Eşimle yaşadığımız sorunlar lütfen fikir verin.. çıkmazdayım..

Hayvanseverdost

Guru
Kayıtlı Üye
9 Eylül 2009
487
151
Meraba hanımlar.. 30 yaşındayım yaklaşık 6 yıllık evliyiz (toplamda 14 yıllık bir beraberliğimiz var) 22 aylık kızım var. artık çıkmazdayım sağlıklı düşünemiyorum yardımcı olurmusunuz.
Eşim 3 kardeşi ve ailesiyle ortak bir iş açtılar ve şuan eşim işletiyor orayı öncesinde cok düzenli olan iş saatleri son 1-2 senedir tepetaklak oldu. Gece 2lere 3lere kadar çalışıyor mesela dün gece eve hic gelmedi çocuğunu bile haftada birkaç gün zor goruyor onda da en fazla yarım saat sonra uyuyakaliyor. Para desen yani suan 2 ay olacak hala maaşını almadı mesela. Desem ki en azindan kazanıyor çalışsın ama o da yok. kendi maaşını hep son plânda bırakıyor (kredi borclar oncelikli). Sabahlara kadar çalışmasına ragmen (cok zor ve yoğun bir is. tekstil sektörü ). artık sabrım kalmadı hem evliliğimiz tükendi hem ben tükendim.eve 1de 2de geliyor kapiyi açıp odama gidiyorum o zaten 1 aydır salonda yatıyor aramızda iletişim namına hicbir sey yok. Bekar hayatı yaşıyorum desem yalan olmaz. Konuşmaya çalışsan zaten 2.cumlede bağırmaya başlar seni dinlemez anlamaya çalışmaz agresif bir insan çocuğum için düzelir sabredeyim diyorum ama Artık ayrılma noktasına geldik son 1,buçuk aydır hic konuşmuyoruz bile. Ornek vereyim ben dışarda çocuğu gezdirirken bu 3 kez aramış ben de tel cebimde olduğu için duymadım geri dönüş yaptigimda da sen bi daha beni ararsın bak gör bundan sonra dedi. O gün bugundur Acil birşey bile olsa açmaz aramaz. Haftalardır babası söylüyor bugün su saatte gelecek vs.diye.
ondan önce de kırılma noktamızi anlatayim; yan binada oturan kv lerden eve dönüyorduk çocuk kucağımda ağlamaya başladı eşime döndüm gelir misin çocuk ağlıyor diye o da herseyi çantayi bütün yükü bana bırakıp beni dışarda o halde bıraktı eve gitti. Ne olduğunu neye kızdığını anlayamadım bile. Sonra kp getirdi çantayı tekrardan. Eve döndüğümde kıyamet koptu ben tekrar çocuğu giydirip annemin evine giderken geldi aldı çocuğu sen şimdi defol git dedi beni tuttu kolumdan dışarıya attı ayakkabım vs.yoktu zorla kapıyı açtırdım baya küfürler hakaretler havada uçuştu. Bos sebepsiz bir konudan. Sonrasında da gitmedim geri 1 ay oldu. o şekilde bir kopma noktamız oldu.
Boşanmayı cok düşündüm ama maddi desteğim yok lisans mezunuyum fakat çocuğuma bırakacak kimsem yok annem yaşlı kreş için de daha çok küçük 2 yaşına bile girmedi. Annemin evine gitsem babam da cok geçimsiz bir insan zaten onun huysuzluğu yüzünden evliliği tercih etmistim. Yani mutlu olduğumuz zaman çok mutluyuz ama bu tarz sorunlar da çok oluyor ve düzelmesi coook uzun sürüyor bu is konusu bizim yuvamızı yıktı resmen. Sadece özet geçtim cok fazla şey yaşadım bu zamana kadar ama şuandaki sorunumuzdan bahsetmek istedim.. Mutlu sorunsuz evlilik gerçekten var mi ? Benim yaşadıklarım normal mi ? Zamanla düzelir mi ? Sağlıklı karar alamıyorum siz olsanız ne yaparsınız..
 
