Annesiyle elbette tam gaz görüşecek ne bekliyordun. Babası seninle evlenince annesini bir daha aramamasini mi. Ayrıca evde olanları anlatması da çok normal. O daha 13 yaşında farkında mısın. Onu görmek istemiyorsan yapacagin şey boşanmak.Eşimle 6 ay önce evlendik,13 yaşında bir oğlu var. Oğluyla kendi evinde yaşadığı için ben de evlenince onların yanına taşındım, sakin saygılı dost bir çocuktu, karşılıklı oturup sohbetler ederdik...
Ta ki iki hafta önce gece yarısı eşimle birbirimize girene kadar.. Konunun çocukla alakası yoktu, eşim alkolün etkisiyle saçmaladı ben de yanına bırakmadım...yine de aynı odada yattık.
Gece 2.30 gibi uykum kaçtı balkona çıktım oğlan hala ayaktabizi herşeyi dinlemiş ve 50 km uzakta yaşayan annesini aramış, x abla annem geliyor beni almaya dedi ki bu anne onu 2 yıl önce gece 3 te baba kapısına atan kadın.. kadın gelmiş sitede kendini göstermiş eskiden burada oturduğu için bekçiye kadar tanıyor onunla sohbet etmiş vs vs neyse ben çocuğu yollamadım sabah gelsin alsın baban seni göremezse kızar dedim. Çocuk anneyi aradı sabah gel dedi öyle de oldu.
Sonrasında ben gece olanlarla ilgili eşime birşey anlatmamışken bekçi görüp anlatıyor. Benden nasıl saklarsın diye kızdı tartıştık. Çocuk 10 gün annede kaldı geri döndü.
Bu süre zarfında annesi sürekli eşimi aradı ve anladığımız şu ki ben o eve gittiğimden beri an be an ne olduysa annesine anlatmış. Bana sürekli babamla aranız nasıl diye sorardı ağzımı arardı ama ben hiç kötüye yormadım. Annesi terk ettiği için ayrı bir özen gösterdim, korudum ve sahip çıktım.
Şimdiyse onu görmek bile istemiyorum, 13 yaşında çocuk yüzüme gülüp arkamızdan iş çevirmiş. Geri döndüğünde bir daha laf taşımayacağına söz verdi ama hala görüşmeye tam gaz devam ediyor.
Duygusal davranıyorum belki çok üzgün olduğum için.. ben mi abartıyorum? Yapılacak ne var acaba?
13 yasinda cocuk babamla araniz nasil deyince siz de ciddi ciddi cevap mi veriyodunuz? siz karsinizda cocuk oldugunu unutmussunuz bence
Ayrılırız daha ne olsun.. eşimle barışma isteği varmış belki yeni bir şans doğar ben aradan çekilirsemNe geçer ki karşı tarafın eline, hiçbir şey.
Ay ne yaptı yaa çok merak ettim
İki tarafa da farklı davranıp riyakarlık yapmayı beceriyorsa ben ona çocuk demem, çocuksa çocukluğunu bilecek ortalık karıştırmayacak13 yaş demek ergenlik demek.
çok normal bu şekilde davranması.
siz ne bekliyorsunuz?
olayları akli selim bir şekilde tartıp biçmesini mi?
herkes size yüklenmiş ama bu durumu yaşamayan bilemez evet bazı şeyleri baştan kabulleniyorsun evliliğe tamam derken ama bu demek değilki kendinizden olmayan bir çocuğa annelik yapacaksanız ya da kendi öz ebeveyni kadar anlayış göstereceksiniz ..Eşimle 6 ay önce evlendik,13 yaşında bir oğlu var. Oğluyla kendi evinde yaşadığı için ben de evlenince onların yanına taşındım, sakin saygılı dost bir çocuktu, karşılıklı oturup sohbetler ederdik...
Ta ki iki hafta önce gece yarısı eşimle birbirimize girene kadar.. Konunun çocukla alakası yoktu, eşim alkolün etkisiyle saçmaladı ben de yanına bırakmadım...yine de aynı odada yattık.
Gece 2.30 gibi uykum kaçtı balkona çıktım oğlan hala ayaktabizi herşeyi dinlemiş ve 50 km uzakta yaşayan annesini aramış, x abla annem geliyor beni almaya dedi ki bu anne onu 2 yıl önce gece 3 te baba kapısına atan kadın.. kadın gelmiş sitede kendini göstermiş eskiden burada oturduğu için bekçiye kadar tanıyor onunla sohbet etmiş vs vs neyse ben çocuğu yollamadım sabah gelsin alsın baban seni göremezse kızar dedim. Çocuk anneyi aradı sabah gel dedi öyle de oldu.
Sonrasında ben gece olanlarla ilgili eşime birşey anlatmamışken bekçi görüp anlatıyor. Benden nasıl saklarsın diye kızdı tartıştık. Çocuk 10 gün annede kaldı geri döndü.
Bu süre zarfında annesi sürekli eşimi aradı ve anladığımız şu ki ben o eve gittiğimden beri an be an ne olduysa annesine anlatmış. Bana sürekli babamla aranız nasıl diye sorardı ağzımı arardı ama ben hiç kötüye yormadım. Annesi terk ettiği için ayrı bir özen gösterdim, korudum ve sahip çıktım.
Şimdiyse onu görmek bile istemiyorum, 13 yaşında çocuk yüzüme gülüp arkamızdan iş çevirmiş. Geri döndüğünde bir daha laf taşımayacağına söz verdi ama hala görüşmeye tam gaz devam ediyor.
Duygusal davranıyorum belki çok üzgün olduğum için.. ben mi abartıyorum? Yapılacak ne var acaba?
evet aynen böyle oluyor eşimin eski eşi iel karşılıklı göbek atmışlığım var ama satılıpta ağlamam yani o kadarda değil.. mecburen aynı ortamda bulunduk birbirimizi görüpte görmezden geldik mevzu bu ve dediğiniz giib eşim asla muhattap olmadı eski eşle. çocuğu için gerektiğinde konuşur telde o kadar fazlasına gerekte yok eski eskide kalmıştır bu kadar basit..Çocuklu biriyle evlenirken bunları herkes peşin peşin kabullenir. Karşı tarafla bağ hiçbir şekilde kopmaz iletişim devam eder. Evde ne yenildiğine kadar karşı taraf bilir. Benim arkadaşım vefat etti. Babasının yeni karısı bir hafta boyunca, çocuğun annesiyle cenazede dizdize oturdu yeri geldi sarılıp ağladılar. Bir ay sonra yemek verildi yine aynı şekilde iki kadın aynı evde oturup ağladılar ki o güne kadar asla görüşmemişlerdi 30 yıldır filan. Eski karısı adamla yüzyüze bile gelmedi ama karısıyla beraber yas tuttular. Arada çocuk olunca böyle
Teşekkür ederimherkes size yüklenmiş ama bu durumu yaşamayan bilemez evet bazı şeyleri baştan kabulleniyorsun evliliğe tamam derken ama bu demek değilki kendinizden olmayan bir çocuğa annelik yapacaksanız ya da kendi öz ebeveyni kadar anlayış göstereceksiniz ..
bu bakış acısıyla daha çok sorun yaşarsınız o cocuklaİki tarafa da farklı davranıp riyakarlık yapmayı beceriyorsa ben ona çocuk demem, çocuksa çocukluğunu bilecek ortalık karıştırmayacak
Ayrılırız daha ne olsun.. eşimle barışma isteği varmış belki yeni bir şans doğar ben aradan çekilirsem
bu bakış acısıyla daha çok sorun yaşarsınız o cocukla
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?