- 12 Eylül 2015
- 4.016
- 12.575
- 128
- Konu Sahibi queenofhaters
-
- #41
Evet böyle olduğumuzu söyleyebilirim. Bunları kaybetmekten ben de korkuyorum
Evet böyle olduğumuzu söyleyebilirim. Bunları kaybetmekten ben de korkuyorumBu meseleden önce iletişiminiz nasıldı? Birlikte vakit geçirmekten hoşlanan, ilgi ve sevgi dolu bir çift misiniz? Eğer öyleyse eşiniz bunları kaybetmekten korkuyor olabilir.
Ben de o yüzden evlensem bile hap kullanmam. Kesin unuturum çünkü, biliyorum kendimi. Riske gerek yok.
Polemik olmasina gerek yok ki sephoraa ayni fikirde de olmak zorunda değiliz illa ta rtişip kalp kirmaya gerek yok.Bu söylediğiniz ayrı bişey çocuk "evlenip de çocuk olmasın diyenleri anlamıyorum" demek çok farklı bişey.
İsteyince çok güzel korunur insan, hamile kalmak kolay olmadığı gibi korunurken hamile kalmak hiç kolay değildir. Çok korkan çift yöntem kullanır, çözüm çok.
Neyse uzatmayayım, polemiğe gitmesin olay.
Hap riskli bir korunma yolu aslında. Unutunca, başka ilaç kullanınca falan koruma oranı düşüyor. O yüzden asla çocuk istemiyorum dediğim dönemde çift korunma uyguluyorduk biz. Şimdi yanlışlıkla olursa olsun dediğimiz ama hala deliler gibi istemediğimiz için korunma yöntemini teke düşürdük.
Bende insülin direnci var ve insülin ilacımı almayı da unutuyorum. O yüzden güvenmiyorum kendime. Hele ki çocuk yani aman Allah korusunMecbur kullandığım iki hapım olunca unutma şansım yok ondan
Yani sabahta tiroit hapı alıyorum. Benim eskiden tiroitler çok çalışırdı ameliyatla alınınca artık ömür boyu her sabah aç karnına hap almak zorundayım. Gece de yatmadan doğum kontrol happı. Mecbur alıştım yani.
Ama en güvenilir bulduğum yöntem içim de çok rahat ondan. Dolayısıyla hapların ikisini de yatak odamda başucumda tutuyorum biri sabah biri akşam unutma şansım yok. Yatmadan atıp yatıyorum
Bu şekilde siz de halledersiniz bence aslında. Yatak odasında her gece yatmadan alınca krem sürmek gibi oluyor
Eğer gebeliğiniz sağlıklıysa aldırmamaya kararlıysanız yapacak bir şey yok. Eşiniz mecbur kabul etmek zorunda kalacak.Evet böyle olduğumuzu söyleyebilirim. Bunları kaybetmekten ben de korkuyorum
Herkes bu korkuyu yaşıyordur en başta değil mi? Yani acaba nasıl olacak, yapabilecek miyim beni çok korkutuyorEğer gebeliğiniz sağlıklıysa aldırmamaya kararlıysanız yapacak bir şey yok. Eşiniz mecbur kabul etmek zorunda kalacak.
Polemik olmasina gerek yok ki sephoraa ayni fikirde de olmak zorunda değiliz illa ta rtişip kalp kirmaya gerek yok.
Ben evlenince hemen hamile kaldim ve hamilelik için olmasi gereken şeyi yapmadik bile. Hic hazir değildim bi kere olsun eşimle evlenince çocuğumuz olsun diye hayal kurmadik. İlk başta ben çok erken diye endiselendim. Daha doğrusu anne olabilir miyim diye çok korktum sevinçle üzüntüyü bir arada yaşadim ama zamanla alıştım simdi iyi ki var diyorum. Anlamiyorum dediğim şey bir kadin hamile kalinca o bebek sevdigi adamdan bir parçaysa nasil istemez ya da adam sevdiği kadin canindan bir parca tasirken onu nasil isteyemez yani onu anlamiyorum. Ama dediğim gibi demekki bebek oluştuğu halde istemeyenler de olabiliyor. Ben asla böyle bir şeyi dusunemedim düsünemem. Ama bir baskasi hamileyken bile istemez herkesin kendi duygulari.
Ve madem iki kişi asla istemiyorsa bunu başından belirtmeli ona göre daha çok tedbir alinip gerekirse ameliyat olunabilir.