Eşinizin kardaşleri de yardım etmeliler mi? Çocuk çok mu küçük siz de eşinize yardım etseniz işde daha çabuk biter mi? Belki iş maddi durumlar yüzünden agresivleşmiştir. Tabi ne olursa olsun size böyle davranmamalı sadece başka yol yok diye bunları söylüyorum
 
Meraba hanımlar.. 30 yaşındayım yaklaşık 6 yıllık evliyiz (toplamda 14 yıllık bir beraberliğimiz var) 22 aylık kızım var. artık çıkmazdayım sağlıklı düşünemiyorum yardımcı olurmusunuz.
Eşim 3 kardeşi ve ailesiyle ortak bir iş açtılar ve şuan eşim işletiyor orayı öncesinde cok düzenli olan iş saatleri son 1-2 senedir tepetaklak oldu. Gece 2lere 3lere kadar çalışıyor mesela dün gece eve hic gelmedi çocuğunu bile haftada birkaç gün zor goruyor onda da en fazla yarım saat sonra uyuyakaliyor. Para desen yani suan 2 ay olacak hala maaşını almadı mesela. Desem ki en azindan kazanıyor çalışsın ama o da yok. kendi maaşını hep son plânda bırakıyor (kredi borclar oncelikli). Sabahlara kadar çalışmasına ragmen (cok zor ve yoğun bir is. tekstil sektörü ). artık sabrım kalmadı hem evliliğimiz tükendi hem ben tükendim.eve 1de 2de geliyor kapiyi açıp odama gidiyorum o zaten 1 aydır salonda yatıyor aramızda iletişim namına hicbir sey yok. Bekar hayatı yaşıyorum desem yalan olmaz. Konuşmaya çalışsan zaten 2.cumlede bağırmaya başlar seni dinlemez anlamaya çalışmaz agresif bir insan çocuğum için düzelir sabredeyim diyorum ama Artık ayrılma noktasına geldik son 1,buçuk aydır hic konuşmuyoruz bile. Ornek vereyim ben dışarda çocuğu gezdirirken bu 3 kez aramış ben de tel cebimde olduğu için duymadım geri dönüş yaptigimda da sen bi daha beni ararsın bak gör bundan sonra dedi. O gün bugundur Acil birşey bile olsa açmaz aramaz. Haftalardır babası söylüyor bugün su saatte gelecek vs.diye.
ondan önce de kırılma noktamızi anlatayim; yan binada oturan kv lerden eve dönüyorduk çocuk kucağımda ağlamaya başladı eşime döndüm gelir misin çocuk ağlıyor diye o da herseyi çantayi bütün yükü bana bırakıp beni dışarda o halde bıraktı eve gitti. Ne olduğunu neye kızdığını anlayamadım bile. Sonra kp getirdi çantayı tekrardan. Eve döndüğümde kıyamet koptu ben tekrar çocuğu giydirip annemin evine giderken geldi aldı çocuğu sen şimdi defol git dedi beni tuttu kolumdan dışarıya attı ayakkabım vs.yoktu zorla kapıyı açtırdım baya küfürler hakaretler havada uçuştu. Bos sebepsiz bir konudan. Sonrasında da gitmedim geri 1 ay oldu. o şekilde bir kopma noktamız oldu.
Boşanmayı cok düşündüm ama maddi desteğim yok lisans mezunuyum fakat çocuğuma bırakacak kimsem yok annem yaşlı kreş için de daha çok küçük 2 yaşına bile girmedi. Annemin evine gitsem babam da cok geçimsiz bir insan zaten onun huysuzluğu yüzünden evliliği tercih etmistim. Yani mutlu olduğumuz zaman çok mutluyuz ama bu tarz sorunlar da çok oluyor ve düzelmesi coook uzun sürüyor bu is konusu bizim yuvamızı yıktı resmen. Sadece özet geçtim cok fazla şey yaşadım bu zamana kadar ama şuandaki sorunumuzdan bahsetmek istedim.. Mutlu sorunsuz evlilik gerçekten var mi ? Benim yaşadıklarım normal mi ? Zamanla düzelir mi ? Sağlıklı karar alamıyorum siz olsanız ne yaparsınız..
Benimde seninkine benzer bi eşim var mutluyken çok iyiyiz ama en ufacık bi sorun olsa dünyaları yıkıyor öfkesini şiddetli yaşıyor gören güler kavga sebeplerimize ama o kadar inatcı bencil sinirli oluyorki ben bile tanıyamıyorum bi ara ilaç kullandı çok iyiydik sonra bıraktı içmek istemedi sonra tekrar aynısı herşey normalken ufacık şeyden nemalıyor
 
Eşinizin kardaşleri de yardım etmeliler mi? Çocuk çok mu küçük siz de eşinize yardım etseniz işde daha çabuk biter mi? Belki iş maddi durumlar yüzünden agresivleşmiştir. Tabi ne olursa olsun size böyle davranmamalı sadece başka yol yok diye bunları söylüyorum
Yani çocuğum benden başkasında durmuyor zor bir çocuk kreş için de küçük. Bir kardeşi daha işe girdi fakat onun yaptığı görev başka daha da kostek oldu diyebilirim bekâr olduğu için daha relax eve gitmesek ne olur sanki havasında hep. Nere baksan çıkmaz hep.
 
