- 14 Haziran 2019
- 12.868
- 59.357
- Konu Sahibi kardelenlerinsesi01
- #281
Ay zaten ben kayınvalideleri de anlamıyorum. Yaşlanınca hiç gelin torun bilmem ne eğleyecek durumda olmak istemiyorum.Her ailenin dinamiği farklı. Ailemin tek evladiyim. Annemle neredeyse her gün konuşurum illa biseyler buluruz . Eski eşim ise annesiyle çok samimiyeti olmamış ayda yılda bir dışarı çıkmışlar ( ki bı kere dışarı çıkmış onda da takılıp düşüyor diye oğlu elini tutmuş, habire biz oğlumla el ele dışarı çıkardık diye anlatır abartarak yani) . Taa ki özel gündür v.b durumlarda aradım oğluna araması için vesile oldum sevgililik itibariyle o zamandan beri beklentiye girdi.
Ben arasam oğlu aramasa da kusmelere başladı. Ben de artık aradan çekildim ister arar ister aramaz diyerek . Sanki ben engel oluyormusum gibi bir intibaa oluşturdu kadın halbuki yapıcı olandim.
Şimdi siz oglunuzla samimisinizdir gayet ararsınız ; fakat bir samimiyet yokken eşiyle mutlu diye rakip görerek beni arasın, beni gezdirdin , herseyini bana anlatsın gelinden önce derseniz orası yaş.
Oğlum var 6 yaşında kız erkek arkadaşı ne olursa hayatın gerçeklerini anlatmaya çalışıyorum . Sırf onun istedigi olmadığı için naz niyaz yapıp aglayacaksa aglayabilir. Kendi evladimi bile pohpohlayamam .Valla ben sonunda kadar hemcinslerim tarafiyim istersen yuvasını kurup dunyanin ucuna gitsin mutluyda bitti.
Gitsin ayrı şehirde mümkünse ayrı ülkede kendi hayatlarını kursunlar. Benim zaten hobilerim planlarım var. Yazlığımda arkadaşımla eşimle dostumla sohbetler, geziler hayal ediyorum. Öyle hayatsız bir yaşlı olmak niyetinde değilim
Son düzenleme: