Eşimle tartışmamız...

Merhaba kızlar, bilen bilir bir dargın bir barışık bir evliliğim var. Eşimin bu seneden 5 günlük izni kalmış. Bu hafta yıllık izne ayrıldı. Önce arkadaşıyla İstanbul’a gitti ( geçen cumadan gitti bu arada). Bugün dönüyormuş. Nereye? Annesinin yanına. İyi hoş da ben burada yalnızım, hastayım, çocuğum hasta, kreşte baba diye ağlayarak uyanmış iki gün. Canımın sıkıntısından evde anahtarı ve telefonu unutmuşum, hiç kimse yok etrafımda, gittim etliekmekçiden borç isteyip çilingir çağırdım. Bugün eve dön dedim, bir sürü tartıştık. Bu arada oğlunu sormak aklına bile gelmedi.
Eşim sinirli, aşırı derecede ailesine düşkün ( benim doğum günümü unutur, kız kardeşine pastalarla hediyelerle gider), ev işlerine asla yardım etmez. Çok defa boşanmayı denedim ama ailem destek değil, biliyorum bahane değil ama bir türlü güçlü duramadım.
Lütfen bana destek olun. Özellikle dava süreci, boşanma sonrası her şey kolay olacak deyin. İçimi ferahlatın. Desteklerinize çok ihtiyacım var.
Valla hem çalışıyorsunuz, hem evin tüm yükü üstünüzde, hem çocuğun tüm yükü üstünüzde...bu gezgin, umursamaz ve sorumsuz "baba" tam olarak ne sebeple hayatınızda? Koy kapıya gitsin ya gerçekten ben sinir oldum burdan.
 
Merhaba kızlar, bilen bilir bir dargın bir barışık bir evliliğim var. Eşimin bu seneden 5 günlük izni kalmış. Bu hafta yıllık izne ayrıldı. Önce arkadaşıyla İstanbul’a gitti ( geçen cumadan gitti bu arada). Bugün dönüyormuş. Nereye? Annesinin yanına. İyi hoş da ben burada yalnızım, hastayım, çocuğum hasta, kreşte baba diye ağlayarak uyanmış iki gün. Canımın sıkıntısından evde anahtarı ve telefonu unutmuşum, hiç kimse yok etrafımda, gittim etliekmekçiden borç isteyip çilingir çağırdım. Bugün eve dön dedim, bir sürü tartıştık. Bu arada oğlunu sormak aklına bile gelmedi.
Eşim sinirli, aşırı derecede ailesine düşkün ( benim doğum günümü unutur, kız kardeşine pastalarla hediyelerle gider), ev işlerine asla yardım etmez. Çok defa boşanmayı denedim ama ailem destek değil, biliyorum bahane değil ama bir türlü güçlü duramadım.
Lütfen bana destek olun. Özellikle dava süreci, boşanma sonrası her şey kolay olacak deyin. İçimi ferahlatın. Desteklerinize çok ihtiyacım var.

anladığım üzere çalışıyorsun. zaten kendi hayatını sürdürüyorsun, belli ki adamın kendi hayatı ve sülalesi dışında önceliği de değilsiniz evladınla sen... bir de sülük gibi bu adamı taşımanın bir manası yok..
dolayısıyla boşarsan sana bir zorluk olmayacak. hatta belki evladını özler de daha çok merak eder bir ümit. çocuğunuz var mecbur nafaka vermeye de. ailenin de destek olmasına gerek yok. kimse sana köste olmasın yeter.
ayrıca burdan iyi destek yok. her zaman manevi olarak yanındayız.
analarının büyütemediği adamlarla uğraşmayın lütfen.. güzel canınıza yazık..
 
Siz çalışıyorsunuz ,çocuk kreşte o gezmelerde😱.
İzin alın çocuğu da ona bırakın gidin ama
Anlamaz bunun böylesi.
Sanırım maaş kartınızda onda 🤦‍♀️
 
