• Merhaba, Kadınlar Kulübü'ne ÜCRETSİZ üye olarak yorumlar ile katkıda bulunabilir veya aklınıza takılan soruları sorabilirsiniz.

Eşimin öfke sorunu ve tartışırken "vuracak gibi" davranması

Eşim de zaten öfke sorunu olan biri

eşinizin öfke sorunu yok. eşinizin öfke sorunu olduğunu söylemeniz bile bunu bir rahatsızlığa yorarak yumuşatmanıza sebep oluyor.
"öfke sorunu" dediğiniz şey, halk tarafından g.tten uydurulmuş bir teşhistir ve bunun psikiyatride bir adı vardır. bu sorunu yaşayan bireylerin birincil sorunu öfkeli olmaları değildir; başka psikiyatrik sorunlarından kaynaklanan yan bir bozukluk olarak öfke hissederler ve birey ya da durum farketmeksizin öfkelerini yöneltirler.
öte yandan ben sanmıyorum ki eşiniz gidip patronunun ya da babasının boğazına yapışsın. bunu size yapıyor çünkü size değer vermiyor ve sizi baskılamak için şiddetini size doğrultmaktan çekinmiyor. onun gözünde zayıf olan siz olduğunuz için şiddetinin odağında siz varsınız.
yani sözün özü, eşinizde "öfke sorunu" yok.
 
Karşınızda ki herşeyden önce sizden farklı bir insan aynı konuda birebir aynı düşünmeniz imkansız yada sizin önemli dediğinizi onun da önemli kabul etmesi çok zor
Bakın aynı ailede büyüyen kardeşler bile aynı düşünmez çoğu zaman çok farklıdırlar
Eşiniz uzatmayalım dediği zaman neden sakinleşmek yerine üzerine gidiyorsunuz
Hep susturulan ,dinlenilmeyen biri mi oldunuz
Bu yüzden mi bağırarak sinir krizi geçirerek kendinizi duyurmaya çalışıyorsunuz
Eşinizle Ayrılsaniz dahi bu durum sonraki ilişkileri de yıpratır
Destek almalısınız
Evet kök ailemde hep mücadele ederek haklarıma sahip oldum. Galiba bu durum beni böyle mücadele ederek anlatmalıyım noktasına getirdi. Farklı bir fikir sunduğunda konu benim için önemli ise tahammülüm kalmıyor. İyilikle bişi anlatamıyorum galiba ben. Anlatmaya başlayınca itiraz geldiğinde başlıyorum gerilmeye. Genel olarak etrafımda zor ve gergin olarak biliniyorum. Aslında çok fedakar, çok vericiyim ama tahammülüm de çok az. Her şeye çok takılıyorum.
Bir de yaşadığım her konuda gurursuzsun onursuzsun diye kendini yiyip bitiriyorum. Mesela bu konu örnek. Yemeden içmeden kesildim. Kendimi o kadar dövüyorum ki mecazi olarak. “Sende gurur yok, olsa giderdin, hala bişileri düzeltmeye çalışıyorsun, onursuzsun işte “ diye diye kendime yükleniyorum. Ama yapı olarak ben yıkıcı değil yapıcıyım. Yani bişiler düzelirse elimden geleni yapma eğilimim var hep. Evlilik kolay değil belki düzeltiriz vazgeçmek en kolayı diyorum her konuda. Ama kendimi de bunu dediğim için çok gurursuz hissediyorum. Bilmiyorum doğru mu düşünüyorum.
 
elini kaldırıyor yumruk yapıyor dediğiniz yere kadar okudum. O el kalkiyorsa gün gelir şiddetli bir şekilde devami gelir ..

