- 13 Mart 2014
- 516
- 190
- 323
- Konu Sahibi Haymanaupk
-
- #21
Sadece maddi olarak bakmayın nolur, kızımı babasından ayırmak, parçalamak acımasızca geliyor. Bu türlüsü de bana acımasızlık gerçi..
Sadece maddi olarak bakmayın nolur, kızımı babasından ayırmak, parçalamak acımasızca geliyor. Bu türlüsü de bana acımasızlık gerçi..Mesleğin var ,çalışıyorsun ,kimseye ihtiyacın var mı sence ?
İyi geceler herkese.
Direkt konuya girip, anlatayım.
5,5 yıllık evliyiz 1 tane 4 yaşında çocuğumuz var Allah bağışlasın. Eşimle çok büyük anlaşmazlıklarımız var. Resmen benim beyaz dediğüme siyah demeye and içmiş. Ne desem batıyor, ne desem tersini yapıyor. Bıktım desem yeri. Birbirimize asla tahammülümüz yok, normal konuşmaya başlayınca bile kavgaya varıyor konuşmalarımız. Ne anlatsam ya dinlemez ya küçümser yada dalga geçer. Sabah gezmeye gidiyoduk bi konu üzerine yine ses tonumuz yükseldi (m ile başlayan bi kelime söyledi) ben de muhit anladım ne muhiti desim, multi dedim ne muhiti dedi, ben de anlamadım sordum dedim, evet kapasite lazım anlamak için dedi. Bu şimdi küçümsemek değil de nedir? Böyle bu tarz çok aşağılıyor beni, hem benim hem kızımın özgüvenimizi zedeliyor. Kendimi değersiz ve duygusal boşlukta hissediyorum, en kötüsü de ona katlanamıyorum mesela şuan çekirdek yiyo, o ses beynime batıyor bütün kapıları kapattım ses kulağımı tırmaladı.
Kızım rahatsızlandı akşam kustu falan, yemekteyiz çocuğun kolunu kaldırmaya dermanı yok, ben de bütün gün yoruldum pazar, market, yemek, çocuk vs, dedimki sen yedir yemeğini çocuğun hali yok, naza çekiyo kendini dedi, hayır dedim naza çekmiyo çünkü normalde kendini doyuran bi çocuk belli hasta yani. Kızım be amma naza çektin kendini bilmem ne bi sürü saydı zaten yavrum da kustu sonra da uyudu.
Dedimki, kendimi değersiz hissediyorum duygusal eksik hissediyorum beni umursamıyosun dedim, çünkü sürekli beni sorguluyosun bana hesap soruyosun dedi(bugün sadece hesabında ne kadar var dedim başka bi konu geçmedi) eğer hesabında ne kadar var dediğimi söylüyosan, sen de bana soruyosun dedim ve maaşlar yeni yattı merak ettim dedim. Yok onu kast etmiyorum genel anlamda çok sorguluyosun vs vs dedi. Zaten bişey diyemiyorum ya azarlıyor ya tersliyor ve acayip sinirli suratı hep asık..
Sonrasında gündüz babamın yanına gidecek miyiz dedim(hastanede bikaç gündür), her gün her gün hastaneye mi gidilir madem refakatçi kal yanında dedi sinirli sinirli.
Az önce konuştum ve sesi yine yükseldi bana. Olmuyo yapamıyoruz seninle dedim, o zaman pazartesi günü başvur dedi neye başvurcakmışım dedim, adliyeye diyor.
Bunlar sadece bugün olanlar. Ben eşimle hiç bişey paylaşamıyorum, yanındayken kendimi değersiz ve özgüvensiz hissediyorum. İlgisiz ve umursamaz bana karşı, ama ona bunları söyleyince onu eleştiriyo oluyomuşum. E o zaman ilgilen bi zahmet. Tükendim, bittim, dayanamıyorum artık.
NOT:Üniversite mezunu, çalışan bir kadınım.
Bende kızım adına evlilik anlamında şimdiden korkulara kapılıyorum anlıyorum siziSormayın, en kötüsü de bi kız annesi olarak kızımın da bu tarz insanlara rastlama ihtimali olması.. Sevgisi bitmiş fazlasıyla belli, ama saygısızlık yapması beni çileden çıkarttı iyice. Aile terapistine gidelim desem, ona para mı vercez der. Kendine kıyafet almıyor para harcamamak için
Değersizlik hissini çok iyi bilirim ama benim çok yakın Bi ablamın eşi de öyle çocuğa karşı uygun zamanda güzel bir şekilde konuşuyor zorlamayın bence siz toparlarsınız her evlilik de bitmeye mahkum değil evlatlara yazıkİyi geceler herkese.
Direkt konuya girip, anlatayım.