Merhaba kızlar, bilen bilir bir dargın bir barışık bir evliliğim var. Eşimin bu seneden 5 günlük izni kalmış. Bu hafta yıllık izne ayrıldı. Önce arkadaşıyla İstanbul’a gitti ( geçen cumadan gitti bu arada). Bugün dönüyormuş. Nereye? Annesinin yanına. İyi hoş da ben burada yalnızım, hastayım, çocuğum hasta, kreşte baba diye ağlayarak uyanmış iki gün. Canımın sıkıntısından evde anahtarı ve telefonu unutmuşum, hiç kimse yok etrafımda, gittim etliekmekçiden borç isteyip çilingir çağırdım. Bugün eve dön dedim, bir sürü tartıştık. Bu arada oğlunu sormak aklına bile gelmedi.
Eşim sinirli, aşırı derecede ailesine düşkün ( benim doğum günümü unutur, kız kardeşine pastalarla hediyelerle gider), ev işlerine asla yardım etmez. Çok defa boşanmayı denedim ama ailem destek değil, biliyorum bahane değil ama bir türlü güçlü duramadım.
Lütfen bana destek olun. Özellikle dava süreci, boşanma sonrası her şey kolay olacak deyin. İçimi ferahlatın. Desteklerinize çok ihtiyacım var.
Canım çalışıp ayaklarının üzerinde durabilirsin sana komşumdan bahsetmek istiyorum belki sana güç verir küçük bi ilçede yaşıyorum yan dairemde bi komşum var eskiden beride müşterim tanıyorum yani herşeyini anlatır evliydi küçükde bi kız çocuğu gün geldi geçinemediler ve bi şekilde bitti evlilikleri destek vericek kimsesi yok bi babası vardı oda baya Yaşlı bi Amcaydı vefat etti bu zamanlara kadar küçük yavrusuyla çalıştı çabaladı yurda giderdi kızıyla yemekhanede çalışırdı temizliye giderdi derken kızı büyüdü kendide üniversite yurduna girdi yemek yapıyor orda çocuğu babası almak istedi devlet bakıyormuş sanırım yaşadıkları yer nasıl odasıvarmı vs diye mahkeme gününe kadar tokiden ev aldı hani sonra ödüyorsun ya kira verir gibi iyi kötü içinide döşedi girdi şuan geçinip gidiyor kızıyla kendi haline evet kolay mı asla kolay değil ama bi şekilde çabalamak zorundayız hiçbişeyi oturup çekmek zorunda değildir unutma dünyayı Kadın güzelleştirir biz güzel güçlü varlıklarız istersek elimizden her iş gelir sen yeterki adımlarını güçlü ve mantıklı at
 
Üff yine bir hıyar ağası daha. Hepimiz
zamanında başımıza bela etmişiz bunları şimdi de kurtulamıyoruz. Çevremde de o kadar çok kadın var ki boşanıp sıfırdan düzen kuran. Evet çok zor biliyorum ama inanın sevgi isaygının olmadığı bir evliliği yürütmek kadar zor değil. Böyle radikal kararları soğuk denize girmek gibi düşünüyorum. Yavaş yavaş deneyince olmuyor, bir anda dalınca yüzüp gidiyorsun.
 
Kızlar benim hıyar barışmak istiyor. Çocuğu görmek istedi, ben de verdim ama konuşmadım. Çocuk bu akşam annemde kalsın dedi, ona da tamam dedim. Şimdi barışma ayaklarında ama yemezler.
 
Eşim barışmak istiyor çünkü otel niyetine kullandığı evi var, canı istediğinde de her haltı yiyebiliyor zaten. Bir enayi bulup sırtına binmek ne güzel ya. Şimdi iyi baba rolünü oynayıp barışmaya çalışıyor ama bu sefer yaptıklarına pişman edeceğim onu.
 
Eşim barışmak istiyor çünkü otel niyetine kullandığı evi var, canı istediğinde de her haltı yiyebiliyor zaten. Bir enayi bulup sırtına binmek ne güzel ya. Şimdi iyi baba rolünü oynayıp barışmaya çalışıyor ama bu sefer yaptıklarına pişman edeceğim onu.
Siz ne yapmayı düşünüyorsunuz?
 
Merhaba kızlar, bilen bilir bir dargın bir barışık bir evliliğim var. Eşimin bu seneden 5 günlük izni kalmış. Bu hafta yıllık izne ayrıldı. Önce arkadaşıyla İstanbul’a gitti ( geçen cumadan gitti bu arada). Bugün dönüyormuş. Nereye? Annesinin yanına. İyi hoş da ben burada yalnızım, hastayım, çocuğum hasta, kreşte baba diye ağlayarak uyanmış iki gün. Canımın sıkıntısından evde anahtarı ve telefonu unutmuşum, hiç kimse yok etrafımda, gittim etliekmekçiden borç isteyip çilingir çağırdım. Bugün eve dön dedim, bir sürü tartıştık. Bu arada oğlunu sormak aklına bile gelmedi.
Eşim sinirli, aşırı derecede ailesine düşkün ( benim doğum günümü unutur, kız kardeşine pastalarla hediyelerle gider), ev işlerine asla yardım etmez. Çok defa boşanmayı denedim ama ailem destek değil, biliyorum bahane değil ama bir türlü güçlü duramadım.
Lütfen bana destek olun. Özellikle dava süreci, boşanma sonrası her şey kolay olacak deyin. İçimi ferahlatın. Desteklerinize çok ihtiyacım var.
Merhaba arkadasim, ailesine çok düşkün dedin. Onu okuduğumda başka bişey okumama gerek yok. Bak benim abim benim eşimin kardeşiyle evli, düşün. Onun ikisi ayrılıyor çünkü anlaşamadılar. Benle kocamın 1 tane sıkıntımız hiç olmadığı halde beni baba evime gönderdi çünkü annesini Babasını dinledi, beni istemediler o gelince. Ailesine çok düşkün olan birisiyle yürümüyor evlilik. Benimki diyemedi benim karımla sorunum yok neden gidiyor ama git dedi. Senin çocuğun da var mış, sormamış bile. Kaynanana söylesen yaptığını konuşmazmı oğluyla?
 
Back
X