İkili insan ilişkilerindeki huylar değil yalnız bu ilişkide idare edilen, bayağı psikopatlık derecesinde "mide bulanması, üst baş silkelenmesi, diğer erkekleri küçümseme, öğleme, böğleme" tarzı büyürse diğer insanları da rahatsız edecek davranışlar. O yüzden ilk yorumumda da dedim umarım asla ayrılmazlar diye. Allah mutlu mesut etsin, umarım eşinin omzuna falan çarpmam konu sahibinin mide bulandırıcı tiksinç makyajımla diyorum.
Fobileri bilirsiniz. Eşimin makyaj tiksintisi de fobi. O boyalardan midesi bulanıyor. Bayanlardan tiksinmesinin sebebi cinsiyetle alakalı değil bunun açıklamasını yaptım.
Fobi diyorum fobi, fobinin ne olduğunu biliyorsunuz değil mi? Hani delik fobisi olanlar var mesela bakamıyorlar falan... Eşim o kadar ileri derece değil ama kendisine o boyaların kremlerin parfümlerin vs değmesini istemiyor.
Ve bence çok çok mantıklı bir fobi. Ben de tiksiniyorum makyajdan eşim kadar olmasa da. Rujlu birinin beni öpmesini istemem yani.
Erkeklerden genel olarak tiksinmemin sebebi ise eşim dışında daha normal karakterli bir erkek görmedim. Benin tanıdıklarımın hepsi pis zihniyetliydi. Dışarıdaki herhangi bir erkek iyi de olabilir. Ama sonuçta tanımıyorum ne tür kişilikte olduğunu bilmiyorum. O sebeple genelleme yapıyorum. Ama tabii eşleriniz kocalarınız falan da bu genellemeye ister istemez dahil olduğu için bu kadar zorunuza gitti.
Bir kere kimse kimseyi sevmek zorunda değil. Millette hayvan sevgisi yok olmadığı gibi eziyet ediyorlar. Bebek sevgisi yok. Vicdan yok insanların çoğunda vicdan. Hele ki günümüzde öz baba bile kızına neler yapıyor... E bir zahmet tiksineyim erkeklerden...
Neden düşünüp derdine düşüyorsun mutluysan diyorlar.
Çünkü soruyorlar! Bir şekilde konuyu oraya getiriyorlar!
Elli defa söyledim. Ben salak gibi herkese ay canim kocisim cok seviyorum bir tane benim kocisim diye anlatmıyorum!
Soruyorlar, evlilik nasıl, var mı pişmanlık diye.
Soranlar da teyzem, annem, en yakın arkadaşlarım vs...
Teyzem boşanma sürecindeydi mesela. Tekrar istiyor evlenmeyi. Ben de dedim ki biz ayrılsak ben asla evlenmezdim. Böyle bir konunun üstüne bunu söylemek garip olmasa gerek.
Neden mi evlenmem?
Benim bir kızım var. Herkes evlenebilir ikinci evlilik yapabilir saygım sonsuz hatta kafa yapısına uygun birini bulduysa ne mutlu der tebrik ederim.
Ama ben bu devirde erkeklere zaten hiç güvenmiyorken, neden birini tanıma zahmetine girip evleneyim? Birini tanımaya çalışmak çok yorucu ve evlenmeden gercek yüzü çıkmıyor genelde.
Bu zahmete niye gireyim yani? Bu benim tercihim.
Benim meselem bu. Ama konu nerelere geldi. Hey kk üyeleri resmen saldıracak yer arıyorsunuz ya.
Ben eşimi kaybedersem eğer, kızımı hayatımın odak noktası yaparım. Benim mutluluğum kızım olur başka erkeklere gerek görmüyorum istemiyorum.
Ama ısrarla büyük konuşuyorsun, efendim yanlış düşünüyorsun, yok efendim şöyle böyle...
Bu nedir ya. Beni fikirlerime bi rahat bırakın.
Sadece bir soru sordum. Benim gibi düşünenler var mı dedim. Yoksa eğer yazmanıza bile gerek yoktu.
Ama ağır geldi laflarım değil mi.
Halbuki benim şahsi fikirlerim ve karışmaya kimsenin hakkı yok.
Neyse ya. Sizlere daha fazla laf anlatıp kafa patlatamam.
3nity
