- 24 Temmuz 2019
- 59
- 42
- 8
O geceden sonra alkole sınır koyduk, kavga her evde olur ama alkol sınırları koymaya engel, bu konuda hatalıyız kabul ediyorum
O geceden sonra alkole sınır koyduk, kavga her evde olur ama alkol sınırları koymaya engel, bu konuda hatalıyız kabul ediyorumSarhoş baba ve yeni eşi birbirine giriyor. Gerilen çocuk annesini arıyor. Siz buna cidden şaşırdınız mi? Annesine olup biteni neden öyle akdardı bilmiyorum. Ama cocuk etki altında kalıp böyle hareket ediyorsa ben en son sucu o cocukta ararım. Esiniz de kendine bir ceki düzen versin. Madem alkol da sınırlarını tanımıyor çocuğu evde olduğu zaman icmesin.
Yine hastalansa yine bakarım, kıyamam çünkü.. Bir taraf babası da olsa o hayatı benimle paylaşıyor. Özelimin dedikodu malzemesi yapılmamasını istemek hakkım değil mi? Gecenin o vakti bekçi ya da yan komşu neden bilsin annenin geldiğini?
Bilemiyoruz ki kim bilir ne yaşadı ve hangi ruh halinde yaptı.boyle durumlarda iyiler kötü oluverir sabir da tasincaVelayeti annedeyken ve çocuk annenin olduğu ilçede eğitime devam ederken okul döneminde gecenin üçünde babanın kapısına atıp giden bir anne, velayet okul değişikliği adres vs uzun konular.. bunları düşünmeyen yarıyıl tatilini bile bekleyemeyen biri
Babası oğlu annede yaşasın istiyor bu olaydan sonra anne kesinlikle almak istemiyor, hem almıyor hem huzursuz ediyorBakın sizin sorununuz ne biliyormusunuz, kocanızın iki lafı ile kızınızdan bile kaynaklanmayan bir sorun yüzünden kızınızı gözden çıkarmayı evden göndermeyi düşünebiliyorsunuz ama kocanız evinizde olanı annesine yetiştiren, gece yarısı kapınıza annesini diken oğluna en ufak birşey söyletmiyor ya da yuvamın karımın, evliliğimin huzuru diyip oğlunu annesinde yaşamaya zorlamıyor. Aynı şeyi kızınız yapsa babasını gece yarısı çağırsa şuan kızınızı kapıya koyma haddini kendinde görürdü kocanız. Yanlış anlamayın kocanızın çocuğunu sahiplenmesi doğru siz eşten önce annesiniz, kocanız çocuğunu nasıl önemsiyor aynısını sizede tavsiye ederim. Hiç bana ama göndermedim rest çektim demeyin. Burada konu açıp ciddi tepkiler almadan önce baya baya düşünüyordunuz. Sizin bir kız annesi olarak önceliğiniz evliliğiniz değil kızınız ve kendiniz olmalı.
Belki fazla ketum davranıyorum ama dört duvar içinde yaşanan dört duvar içinde kalmalı. Maalesef anlayış gösteremiyorumÇocuğun özelinizi malzeme yaptığını sanmıyorum. Kavga etmişsiniz çocukda gerilmiş. Annesini aramış. Huzursuz olmuş ki bu oldukça normal.
Benim çocuğumda arasa ben gelirim üstelik kapıya bile dayanırım. Zaten yaralı bir çocuk var ortada. İyice huzursuz olmasını istemem.
Siz olsanız ne yapardınız? Eminim ki aynen benim dediğimi yapardınız.
Sonra, bekçiden, yan komşudan kime ne yahu. Başkalarının düşüncelerine göre hayatımızı yaşarsak yandık.
Eşimle 6 ay önce evlendik,13 yaşında bir oğlu var. Oğluyla kendi evinde yaşadığı için ben de evlenince onların yanına taşındım, sakin saygılı dost bir çocuktu, karşılıklı oturup sohbetler ederdik...
Ta ki iki hafta önce gece yarısı eşimle birbirimize girene kadar.. Konunun çocukla alakası yoktu, eşim alkolün etkisiyle saçmaladı ben de yanına bırakmadım...yine de aynı odada yattık.
Gece 2.30 gibi uykum kaçtı balkona çıktım oğlan hala ayaktabizi herşeyi dinlemiş ve 50 km uzakta yaşayan annesini aramış, x abla annem geliyor beni almaya dedi ki bu anne onu 2 yıl önce gece 3 te baba kapısına atan kadın.. kadın gelmiş sitede kendini göstermiş eskiden burada oturduğu için bekçiye kadar tanıyor onunla sohbet etmiş vs vs neyse ben çocuğu yollamadım sabah gelsin alsın baban seni göremezse kızar dedim. Çocuk anneyi aradı sabah gel dedi öyle de oldu.
Sonrasında ben gece olanlarla ilgili eşime birşey anlatmamışken bekçi görüp anlatıyor. Benden nasıl saklarsın diye kızdı tartıştık. Çocuk 10 gün annede kaldı geri döndü.
Bu süre zarfında annesi sürekli eşimi aradı ve anladığımız şu ki ben o eve gittiğimden beri an be an ne olduysa annesine anlatmış. Bana sürekli babamla aranız nasıl diye sorardı ağzımı arardı ama ben hiç kötüye yormadım. Annesi terk ettiği için ayrı bir özen gösterdim, korudum ve sahip çıktım.
Şimdiyse onu görmek bile istemiyorum, 13 yaşında çocuk yüzüme gülüp arkamızdan iş çevirmiş. Geri döndüğünde bir daha laf taşımayacağına söz verdi ama hala görüşmeye tam gaz devam ediyor.
Duygusal davranıyorum belki çok üzgün olduğum için.. ben mi abartıyorum? Yapılacak ne var acaba?
13 yaşındaki anne kuzusu değil ergendir ve gayette yaptığı şeyin yanlış olduğunu bilecek ysştadır biz de 13 olduk hani olmasak bilmiyoruz dıyeceğimOkuduğuma çok üzüldüm. 13 yaşında küçücük bir çocuktan ne bekliyorsunuz ki bu kadar kolay "görmek bile istemiyorsunuz" 13 yaşında henüz bir anne kuzusu. Empati kurmanızı çocuğun yanında olmanızı gönülden rica ediyorum. O hata yapacak, siz anlayış gösterip ilgi ve şevkatle doğru yolu göstereceksiniz, bunu göze alarak evlenmiş olmalısınız.
Ay ne yaptı yaa çok merak ettimbazı arkadaslar küçücük çocuktan ne beklıyorsun falan demişlar yaa
ben hiçte onlar gibi düşünmüyorum bende bir yiğen var 12 yaşında bütün aileyi birbirine düşürdü
herkes birbirine gerçeği anlatana kadar , annesi pişman oldu ama iş işten geçti ,
herkesin birbirine kalbi kırıldı ,
çocuk bildiğin terbiyesiz şimdiki çocuklar herşeyi biliyor bizim zamanımızda ki gibi saf değiller ,
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?