Benimde seninkine benzer bi eşim var mutluyken çok iyiyiz ama en ufacık bi sorun olsa dünyaları yıkıyor öfkesini şiddetli yaşıyor gören güler kavga sebeplerimize ama o kadar inatcı bencil sinirli oluyorki ben bile tanıyamıyorum bi ara ilaç kullandı çok iyiydik sonra bıraktı içmek istemedi sonra tekrar aynısı herşey normalken ufacık şeyden nemalıyor
Evett ben de doktordan randevu alıp zorla goturttum doktora ilaç aldı birkaç ay hafif bir düzelme oldu sonra bıraktı yine aynı oldu. Öfke patlamalari gereksiz sinir yani 6 senelik değil de 50 senelik evliymisim gibi tükendim..
 
Bütün is yükü esiniz neden sirtlanmis aile isi ise? (aile ile is yapilmaz aslinda ama neyise, benim gördüğüm hep Bütün yük bir kiside ama paraya gelince herkes yiyiyor). Karsiniza alip ciddi konusmaniz lazim. Yükü agir olabilir stresli olabilir, ama is derken evliligini yikmak üzere. Sizin yerinizde olsam simdiden kendi ayaklarimin üstünde durmanin yollarini alirim, cünkü bu adam yakinda size fiziksel siddet uygulamaya da baslar böyle devam ederse.
 
Is stresi olabilir ama bunu çıkaracağı kişi ben olmamalıyım..
Stresini çıkardığı kişi kesinlikle siz olmamasız.
Ama ben bunun iş stresi olduğuna da inanamıyorum. Çünkü stresten böyle davransa, sonrada pişman olup, sonradan gelip gönlünüzü almaya çalışması lazım. Burda sanki artık evliliğe katlanamayan, sizin söylediğiniz her sözün battığı bir adam var gibi. Ama neden böyle, onu anlayamadım.
 
Anladığım kadarıyla ciddi borca girmişler şimdi de cıkmaya calışıyor ama çıkamıyor bu durum da onu cok bunaltmış. Ülkenin ve hatta Dünyanın durumu çok karışık Allah yardımcınız olsun.
Erkekler iş stresini eve yansıtıyor bu haksızlık. Ben de benzerine maruzum neyse ki benimki maaslı çalışan iyi kötü evi gecindiriupr çok şükür ama ilgi alaka dediğiniz sizinki gibi.
Davranışlarında cok cok haksız ama bir de bu pencereden bakmaya calısın. Olan olmuş evlenmişsin cocuk da vargemen boşanmak yerine biraz sabırlı olun bakalım ne olacak.
 