Ya bunları bırakması için elinden geleni yapmasını söyleyin..aynı bu şekilde devam ediyorsa da gün geçtikçe artacaktır

Ama inşallah öyle olmaz.
 
serotininevi serotininevi tartışma esnasında evden dışarı çık uzaklaş. Bakalım gerçekten üstüne gitttiğin için mi o seviyeye geliyor

Evet kök ailemde hep mücadele ederek haklarıma sahip oldum. Galiba bu durum beni böyle mücadele ederek anlatmalıyım noktasına getirdi. Farklı bir fikir sunduğunda konu benim için önemli ise tahammülüm kalmıyor. İyilikle bişi anlatamıyorum galiba ben. Anlatmaya başlayınca itiraz geldiğinde başlıyorum gerilmeye. Genel olarak etrafımda zor ve gergin olarak biliniyorum. Aslında çok fedakar, çok vericiyim ama tahammülüm de çok az. Her şeye çok takılıyorum.
Bir de yaşadığım her konuda gurursuzsun onursuzsun diye kendini yiyip bitiriyorum. Mesela bu konu örnek. Yemeden içmeden kesildim. Kendimi o kadar dövüyorum ki mecazi olarak. “Sende gurur yok, olsa giderdin, hala bişileri düzeltmeye çalışıyorsun, onursuzsun işte “ diye diye kendime yükleniyorum. Ama yapı olarak ben yıkıcı değil yapıcıyım. Yani bişiler düzelirse elimden geleni yapma eğilimim var hep. Evlilik kolay değil belki düzeltiriz vazgeçmek en kolayı diyorum her konuda. Ama kendimi de bunu dediğim için çok gurursuz hissediyorum. Bilmiyorum doğru mu düşünüyorum.
Neden bunu fark ettiğiniz halde bir destek almadınız yıllar içinde ?
Çocuğunuz var mı ?
Gerçekten bitirebilecek cesaretiniz var mı ?
Tartışma konularında hep mi siz haklısınız?
(objektif olarak vicdanen yorum yapın)
 
Neden bunu fark ettiğiniz halde bir destek almadınız yıllar içinde ?
Çocuğunuz var mı ?
Gerçekten bitirebilecek cesaretiniz var mı ?
Tartışma konularında hep mi siz haklısınız?
(objektif olarak vicdanen yorum yapın)
Aslında terapi almak ikimiz de istiyoruz. Hatalı olduğumuz yönleri biliyoruz. Çocuğumuz yok, şu durumda ikimizde istemiyoruz. Düzelmeden olmaz diyoruz. Tartışma konularında hep ben haklı değilim tabi ama ben haklı da olsam haksız da olsam aşırı öfkeli oluyorum ve döve döve (mecazi) anlatıyorum galiba. Mesela eşim diyor ki
“tamam niye bağırıyorsun, bir sakin ol” ben olamıyorum. Bu sefer uzuyor uzuyor o da olamıyor ve bana bunları söylüyor ya da yapıyor. O yumuşak başlıyor bazen ama sonu böyle rezilliğe dönüyor. Ben kırılınca hemen kapatamıyorum o da uzatmayıp kapatmaktan yana hep.
 
Hayır eşimin ailesi ile sorunum yok. Eşim ailesine çok düşkündü evlendiğimiz ilk seneler. Bu kısmı büyük oranda düzeltti- tamamen değil ama ciddi düzelme var- o yüzden bu yöndeki sorunlarımız azaldı.
Yani artık eskisi kadar ailesi ile sıkı fıkı değil
(Bunu sizi eleştiri için yazmıyorum ama neden erkek ailesinden uzaklaşmak zorunda evlenince kadının ailesi rahat rahat gidip gelebilir iken erkeğin annesi gelecek olunca evde neden küçük kıyametler kopuyor )
Eşinizi değiştirmeye kendinize göre düzeltmeye çalışıyorsunuz ama hata bu başka bir şey değil neden ilk gördüğümüz sevdiğimiz haliyle kalmasına izin vermiyoruz insanların hep bir değiştirme çabasına giriyoruz
 
Aslında terapi almak ikimiz de istiyoruz. Hatalı olduğumuz yönleri biliyoruz. Çocuğumuz yok, şu durumda ikimizde istemiyoruz. Düzelmeden olmaz diyoruz. Tartışma konularında hep ben haklı değilim tabi ama ben haklı da olsam haksız da olsam aşırı öfkeli oluyorum ve döve döve (mecazi) anlatıyorum galiba. Mesela eşim diyor ki
“tamam niye bağırıyorsun, bir sakin ol” ben olamıyorum. Bu sefer uzuyor uzuyor o da olamıyor ve bana bunları söylüyor ya da yapıyor. O yumuşak başlıyor bazen ama sonu böyle rezilliğe dönüyor. Ben kırılınca hemen kapatamıyorum o da uzatmayıp kapatmaktan yana hep.
Kendiniz içinde olsa terapi alın eşinizi beklemeyin
 
