- 31 Ocak 2015
- 2.501
- 4.015
- 133
- Konu Sahibi forestgump
-
- #41
Merhaba
İlk kez buraya yazıyorum , sorunuma bir çözüm arayışındayım sizlere danışmak istedim .objektif olmak istediğim için pek fazla yorum katmamaya gayret edeceğim
Eşimle evde iş bölümü konusunda sorun yaşıyoruz ki eşimi tanımadan önce bile kadın erkek ilişkilerinde en çok takıldığım konulardan biriydi, evde eşit sorumluluk olması gerektiği ve kadın işi erkek işi olarak ayrılmaması gerektiğine inandım hep.
Bir süre öncesine kadar çalışmıyordum ,eşim yoğun çalışıyordu haliyle ev işleri konusunu ben hallediyordum genel olarak. Şimdi ben de çalışmaya başladım ve gerçekten çok yoğun bir işim var sabah 7 de evden çıkıyorum akşam neredeyse 7 de geliyorum ,küçük bir kızımız var evde tüm vaktimi ona ayırmaya çalışıyorum.çok hareketli bir Bebek ve hala emiyor 18 aylık olmasına rağmen hala gece sık sık emmek istiyor. Gece de sağlıklı bir şekilde uyumuyorum yani . Gündüz evde yardımcımız var evle ilgileniyor Allah razı olsun .ancak akşam sofra hazırlamak bulaşık çamaşır işleri bende . Ben bunlarla ilgilenirken eşimin en azından kızımızla ilgilenmesini ya da haftasonları uyumam için bana bir saat vermesini istiyorum,(o gün içinde istediği vakitte uyuyabiliyor öğle uykusu şekerleme vs ben bir kez uyanınca tekrar uyuyamam ) bu konuyu sık sık konuşuyoruz bir çözüme ulaşamadık ve geriliyorum epey.
Bu akşam yine ortalığı toplamaya çalışırken kızımızla ilgilenmesini istedim elinde telefon kızımla mutfağa geldiler bir video izliyor eşim bebeğimiz bacaklarıma dolanıyor kucağıma gelmek istiyor makineyi yerleştirmeme engel oluyor vs sakince elinden tuttum gel kızım baban telefonunu bırakamıyor ama ben işimi bırakayım senin için dedim. Eşim arkamızdan ne saçmalıyorsun sen diye seslendi hiÇ birşey söylemedim (oldukça sinirlenmeme rağmen )
Bir süre sonra biraz da sorun çözülsün istediğim için kızımın muhallebisini götürdüm eşime, yemesi lazım dedim.sanıyorum ki tamam deyip yedirecek ben de işlerime bakacağım
Yedirmiyorum dedi eşim ,sen ister yedir ister yedirme dedi ,ben de sorumluluklarından böyle kaçacaksın yani sen böyle davranırsan ben de aynı şekilde davranırım sen mağdur olursun dedim güldü umursamaz bir şekilde
Ben de tamam dedim kızımı aldım onunla yemek yedik eşime hazırlamadım ,çamaşır makinesinde çamaşırlarımız vardı kızımla ikimizinkileri astım onunkileri bıraktım. Söyledim de ... çocukça olabilir bu yaptığım ama neyse
Nasıl bir çözüm bulabilirim
Tüm erkekler mi böyle oluyor bir süre sonra ?bu arada eşim doğulu ben Egeli kültür farkı da var ,başka alanlarda sorun yaşamıyoruz ama bu konuyu ona bağlıyorum biraz da
Okuduğunuz için teşekkür ederim epey uzun oldu .imla hataları ve yazım yanlışları için de üzgünüm
Düzenli yardımcı alın,ne kendinizi yorun,ne ilişkinizi yıpratın.
Ben yardımcıya verilen paraya hiç acımam,vakti satın alıyorum diye düşünüyorum.
Aksi halde çok yıpranırsınız.
Benim eşimle aramda tam bir işbölümü olmasına rağmen her hafta yarım gün artı ihtiyaç halinde
2 saat (misâfir+ütü vb) yardımcımızı çağırıyorum.
Yıllardır böyle bir düzen kurduk,hiç sorun yaşamıyoruz.
Yemeği de kim erken gelirse o yapar.
Pazar akşamları da hafta içine 3-4 çeşit yaparım.
forestgump
Ama insanın çok gücüne gidiyor ,aslında belki ben hepsini halledebiliyorum da yardımsız ,ama hayat arkadaşım her konuda birbirimizi destekleyeceğimizi düşündüğüm şahıs elini bir şeye sürmeyince keyfine bakınca değersizlik hissi oluşuyor bende ,neden beni düşünmüyor neden azıcık yardım edeyim de şu karım da dinlensin demiyor...
