Evet eşimin ailesi konusunda şanslı sayılırım ama eşim konusunda pek değil maalesef. Eşimin nasıl yola gelebileceğini hala çözebilmiş değilim ben de. Rest çekersem ters teper diye de korkuyorum. Bu sefer daha kötü olur. Boşanmak istemiyorum ben annemle eşim barışsın istiyorum artıkEşinizin ailesi ne kadar düşünceli insanlarmış. Sizin üzülmeyin diye ellerinden geleni yapmışlar. Sizde aramayarak üzmeyin onları. Eşiniz zaten tehditle yola gelecek bir adam gibide gözükmüyor. Ya eşinize resti çekin yada birgün barışırlar diyerek sabredin.
Geçen sene kurban bayramında eşim beni ailemin evinin kapısına kadar götürdü ama kendisi içeri girmeyip geri döndü kendi ailesinin yanına. Annem bayram öncesi sesi bana hatta eşine söyle Bayramda gelin bize diye, eşime söyledim ama annen beni aramazsa kesinlikle gitmem diyor bayram da olsa. Çok zor bi eş çok zor bi imtihan benim için. Bu kötü özelliği bütün iyi özelliklerini siliyor benim için. Onlar büyük evet bence de hataları olduysa bile alttan alınmalı gözardı edilmeli diye düşünüyorum.Eşiniz ailenizi sevmiyor olabilir görüşmüyor olabilir ama bayramlar barışmak için ne güzel fırsatlardır. En azından arayıp bayramlarını kutlasa. Onlar büyük sonuçta.
Dediğim gibi anneme babama düşkünümdür onlar hiç üzülmesin isterim evet ama onların düşüncelerine söylemlerine göre de hayatımı yönlendirmem. Bu durumda ana kuzusu oluyor muyum olmuyor muyum bilmiyorum artıkboşanmayı düşünecek kadar aramasını isteyince -üstelik başka sorun yokken- ana kuzusu gibi görünüyorsun.
Sizin de probleminiz eşinizle ailenizin görüşmemesi miydi? Başka sorunlarınız var mıydı? Nasıl bu aşamaya geldiniz peki?Benim de konum var daha öncesinde. Biz beceremedik. Şu an boşanma davası henüz açılmadı ama eşimle ayrıyız üstelik doğurmak üzereyim. Bıktım tahammül edemiyorum artık. Çocuk yoksa resti çek alttan aldıkça kimseye yaranamiyorsun.
Bu da genellikle kaynanasiyla gorusmeyen gelinlerin savunması..ama bence kaynanasiyla gorusmeyen gelinleri de kocaları bosamalilar cnmEvliliği bitirme sebebi değil ve olmamalı.siz kayınvalidenizle görüşmüyorsunuz diye eşinizin sizi boşaması gerekmez.ailenizle görüşmezse kendi bilir demek lazım mecburen,zorlamak bir yere kadar...
Bu da genellikle kaynanasiyla gorusmeyen gelinlerin savunması..ama bence kaynanasiyla gorusmeyen gelinleri de kocaları bosamalilar cnm
Boşanmaya değecek bir konu değil aile ile görüşmemek istenmemesi.siz ailenizi sevin,sayın,ilgilenen yeter bence zorla olmaz,olmuyor da.boşanmak için daha geçerli sebepler olmalı.Bu da genellikle kaynanasiyla gorusmeyen gelinlerin savunması..ama bence kaynanasiyla gorusmeyen gelinleri de kocaları bosamalilar cnm
Eşim onlara kizdikca hıncını Benden çıkarır oldu. Ailem de hiç bir zaman lafını sözünü esirgemedi.Sizin de probleminiz eşinizle ailenizin görüşmemesi miydi? Başka sorunlarınız var mıydı? Nasıl bu aşamaya geldiniz peki?