Meraba hanımlar.. 30 yaşındayım yaklaşık 6 yıllık evliyiz (toplamda 14 yıllık bir beraberliğimiz var) 22 aylık kızım var. artık çıkmazdayım sağlıklı düşünemiyorum yardımcı olurmusunuz.
Eşim 3 kardeşi ve ailesiyle ortak bir iş açtılar ve şuan eşim işletiyor orayı öncesinde cok düzenli olan iş saatleri son 1-2 senedir tepetaklak oldu. Gece 2lere 3lere kadar çalışıyor mesela dün gece eve hic gelmedi çocuğunu bile haftada birkaç gün zor goruyor onda da en fazla yarım saat sonra uyuyakaliyor. Para desen yani suan 2 ay olacak hala maaşını almadı mesela. Desem ki en azindan kazanıyor çalışsın ama o da yok. kendi maaşını hep son plânda bırakıyor (kredi borclar oncelikli). Sabahlara kadar çalışmasına ragmen (cok zor ve yoğun bir is. tekstil sektörü ). artık sabrım kalmadı hem evliliğimiz tükendi hem ben tükendim.eve 1de 2de geliyor kapiyi açıp odama gidiyorum o zaten 1 aydır salonda yatıyor aramızda iletişim namına hicbir sey yok. Bekar hayatı yaşıyorum desem yalan olmaz. Konuşmaya çalışsan zaten 2.cumlede bağırmaya başlar seni dinlemez anlamaya çalışmaz agresif bir insan çocuğum için düzelir sabredeyim diyorum ama Artık ayrılma noktasına geldik son 1,buçuk aydır hic konuşmuyoruz bile. Ornek vereyim ben dışarda çocuğu gezdirirken bu 3 kez aramış ben de tel cebimde olduğu için duymadım geri dönüş yaptigimda da sen bi daha beni ararsın bak gör bundan sonra dedi. O gün bugundur Acil birşey bile olsa açmaz aramaz. Haftalardır babası söylüyor bugün su saatte gelecek vs.diye.
ondan önce de kırılma noktamızi anlatayim; yan binada oturan kv lerden eve dönüyorduk çocuk kucağımda ağlamaya başladı eşime döndüm gelir misin çocuk ağlıyor diye o da herseyi çantayi bütün yükü bana bırakıp beni dışarda o halde bıraktı eve gitti. Ne olduğunu neye kızdığını anlayamadım bile. Sonra kp getirdi çantayı tekrardan. Eve döndüğümde kıyamet koptu ben tekrar çocuğu giydirip annemin evine giderken geldi aldı çocuğu sen şimdi defol git dedi beni tuttu kolumdan dışarıya attı ayakkabım vs.yoktu zorla kapıyı açtırdım baya küfürler hakaretler havada uçuştu. Bos sebepsiz bir konudan. Sonrasında da gitmedim geri 1 ay oldu. o şekilde bir kopma noktamız oldu.
Boşanmayı cok düşündüm ama maddi desteğim yok lisans mezunuyum fakat çocuğuma bırakacak kimsem yok annem yaşlı kreş için de daha çok küçük 2 yaşına bile girmedi. Annemin evine gitsem babam da cok geçimsiz bir insan zaten onun huysuzluğu yüzünden evliliği tercih etmistim. Yani mutlu olduğumuz zaman çok mutluyuz ama bu tarz sorunlar da çok oluyor ve düzelmesi coook uzun sürüyor bu is konusu bizim yuvamızı yıktı resmen. Sadece özet geçtim cok fazla şey yaşadım bu zamana kadar ama şuandaki sorunumuzdan bahsetmek istedim.. Mutlu sorunsuz evlilik gerçekten var mi ? Benim yaşadıklarım normal mi ? Zamanla düzelir mi ? Sağlıklı karar alamıyorum siz olsanız ne yaparsınız..
Mutlu ve sorunsuz evlilik tabii ki yok ama bu kadari da cok fazla olmuş...2 aydir maas almiyorsa ev nasıl geçiniyor, mutfaj masrafi vs onu anlayamadım.
Kariyeri ailenizin evinde ve cocuksuzken yapacaktınız bu saatten sonra asgari ucretle baslasaniz da paranin yarisindan fazlası krese gider zaten tek başınıza gecinmeniz zor gözüküyor
 
Belli ki bir derdi, sıkıntısı var yaptıkları hiç normal değil çünkü.
Bir de herkesin evliliğinde sıkıntılar oluyor. Yeri geldi mi mutlu yeri geldi mi mutsuz olabiliyoruz.
Eşinizle sakince konuşmaya, anlamaya çalışın
 
iş stresi dışında sanki sizinle problemi var. size karşı tahammülsüz.
sabaha kadar iş yerinde olma, uzun zamandır salonda yatma vs.
anlattıklarınızın hiçbiri normal değil ama bunlar özellikle dikkat çekici bence.
suyu bulandırmak istemem ama hayatında biri olabilir mi?

size karşı bu kadar mesafeli ve agresif olmasının başka ne nedeni olabilir bilemedim.
 
