Eşimin yıllar süren aile takıntısı

Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
Durdugun kabahat.her şerde bir hayır vardır.ancak ayrilmazsaniz yaşayacağımız mutsuzluk sizin seçiminiz.ayrilirsaniz artık nasil bır insan secmemeniz gerektiğini öğrenmis oldugunuz için mutluluğu yakalarsiniz.
Hatta böyle belalı bı tipten şiddet görmeden ayrılma imkanı varken hiç durmayin
 
Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
Böyle anneci aileci insanlar evlenmese keskede kimsenin hayatini karartmasa ya ..
 
hic ama hic sevmiyorum hatirlamayi ama eski kocami hatirlatti kocaniz bana.

yorum yapamam, vazgecemediginiz ne var onda, onu iyice bi dusunmenizi tavsiye edebilirim sadece. Allah yardimciniz olsun.
Allah razı olsun.Ona bağımlılık geliştirdim sanki her davranışı görüyor ama bir türlü kopamıyorum.Teşekkür ederim tavsiyeniz için
 
Ben konunuzda evli bir cift göremedim.
Siz bi nebze kağıt üzerinde evlisiniz- adam ne sizi, ne evinizi benimsemiş.
Boşanmak sizin acınızdan daha sağlıklı
Evet aile onun için kök aileyi temsil ediyor sadece her ne kadar seni görüyorum dese de bana lafta sadece
 
Boşanma. Dert ol, hastalik sahibi ol. Şu kısacık ömrün bir muptezelin oyuncağı olarak geçsin.
Böyle söyleyince hic hoş değil mil? Ama gerçek bu, hikayenin kahramaninin sana vaadettiği bu.

Bunu gör artik.
Annem kanser hastası ve bana yaşattıklarına karşı kızdığı için ona da cephe almış durumda ben de hastalık sahibi olsam da umursar mı bilmiyorum
 
Ben normal şartlarda boşan ya da boşanma diyemem diye başlarım cümle ama sana hemen boşan demeliyim. Ailesinin üstüne ev, ayrı oda, yatak, 40 yaşında kazık kadar anam babam diyen adam, sözler verip köprüyü geçinceye kadar iyi adam...Başkasi yazmış gibi oku yazdıklarını.Bu defa kanma ayrıl zaten ailesi hayatta olduğu sürece mutlu olma şansın yok bu adamla.Ailesinin ölmelerini beklerim bir de o dönem gireceği depresyon kabullenememe vslerini çekerim diyorsan devam et en yaratıcı çözüm bu
Sanki içimi okudunuz ailesini kaybetse gireceği depresyonu düşünmek istemiyorum bile
 
Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?

Bırak bu adamı ailesiyle yaşasın. Madem meraklı bu kadar.
 
Evet aile onun için kök aileyi temsil ediyor sadece her ne kadar seni görüyorum dese de bana lafta sadece

Kök aile önemsiz değil tabiki ama hayat planlamasinda tarti 70e 30 olmali bence.
Eşiniz sağlıklı düşünemiyor malasef. Bu evliliği sürdürmenin anlami kalmamış- zaten bu adamla evlenmeniz koca bir hata olmuş ama geçmişi değiştirmek mümkün olmadığı icin bari geleceğinizi kurtarin.
Son 10 seneniz bu adamın etrafinda dönmüş- atin sirtinizdan yükü ve kurtulun
 
Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?

2 senedir ayrı yaşıyorsunuz hala boşanmalıyım mı diyede soruyorsunuz.
Böyle adamlarıda hala seviyorum diyorsunuz ya,yazık valla.
 
Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?

Ortada bir evlilik yok ki iki senedir ayrıymışsınız zaten
Kağıt üzerinde de bitir gitsin, çocuğun olmaması büyük avantaj
34 yaşındasın hayata yeniden başlamak için iyi bir zaman
Adam babasının üzerine ev alma planı yapıyor, seni zaten hayatının dışında tutuyor bunu kabullen
Bırak yaşasın ebeveynlerinin dizinin dibinde, sen yeni bir dünya kur hayatını kurtar, bu adamın yüzünden gözü kapalı yaşamışsın on yıl, dünya da sevgini vermeye değecek, erkek olabilmiş insanlar var, neden kendine bu şansı vermiyorsun, sanıyor musunki bundan on yıl sonra Allah razı olsun beni boşamadın diyecek, hep boş vakit ve emek kaybı bunlar, kangrenli yeri kesip atmak lazım iyileşmek için
 
