- 11 Ekim 2012
- 163
- 98
- 98
- Konu Sahibi Beyazmelekk1
-
- #1
Kendimi kapalı olarak beğenmiyorum. 2 kız kardeşim var açık ikisi de. Hepsini geçtim kapalı olarak benliğimi hissedemiyorum ve hayattan gezmekten zevk alamıyorum. Gecen bir günümü bana kimse getiremeyecek bunu da biliyorum. Kafama koydum aslında ama daha kimseye bahsedemedim. Nasıl olacak yada olacak mı bilmiyorum...Bilemedim, bu inançla alakalı bir şey. İçinden gelmiyorsa bir anlamı da yok bence. Önce içinden gelmediğini anlatmalısın eşine dostuna bence.
Ne yalan söyleyeyim ben de namaza başladıktan sonra tam aksine kapanmak istedim, ama öyle tunik, son moda eşarplar, makyaj tarzında veya tam aksi çarşaf tarzında değil. Daha sade kapalı hanımlarımız var görüyorum onlar gibi. Baya uzun zamandır özeniyorum ama dünya para dünyası. Memur değiliz, babadan tık yok, özelde hem iş bulmak zor hem o işte tutunmak. Bu fikir aklıma düştüğümde de çalışıyordum, öyle bir yerde kapalı bir kadın zor, sonra başka işler derken benim alanımda kapalı kadın zor iş bulur, kapanamadım.
Kendimi kapalı olarak beğenmiyorum. 2 kız kardeşim var açık ikisi de. Hepsini geçtim kapalı olarak benliğimi hissedemiyorum ve hayattan gezmekten zevk alamıyorum. Gecen bir günümü bana kimse getiremeyecek bunu da biliyorum. Kafama koydum aslında ama daha kimseye bahsedemedim. Nasıl olacak yada olacak mı bilmiyorum...
Başkalarının baskısıyla kapandığım için mutlu değilim zaten bu yüzden kapalı olmak istemiyorum. Açık olmak istemem baskıyla alınmış bir karar değil yani.. bunu dile getirememek benim için sıkıntı.Biraz samimi yaşamanızı tavsiye ediyorum. Ben hayata bakış acınızı düzeltmeden açık da olsanız kapalı da olsanız bir şeylerin hiç bir zaman içinize sinmeyecegini düşündüm. Başkalarının baskıyla kapanmışsınız yine aynı baskılarla bu sefer de açılamam diyorsunuz. Her adımınızda birilerinin düşüncesi etken olacaksa, kendinizi bu kadar pasifize edecekseniz iki türlü de bu hayatın tadı çıkmaz. Not: Kapan ya da açıl tavsiyesi değildir.
Eşime bu konuyu anlatabileceğimi hiç sanmıyorum. Çünkü o da ailesine bunu anlatamayacağı için beni dinlemez bileSimdi ben sizden cok farkli bir aile yapisinda buyudum, cok serbest bir fikir ortami olan, rahat ve hic dindar olmayandi. Ama sizle empati kurabilirim cevremde de sizin gibi bu problemi yasayan bir suru insan var. İnanc dedigimiz sey insanin inandigi yaraticiyla kendisi arasinda kalmali. Aysenin fatmanin bilmem nenin dedigi seyi onemseyerek yasanilmaz. Bu hayat sizin hayatiniz, dunyaya br kere geliyoruz. Kendi istediginiz gibi yasayip mutlu olamayacaksaniz yasamanin ne anlami var ki? Esiniz de sizi basortunuz icin sevmedi heralde? Evlendiginize gore sorunlarinizi paylasip dertlerinizi rahatlikla acabildiginiz biri oldugunu varsayiyorum. İlk basta bu fikrinizi yadirgasa da ona icinde bulundugunuz ruh halini ve mutsuzlugunuzu anlattiginizda sizi anlayacagini dusunuyorum.
Merhaba. Ne yaparsan yap nasıl davranırsan davran konusurlar o yuzden canin ne istiyorsa onu yap , nasil yaşamak istiyorsan oyle yasa. Daha fazla da bekleme. Omur geçiyor ve her geçen bizden gidiyor konusanlardan değil. Ben yapamıyorum (ayni konu degil ama benzer cesaret işi) sen yap. Allah kolaylik versinKendimi kapalı olarak beğenmiyorum. 2 kız kardeşim var açık ikisi de. Hepsini geçtim kapalı olarak benliğimi hissedemiyorum ve hayattan gezmekten zevk alamıyorum. Gecen bir günümü bana kimse getiremeyecek bunu da biliyorum. Kafama koydum aslında ama daha kimseye bahsedemedim. Nasıl olacak yada olacak mı bilmiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?