Etrafınızda sürekli hayatını anlatan ve öven insanlara nasıl tahammül ediyorsunuz?

Tahammül edemem ya bozarım yada görüşmeyi keserim net teyzem öyleydi ayyyy neyse görüşmüyoruz artık
 
Ben hayattan hep şikayet edenlerden rahatsız olurum güze şeyler anlatılır ama ya anlatılsın zaten ne hoş insanlar mutlu ve anlatıyor yani tatili güzel geçmiş hayatı mükemmel gidiyor ne var bunda mesela ben son 5 yıldır hiç tatile hç gitmedim ama çevremde tatile giden çok arkadaşım var bazen diyorum anlat bakalım nasıl oralar yani nebilim garip geldi Tavrınız bana insanlae mutluysa ne anlatacak siz ne anlatsınlar istersiniz
 
"Onu boşver de şeyi napıyosun" diye konuyu değiştiriyorum. Uzatırlarsa ve bu beni rahatsız ediyorsa görüşüyorum.
 
En yakın arkadaşım şehir degisikligi yapıyor temeli o kadar heyecanlı o kadar mutlu ki evine yeni biblolar alıyor felan inanılmaz üzülüyorum gitmesine ama onunla paylaşıyorum heyecanını birlikte koli yapıyoruz alışverişe çıkıyoruz evin boyasını seçiyoruz ve sürekli gündemimiz yeni evi demem o ki çok yakın olmak gerekmiyor bazen uzulsekte paylaşmak değil mi arkadaslik??
 
Zor bir hayatım var. Ve bir de arkadaş çevrem. Sürekli eşlerinden, çocuklarından, arabalarından, gittikleri tatillerden, aldıkları kıyafetlerden bahseden. Dürüst olmak gerekirse sinir oluyorum. Keyifli bir şekilde sabahtan akşama kadar anlatıyorlar. Şimdi çoğu tatilde. Döndüklerinde onlara nasıl tahammül edeceğimi bilmiyorum.
Ben tahammül etmiyorum direkt sohbeti kesiyorum hiç çekemem💁🏻‍♀️
 
Burada çoğu insan sorunu sizde bulmuş, arkadaşlarınızın mutlulukları size batıyor falan demiş ama mesela benim de vardı böyle bir arkadaşım belli bir süreye kadar hiç batmadı mesela her anında yanında olmaya çalıştım ancak örneğin aylarca görüşmediğimiz zamanlar oluyordu mesaj atıp nasılsın napıyorsun diye görüşme başlatmak yerine hiç soru sormadan direkt kendi hayatını anlatmaya başlıyordu. Bir süre daha böyle devam ettim ancak benim de kendi hayatımda mutluluklarım yada problemlerim var hasetlik ettiğimden falan değildi yani çok mutlu olsun tabi ama paylaşımlarımızı tek taraflı olarak gördüğüm için arkadaşlığımızı sonlandırdım. Çünkü devamlı onun hayatı üzerinden sohbet de bir yere kadar, bazen ben de bir şeyler paylaşmak üzüldüğüm yada mutlu olduğum bir anımı anlatmak istedim ancak hep yoğun olduğunu söylüyordu, benim de hayatımdan çıkartmaktan başka seçeneğim kalmamıştı. Yani sizin de durumunuz eğer böyleyse yol verin.
 
Eşimin akrabasından var öyle 2- 3 kişi . Arada gorustuğumuz için mi bilmiyorum biz onları dinlerken acaip eğleniyoruz eşimle . Dalga olarak değil çünkü yapıları öyle sevimli geliyorlar eve gelince epey güler sohbetlerini yapariz 😁
Sizde öyle yapsaniz?
 
Ben nispet yapıyorlar demedim. Böyle bir kelime kullanmadım zaten. Sadece sürekli anlatan bir çevrem var ve ben buna dayanamıyorum dedim.
Öyle bir ekol türedi, aynı klasmanda olanların ‘hayat paylaşımı’ adı altında bir sidik yarışı ya da geri kalmama çabası diyorum ben ona.

Çokça var maalesef, dinlemeyin demeyeceğim direkt kesin muhabbeti.
Hatta tersleyin ‘ee yani ne yapayım, ben çok sıkılıyorum bunlardan’ diye.
 
Ben nispet yapıyorlar demedim. Böyle bir kelime kullanmadım zaten. Sadece sürekli anlatan bir çevrem var ve ben buna dayanamıyorum dedim.
valla samimi arkadaslarimsa aman bıktım sizin çenenizden deyip başka konu açardım zaten samimiyse oda bana küsmez.
 