Ben de o yüzden "boşanın demeye dilim varmıyor" dedim. Ama uzun süreli evliliklere baktığımda, insanların eşlerinin hatırı için gönüllü fedakarlık yaptığını görüyorum. En azından şahit olduğum, kendi ebeveynimin evliliğinde insanların kendinden önce karşısındakini düşünüp, eşinin hatırı için alttan aldığı durumları gördüm. Bunun dışında kalan durumlarda evlilik yıpranıyor, kağıt üstünde evli kalsanız bile, aslında ruhen o evliliğe dair bir bağ hissetmiyorsunuz bence. Tabii ki ebeveynimiz ile eşimiz bizim onlarla anlaştığımız kadar iyi anlaşmak zorunda ya da onlara katlanmak zorunda değil. Ama yarın bir gün, anneniz, babanız yaşlanacak, bırakın onu, ölüm an meselesi... Sırf kapris yüzünden (ortada her ne olursa olsun bir barışma girişimi var ve bu girişimde bulunan kişi eşinizin annesi, yaşça da sizden büyük...), anneniz ya da babanız Allah saklasın, son zamanlarında üzülmüş olacak. Ben bir insanı kırmadan önce, hele de yaşını başını almış bir insansa ve değer verdiğim birinin yakınıysa bunu düşünürüm.Boşanmak? Sadece bu sebeple boşanmak doğru mudur gerçekten karar veremiyorum. 27 yaşındayım. Tekrar evlensem başka bir adam ailemle iyi olabilecek mi ki acaba? Eşim hep der ki ailen bana iyi davransa ben onlara daha iyi davranırım diye. Ama eşim çok alıngan bir insan maalesef herşeye bir kulp bulur yani. Bir gün annem kardeşime aldığı eşofman altının büyük geldiğini söyleyip eşime vermek istedi. Eşime sordu eşim birşey demedi ama annem bizim valizin içine koymuş. Hani illa ki bir kulp bulacak ya diyo ki bana şimdiye kadar hiç hediye almamış gidip kardeşine olmayanları vermeye çalışıyor diyo. Hani kardeşim o eşofman altını hiç giymemiş bile. Annem gayet iyi niyetiyle birşey yapmaya çalışıyor ama eşim illa sorun çıkartacak. Eve götürdük tabi onu ama eşim 1 kez olsun giymedi hatta gidip başka ihtiyacı olan birine verdi eşofman altını.
Annem babam ve kardeşimin yanında eşimi aramak istemedi, yalnız konuşmak istedi eşimle. Bayram sürecinde de çok fırsat bulamadı annem buna. Ben de evime dönmeden önce annem eşimi arasın da sonra vazgeçmesin aramaktan diye anneme arattım eşimi. Anneme de dedim şimdi uyuyor ama uyanınca senin aradığını görünce geri döner o sana dedim. Ama dediğim gibi olmadı eşim reddediyor anneme geri dönmeyi. Anneme de söylemedim olanları saf saf bekliyor kadın şimdi eşim Arıcak onu diye. Hatta öğlen aradı annem beni dedi ki o aramazsa sen arayınca annem seni istiyor deyip telefonu ona ver diyor. Eşimle şu an konuşmuyoruz diye söylemedim bunu eşime. Ama eminim ki asla kabul etmez bunu inadı inat annem arayacakmış onu hatasını kabul edecekmiş anca o şekilde barışırmış. Kaç yaşında kadın ayaklarına kapansın istiyo nerdeyse.
Pişmanlıkların var mı peki? Ya da iyi ki boşanıyoruz diyor musun? Ben eşimi hala seviyorum. Herşeye rağmen seviyorum işte.Eşim onlara kizdikca hıncını Benden çıkarır oldu. Ailem de hiç bir zaman lafını sözünü esirgemedi.
