Evde Kaldım :((

asli · 29 Eylül 2012

Canım kolay değil tabi. Ama sen de aşırı karamsarsın. Kendine güven sorunun var senin, bu evli de olsan sorun oluşturur ki, bunu evlide olsan bekar da olsan kendi huzurun için yenmek zorundasın. Psikoloğa görundun mu... çalışıyormuşsun da ne güzel.
Ben de 28 yaşında ve bekarım, şimdiye kadar hep karşılıksız aşklar yaşadım. Zaman zaman çok karamsar oldum, ama yine de hayırlı insan için dua etmeyi ve umutlu olmayı bırakmadım. Hayırlı kısmet için dua edelim mi diye bir topik var, orada dua okuyoruz, seni de oradaki listeye yazalım istersen.

cokyorgunum · 29 Eylül 2012

asli85 .!.:
Canım kolay değil tabi. Ama sen de aşırı karamsarsın. Kendine güven sorunun var senin, bu evli de olsan sorun oluşturur ki, bunu evlide olsan bekar da olsan kendi huzurun için yenmek zorundasın. Psikoloğa görundun mu... çalışıyormuşsun da ne güzel.
Ben de 28 yaşında ve bekarım, şimdiye kadar hep karşılıksız aşklar yaşadım. Zaman zaman çok karamsar oldum, ama yine de hayırlı insan için dua etmeyi ve umutlu olmayı bırakmadım. Hayırlı kısmet için dua edelim mi diye bir topik var, orada dua okuyoruz, seni de oradaki listeye yazalım istersen.

su kısmet için dua topiği nerdeymiş bi bakmak lazım bni da alın listeye:)

cokyorgunum · 29 Eylül 2012

asli85 .!.:
Canım kolay değil tabi. Ama sen de aşırı karamsarsın. Kendine güven sorunun var senin, bu evli de olsan sorun oluşturur ki, bunu evlide olsan bekar da olsan kendi huzurun için yenmek zorundasın. Psikoloğa görundun mu... çalışıyormuşsun da ne güzel.
Ben de 28 yaşında ve bekarım, şimdiye kadar hep karşılıksız aşklar yaşadım. Zaman zaman çok karamsar oldum, ama yine de hayırlı insan için dua etmeyi ve umutlu olmayı bırakmadım. Hayırlı kısmet için dua edelim mi diye bir topik var, orada dua okuyoruz, seni de oradaki listeye yazalım istersen.

canım bnce kendinde değişikilk yapmak sana ii helir :) su kısmet topiğine bnm de adımı yazsan9ıza topik nerdeymiş geleyim .)

asli · 30 Eylül 2012

cokyorgunum .!.:
su kısmet için dua topiği nerdeymiş bi bakmak lazım bni da alın listeye:)

tamam canım ekledim seni listeye.

http://www.kadinlarkulubu.com/duala...es-adayi-icin-dua-edelim-28.html#post26671704

bisidicem · 30 Eylül 2012

pek çok kadın evlenip çocuk sahibi oluyor ama meslek sahibi olmak zor kendını küçümseme kötü bievlilik yapmaktansa doğru kişiyi bekle nasipte varsa zamanı gelince olur zaten

yasmn_ · 30 Eylül 2012

siz, evliliği ve erkekleri hayatınızın merkezine koymuşsunuz öncelikle bu düşünceden kurtulmalısınız.Ailevi sorunlarınız da var anladığım kadarıyla. kendinize güvenmezseniz, küçük şeylerden mutlu olmazsanız, size değer verecek dostlar, arkadaşlar edinmezseniz,sosyal hayatınız olmazsa mutsuz olursunuz.ben de sizinle aynı yaştayım.evlenmeyi çok istiyorum daha doğrusu istiyordum.evlenememekten ziyade karşıma çıkan erkeklerin tavrından,kabalığından şikayetçiyim ben. sırf erkekler yüzünden evlilik düşüncesinden uzaklaşmaya başladım.evli bayanların yazdıklarını dertlerini okudum bu sitede. ne kadar düşüncesiz,bencil,kaba erkekler varmış meğer.aşkla evlenip karısını aldatanlar, küfredenler, pis olanlar, hakaret edenler ve daha neler neler.Şu bir gerçek ki evlenmek isteyen bir bekar için evlilik her şey değil.vücut ve ruh sağlığı çok daha önemli.Karşınıza sizin değerinizi bilecek bir erkek çıkar inşallah.

cokyorgunum · 30 Eylül 2012

asli85 .!.:
tamam canım ekledim seni listeye.