Düşünce yapınızın benzer olduğunu düşündüm okuyunca. Eşiniz size yalan söylememiş ama düşündüğü şeyleri uygulamaya dökmek onun alışık olmadığı aslında şahit olmadigi kadar erkek ozverisi gerektiriyor. Yani tembelliği ona düşüncelerini unutturacak kadar baskin. Bu durumda düşündüklerini uygulamayan bir erkeğin vicdanen rahatsızlık duyması gerekiyor değil mi? Eminim eşinizin de böyle bir geçiş dönemi oldu, muhtemelen doğum yaptığınız sıralar. Dusundugu gibi islere yetemedi, zor geldi, yapmamaya basladi, yapmadigi için vicdan azabı duymaya basladi ve bu onu çok yipratti. Tam da bu noktada esinizin egitimle, sonradan edindiği yaşam tarzı ve çevresiyle baskiladigi ama büyüdüğü aile ve çevrenin bir gerçeği olan bilinçalti devreye girdi ve onu hem ev islerinden hem vicdan azabından kurtardi. Çünkü bilinçaltı onu evin reisi, karısını da hizmetçisi olarak tanimliyor.Evlilik öncesinde eşimle bu konuda epey konuştuk söz ettiğim gibi benim için önemli bir konuydu ve o zamanlar benimle aynı görüşte bir profil çiziyordu (belki aşktan ikna etmeye çalışmaktan bilemiyorum ) evlililiğimizin ilk senesinde de böyle devam etti ben düzenli bir şekilde çalışmıyordum ama master ım için çalışıyor okula gidiyordum o zaman da destekleyici bir havası vardı ama o zamanlar hayatımız dışarda yiyelim eğlenelim seyahat edelim modundaydı zaten , ne zaman kızımız oldu klasik bir aile tipine büründük...sorunların başlangıcı .ancak her zaman çalışmamı destekleyen biri oldu ,hatta ben çocuğumuz olacak daha rahat bir iş mi kariyer yapabileceğim bir iş mi kararsızlığındayken daha yoğun çalışacağım işi tercih etmem konusunda yüreklendirdi hallederiz ben yardımcı olurum gibi gibi yani konuşulmamış bir şey yok ,benim basıl biri olduğumu düşünce yapımı gayet iyi biliyor ben onunkini çözememişim tam...
Tam da bu ,belki ben bu kadar doğru tanımlayamazdım,dünden beri düşünüyorum ve siz nokta atışı yaptınız ,evet tam olarak böyle ;vicdan azabı ,arada kalmışlık,şahit olmadığı için kolayca söz verdiklerinden şimdi cayması ,vicdanının sesini bastırmak için de bir ego savaşına dökmesi... ben de bir kırılma noktası olduğunu düşünüyordum ve bu kızımızın yeni doğduğu dönemlere tekabül ediyor. Teşekkür ediyorum sizeDüşünce yapınızın benzer olduğunu düşündüm okuyunca. Eşiniz size yalan söylememiş ama düşündüğü şeyleri uygulamaya dökmek onun alışık olmadığı aslında şahit olmadigi kadar erkek ozverisi gerektiriyor. Yani tembelliği ona düşüncelerini unutturacak kadar baskin. Bu durumda düşündüklerini uygulamayan bir erkeğin vicdanen rahatsızlık duyması gerekiyor değil mi? Eminim eşinizin de böyle bir geçiş dönemi oldu, muhtemelen doğum yaptığınız sıralar. Dusundugu gibi islere yetemedi, zor geldi, yapmamaya basladi, yapmadigi için vicdan azabı duymaya basladi ve bu onu çok yipratti. Tam da bu noktada esinizin egitimle, sonradan edindiği yaşam tarzı ve çevresiyle baskiladigi ama büyüdüğü aile ve çevrenin bir gerçeği olan bilinçalti devreye girdi ve onu hem ev islerinden hem vicdan azabından kurtardi. Çünkü bilinçaltı onu evin reisi, karısını da hizmetçisi olarak tanimliyor.
Tahammulunuz kaldıysa bu konuda bir yuzlestirme yaparak ama restlesmeye girmeden uzunca bir iç dökme, hayal kırıklığı, beklenti konusmasi yapmanizi oneririm.
