ben kendimi açamıyorum insanlara yani sanki açsam dediklerimle ilerde bana zarar verecekler gibi geliyor. yüzeysel bilgilerimi söylüyorum başka muhabbetlere girmiyorum çünkü hiç kimseye güvenemiyorum.Bendede var bu biraz neden bilmiyorum esim cok sikayetci o cok sosyaldir herkesi tanimak ister ben gereksiz bulurum etrafimda cok fazla insan yok istesem olur ama istemiyorum daha fazla samimiyet kurmak istemiyorum falan bilmem acaba niye boyle bide zorundamiyiz yani oda var :)
ben deDoymuşluk , dolmuşluk , bıkkınlık , tükenmişlik , ay ne bok yerseniz yiyincilik , ben böyleyim .
Ben hayatımdakileri de çıkarmak istiyorum,o derece yani. hani tanıdığım hiç kimse olmasın yeni insanlarla sıfır tanışmak istiyorum.şimdikilere sıcak olamıyorum.ben de halihazırda arkadaşlarım/dostlarım dışında hayatıma yeni kimseyi sokmak istemiyorum. mecbur kaldığım durumlarda yapmacık oluyorum istemeden de olsa. 30dan sonra olsa gerek..
Olması gereken de bu değil mi? Son birkaç yıldır ben de böyleyim. Kafam aşırı rahat. Bilinmemek çok güzel.ben kendimi açamıyorum insanlara yani sanki açsam dediklerimle ilerde bana zarar verecekler gibi geliyor. yüzeysel bilgilerimi söylüyorum başka muhabbetlere girmiyorum çünkü hiç kimseye güvenemiyorum.
Bende aynen böyleyim insanların iki yüzlülüğü,yapmacıklığı vs vs hiç olmasınlar daha iyi
ikiyüzlülükten de değil yani beni seven insanlardan bile soğudum,ne istiyorum ben de bilmiyorum.Etrafta güvenebilcek pek insan yok zaten ama iyilerde mutlaka var..dostluk öyle kolay kolay elde edilmiyor, az olsun sağlam olsun.
ayynen öyle. ben de de iletişim yeteneği var ama kullanmak çok yorucu geliyor.Gecen gun aynısını düşündüm. Yaşım çok büyük de değil. Çalıştığım yerde herkes çok sıcak birbiriyle arkadaş olmaya çalışıyor, muhabbet etmeye çalışıyor. Ben minimum muhabbet kurmaya çalısıyorum kimse ilgimi çekmiyor. Biriyle konusurken bitse de gitsem oluyorum daral geliyor. Liseden itibaren böyle oldum o zaman bu kadar değildi de gittikçe arttı neden ben de merak ediyorum. İnsanlar iletişim yeteneğim yok sanacak gibi geliyor ama var olanı kullanma isteği yok.
nickname den belli.Ben de kimseyle samimi olamam.
Yapı meselesi sanırım , düzelmiyor.
Açıkçası törpülemeye çalışmıyorum da , ay cınım nasilsin modlarına giremiyorum , şap şup öpüp sarilamiyorum kimseye :)
peki senin çevrenle ilişkin de merhaba merhaba mı yoksa nasıl?nickname den belli.
aynen. her yerde kendimi ünlü gibi hissediyorum,tanıdık görmek istemiyorum.ama kendimi saklayınca bu kez de insanların içinde görünmez oluyorum yokmuşum gibi davranılıyor. tabiki de kafa aşırı rahat oluyor da işte. yalnız kalınıyor bu kezde.Olması gereken de bu değil mi? Son birkaç yıldır ben de böyleyim. Kafam aşırı rahat. Bilinmemek çok güzel.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?