Bence eşinizin ağır psikolojik sorunları var. Zaten ortada ortak bir ev yok evlilik yok. Çocuk olsa çocuğa daha yazık olurdu. Lütfen böyle bir adamı baba yapmayın. Adam sizi ailesi olarak görmüyor zaten. Sizi de bir ana doğurdu niye el oğlunun kaprislerini çekiyorsunuz. Boşanın size değer verecek biri çıkar karşınıza.
 
Ne kadar cömert olursa olsun bana ve aileme zerre saygısı olmayan adamı koca diye yanımda tutamam. Bir de hala benim istediğim şekilde yaşarsan barışırım ne demek ya? Kocanız şeyini altın kaplama falan sandı onun gibisini bulamazsınız diye düşündü herhal 🤦‍♀️ Adam sizden vazgeçeli baya olmuş. Artık kendinizi düşünün
 
Arkadaşlar forumda yeniyim.Eşimle 3 yılı evli olmak üzere 10 yıllık geçmişimiz var.Evlenmeden önceki süreçte defalarca ayrılıp tekrar biraraya geldik ve maalesef etraftakilerin uyarmasına karşı evlendim.Evlenmeden önce 2 kere ev tutmuş ve vazgeçmiş,bütün tartışmaları ailesine bakmak için yakın oturmayı istemesiyle geçmiş,önce erkek ve erkek ailesi gelir diyerek doğmamış çocuğa bile annesinin bakması gerektiğini savunmuş,tek erkek çocuğu olduğu için(ablası da var)tüm yükün onun üzerinde olduğunu ve çalışan insanlarız dememe rağmen ailesinin bize gelirken telefon etme zorunluluğunun olmadığını aşırı ailesine düşkün(ağızlarından çıkan her sözü emir sayar),benim konuştuklarımı yıllarca unutmayan kinci ve inatçı bir eşim var.Evlenmeden önce verdiği hiç bir sözde durmadı şimdi ailesine ve işyerine yakın babasının üzerine ev alacak(çoğunluk kendi kazancı).3 yıl evlilikte 1 yılı benim aileme yakın geçti.senede 2 kez gelmiştir.Onun ailesine ben daha çok ve yatılı gittim.Evliliğimizin 2.haftası yaşadığımız yer aileme yakın olduğundan odaları ayırdı ve sürekli psijolojim bozuk diyerek boşanmak istedi.Evde yaptığım ne temizliği ne de yemeği beğendi günlerce konuşmadığı oldu.Aileme karşı saygısızlığı olmasa da bayramdan bayrama gider teliyle oynar,muhabbet yok.çift terapistine gittik evleri ayırdık. 2 senedir ayrıyız ancak bu süreçte sürekli görüştük.Mahkemelerde sözler veriyor ancak ben davamı geri çekince vazgeçiyor.2.kez mahkemeye verdim seviyorum ancak çekirdek ailesini görmemesi ,ailesini sürekli görmek istemesi istediği şekilde yaşarsam evi birleştireceğini söylüyor ancak ailem artık mutlu edemeyeceğini düşünüyor.Eşimin iyi özelliği cömert ve sosyal olması ancak yaşlar ilerledi ben 34 o 40 yaşında ve hayat görüşlerimiz çok farklı ve kendisi obsesif,mükemmellliyetçi ve aşırı aileci.Boşanmalıyım sizce?
Inatçı, kinci, muhtemelen kompleksli, takıntılı ve BENCİL.. Kendi ailesine bu kadar onem veren biri baska birinin ailesinin de onemli oldugunu düşünür, ona gore davranir.. Hem kisiligi karakteri bozuk, hem psikolojisi..
Böyle insanlar degismez.. Kabullenirim dersen, her dedigine itaat ederim, asla memnun olmasa da ben çabalarım, kendi ailemden uzak dururum, hastalikli bi ruh haliyle de yaşarım dersen vazgec bosanmaktan..
 
Son düzenleme:
Back
X