Herkese bol güneşli enerjik sabahlar kızlar.
Kiminiz konuma amaaan ne var ki bunda, diyeceksiniz belkide.
Fakat ben dayanamıyorum artık kızlar, katlanamıyorum. Konu eşim.
Bir yıla yaklaşan bir evliliğimiz var. Ben 26 o 31 yaşında.
Eşimin değişik takıntıları var. Sanki boğazınızda balgam olur ya ıhıımm yaparsınız geçer, eşim 45 saniyede bir öhööhöhmmm diye bir ses çıkarıyor. Hatta öyle ki uykuda bile.
Ne televizyon izleyebiliyorum, ne yemek yiyebiliyorum ne de uyuyabiliyorum artık..
Bir yere tak tak vuruyor diyelim, nizami sesler bir zaman sonra sinir bozabiliyor. Yapma diyorum illa bir kaç defa yapacak sonra duracak.
Dün davulcu geldi, televizyonun önünde marketten kalan 10 tl ve bozuk 6-7 tl var. Bozukları ver dedim, yok ya kağıt parayı vereyim dedi, hayatım bozuk paraları ne yapacağım ver gitsin dedim, tamam dedi
Gitmiş kağıt paraları da bozuk parayı da vermiş.
Sorun tabii ki 20 tl değil. Sorun her şeyi sorup hiçbir şeyi yapmayışı.
Bazen algılama problemi olduğunu düşünüyorum.
Şundan bir parça daha ye diyor, yok yeterli bu fazlası midemi bozuyor diyorum. Yok yee hadi biraz daha diyor.
Gözlerinin içine bakıp 6 7 defa üstüne hayır yemeyeceğim ısrar etme, hayır yemeyeceğim diye üst üste söylersem anca algılayabiliyor.
Hep aynı hataları yapıyor. Evlendiğimizden beri sayısız borcunu ödedim, hepsi de aynı nedenden.
Çalıştığı bütün parayı avucuma sayar, fakat her ay düzenli olarak gereksiz ödemelere yol açar.
Annesinde ve kendisin de şu cümle hep. '
aman nolcak bişey olmaz' ya nasıl bişey olmaz ya deyip çıldırıyorum ama yok.
Sürekli uyuyor hayattaki tek gayesi yemek yemek, uyumak.
Ödü patlıyor yorulacağım diye, bende tam tersi çalışmama rağmen eve geldiğimde hep enerjik hep dinamiğim.
Onun o uyuşukluğunu görünce benim de modum düşüyor artık.
Pazar günleri 4 -5 te kalkıyor zaten gün bitmiş oluyor.
Terastan hortumu al, sahurdan kalan bulaşıkları yıka dedim dün gece ee malum çalışıyoruz kalan bulaşık ertesi günün akşamına hatta bazen dışarıdaysak gecesine kalıyor.
Mutfağı tertemiz yaptım her şeyi hazırladım.
Sabah kalktım hortum terasta, mutfak savaş alanı.
Aradım enden bunu yaptın dedim.
Aaaaa unutmuşum diyor. Çarp ağzına iki tane dayanamıyorum ya
Görümcemle tartıştık yan oda da, kapılar açık.
Moralim sıfırlandı, yanıma geldi ne oldu neden suratın asık dedi, sence dedim yeminler ediyor tartıştığınızı duymadım ben diyor.
Bunlar küçük küçük şeyler ama çok yoruldum kızlar, bu evin yükünü sadece ben taşıyor gibiyim, diğer yandan babama ben bakıyorum ona git gel tükendim.
Bazen düşünüyorum ben mi takıntılıyım.
Psikoloğa gidelim dedim ne var bende abartmıyor musun öhöhöhömm yapıyorum ne olacak uçak geçiyor ona neden bir şey söylemiyorsun dedi bana
Onun haricinde bu adamı seviyorum, fakat uzaklaştığımı hisseder gibiyim.
Sizce ne yapmalıyım