http://www.kadinlarkulubu.com/duala...es-adayi-icin-dua-edelim-28.html#post26671704

saol canım benm :)

dertli_simge · 30 Eylül 2012

tekrar merhaba, cevap yazan herkese tek tek teşekkür ediyorum.

kusura bakmayın, yapmam gereken şeylerden ötürü ancak bu saatte fırsat bulabiliyorum yazmaya.

bu evde kalma duygusu, evet canımı acıtıyor. hem de aile kurmayı ve bebek sahibi olmayı bu kadar çok isterken... ama daha da acısı neydi biliyor musunuz? sözlüm bile evde kaldığımın farkındaydı. biz ayrılmadan önce kavga etmiştik. ve sözlüm bana aynen şunları söyledi:

-ben evleneceğim kadını havada karada bulurum ! sen esas kendi derdine yan !

bu sözleriyle evde kaldığımı ima etti

( ayrılmamak için yalvardım, intihar ederim dedim, kendimi arabanın altına atarım dedim, naparsan yap beni ilgilendirmez artık dedi

( tabi ailem de böyle düşünüyor. babam bile anneme "bizim kızın koca bulma şansı artık bitti" diyormuş

(

tabi psikolojik destek almayı, bu ezikliğimi ve özgüvensizliğimi yenmeyi o kadar çok istiyorum ki anlatamam... ama korkuyorum kızlar. daha önce birkaç defa psikoloğa gitmeye teşebbüs ettim ama gittiğime gideceğime pişman oldum. beni azarlayanı da oldu aşağılamaya çalışanı da

(( şimdi korkuyorum psikoloğa gitmeye de.

lakeoftears · 30 Eylül 2012

ben de 28 yaşındayım ben de sevgilimden ayrıldım birkaç ay önce sözlü değildik ama evlenme falan teklif etmişti.
Ben de evde kaldım yani:))))
ama yapacak birşey yok.
Bundan sonra tek başımıza neler yapabiliyoruz ona bakacağız.
Dediğin gibi evlilik dışı ilişki de yaşamayacaksak zaten hayatımızda sex diye de birşey olmayacak.
Zaten belki bu yaştan sonra 20 yaşındaki gibi de sevişemeyiz.
Acaba yeniden yukarı çıkmak için iyice dibe mi batsak diyorum
Ya da ne bileyim 70 yaşında 15 yaşındaki çocukların kız kurusu diye dalga geçmemeleri için hızlı mı yaşasak bilmiyorum.
O zaman tek başımıza 70 yıl yaşamak zorunda kalmayız.
Ama tek bildiğim kimseyi takmamak gerekliliği, akrabalar arkandan mı konuşuyorlar ,ya da sen mi öyle düşünüyosun,unut onları bırak ne halleri varsa görsünler.Zaten konuşmuyor olmaları ihtimali yok gibi birşey.Boşver akraba falan hiç de gerekli değil.Gerizekalılar.

asli · 30 Eylül 2012

dertli_simge .!.:
tekrar merhaba, cevap yazan herkese tek tek teşekkür ediyorum.

kusura bakmayın, yapmam gereken şeylerden ötürü ancak bu saatte fırsat bulabiliyorum yazmaya.

bu evde kalma duygusu, evet canımı acıtıyor. hem de aile kurmayı ve bebek sahibi olmayı bu kadar çok isterken... ama daha da acısı neydi biliyor musunuz? sözlüm bile evde kaldığımın farkındaydı. biz ayrılmadan önce kavga etmiştik. ve sözlüm bana aynen şunları söyledi:

-ben evleneceğim kadını havada karada bulurum ! sen esas kendi derdine yan !

bu sözleriyle evde kaldığımı ima etti ( ayrılmamak için yalvardım, intihar ederim dedim, kendimi arabanın altına atarım dedim, naparsan yap beni ilgilendirmez artık dedi ( tabi ailem de böyle düşünüyor. babam bile anneme "bizim kızın koca bulma şansı artık bitti" diyormuş (

tabi psikolojik destek almayı, bu ezikliğimi ve özgüvensizliğimi yenmeyi o kadar çok istiyorum ki anlatamam... ama korkuyorum kızlar. daha önce birkaç defa psikoloğa gitmeye teşebbüs ettim ama gittiğime gideceğime pişman oldum. beni azarlayanı da oldu aşağılamaya çalışanı da (( şimdi korkuyorum psikoloğa gitmeye de.