Bence de ,en büyük hatalarımdan birinin bu olduğunu düşünüyorum ,ben hallederim ,ben yaparım derken oldu bunların hepsi :)Bencede esiniz ile ilgili isleri bosverin kendi yapsin kendi isini ustelik calisiyorsunuz yukunuzu hafifletmesi lazim
Gercekten bu konuda erkeklere sinir oluyorum tek basimiza yapmiyoruz ya cocugu en az bizim kadar sorumluluk almalilar
Calismadigim halde esim izinli oldugu gunler sabahlari beni uyandirmaz iki cocugada kahvaltisini yaptirir kucugun altini degistirir ortaliga el atmasa bile en azindan cocuklara karsi tum sorumluluklarini fazlasiyla yerine getiriyor
Evde isim oldugunda ikisinide gezdirir yada arkadaslarimla goruseceksem ikisinide birakirim
Evet ayagimiz yere saglam bassin ama cok guclu gozukmeyelim her isi ben hallederim ben yaparim ustesinden gelirim olmasin kendimizi magdur etmeyecek sekilde kocaya da yikalim sorumluluklari
Oyle azcik piremsesss olalim dimi ay ben yapamamlar edememler felanBence de ,en büyük hatalarımdan birinin bu olduğunu düşünüyorum ,ben hallederim ,ben yaparım derken oldu bunların hepsi :)
Rica ederim. Tanimlayamadiginiz bir alana işaret edebilmek beni de mutlu etti. Elbette bazi farklılıklarla yaşadım ben de bu durumu. Yaşıyorum. Eşim son derece açık fikirli bir insandır. Oturup konustugunuzda toplumsal tabularin yonlendirdigini dusundurebilecek bir tane düşüncesi olmadigindan emin olursunuz. Fakat kadinin çılgınlar gibi yemek yapıp erkegin hizmetcisi olduğu bir ailede yetişerek bilinçaltında doğal olarak kadın ve erkek idolu olarak kendi anne babasini kodlamış. Koşullar onu zorlamadiginda eğittiği karakterle karşımda hayallerimin erkeği olarak dururken koşulların zorlastigi zamanlarda o bilincalti beni yapmadigim fedakarliklar, onun üzerinden alamadığım işler için yargiliyor. Esim genel olarak sakin bir insan oldugu için nadiren kavga ederiz. Biraz da mesleğim gereği zayif ve güçlü yonlerini tanimlayabildigim için çok farkettirmeden davranışlarını yonlendirecek stratejiler uygulamaya çalışarak tartışma ortamı yaratmaktan kaciniyorum. Çünkü onunla güç mucadelesine girdiğimi hissetmesi koşulların zorlastigi ve bilinclatinin devreye girerek beni anlamak istemeyen o adami hortlatacagi anlamına geliyor.Tam da bu ,belki ben bu kadar doğru tanımlayamazdım,dünden beri düşünüyorum ve siz nokta atışı yaptınız ,evet tam olarak böyle ;vicdan azabı ,arada kalmışlık,şahit olmadığı için kolayca söz verdiklerinden şimdi cayması ,vicdanının sesini bastırmak için de bir ego savaşına dökmesi... ben de bir kırılma noktası olduğunu düşünüyordum ve bu kızımızın yeni doğduğu dönemlere tekabül ediyor. Teşekkür ediyorum size
Allah yardımcın olsunMerhaba
İlk kez buraya yazıyorum , sorunuma bir çözüm arayışındayım sizlere danışmak istedim .objektif olmak istediğim için pek fazla yorum katmamaya gayret edeceğim
Eşimle evde iş bölümü konusunda sorun yaşıyoruz ki eşimi tanımadan önce bile kadın erkek ilişkilerinde en çok takıldığım konulardan biriydi, evde eşit sorumluluk olması gerektiği ve kadın işi erkek işi olarak ayrılmaması gerektiğine inandım hep.
Bir süre öncesine kadar çalışmıyordum ,eşim yoğun çalışıyordu haliyle ev işleri konusunu ben hallediyordum genel olarak. Şimdi ben de çalışmaya başladım ve gerçekten çok yoğun bir işim var sabah 7 de evden çıkıyorum akşam neredeyse 7 de geliyorum ,küçük bir kızımız var evde tüm vaktimi ona ayırmaya çalışıyorum.çok hareketli bir Bebek ve hala emiyor 18 aylık olmasına rağmen hala gece sık sık emmek istiyor. Gece de sağlıklı bir şekilde uyumuyorum yani . Gündüz evde yardımcımız var evle ilgileniyor Allah razı olsun .ancak akşam sofra hazırlamak bulaşık çamaşır işleri bende . Ben bunlarla ilgilenirken eşimin en azından kızımızla ilgilenmesini ya da haftasonları uyumam için bana bir saat vermesini istiyorum,(o gün içinde istediği vakitte uyuyabiliyor öğle uykusu şekerleme vs ben bir kez uyanınca tekrar uyuyamam ) bu konuyu sık sık konuşuyoruz bir çözüme ulaşamadık ve geriliyorum epey.