5,5 yıllık evliyiz 1 tane 4 yaşında çocuğumuz var Allah bağışlasın. Eşimle çok büyük anlaşmazlıklarımız var. Resmen benim beyaz dediğüme siyah demeye and içmiş. Ne desem batıyor, ne desem tersini yapıyor. Bıktım desem yeri. Birbirimize asla tahammülümüz yok, normal konuşmaya başlayınca bile kavgaya varıyor konuşmalarımız. Ne anlatsam ya dinlemez ya küçümser yada dalga geçer. Sabah gezmeye gidiyoduk bi konu üzerine yine ses tonumuz yükseldi (m ile başlayan bi kelime söyledi) ben de muhit anladım ne muhiti desim, multi dedim ne muhiti dedi, ben de anlamadım sordum dedim, evet kapasite lazım anlamak için dedi. Bu şimdi küçümsemek değil de nedir? Böyle bu tarz çok aşağılıyor beni, hem benim hem kızımın özgüvenimizi zedeliyor. Kendimi değersiz ve duygusal boşlukta hissediyorum, en kötüsü de ona katlanamıyorum mesela şuan çekirdek yiyo, o ses beynime batıyor bütün kapıları kapattım ses kulağımı tırmaladı.
Kızım rahatsızlandı akşam kustu falan, yemekteyiz çocuğun kolunu kaldırmaya dermanı yok, ben de bütün gün yoruldum pazar, market, yemek, çocuk vs, dedimki sen yedir yemeğini çocuğun hali yok, naza çekiyo kendini dedi, hayır dedim naza çekmiyo çünkü normalde kendini doyuran bi çocuk belli hasta yani. Kızım be amma naza çektin kendini bilmem ne bi sürü saydı zaten yavrum da kustu sonra da uyudu.
Dedimki, kendimi değersiz hissediyorum duygusal eksik hissediyorum beni umursamıyosun dedim, çünkü sürekli beni sorguluyosun bana hesap soruyosun dedi(bugün sadece hesabında ne kadar var dedim başka bi konu geçmedi) eğer hesabında ne kadar var dediğimi söylüyosan, sen de bana soruyosun dedim ve maaşlar yeni yattı merak ettim dedim. Yok onu kast etmiyorum genel anlamda çok sorguluyosun vs vs dedi. Zaten bişey diyemiyorum ya azarlıyor ya tersliyor ve acayip sinirli suratı hep asık..
Sonrasında gündüz babamın yanına gidecek miyiz dedim(hastanede bikaç gündür), her gün her gün hastaneye mi gidilir madem refakatçi kal yanında dedi sinirli sinirli.
Az önce konuştum ve sesi yine yükseldi bana. Olmuyo yapamıyoruz seninle dedim, o zaman pazartesi günü başvur dedi neye başvurcakmışım dedim, adliyeye diyor.
Bunlar sadece bugün olanlar. Ben eşimle hiç bişey paylaşamıyorum, yanındayken kendimi değersiz ve özgüvensiz hissediyorum. İlgisiz ve umursamaz bana karşı, ama ona bunları söyleyince onu eleştiriyo oluyomuşum. E o zaman ilgilen bi zahmet. Tükendim, bittim, dayanamıyorum artık.
NOT:Üniversite mezunu, çalışan bir kadınım.
Sevgi anlaşmak değildir nedensiz de sevilir diyecektim ama okudukça daral geldi konu sahibiİyi geceler herkese.
Direkt konuya girip, anlatayım.
5,5 yıllık evliyiz 1 tane 4 yaşında çocuğumuz var Allah bağışlasın. Eşimle çok büyük anlaşmazlıklarımız var. Resmen benim beyaz dediğüme siyah demeye and içmiş. Ne desem batıyor, ne desem tersini yapıyor. Bıktım desem yeri. Birbirimize asla tahammülümüz yok, normal konuşmaya başlayınca bile kavgaya varıyor konuşmalarımız. Ne anlatsam ya dinlemez ya küçümser yada dalga geçer. Sabah gezmeye gidiyoduk bi konu üzerine yine ses tonumuz yükseldi (m ile başlayan bi kelime söyledi) ben de muhit anladım ne muhiti desim, multi dedim ne muhiti dedi, ben de anlamadım sordum dedim, evet kapasite lazım anlamak için dedi. Bu şimdi küçümsemek değil de nedir? Böyle bu tarz çok aşağılıyor beni, hem benim hem kızımın özgüvenimizi zedeliyor. Kendimi değersiz ve duygusal boşlukta hissediyorum, en kötüsü de ona katlanamıyorum mesela şuan çekirdek yiyo, o ses beynime batıyor bütün kapıları kapattım ses kulağımı tırmaladı.
Kızım rahatsızlandı akşam kustu falan, yemekteyiz çocuğun kolunu kaldırmaya dermanı yok, ben de bütün gün yoruldum pazar, market, yemek, çocuk vs, dedimki sen yedir yemeğini çocuğun hali yok, naza çekiyo kendini dedi, hayır dedim naza çekmiyo çünkü normalde kendini doyuran bi çocuk belli hasta yani. Kızım be amma naza çektin kendini bilmem ne bi sürü saydı zaten yavrum da kustu sonra da uyudu.
