Merhabalar. Benim 5 yıldır bir ilişkim birbirimizi çok seviyoruz. İyi kötü doğru yanlış 5 senedir tabi ki hatalarımız oldu fakat şu anki yaşımızla bilinçlendiğimiz için olaylara daha farklı bakıyoruz yani olmaması gerekenlerin olduğunu düşünüyoruz fakat her şeye rağmen çok seviyoruz . Yaşı daha küçük iken erkek arkadaşımın yapmadığı denemediği şey kalmamış hayat tecrubesi çok fazla ve gördükleriyle artık kendine çeki düzen vermiş birisi ailem de bu yüzden eski halini bildikleri için bu konuda çok katılar kesinlikle kıyamet kopsa olmaz diyorlar . Sürekli bana laf sokucu şeyler söylüyorlar. İş çıkışlarımda hep babam beni almaya geliyor. O çocuğu bulayım ağzından gelene kadar dövücem senide yanında görmeyim diyip duruyor. Ailemizde kim bana baksa sanki kötü bir şey yapıyormuşum gibi hissediyorum. Erkek arkadaşımın eski olaylarını bilerek sürekli karşı çıkmalarından bıktım usandım 5 yıldır hep aynı hele annem ve babam bundan 2 yıl önceye kadar kaç kere boşanmanın eşiğinden döndüler ne zaman bu olay oldu birbirlerine kenetlendiler beni dışladılar. Şehir dışında okuyorum ben normalde ama oraya kadar yetişiyorlar. Boğuluyorum artık. Erkek arkadaşımda işinde gücünde birisi. Artık gözüm ne okul görüyor ne aile o dereceye geldim . Bir anne ve baba evladının her daim yanında olması gerekmez mi. Bana tek söyledikleri eğer o o.... ile evlenirsen bizi unut yalnız kal hayatta biz yokuz bu eve de yarın öbür gün birşey olursa gelemezsin diyorlar. Deliricem artık yardım edin ..?