Bu akşam yine ortalığı toplamaya çalışırken kızımızla ilgilenmesini istedim elinde telefon kızımla mutfağa geldiler bir video izliyor eşim bebeğimiz bacaklarıma dolanıyor kucağıma gelmek istiyor makineyi yerleştirmeme engel oluyor vs sakince elinden tuttum gel kızım baban telefonunu bırakamıyor ama ben işimi bırakayım senin için dedim. Eşim arkamızdan ne saçmalıyorsun sen diye seslendi hiÇ birşey söylemedim (oldukça sinirlenmeme rağmen )
Bir süre sonra biraz da sorun çözülsün istediğim için kızımın muhallebisini götürdüm eşime, yemesi lazım dedim.sanıyorum ki tamam deyip yedirecek ben de işlerime bakacağım
Yedirmiyorum dedi eşim ,sen ister yedir ister yedirme dedi ,ben de sorumluluklarından böyle kaçacaksın yani sen böyle davranırsan ben de aynı şekilde davranırım sen mağdur olursun dedim güldü umursamaz bir şekilde
Ben de tamam dedim kızımı aldım onunla yemek yedik eşime hazırlamadım ,çamaşır makinesinde çamaşırlarımız vardı kızımla ikimizinkileri astım onunkileri bıraktım. Söyledim de ... çocukça olabilir bu yaptığım ama neyse
Nasıl bir çözüm bulabilirim
Tüm erkekler mi böyle oluyor bir süre sonra ?bu arada eşim doğulu ben Egeli kültür farkı da var ,başka alanlarda sorun yaşamıyoruz ama bu konuyu ona bağlıyorum biraz da
Okuduğunuz için teşekkür ederim epey uzun oldu .imla hataları ve yazım yanlışları için de üzgünüm
Merhaba
İlk kez buraya yazıyorum , sorunuma bir çözüm arayışındayım sizlere danışmak istedim .objektif olmak istediğim için pek fazla yorum katmamaya gayret edeceğim
Eşimle evde iş bölümü konusunda sorun yaşıyoruz ki eşimi tanımadan önce bile kadın erkek ilişkilerinde en çok takıldığım konulardan biriydi, evde eşit sorumluluk olması gerektiği ve kadın işi erkek işi olarak ayrılmaması gerektiğine inandım hep.
Bir süre öncesine kadar çalışmıyordum ,eşim yoğun çalışıyordu haliyle ev işleri konusunu ben hallediyordum genel olarak. Şimdi ben de çalışmaya başladım ve gerçekten çok yoğun bir işim var sabah 7 de evden çıkıyorum akşam neredeyse 7 de geliyorum ,küçük bir kızımız var evde tüm vaktimi ona ayırmaya çalışıyorum.çok hareketli bir Bebek ve hala emiyor 18 aylık olmasına rağmen hala gece sık sık emmek istiyor. Gece de sağlıklı bir şekilde uyumuyorum yani . Gündüz evde yardımcımız var evle ilgileniyor Allah razı olsun .ancak akşam sofra hazırlamak bulaşık çamaşır işleri bende . Ben bunlarla ilgilenirken eşimin en azından kızımızla ilgilenmesini ya da haftasonları uyumam için bana bir saat vermesini istiyorum,(o gün içinde istediği vakitte uyuyabiliyor öğle uykusu şekerleme vs ben bir kez uyanınca tekrar uyuyamam ) bu konuyu sık sık konuşuyoruz bir çözüme ulaşamadık ve geriliyorum epey.