Evli değilim ama çocuk sevmem, hiç annelik güdülerim yok; hiç ileride çocuğum olsun gibi bir isteğim de yok.Herkes bu korkuyu yaşıyordur en başta değil mi? Yani acaba nasıl olacak, yapabilecek miyim beni çok korkutuyor
Ben yaşamadım açıkçasıHerkes bu korkuyu yaşıyordur en başta değil mi? Yani acaba nasıl olacak, yapabilecek miyim beni çok korkutuyor
Ben daha çok eşinizin açısından bakıyorum sanırım. Çünkü ben de çocuk sahibi olmanın düşüncesine bile tahammül edemiyorum.Evet böyle olduğumuzu söyleyebilirim. Bunları kaybetmekten ben de korkuyorum
Uzun zamandır evli değiliz. Ben eşimi ilk defa böyle gördüm. Bitirmek isterse bebeği kendi başıma doğurup bakabileceğimi biliyor. Onu fazlalık olarak görüyor. Genel olarak bebek duyunca böyle sevmediğini ifadelerinden belirtiyorSadece çocuk olacak diye bir adam bukadar dalıp gitmez gibime geliyor. Bilmiyorum belkide yanlış düşünüyorum. Ama evliliğiniz nasıl gidiyor normalde. Sanki bağı koparmak istiyor da çocuk bunun için engel ona göre. Dediğim gibi yanlış ta düşünebilirim. Ama bukadar sorun yapması çok garip geldi bana
Açıkçası ben bugüne kadar bu forumda istemiyorum çocuk gerek yok diyip durdum istemeyen kürtaj olabilir mantığıyla yaklaştım. Şimdi bu içgüdü beni çok sinirlendiriyor. Garip bi duygu yani. Doğsun istiyorumBen daha çok eşinizin açısından bakıyorum sanırım. Çünkü ben de çocuk sahibi olmanın düşüncesine bile tahammül edemiyorum.
Eşiniz açısından büyük bir şok. Siz o bebeği hissettiğiniz için içten içe sağlıklı olsun, dünyaya getireyim diyorsunuz ki bu doğal. Ama eşiniz olayın çok dışında ve şu an hayatı elinden alınmış gibi hissediyor.
Bana göre şu an sizin ne kadar desteğe ihtiyacınız varsa onun da o kadar var. Daha yumuşak davranmayı deneyin. Ne olursa olsun onu çok seveceğinizi, ona her zaman ihtiyacınız olduğunu hissettirin. Gebelik ister sonlansın, ister doğum yapın eşiniz sizin hayat arkadaşınız. Her şey gönlünüzce ve hayırlısıyla olsun.
Çok teşekkür ederim arkadaşım. Bu yorum içime su serpti. Umarım hayallerin gerçek olur.Arkadaşım 3 kere hamile kaldım ve hepsi düştü. 3 senedir çocuk için uğraşıyoruz. Aklına gelecek hemen her türlü otu kökü kaynattık ilacı içtik tedaviyi olduk Dua ediyoruz, yapabileceğimiz elimizden gelen herşeyi hayatımızı bu soruna odaklamamaya çalışarak yapmaya çalışıyoruz. Ama aklımız istemsizce regl tarihi ovulasyon günü saati çocuk hayali ile doluyor taşıyor. Hatta Eşim ameliyat oldu bu sorun için.
Biz ki bu kadar çok istiyoruz eşim ilk hamilelik testim pozitif çıktığında "hmm hayırlı olsun" dedi. Oturdum kaç saat ağladım sen istemiyorsun hiç sevinmedin falan diye. Ama alakası yok erkekler çocuk doğduktan sonra anlıyorlar babalığı kadınların ise çoğunluğu hamileliğini öğrenmeden hissediyor ve moda giriyor.
Zaten korunuyor iken hamile kalmışsın Süpriz bir hamilelik olmuş eşinin tepkisi tabiki moral bozucu ama gebeliğin eğer olumlu devam ederse eşinin üstüne gitmeden akışına bırakmanı öneririm. Kalp atışını duyduğunda harketlerini hissettiğinde yada en geç çocuğu kucağına aldığında duyguları değişecek bence.
Eğer ki olumsuz giderse gebelik ve sonlanmak durumunda kalırsa da eşine yine tepki göstermemelisin sonuçta planlı bir gebelik değil ve adam baştan fikrini söylemiş.
Hakkınızda hayırlısı olsun inşallah
Eşiniz fazlaca kaba davranmış. İstemiyor olabilir, korunmanıza rağmen bile gebe kalmış olsanız; eşi hamile bir erkeğin bunu yapması çok yakışıksız. Zaten size yabancı bir sürecin içindesiniz, yardımcı olması gerekirken bir de pişmam etmesi olacak iş mi? Hamile kaldığınız için üzülüyorsa, hamile bıraktığı için suçu biraz da kendinde arasın. Bence ne gönlünü almaya çalışın ne de aranızı düzeltmeye. Ama lütfen konuşun ve ne kadar kırıldığınızı, hiç bilmediğiniz bu süreçte nasıl yapayalnız kaldığınızı anlatın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?