Merhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
Bu haftasonu mezuniyet elbisesini ayakkabısını bile gidip beraber aldık mağaza mağaza dolaşıp.(Üveylik asla söz konusu olamaz ben kendi evladım gibi davranıyorum her zaman her koşulda hatta arada başkalarının yanında bana soğuk davransa bile :) )Gerçi annesi beğenmemiş fotoğraf attınca tlfdan.Ama yakından görünce o da çok beğenmiş.Annem babam eşimin ailesi gelmiyorken ya da ilk eşin anneannesi banannesi o gece orada değilken gitmelerini abes buldular o konuda haksızlık edemem.Yoksa onlarda torunları gibi sevip her zaman üzerine titriyorlar inkar edemem.
git beeeMerhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
benim dogumuma KV gelmedi ve bunu asla unutmam o da sen benim mezuniyetime gelmedin diyebilir sen yaklaşmaya çalıştıkça kaçabilir bence git o bir çocuk annesi babası yarılmış bir çocuk yetim say öksüz say ve gitMerhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
Ayni durumdayiz esiminde 10 yasinda oglu var ilk evlkliginden, ilk esi ile anlasarak ayrilmis haftasonlari oglan bizde kaliyor ama biz karsilikli olarak mesafeliyiz birbirimize, gecen mezuniyeti vardi babasi yalniz gitti, beni cagiran olmadi zaten anneside haliyle oradaydi, halalari da gitmis zaten yemekli eglenceli kep torenli bir mezuniyet olmus videolarini izledim..Merhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
ya annen bildiğin fesat davranıyor. adam seni de anneni de alıp nispet yapmak istemiş. ne demek benim ne işim var oradaMerhabalar.Sorunum benim içğn çok büyük.üç yıl önce evlendim eşimle.dört yıl önce eşinin yakın iş arkadaşıyla kadının onu aldatması sonucu eşim ilk hanımından ayrılmış.Bir çocukları var henüz 10 yaşında.Aslında ben yavrumuzu cidden çok seviyorum.Bazen çok ama çok cana yakın koynumda hep o derece.Ama eşimin ailesi yanımızdayken eltime görümceme çok çok yakın bana mesafeli şaka gibi.O da herkese beni çok sevdiğini söylüyor tüm bunlara rağmen.Ben ilk eşle hiç karşı karşıya yanyana ya da tlf da görüşme olarak bir iletişimyaşamadım.Eşim de görüşmüyor geçmişte ki durumdan ötürü.İletişimikayınvaldem sağlıyor ve bize iki saatlik mesafede yaşıyorlar.Her hafta sonu alıyoruz be birlikte zamangeçiriyoruz.Üç hafta önce ben de bebeğimi kaybettim.Karnımda kalbi durdu iki aylıklen.Zor çok zor dönemler geçirdim.Eşim dünya iyisi bir adam.Melek gibi.Şimdi benden ilk kez bir şey rica ediyor.O da kızının ilk okul mezuniyetine gitmem onunla birlikte.Sadece benim değil anne ve babamında o yemeğe katılması konusunda tartışma çıkardı.Ve anne babam eşimin çokcidden çok iyi bir evlat ve eş olması sebebiyle kabul ettiler ama annemin gözüne üç gündür uyku girmiyor.Havuz başında tüm veliler yemek yiyecekler diploma verilecek ve toplasan öğrenciler de dahil 50 kişiyi geçmeyecek.Annem özellikle fena oluyor bizim orada işimiz ne diye.Düşünün küçücük bir ortam eşimin ilk eşi ve onun ailesi bir yan da ben ben ailem...Hanım evlenmedi buarada.Eşimin kızı da bizi davet etti özellikle.Ama aynı ortam da annesini tanıyan diğer tüm velilerin bakışları üzerimde olacak ve ben yerimden wc ye bile kımıldayamayacağım.Belirtmek isterim ki ayrıldıklarında ben yoktum sonradan bir yılı baya geçmişken tanıdım eşimi.Sorunum bu yüzden yüz yüze gelmemek değil.Hem annenin hem babanın en mutlu günü ben o kadını da düşünüyorum yavruyu da düşünüyorum.Ve tanıdığım kadarıyla emin olun karşı taraf benim gibi kara kara asla düşünmüyordur ki geleceğimi biliyorlar.Şimdi Allah aşkına benim durumum da olan mezuniyetine her hangi vir özel güne katılmak zorunda olan varmıydı?Ne yaşadınız?Ben mi abartıyorum eşime haksızlık yapıyorum.Çok zordayım üç gün var ben uyuyamıyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?