çocuklarıyla! eşim tarafından yanlış anlaşılmamak adına aşırı derecede mesafeli de davranıyorum herkese,suratsızın teki oldum çıktım. ama bir türlü yenemiyorum bu düşüncelerini.
bu durum benim iş hayatıma, aileme, onun ailesine de etki ediyor. kafamda bu sorunlar varken insanlara karşı da normal davranamıyorum. yolda onu aldattığımla ilgili kavga etmişken, ailesinin yanına gittiğimde hep gülmemi, sevgi dolu davranmamı istiyor. ama yapamıyorum, yapım böyle, içim kan ağlıyorken gülemiyorum. böyle olunca da herkesin yaptığı, söylediği batıyor, bir de bu yüzden problemler yaşıyoruz. her kavgamızda boşanma dilekçeleri doldururuz, sonra evde suratlar asık birkaç gün geçirdikten sonra normale dönmüş gibi yaparız, sonra herşey başa döner, çok bunaldım sadece içimi dökmek istedim.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?