canım özele gitmedin mi psikoloğa, devlet, üniversite hastanesi vs.dekilere değil yani... ben özele gıtmiştim, öyle tavır olmadı, duymadım da. sen mutlaka git özele kadın psıkoloğa. yok ayrılırsan kendimi öldürürüm vs. söylemlerin hiç hoş değil, korkunç. sen en ufak bir lafı kendı üstüne alınıyorsun. abartmışsın olayı tamamen. biz sana sen özelsin, degerlisin, teksin vs. ne dersek dıyelim sen inanmayacak, olumsuz yönlerı görecek, kendini aşağı göreceksin. psıkolog sadece yol gösterır, bunu yenmenın yolu insanın kendinde bitiyor gercekten. psıkologtan yardım alarak kendi kendını düzelteceksin, başka yolu yok..

bisidicem · 30 Eylül 2012

dertli_simge .!.:
tekrar merhaba, cevap yazan herkese tek tek teşekkür ediyorum.

kusura bakmayın, yapmam gereken şeylerden ötürü ancak bu saatte fırsat bulabiliyorum yazmaya.

bu evde kalma duygusu, evet canımı acıtıyor. hem de aile kurmayı ve bebek sahibi olmayı bu kadar çok isterken... ama daha da acısı neydi biliyor musunuz? sözlüm bile evde kaldığımın farkındaydı. biz ayrılmadan önce kavga etmiştik. ve sözlüm bana aynen şunları söyledi:

-ben evleneceğim kadını havada karada bulurum ! sen esas kendi derdine yan !

bu sözleriyle evde kaldığımı ima etti ( ayrılmamak için yalvardım, intihar ederim dedim, kendimi arabanın altına atarım dedim, naparsan yap beni ilgilendirmez artık dedi ( tabi ailem de böyle düşünüyor. babam bile anneme "bizim kızın koca bulma şansı artık bitti" diyormuş (

tabi psikolojik destek almayı, bu ezikliğimi ve özgüvensizliğimi yenmeyi o kadar çok istiyorum ki anlatamam... ama korkuyorum kızlar. daha önce birkaç defa psikoloğa gitmeye teşebbüs ettim ama gittiğime gideceğime pişman oldum. beni azarlayanı da oldu aşağılamaya çalışanı da (( şimdi korkuyorum psikoloğa gitmeye de.

madem herkes sana bunu vurguluyor(evde kaldın)sen kendının farkına var cvp bile verme bence böyle söyleyenlere neyi istersek o bizden uzaklaşıyor oyuzden düşünmemeye çalış ve hayırlısını iste kötü bi insanla evlensen şimdi sana laf sokanlar üzülmiyek sen üzüleceksin bu evde kaldın lafıda ne kolay söylenıyor bana 17 yaşındayken sölemişti bi akrabamız patavatsız :47:

cokyorgunum · 30 Eylül 2012

canım psikoloğa gittin die kim laf edebilir ki yapma ne olursun.benimdd suan kafam bozuk bnde gidicem mesela kime ne yani.ilk önce sosyal fobini yenersin sonra cevren olunca gerisi gelir zaten

tlfk · 30 Eylül 2012

Erken evlenirsin buldumcuk derler, evlenmez kendine odaklanır geliştirirsin, evde kaldı derler.
Elalem her zaman diyecek bir şey bulur.
Ama vahim olan 28 yaşında evde kaldığına siz kendinizi inandırıyorsunuz.
Ayrıca evde kalmak nedir?
Sizi sonuna kadar hakeden, inanılmaz mutlu eden, layığınızı veren adamlar dizildi de pas mı geçtiniz?
Hele de bu devirde yuva kurmak, bir erkeğe sonsuz güvenmek bu kadar zor iken...
Yaş olayına hiç girmiyorum, kendi adıma evlenmeyi planladığım en erken yaştasınız:)
Bardağın boş tarafını görmeyi bıraktığınızda kendinize olan güveniniz de yerine gelecek, hayatınızdaki olumlu değişmeler de sizi şaşırtacaktır.
Bunları yaşamanızın, hissetmenizin sebebi sadece şuan taktığınız gözlüğünüzden ibaret.
Atın o gözlüğü, ferahlayın bir rahatlayın...

