Konumu biliyorsunuz hanımlar. Tekrar konu açtığım için üzgünüm ama başka başvuracak kimse yok.
Dün anlaşmalı için mesaj atmıştı ama bugün çark etti. Az önce bana bir teklifte bulundu. 3 oda 1 salon bir ev tutalım. Senden karı koca ilişkisi istemeyeceğim. Sadece aynı çatı altında yaşayıp çocukları bir arada büyütelim diyorum dedi.
Beni bunu düşünmeye iten sebepleri sayayım. Yaptığım işten yeterince para kazanamıyorum. Nafakadan umutluydum ama 7 bin civarı aldığı halde bunun 5 bin kadarı resmi. Yani çekişmelide bana düşecek para en fazla 1200 civarı bu da anca kirama yeter. Faturalar, çocukların gideri yaşam masrafları. İnanın 4 ayda o kadar çok altın bozdurdum ki. Altınlar bitince ne b.k yiyeceğimi düşünüyorum. Bu kaynak sonsuz değil, elbet tükenecek. Hayat pahalılığı başa çıkacağım şekilde değil.
Benim fikrim şu şekilde. Danışmadan karşı tarafa bir şey söylemek istemiyorum. Boşanma davam devam edecek. Çekilmeli olarak boşanacağım. 3+1 ev teklifini kabul etsem. Evin temizliğini, yemeğini yapıp bir iş gibi görevlerimi yerine getirsem, cinsellik kesinlikle katiyyen yok. Bu en kesin talebim. Kendisinden iğreniyorum ve asla vücuduma bir daha dokunmasına ölüm pahasına bile olsa müsaade edemem. Bir odaya hem yatağımı hem iş malzemelerimi koysam ve o odada zaman geçirsem uyusam kalksam. Ben işimi ciddi şekilde elime alsam bu arada çocuklar biraz büyümüş olsa?
İnanın geçim stresinden saçım beyazladı, kalp ağrısı çekiyorum. Bunları çekmektense en azından maddi yükü ve çocukların sorumluluğunu paylaşabileceğim bir ev arkadaşlığı şu noktada mantıklı gelmeye başladı. En azından çekişme boşanma sonuçlanana kadar (2-3 yıl) işimi geliştirip geçim derdi çekmemiş olurum. Ne diyorsunuz, saçmalıyor muyum çaresizlikten kafayı mı yedim yoksa kabul edilebilir bir çözüm mü?
Düzenleme: Akşam yaklaşık 1 saat tekefonda konuştuk. Tabii benim amacım anlaşmalı boşanma konusunda konuşmaktı ama kendisi biraz insan gibi iletişim kurunca hemen y.vşadığı için o 1 saat, onun suçlamaları ve hayatımın ne kadar kötüye gideceğiyle ilgili tahminlerine karşı kendimi savunmakla geçti. Doğal olarak telefonu kapattığımda özgüvenim yerle bir olmuş, umudum ciddi şekilde kırılmıştı. Bu meseleyi o ruh haliyle düşündüm. Ama uyudum uyandım ve çok iyiyim. Bu adam ki beni yıllarca değersiz, çirkin, yetersiz, kötü hissettirdi. Bende ki yıkıcı etkisi bu kadar büyükken onunla anlaşmalı boşanma konusunda dahi konuşmam çok gereksizdi. Şu an kendimi gayet iyi ve güçlü hissediyorum. Yukarıda yazdığım düşünce tamamen ihtimal dışıdır.
