- Konu Sahibi dertli_simge
-
- #1
neden bu kadar karamsar olduğunuzu bende anlamadım hayat bir erkeğin etrafında dönmüyor
belki kızılacak bana ama türk kızları kadar evlenme meraklısı olan yok yani.. ne evlenme meraklısıyız arkadaş ya..
Aciniz var anliyorum belki bu laflari acidan soyluyorsunuz ama inanin konunuzu okurken icim daraldi. Bu ne eziklik, nasil kendini asagilamaktir? Siz boyle dusundukce tabii ki de alimli bir yaniniz olmaz. Okumussunuz, meslek sahibiymissiniz, e ne guzel iste? Ayaklari uzerinde duran biriyseniz ne diye boyle asagilik kompleksine girdiniz anlamiyorum. Siz boyle hissettikce karsinizdaki adam da kacar elbet. Kim evlenmek ister ki kendine guveni, saygisi olmayan biriyle.
Aileniz, komsulariniz, ve siz nasil bi bilince sahipsiniz sasirdim kaldim. "ne oldu okudu da, evlenemedi" ne demek ya? Hey guzel Allah'im hayatta baska amaci olmayan insanlarin sacma sapan dusuncesi. Ne var kardesim? Millet koca bulup evlenmekle mesgulken, sen kendini gelistirmek icin okul okumussun, simdi de bundan utanir gibi bi halin var.
Once dusunce yapini degistir sonra evlenmeyi dusun bence. Boyle dusunup evlensen de mutlu olamazsin, ezilip durursun
merhaba kızlar, daha önceki konularımda sözlümde sorunlarımdan bahsetmiştim. olan oldu, söz atıldıo kadar üzgünüm ki.. belki de böylesi daha hayırlıdır ama kafam karmakarışık. dertleşmek istiyorum sizlerle.
28 yaşındayım, sözlüm benim aile kurmam, anne olmam için son şansımdı( içimi asıl yakan neden bu. annem de bunun farkındaydı, bana devamlı "sözlünü dört elle sıkı sıkı tut." derdi. biliyorum, diyeceksiniz ki 28 yaş nedir, 35'inde evlenenler var.. ama maalesefe ben hiçbir zaman 35'inde evlenen kadınlar gibi olamayacağımı biliyorum. 28 yaşımda özgüvenim sıfır, o yaşta daha beter olurum. sosyal ortamlarda pasifim, devamlı arka planda kalıyorum. doğru düzgün arkadaşım yok. arkadaş gruplarına girmek için yırtınıyorum, sessiz sakin olduğum için olmuyor (
dolayısıyla benim aile kurmaya yönelik bütün özlemlerim, hayallerim bitti( anne olmayı, çocuklarım olmasını o kadar istiyorum ki anlatamam. bebeğim olsun, onun gözlerimin önünde büyüdüğünü göreyim, annelik duygusunu tadayım, o kadar çok isterdim ki... beni bekleyen gelecek gözümün önüne geliyor: 70 yaşına gelmiş, evinde yapayalnız yaşayan, sadece birkaç kedisi olan yapayalnız bir kadın.. içim acıyor, ölmek daha iyidir bundan diye düşünüyorum.
ayrıca günaha meyletmek istemiyorum. cinsellik, insanların yaşaması gereken duygulardan biri, ama evlilikle yaşanmasının doğru olacağını düşünüyorum. evde kaldığım için bunu da ömrüm boyunca yaşayamayacağım.( 70 yaşına geldiğimde, 15 yaşında çocukların bile "kız kurusu" diye dalga geçmelerine maruz kalacağım.
zaten akrabalar benle ilgili dedikoduya çoktan başladı. benim için "okudu, meslek sahibi oldu da ne oldu?? bir evlenemedi, çocuk sahibi olamadı, yuvasını kuramadı" diyorlarmış( napcağımı bilemiyorum. kızlar ben bu acıya nasıl dayanacağım?
siz evlenme meraklısı olmayabilirsiniz ama herkes öyle değil konu sahibi bebeğinin olmasını istiyormuş
kk'de herşeye muhalefet olmak moda oldu zaten
insanlrın istekleri hayalleri bile yargılanıyor artık
genel olarak konuştum genel açılan konulara bakarak herşeye muhalefet olduğum bir konu gösterin bana?
bence siz bana atak yapıyorsunuz
neyse daha fazla tartışmak ta istemiyorum ilk porfilime bakıp benim muhalefet olduğum konuyu gösterip öyle yorum yapın veya tanımadan çoğunluğun içine beni bir kez daha sakın katmayın !!
bu konuyu asla uzatmayacağım tek bir cevap dahi vermeyeceğim
yargılamanın ne olduğunu öğrenin önce ! modaya çok uyum sağlamış gördüm sizi :)
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?