NeMeSiS98235 · 30 Eylül 2012

Ruhum daraldı, madem öyle anneni dinleyip sıkıca yapışsaydın sözlüne, nişan falan yapmadan direk nikah masasına oturtsaydın

fikirdelisi · 30 Eylül 2012

icim sisti valla. henuz 28 yasindasin evde kaldin oyle mi ?? :26: hem evde kalsan nolacak? bizim bi akraba cok giriskendi, konuskandi ama kimseleri begenmedi . 51 yasinda amerika seyahatinde tanistigi bi avukatla evlendi

NeMeSiS98235 · 30 Eylül 2012

dertli_simge .!.:
tekrar merhaba, cevap yazan herkese tek tek teşekkür ediyorum.

kusura bakmayın, yapmam gereken şeylerden ötürü ancak bu saatte fırsat bulabiliyorum yazmaya.

bu evde kalma duygusu, evet canımı acıtıyor. hem de aile kurmayı ve bebek sahibi olmayı bu kadar çok isterken... ama daha da acısı neydi biliyor musunuz? sözlüm bile evde kaldığımın farkındaydı. biz ayrılmadan önce kavga etmiştik. ve sözlüm bana aynen şunları söyledi:

-ben evleneceğim kadını havada karada bulurum ! sen esas kendi derdine yan !

bu sözleriyle evde kaldığımı ima etti ( ayrılmamak için yalvardım, intihar ederim dedim, kendimi arabanın altına atarım dedim, naparsan yap beni ilgilendirmez artık dedi ( tabi ailem de böyle düşünüyor. babam bile anneme "bizim kızın koca bulma şansı artık bitti" diyormuş (

tabi psikolojik destek almayı, bu ezikliğimi ve özgüvensizliğimi yenmeyi o kadar çok istiyorum ki anlatamam... ama korkuyorum kızlar. daha önce birkaç defa psikoloğa gitmeye teşebbüs ettim ama gittiğime gideceğime pişman oldum. beni azarlayanı da oldu aşağılamaya çalışanı da (( şimdi korkuyorum psikoloğa gitmeye de.

kesinlikle yardım almalısın tavırların sağlıklı değil hatta anne ve babanıda yanında götür

fadedflower · 30 Eylül 2012

28 ewde kaldım demek icin cok erken bi yaş,sanırım tutucu bir cevrede yetiştin ve evlenme olayına fazla taktın.isteklerin oldugunu söylyorsun ve günahtan korktugunu söylüyorsun ben de sana şöyle diyim;gelecekle ilgili umutsuz olmak da günahtır,ne biliyorsun belki de hayal bile etmedigin kadar hoş bir adam ile evleneceksin.o yüzden bu düsüncelerden sıyrıl ve yaşamına bak

guvercinkumru · 30 Eylül 2012

ben de 23 yaşımda evlendim fakat evlenmeden önce hep hiç evlenemeyeceğimi düşünürdüm. sebepleri, ailem evlendirmez izin vermez, beni kimse beğenmez, hem düzgün ahlakta hem de karşılıklı aşık olabileceğim birini bulamam gibi düşüncelerdi.
ben kendime hiç ihtimal vermiyordum evlenmeye. kısmet bu. kaderde varsa olur.

ATTRAENTE · 30 Eylül 2012

dertli_simge .!.:
tekrar merhaba, cevap yazan herkese tek tek teşekkür ediyorum.

kusura bakmayın, yapmam gereken şeylerden ötürü ancak bu saatte fırsat bulabiliyorum yazmaya.

bu evde kalma duygusu, evet canımı acıtıyor. hem de aile kurmayı ve bebek sahibi olmayı bu kadar çok isterken... ama daha da acısı neydi biliyor musunuz? sözlüm bile evde kaldığımın farkındaydı. biz ayrılmadan önce kavga etmiştik. ve sözlüm bana aynen şunları söyledi:

-ben evleneceğim kadını havada karada bulurum ! sen esas kendi derdine yan !

bu sözleriyle evde kaldığımı ima etti ( ayrılmamak için yalvardım, intihar ederim dedim, kendimi arabanın altına atarım dedim, naparsan yap beni ilgilendirmez artık dedi ( tabi ailem de böyle düşünüyor. babam bile anneme "bizim kızın koca bulma şansı artık bitti" diyormuş (

tabi psikolojik destek almayı, bu ezikliğimi ve özgüvensizliğimi yenmeyi o kadar çok istiyorum ki anlatamam... ama korkuyorum kızlar. daha önce birkaç defa psikoloğa gitmeye teşebbüs ettim ama gittiğime gideceğime pişman oldum. beni azarlayanı da oldu aşağılamaya çalışanı da (( şimdi korkuyorum psikoloğa gitmeye de.

O adamın hayatından gittiği o kadar iyi olmuş ki; öyle bir densizle ömür geçer mi ya

Millet konuşsun boşveeeerrrr, Allah'ın işine karışılmaz bunu hiç unutma.

