Merhaba kizlar,
ben kocamin ikinci esiyim. Benim ise ilk evliligim ve ilk iliskim.
Günden güne esimin önceki evliligini takinti haline getiriyorum. Sanki onu daha cok sevmis, ona daha cok deger vermis gibi geliyor. Ya da ne bileyim, ikimize de ayni seyleri yapmis gibi, ya da benim bi farkim yok gibi.
Bunlar 3 sene birlikte yasamis, sonra evlenmisler ve 3 sene evli kalmislar. Evliligin son bir senesi hep kavga, birbirlerine ilgisizlik (daha cok benim kocamdan) sonra da kiz dayanamamis ve bosanmak istemis. Hemen bosanmislar.
Benim kocamin bana hep söyledigi "ask evliligi/beraberligi degildi, hoslanmaydi en fazla". Tabi tabi, bende inandim.
Benim cok üzüldügüm seyler bundan önce ki yasadiklari. O kizla gezdigi yerler, gitti restoranlar, yaptiklari piknikler. Ayni seyleri bende yasiyorum ve ayni mekanlara götürüyor beni. Onunla balayina gittigi yere bana tatil önerisi olarak söylüyor. Cok kizdim, hemen ama balayina gitmedik biz, tatil yapmistik orada tek diyor. Evet, nikahin hemen ardindan gidilen tatil yeri balayi olmuyor. Salakim ya ben.
Benimle evlenmeden önce yasadigi evde hala kizin ufak tefek esyalari kalmis (halbuki 3 senedir bosanmislardi). Ojedir, sac köpügüdür, tatillerden hediyelik anilar ve benzeri. Hep kizdim ona bunlari niye atmiyorsun diye, farkinda bile degilim dedi bu esyalar var diye. En sonunda bi torba dolusu esya atti benim istegim üzerine.
Ona aldigi hediyeler, yaptigi süprizler. Bana böyle yapmiyor, ya da iliskimizin taaa en basinda yapardi. Ben daha mi az degerliyim önceki esinden? Cok icim aciyor, düsündükce esimden soguyorum ya da ona trip yapiyorum. Kac kez bu konuyu actim ona, actikca kavga cikiyor. Aklimda soru isaretleri var hep.
Daha önce actigim konudan biliyorsunuzdur, odun esim bana önceki esinin alyansini takmisti, ama "yeni aldim" diyerek. ve icine yazi yazdirdim diyerek. Yalanini ortaya cikardim ve halen inkar ediyor. Hersey ortada olmasina ragmen.
O kiza degermis demekki yüsük ve hatta pirlanta almak. Bana degil. Düsündükce cildiriyorum, ama elimden bisey gelmiyor.
Bi de bebek konusu da aci benim icin. Esimin bana demesi, beni taniyana dek hic cocuk düsünmemis. Ilk benimle hayaller kuruyormus. Ama esimin bayan arkadasindan ögrendigim, ilk esinle de cok ugrasmislar, olmamis. Hatta bana esimin hep kiz olmasini diledigini söyledi ve bebek ismi söyledi. Ismi duyunca sok oldum. Esimin hep bana "cocugumuz olursa ismi .... olsun" dedigi isim. Kalbim cok aciyor.
Ikinci es olmak cok zormus.
Abartiyormuyum kizlar.
Bunlari düsündükce, esimin bana yaptigi güzel seyleri göremiyorum bile. Hersey cok az geliyor.
of daha fazla yazmim en iyisi ben
Önce kendimden örnek vereyim.