Bu akşam yine ortalığı toplamaya çalışırken kızımızla ilgilenmesini istedim elinde telefon kızımla mutfağa geldiler bir video izliyor eşim bebeğimiz bacaklarıma dolanıyor kucağıma gelmek istiyor makineyi yerleştirmeme engel oluyor vs sakince elinden tuttum gel kızım baban telefonunu bırakamıyor ama ben işimi bırakayım senin için dedim. Eşim arkamızdan ne saçmalıyorsun sen diye seslendi hiÇ birşey söylemedim (oldukça sinirlenmeme rağmen )
Bir süre sonra biraz da sorun çözülsün istediğim için kızımın muhallebisini götürdüm eşime, yemesi lazım dedim.sanıyorum ki tamam deyip yedirecek ben de işlerime bakacağım
Yedirmiyorum dedi eşim ,sen ister yedir ister yedirme dedi ,ben de sorumluluklarından böyle kaçacaksın yani sen böyle davranırsan ben de aynı şekilde davranırım sen mağdur olursun dedim güldü umursamaz bir şekilde
Ben de tamam dedim kızımı aldım onunla yemek yedik eşime hazırlamadım ,çamaşır makinesinde çamaşırlarımız vardı kızımla ikimizinkileri astım onunkileri bıraktım. Söyledim de ... çocukça olabilir bu yaptığım ama neyse
Nasıl bir çözüm bulabilirim
Tüm erkekler mi böyle oluyor bir süre sonra ?bu arada eşim doğulu ben Egeli kültür farkı da var ,başka alanlarda sorun yaşamıyoruz ama bu konuyu ona bağlıyorum biraz da
Okuduğunuz için teşekkür ederim epey uzun oldu .imla hataları ve yazım yanlışları için de üzgünüm
Benim esimde pek yardımcı degildi kadın yapar ev iişini diyor yıllardır.yavas yavas ben yokken kendine kahvaltı hazırlamaya ve kirli tabaklarını lavabo içine koymaya basladı sanıyorum ki bir 10 sene sonra temizlige yardımda eder gibi gözüküyor umutluyum bu konudaMerhaba
İlk kez buraya yazıyorum , sorunuma bir çözüm arayışındayım sizlere danışmak istedim .objektif olmak istediğim için pek fazla yorum katmamaya gayret edeceğim
Eşimle evde iş bölümü konusunda sorun yaşıyoruz ki eşimi tanımadan önce bile kadın erkek ilişkilerinde en çok takıldığım konulardan biriydi, evde eşit sorumluluk olması gerektiği ve kadın işi erkek işi olarak ayrılmaması gerektiğine inandım hep.
Bir süre öncesine kadar çalışmıyordum ,eşim yoğun çalışıyordu haliyle ev işleri konusunu ben hallediyordum genel olarak. Şimdi ben de çalışmaya başladım ve gerçekten çok yoğun bir işim var sabah 7 de evden çıkıyorum akşam neredeyse 7 de geliyorum ,küçük bir kızımız var evde tüm vaktimi ona ayırmaya çalışıyorum.çok hareketli bir Bebek ve hala emiyor 18 aylık olmasına rağmen hala gece sık sık emmek istiyor. Gece de sağlıklı bir şekilde uyumuyorum yani . Gündüz evde yardımcımız var evle ilgileniyor Allah razı olsun .ancak akşam sofra hazırlamak bulaşık çamaşır işleri bende . Ben bunlarla ilgilenirken eşimin en azından kızımızla ilgilenmesini ya da haftasonları uyumam için bana bir saat vermesini istiyorum,(o gün içinde istediği vakitte uyuyabiliyor öğle uykusu şekerleme vs ben bir kez uyanınca tekrar uyuyamam ) bu konuyu sık sık konuşuyoruz bir çözüme ulaşamadık ve geriliyorum epey.
Bu akşam yine ortalığı toplamaya çalışırken kızımızla ilgilenmesini istedim elinde telefon kızımla mutfağa geldiler bir video izliyor eşim bebeğimiz bacaklarıma dolanıyor kucağıma gelmek istiyor makineyi yerleştirmeme engel oluyor vs sakince elinden tuttum gel kızım baban telefonunu bırakamıyor ama ben işimi bırakayım senin için dedim. Eşim arkamızdan ne saçmalıyorsun sen diye seslendi hiÇ birşey söylemedim (oldukça sinirlenmeme rağmen )
Bir süre sonra biraz da sorun çözülsün istediğim için kızımın muhallebisini götürdüm eşime, yemesi lazım dedim.sanıyorum ki tamam deyip yedirecek ben de işlerime bakacağım
Yedirmiyorum dedi eşim ,sen ister yedir ister yedirme dedi ,ben de sorumluluklarından böyle kaçacaksın yani sen böyle davranırsan ben de aynı şekilde davranırım sen mağdur olursun dedim güldü umursamaz bir şekilde
Ben de tamam dedim kızımı aldım onunla yemek yedik eşime hazırlamadım ,çamaşır makinesinde çamaşırlarımız vardı kızımla ikimizinkileri astım onunkileri bıraktım. Söyledim de ... çocukça olabilir bu yaptığım ama neyse
Nasıl bir çözüm bulabilirim
Tüm erkekler mi böyle oluyor bir süre sonra ?bu arada eşim doğulu ben Egeli kültür farkı da var ,başka alanlarda sorun yaşamıyoruz ama bu konuyu ona bağlıyorum biraz da
Okuduğunuz için teşekkür ederim epey uzun oldu .imla hataları ve yazım yanlışları için de üzgünüm
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?