Dedimki, kendimi değersiz hissediyorum duygusal eksik hissediyorum beni umursamıyosun dedim, çünkü sürekli beni sorguluyosun bana hesap soruyosun dedi(bugün sadece hesabında ne kadar var dedim başka bi konu geçmedi) eğer hesabında ne kadar var dediğimi söylüyosan, sen de bana soruyosun dedim ve maaşlar yeni yattı merak ettim dedim. Yok onu kast etmiyorum genel anlamda çok sorguluyosun vs vs dedi. Zaten bişey diyemiyorum ya azarlıyor ya tersliyor ve acayip sinirli suratı hep asık..
Sonrasında gündüz babamın yanına gidecek miyiz dedim(hastanede bikaç gündür), her gün her gün hastaneye mi gidilir madem refakatçi kal yanında dedi sinirli sinirli.
Az önce konuştum ve sesi yine yükseldi bana. Olmuyo yapamıyoruz seninle dedim, o zaman pazartesi günü başvur dedi neye başvurcakmışım dedim, adliyeye diyor.
Bunlar sadece bugün olanlar. Ben eşimle hiç bişey paylaşamıyorum, yanındayken kendimi değersiz ve özgüvensiz hissediyorum. İlgisiz ve umursamaz bana karşı, ama ona bunları söyleyince onu eleştiriyo oluyomuşum. E o zaman ilgilen bi zahmet. Tükendim, bittim, dayanamıyorum artık.
NOT:Üniversite mezunu, çalışan bir kadınım.
Babası tarafından aşağılanan bir anneyi görüp modelliyecek olması daha iç parçalayıcıSadece maddi olarak bakmayın nolur, kızımı babasından ayırmak, parçalamak acımasızca geliyor. Bu türlüsü de bana acımasızlık gerçi..
Yani yanlış anlamayın eşinizde bir insan farkında mısınız? Hep ilgisizliginden dem vurduğunuz için yazıyorum.İyi geceler herkese.
Direkt konuya girip, anlatayım.
5,5 yıllık evliyiz 1 tane 4 yaşında çocuğumuz var Allah bağışlasın. Eşimle çok büyük anlaşmazlıklarımız var. Resmen benim beyaz dediğüme siyah demeye and içmiş. Ne desem batıyor, ne desem tersini yapıyor. Bıktım desem yeri. Birbirimize asla tahammülümüz yok, normal konuşmaya başlayınca bile kavgaya varıyor konuşmalarımız. Ne anlatsam ya dinlemez ya küçümser yada dalga geçer. Sabah gezmeye gidiyoduk bi konu üzerine yine ses tonumuz yükseldi (m ile başlayan bi kelime söyledi) ben de muhit anladım ne muhiti desim, multi dedim ne muhiti dedi, ben de anlamadım sordum dedim, evet kapasite lazım anlamak için dedi. Bu şimdi küçümsemek değil de nedir? Böyle bu tarz çok aşağılıyor beni, hem benim hem kızımın özgüvenimizi zedeliyor. Kendimi değersiz ve duygusal boşlukta hissediyorum, en kötüsü de ona katlanamıyorum mesela şuan çekirdek yiyo, o ses beynime batıyor bütün kapıları kapattım ses kulağımı tırmaladı.
Kızım rahatsızlandı akşam kustu falan, yemekteyiz çocuğun kolunu kaldırmaya dermanı yok, ben de bütün gün yoruldum pazar, market, yemek, çocuk vs, dedimki sen yedir yemeğini çocuğun hali yok, naza çekiyo kendini dedi, hayır dedim naza çekmiyo çünkü normalde kendini doyuran bi çocuk belli hasta yani. Kızım be amma naza çektin kendini bilmem ne bi sürü saydı zaten yavrum da kustu sonra da uyudu.
Dedimki, kendimi değersiz hissediyorum duygusal eksik hissediyorum beni umursamıyosun dedim, çünkü sürekli beni sorguluyosun bana hesap soruyosun dedi(bugün sadece hesabında ne kadar var dedim başka bi konu geçmedi) eğer hesabında ne kadar var dediğimi söylüyosan, sen de bana soruyosun dedim ve maaşlar yeni yattı merak ettim dedim. Yok onu kast etmiyorum genel anlamda çok sorguluyosun vs vs dedi. Zaten bişey diyemiyorum ya azarlıyor ya tersliyor ve acayip sinirli suratı hep asık..
Sonrasında gündüz babamın yanına gidecek miyiz dedim(hastanede bikaç gündür), her gün her gün hastaneye mi gidilir madem refakatçi kal yanında dedi sinirli sinirli.
Az önce konuştum ve sesi yine yükseldi bana. Olmuyo yapamıyoruz seninle dedim, o zaman pazartesi günü başvur dedi neye başvurcakmışım dedim, adliyeye diyor.
Bunlar sadece bugün olanlar. Ben eşimle hiç bişey paylaşamıyorum, yanındayken kendimi değersiz ve özgüvensiz hissediyorum. İlgisiz ve umursamaz bana karşı, ama ona bunları söyleyince onu eleştiriyo oluyomuşum. E o zaman ilgilen bi zahmet. Tükendim, bittim, dayanamıyorum artık.
NOT:Üniversite mezunu, çalışan bir kadınım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?