İşte aslında benim en çok alındığım mevzu da bu eşime karşı. Ben her zaman onu kendimden önce düşünürüm üzülmesin diye çabalarım. Dediğim gibi bu olay benim başıma gelse ona karşı bu kadar vicdansızca davranamazdım. Ha şöyle ki onun için de benim annemle barışması yönündeki ısrarlarım boşanma sebebimiz olur. Eşim beni pencereden atsan da anneni aramam demiş bi insan. Şimdi bile bu konu sebebiyle tartışmamız dolayısıyla 2 gecedir salonda yatıyor. Bir de yatak ayırması başladı. Ben yatak odasına geliyorum o kalkıp gidip salonda yatıyor. Boşanmak hiç istemiyorum aslında ama bu adamla da bu şekilde Nasıl devam ederim hiç bilmiyorumBen de o yüzden "boşanın demeye dilim varmıyor" dedim. Ama uzun süreli evliliklere baktığımda, insanların eşlerinin hatırı için gönüllü fedakarlık yaptığını görüyorum. En azından şahit olduğum, kendi ebeveynimin evliliğinde insanların kendinden önce karşısındakini düşünüp, eşinin hatırı için alttan aldığı durumları gördüm. Bunun dışında kalan durumlarda evlilik yıpranıyor, kağıt üstünde evli kalsanız bile, aslında ruhen o evliliğe dair bir bağ hissetmiyorsunuz bence. Tabii ki ebeveynimiz ile eşimiz bizim onlarla anlaştığımız kadar iyi anlaşmak zorunda ya da onlara katlanmak zorunda değil. Ama yarın bir gün, anneniz, babanız yaşlanacak, bırakın onu, ölüm an meselesi... Sırf kapris yüzünden (ortada her ne olursa olsun bir barışma girişimi var ve bu girişimde bulunan kişi eşinizin annesi, yaşça da sizden büyük...), anneniz ya da babanız Allah saklasın, son zamanlarında üzülmüş olacak. Ben bir insanı kırmadan önce, hele de yaşını başını almış bir insansa ve değer verdiğim birinin yakınıysa bunu düşünürüm.
Tekrar evlenme meselesine gelince, bence oraları düşünmeyin. Dediğim gibi, şansınız bol olsun, kağıt üstünde değil, içinize sinen bir evlilik sürdürmeniz dileğiyle.
Yani eşimin annemin tekrar aramasını beklemesi doğal birşey mi? Ben evime döneceğim diye benim yanımda arasın da sonra vazgeçmesin annem diye ısrar edip aratan benim aslında. Uyurken aradıysa da aslında saat öğlen 4-5 falan hani çok anormal bir saat değil aslında ama eşim uyuyordu işte. Ben de 6-7 gibi yola çıkacaktım o yüzden arattım. Ama eşim bunu kendisine karşı atılan bir adım olarak bile kabul etmeyip tekrar arasın diyor. İşi yokuşa sürmek değil midir bu? Bir de ben bu yüzden onunla konuşmuyorum diye o bi de yatakları ayırdı hani 2 gündür de salonda yatıyor.Bende eşimin ailesi ile konuşmuyorum ayda yılda gitmeler dışında.ama eşim canımı istese veririm.bazen öyle kırılıyor ki insan telafisi çok mümkün olmuyor.insanın içinden gelmiyor.
K bakmayın anneniz de laf olsun diye aramış onca zaman dur adam uyurken ara. SaPla samanı birbirine karıştırmayın arada denge kurun kii eminim zamanla asılır bu sorun
kv lerin istediği o zaten. oğulcuklarını kıskandıkları için kafayı yiyip saçma sapan davranıyorlar. ne iyilikten ne kötülükten anlıyorlar. bunun için tabi ki boşanılmaz. ayrıca konu sahibinin ailesi de dünürlerinin telefonlarını açmıyormuş, geri dönmüyormuş, düğünde cenazede bile aramıyormuş.Bu da genellikle kaynanasiyla gorusmeyen gelinlerin savunması..ama bence kaynanasiyla gorusmeyen gelinleri de kocaları bosamalilar cnm
Yok aileler de görüşmüyor. Annemin memlekete döneceği gün kayınvalide annemi arıyor 4-5 kez. Annem geri dönmüyor kayınvalideye. Sonra başka bi gün kp babamı arıyor babam da geri dönmüyor. Bir de kp ameliyat geçirdi 2 kez, kardeşi vefat etti bizimkiler yine aramadı. Aileler de görüşmüyor yani kısacası
demek ki tek kabahatli eşin değil. dünürler arasında ne oldu ki, kp ameliyat oluyor kardeşi vefat ediyor,ama sizinkilerde nasıl bir kin var ki aramıyor?Evet haklısın aslında eşim benim ailemin onun ailesine karşı olan bu tavırları yüzünden baya bilendi aileme. Ben ailelerle görüşülmeden Mutlu bir evliliğin yaşanabileceğini düşünemiyorum nedense.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?