Yani artık eskisi kadar ailesi ile sıkı fıkı değil
(Bunu sizi eleştiri için yazmıyorum ama neden erkek ailesinden uzaklaşmak zorunda evlenince kadının ailesi rahat rahat gidip gelebilir iken erkeğin annesi gelecek olunca evde neden küçük kıyametler kopuyor )
Eşinizi değiştirmeye kendinize göre düzeltmeye çalışıyorsunuz ama hata bu başka bir şey değil neden ilk gördüğümüz sevdiğimiz haliyle kalmasına izin vermiyoruz insanların hep bir değiştirme çabasına giriyoruz
Aslında tam olarak öyle değil ama evet bu konuda da hatalı davrandığım noktalar oldu. Eşimin çok fazla oldu. Ailesini atsın demiyorum tabi ki ama bir türlü evli ve farklı bir ailesi olduğunu öğrenemedi uzun zaman. Burdan çok tartışma yaşadık ama zaman içerisinde bu fikre alıştı sanırım. Düzeltmeye başladı bu sorunu.
 
Ya bunu mu anlatıyorum allah aşkına ? Sanırım hareketi yanlış izah ettim diyorum. Nefes kesme değil çenemi tutma eylemi diyorum. Normal olmadığını biliyorum, konuyu da bunun için açtım zaten.
kavgada çene tutmayı erkekler erkeklere yapar genelde. eski konularınıza baktım hep probleminiz varmış. adamın artı olarak anlattığınız şeyleri ev işlerine yardım etmek. başka da elle tutulur bir şey göremedim. ailesinden de şikayetçi gibisiniz.
ağlayınca üzülmüyormuş, öfke problemleri var, ticaret yapacağım deyip para batırıyor vsvs.
biraz el etek çekin bu adamdan. çok yüz göz olmuşsunuz
 
Bence esinizde siz de psikiyatriste gitmelisiniz eşinize öfkesini yatistiracak bazi düşük doz ilaçlar verilebilir. Ayrıca bir de ilişki terapisti ya da ikiniz ayrı ayrı klinik psikologa mutlaka başvurun ama işinde uzman tecrübeli kişileri tercih edin . Eşiniz hatali ama sizin de tedaviye desteğe ihtiyacınız var . Birde çocuk yoksa sakin bu durumu çözmeden çocuk yapmayın mahvolmasin yavrucak aranızda. Sinirli ebeveynin çocuğu olmayı çok iyi bilirim çünkü. Bu durumu halı altına supurmeyin mutlaka cozmelisiniz. Her yolu deneyip cozemiyorsaniz da evliliğinizi düzgünce sakince bitirmeye bakın
 
Terapi alacağım ama boşanmak en doğrusu mu bilmiyorum. Boşanıp terapiye mi başlamalıyım yoksa düzeltebilir miyiz diyorum. Düzeltsek bile ben kendimi hep böyle gurursuz mı hissederim bilmiyorum.
Şimdi şuan kendinize sorun boşanmak istiyor musunuz istemiyor musunuz
 
Şimdi şuan kendinize sorun boşanmak istiyor musunuz istemiyor musunuz
Boşanma sonrası olacak her şey beni çok korkutuyor. Acaba düzelir miydik, ben de yanlışlar yapıyorum diyip kendimi suçlar mıyım diye korkuyorum. Çünkü çabuk parlayan biriyim. Acaba pişman olur muyum diyorum. Sonrasında boşanma psikolojisi, özlem, bununla baş etmeye çalışmak o kadar zor geliyor ki. Yeniden sevmek, belki başka sorunlar yaşamak. Hepsi o kadar kafamda ağır ki. Biliyorum linç edileceğim ama bunlar da beni zorlayan şeyler.
 
Back
X