Dayanamadım azimle okudum.
Şu dediğinize katılıyorum, kendi çocuğunuz olsa tepki koyabilirsiniz evet ama annesi başkası olduğu için ister istemez o tepki yanlış anlaşılır, koyamazsınız.
Yorucu biliyorum ama onlara kızdığınızda ya da bunaldığınızda şunu aklınızdan çıkarmayın, onlar yaşadıkları herşeyin hayatlarını en çok etkileyecekleri dönemdeler, o yaşlardaki her şey onlarda iz bırakacak. Zaten anneleri ve babaları boşanmış, bir oradalar bir buradalar, evleri odaları değişiyor, anneleri bile babalarına bırakmış kim bilir nasıl hissettiler. Ne anne babalarının boşanmasının ne de annelerinin onları babalarına bırakmalarının suçlusu o çocuklar değil.
Belki arkadaşça yanaşırsanız, konuşmadan önce empati yaparsanız, onlar da olgun bireymiş gibi konuşursanız sonuç alabilirsiniz. Sinirlenseniz ya da ters bir tepki verseniz yapmaya devam edebilirler ama mesela dan diye içeri giriyorsa siz de onun odasına bir kaç kez öyle girin sonra da aslında bu hoş bir davranış değil, değil mi ? gibi başlasanız, bir odaya girmeden önce kapı tıklanmalı deseniz bilemedim.
Ama sanırım çocuklar ciddiye alınmayı ve olgun birey gibi konuşulup saygı gösterilmesini seviyor, sen artık küçük çocuk değilsin de diyebilirsiniz mesela.
Umarım ne onlar ne siz kırılırsınız ve konu çözülür.