Okumuşsun,mesleğin var , biz ne yapalım çok istedim ama okuyamadım, lise mezunuyum ben, tamam iyi bir işim var ama okumak ayrı bir şey, ne kayıplarım oldu hayatta, sporu çok sevdim bırakmak zorunda kaldım, annemi,babamı,canım pisimi kaybettim, sevgilimden kol kadar kazık yedim senelerim heba oldu.

Ama bu arada güzel şeyler de oldu, çalıştım, iyi bir işe denk geldim, evimi aldım borcu bitti, yüzlerce sokak hayvanına yardım edecek gücüm oldu, annemin hastalığı döneminde, hastanelerde hiç tanımadığım hastalara baktım, iyi bir arkadaş çevrem oldu. Kardeşlerimle çok güzel şeyler yaşadım. Düşünüyorum evli olsaydım bunlar olacak mıydı? Hayır, kendi düzenim içinde sadece kendim ve eşim için yaşayacaktım. Demek ki Allah beni yaratırken bunun için yaratmış, benim vasıtamla olacak işler varmış. Yalnızlık hissediyorum bazen ama senin kadar umutsuz değilim. Her inişin bir çıkışı, her çıkışın bir inişi var hayatın kaidesi bu. Evlenmesen ne olur ki, bir erkek midir seni var edecek olan, inan değil. Sen kendi ayaklarının üzerinde var olacaksın. Bu şartlanmadan acil kurtulman lazım.

danceofdeath · 30 Eylül 2012

dertli_simge .!.:
tekrar merhaba, cevap yazan herkese tek tek teşekkür ediyorum.

kusura bakmayın, yapmam gereken şeylerden ötürü ancak bu saatte fırsat bulabiliyorum yazmaya.

bu evde kalma duygusu, evet canımı acıtıyor. hem de aile kurmayı ve bebek sahibi olmayı bu kadar çok isterken... ama daha da acısı neydi biliyor musunuz? sözlüm bile evde kaldığımın farkındaydı. biz ayrılmadan önce kavga etmiştik. ve sözlüm bana aynen şunları söyledi:

-ben evleneceğim kadını havada karada bulurum ! sen esas kendi derdine yan !

bu sözleriyle evde kaldığımı ima etti ( ayrılmamak için yalvardım, intihar ederim dedim, kendimi arabanın altına atarım dedim, naparsan yap beni ilgilendirmez artık dedi ( tabi ailem de böyle düşünüyor. babam bile anneme "bizim kızın koca bulma şansı artık bitti" diyormuş (

tabi psikolojik destek almayı, bu ezikliğimi ve özgüvensizliğimi yenmeyi o kadar çok istiyorum ki anlatamam... ama korkuyorum kızlar. daha önce birkaç defa psikoloğa gitmeye teşebbüs ettim ama gittiğime gideceğime pişman oldum. beni azarlayanı da oldu aşağılamaya çalışanı da (( şimdi korkuyorum psikoloğa gitmeye de.

Kızma ama o insandan ayrılmana sevindim.. Kurtulmuşsun resmen,evlenmiş olsan her kavgada "seni zaten benden başkası almazdı" diye yüzüne vururdu..Sürekli seni ezerdi.. Sen bu konuda zayıf olduğunu belli etmişsin o da canını acıtmak için bunu kullanacak kadar terbiyesiz,kişiliksiz adam

Kimseye minnet etme,okumuş,işini eline almış imrenilecek insansın..Bir süre evlilik düşüncesini rafa kaldırmaya çalış..Kendi kendine yeten bir insan olmak çok daha önemli bir meziyettir. Öz güven eksikliğini kendi kendine psikolojik destekle yenmelisin..Özele gitmeyi düşün..İnt. araştır iyi psikologlardan randevu al. UNUTMA,Dünyada senden daha değerli kimse yok!!

Benim ablam 35 yaşında evlendi.. Şimdi rahat ve mutlu..Lütfen bunu dert etme..Sakın bu konuda boyun eğme..Yoksa herkes seni ezmeye devam eder. Aynı şeyleri yapıp,farklı sonuçlar bekleme...Şimdi daha kararlı bir şekilde seni görmeyi bekliyoruz

Evde Kaldım :((

Guru

Üye

Üye

Guru

Yeni Üye

Guru

Üye

Geçici Olarak Hesap Pasiftir !

Omnesvulnerantultimanecat

Guru

Yeni Üye

Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

Nirvana

Yeni Üye

Aktif Üye

Yeni Üye

ACTA EST FABULA

Özgürlük!

Benzer Konular