Eşimin bana yaşattığı vicdan azabı

Arya_Stark01 .!.:

Kusura bakma, ama bos yere kendini avutuyorsun. Bu sekilde devam etmek istersen tabiki bana ne fakat "babalar cocuklari oyalayamiyorlar" bariz yalan. Öyle birsey yok. Eski esimde, etrafimdaki erkeklerde çok iyi bakarlar cocuklarina. Bakimi (bez degistirme, banyo yaptirma) olsun, beraber oynamak olsun,.. Ve bu bir istisna degil. Benim çevrem sadece böyle degil.

Sanki kadinlar annelerin karinlarindami ögreniyorlar? Hayir. Kadinlarda homojen bir grup degil. Hatta bazi kadinlar daha çabuk cocuk dünyasina girebilir, ama her kadin degil. Bende kizim ile oynuyorum fakat bazen bunaldigimida his ediyorum. Cünkü yaratici degilim. Ama bu beni kizim ile zaman geçirmekten alikoymuyor.

Sen kabullenme yolunu seçtin fakat simdi cocugun 2 yasinda ve en önemli yaslar 0-6 yas arasi oluyor. Ilgili bir baba bir çocuk için çok önemli. Ayni zamanda annenin nefes alabilmesi, rahat olmasida önemli . Yerinde olsam bu konuda esim ile konusurdum, gerekirse sert bir biçimde. Öyle hem cocuk isteyipte, hem bakmamak olmaz. Ve arada cocugu esine birak 1-2 saat o yanliz baksin. Ögrenecek o sorumlulugu almayi! Sonradan yavas yavas saatleri yükseltebilirsin 4-5 saate.

Genişletmek için tıkla...

öncelikle konu sahibi olmamakla birlikte yorum için teşekkür ederim. şuan için büyük bir sıkıntım yok konu ile ilgili. tabiki şöyle;
eşim ilgili bir babadır.
bez değiştir yedirir gezdirir herşeyi yapar
çocuk 2 yaşında olduğu için ve erkek çocuk olduğu için oidipus kompleksi denenilen dönemde ve ben çalıştığım için de herşeyi benden istemeye başladı. bu tamamen normal bir süreç.(pedagojik destek aldık) su istesin babası vermek ister ama o ille annem içirsin der gibi. evde ben yokken babayla çok daha iyiler. ama ben varken tüm ilgi merkezini "ben" yapıyor. bunun sebebi de biraz çalışan anne olmamla ilgili. tüm gün bakımını ben yapamıyorum çünkü. o da eskilerin tabiri ile bana nazlanıyor.
benimde çevremde babacı olup babayı görünce anneyi unutan, paçasından ayrılmayan çocuklar var. bunlar biraz çocukların yapısı ile de ilgili.
size tek katıldığım konu evet bazı erkekler daha iyi oyalıyor çocukları. bazıları bunu yapamıyor. benim eşim çabalayan türden. alır, oyuncaklarla oyun kurar. ama 5 dk sonra çocuk yokluğumu farkettiğinde tekrar evde beni aramaya başlar. eşim gelir tekrar alır başka şeye ilgisini çekmeye çalışır gibi. ama oturup saatlerce eşimle oynamıyor maalesef. eşim çabalasa da oynamıyor. bu da çocuk kaynaklı kısmı diye düşünüyorum. yada eşim beceriksiz diyelim. ama iki türlü de art niyet yok. büyüdükçe şu anneci dönem bittikçe sorun yavaşça düzelir diye düşünüyorum.

vıcdan azabını esınız duymalıydı sız telefonla konusurken cocuguna bakamayacak kadar aciz oldugu ıcın , karısına bır rahat vermedıgı ıcın

sabah kahvaltısı hazırlamakta gorevınız degıl kı boykot yapıyorsunuz greve gırıyorsunuz kahvaltı hazırlamayacagım dıye :) bazen sız hazırlarsınız bazen o bazen bırlıkte ama bır sorun oldugu zamanda her zaman yaptıgınız seyı sırf ınada bındırıp yapmaz ters dusersenız sızın canınız daha cok sıkılır bence yanlıs olur ne yanı peynırlemı cezalandıracaksınız gercekten nıye duzgun ıletısım kurmayı denemıyorsunuz

Bence çok buyutülecek bir mesele değil eşinize telefonla görüşmeden önce haber verin illaki ilgilenir çocukla. bence eşler tatlı dil ve güleryüzle rica ederek istese her şeyi karşı tarafta yapacaktır mesela eşim benden bana bi su ver diyerek istese getiririm belki ama hoslanarak degil bi bardak su rica efebilirmiyim dediğinde ise kocama hizmet etmenin zevkiyle yaparım bunu işte meselede burda saklı bence tatlı dil rica dili sonrasında teşekkür edebilme karşı taraftada memnuniyet hissi doğurur