İ
Meraba hanımlar.. 30 yaşındayım yaklaşık 6 yıllık evliyiz (toplamda 14 yıllık bir beraberliğimiz var) 22 aylık kızım var. artık çıkmazdayım sağlıklı düşünemiyorum yardımcı olurmusunuz.
Eşim 3 kardeşi ve ailesiyle ortak bir iş açtılar ve şuan eşim işletiyor orayı öncesinde cok düzenli olan iş saatleri son 1-2 senedir tepetaklak oldu. Gece 2lere 3lere kadar çalışıyor mesela dün gece eve hic gelmedi çocuğunu bile haftada birkaç gün zor goruyor onda da en fazla yarım saat sonra uyuyakaliyor. Para desen yani suan 2 ay olacak hala maaşını almadı mesela. Desem ki en azindan kazanıyor çalışsın ama o da yok. kendi maaşını hep son plânda bırakıyor (kredi borclar oncelikli). Sabahlara kadar çalışmasına ragmen (cok zor ve yoğun bir is. tekstil sektörü ). artık sabrım kalmadı hem evliliğimiz tükendi hem ben tükendim.eve 1de 2de geliyor kapiyi açıp odama gidiyorum o zaten 1 aydır salonda yatıyor aramızda iletişim namına hicbir sey yok. Bekar hayatı yaşıyorum desem yalan olmaz. Konuşmaya çalışsan zaten 2.cumlede bağırmaya başlar seni dinlemez anlamaya çalışmaz agresif bir insan çocuğum için düzelir sabredeyim diyorum ama Artık ayrılma noktasına geldik son 1,buçuk aydır hic konuşmuyoruz bile. Ornek vereyim ben dışarda çocuğu gezdirirken bu 3 kez aramış ben de tel cebimde olduğu için duymadım geri dönüş yaptigimda da sen bi daha beni ararsın bak gör bundan sonra dedi. O gün bugundur Acil birşey bile olsa açmaz aramaz. Haftalardır babası söylüyor bugün su saatte gelecek vs.diye.
ondan önce de kırılma noktamızi anlatayim; yan binada oturan kv lerden eve dönüyorduk çocuk kucağımda ağlamaya başladı eşime döndüm gelir misin çocuk ağlıyor diye o da herseyi çantayi bütün yükü bana bırakıp beni dışarda o halde bıraktı eve gitti. Ne olduğunu neye kızdığını anlayamadım bile. Sonra kp getirdi çantayı tekrardan. Eve döndüğümde kıyamet koptu ben tekrar çocuğu giydirip annemin evine giderken geldi aldı çocuğu sen şimdi defol git dedi beni tuttu kolumdan dışarıya attı ayakkabım vs.yoktu zorla kapıyı açtırdım baya küfürler hakaretler havada uçuştu. Bos sebepsiz bir konudan. Sonrasında da gitmedim geri 1 ay oldu. o şekilde bir kopma noktamız oldu.
Boşanmayı cok düşündüm ama maddi desteğim yok lisans mezunuyum fakat çocuğuma bırakacak kimsem yok annem yaşlı kreş için de daha çok küçük 2 yaşına bile girmedi. Annemin evine gitsem babam da cok geçimsiz bir insan zaten onun huysuzluğu yüzünden evliliği tercih etmistim. Yani mutlu olduğumuz zaman çok mutluyuz ama bu tarz sorunlar da çok oluyor ve düzelmesi coook uzun sürüyor bu is konusu bizim yuvamızı yıktı resmen. Sadece özet geçtim cok fazla şey yaşadım bu zamana kadar ama şuandaki sorunumuzdan bahsetmek istedim.. Mutlu sorunsuz evlilik gerçekten var mi ? Benim yaşadıklarım normal mi ? Zamanla düzelir mi ? Sağlıklı karar alamıyorum siz olsanız ne yaparsınız..
Sorun sadece iş konusu eve geç gelme konusu olsaydı, eğer sizi aldatmadığından gerçekten işle meşgul olduğundan eminseniz çözülebilir belki..

Ama maalesef size olan tavırları, sizi o şekilde kapıya atması falan hiç ama hiç kabul edilecek birşey değil.. Ben anlamıyorum hem orası onun evi de mi sizi kapıya atıyor mesela?? Çok istiyorsa defolsun gitsin..🤨

Bir aydır salonda yatması falan da 🙄🙄yok yani bu bir evlilikte olur şeyler değil.
Zaten siz birbirinizden yeterince uzaklaşmışsınız.. Size saygı duymadan ve ne hissettiğinizi önemseyen bu adamın evini temizleyip, yemeğini yapıp, çamaşırını yıkamanız gerekmez bence..

Babam geçimsiz demişsiniz ama ben olsaydım geçimsiz bana değer vermeyen, psikolojik şiddet gördüğüm adama geçimsiz babamı tercih ederdim.. Bir de bu adamın evinde hizmetçilik yapıp evinin bekçiliğini yapmazdım açıkçası..
 
Yani her şey bu işlerin ters gitmesi sebebi ile başladıysa gerçekten bu durum eşinizi çok etkilemiş olabilir. Yani adamın normali bu değilse bu zamanda olduğunuzdan daha yakın ve yanında olun en sakin zamanında alın karşınıza konuşun bak böyle zor bir süreçten geçiyoruz benim de yanında olmamı istiyorsan birbirimize sırt çevirmeyelim el ele atlatalım bu süreci gel artık salonda da yatma diye yapıcı bir şekilde yaklaşın derim. Yani tek probleminiz iş sıkıntısı olsun aranızdaki diğer problemleri ortadan kaldırın bu zor süreç de elbet biter ama birbirinize sırt çevirmeyin gittikçe daha da soğursunuz birbirinizen
 
X