Zor bir hayatım var. Ve bir de arkadaş çevrem. Sürekli eşlerinden, çocuklarından, arabalarından, gittikleri tatillerden, aldıkları kıyafetlerden bahseden. Dürüst olmak gerekirse sinir oluyorum. Keyifli bir şekilde sabahtan akşama kadar anlatıyorlar. Şimdi çoğu tatilde. Döndüklerinde onlara nasıl tahammül edeceğimi bilmiyorum.
Dinlemeyerek 😒
 
Anlatmadan anlatmaya fark var. Mesela arkadaşım diyor ki geçen sene İtalya'ya gittik , arkadaş pizza kutusunu düşürdü, garson hemen koştu ,yeni pizza yaptılar ,zorla verdiler ,arada şarap ikram ettiler falan ,çok şaşırdık. Pizzacı her yerdeydi şu şöyle bu böyleydi falan. Bunu dinlersin, bu paylaşmak. Ama birde şöyle insan var ; İtalya'ya gittik , nasıl güzel anlatamam,mutlaka git. Sen burdakini pizza mı diyorsun,orada yiyeceksin,ay bir restorana gittik süper lüks , bir pizza geldi aman Allahım. Ben her ikisini de duydum. İlk anlatana yorum yapıp ,soru sorarken ikincide konuyu değişip kapattım. Bazı insanlar gerçekten paylaşıyor bazılarıysa hava atmak için anlatıyor. Kendini övmeye ,hava atmaya başlayınca insan yavaştan koparıyorum ilişkimi. Mecbur değilim kimseye. Ben yarım saat önce işsiz olduğumdan bahsetmişsem ve karşıdaki lüks alımlarından bahsediyorsa iyi niyetini sorgularım.
 
Öyle insanları hayatıma almam ki sizde almamalısınız baktınız öyleler yol verin gitsin
 
Anlatsınlar ne olacak ki, bizde arladaşlarla bu tarz konuşuruz hep...
Ama bi iş arkadaşım var aynı odada, hergün istisnasız başım diye başlar kıçım diye bitirir... Böyle olması daha mı iyi...
 
Kusura bakmayın bende anlamıyorum sizin gibi insanları. Çocukluktan beri arkadaş olduğumuz yakın bir akrabam var çok severdim kendisini.. onunda beni sevdiğini düşünürdüm. Daha sonra öğrendim ki beni havalı değerlendirmiş ve tavır almış kendince.. arkamdan dedikodumu yapıyormuş. Çok üzülmüştüm duyunca. Halbuki böyle şeylere çok dikkat eden biriyim, laflarımı seçerek konuşurum yinede yaranamamışım. Ağzımdan tek bir kelime şunu yaptım, bunu aldım tarzı bir şey çıkmamıştır. Bence sorun sizde. Kendinizle barışık olmadığınız için, kompleksleriniz olduğundan hasetlik ediyorsunuz. Gerçek arkadaşlık bu değil. Sonra zaten kimseyle konuşurken ekstra dikkat etmeye çabalamadım, içimden nasıl geliyorsa öyle konuşurum. Beni tanıyan anlayan bilir zaten gerisi umrumda değil valla. Dostum dediğimle konuşurken diken üstünde olacaksam varsın olmasın öylesi lazım değil.
 
Ben rahatsız olmam. Çünkü benim hayatım zaten benim istediğim gibi şekillenebilir. Bana ne. Uslu uslu dinlerim valla. . Anlatsın ne olacak .
Ama siz rahatsız oluyorsanız tabi Siz kendinize hayatınıza odaklanın dinlemeyin. O tarz insanlarla mesafe koyun aranıza en temizi bu .
Ben mesela kibirden hiç hoşlanmam. Kibirli kim var kim yok kestim muhabbeti...
 
Ben hayatımla ilgili gittiğim yer, yediğim ictigim, aldığım vs vs hiç bir şeyi anlatmam paylaşmam.
Bunları dillendirmek bence görgüsüzlük, ayrıca insanlar hayatımı dinlemek zorunda mı?
Çevremde de boyle insanları barındırmıyorum.

Benim ailemde aşırı derece konforlu yaşayan insanlar var bir güne bir günde hayatları ile ilgili birşeyler anlattıklarını bilmiyorum.

Mesele biri bile bugün görüştük inanın bu tarz konular hayatta geçmedi. Kaldı ki kendisine ultra lüks villa yaptırıyor. Konusu dahi geçmedi. Ki anlatsa birinci derece akrabam yani.

Sizi de bu arkadaş çevreniz geriyor ise görüşmeyin.
 
Hava atmak için anlatanı da var laf olsun diye anlatanı da. Ama iyi niyetli olsa dahi hoş bir şey değil. Parası olmayanın yanında paradan, işi olmayanın yanında işten, yiyemeyenin yanında yemekten, gezemeyenin yanında gezmekten bahsedilmez. Bana çok ayıp geliyor böyle şeyler. Kendim dikkat ederim, anlatanı da sevmem. Hele övünmek amaçlı yani kötü niyetle anlattığını fark ettiysem tahammül edemiyorum o kişiye o noktadan sonra. Bir şekilde çıkarırım hayatımdan. Basit insanların egolarıyla uğraşamam.
 
Back
X