- 20 Aralık 2007
- 5.300
- 5.781
- 398
- Konu Sahibi Meyveliturta19
-
- #81
Sen madem bu süreci nasıl atlatırım diye daha şimdiden kara kara düşünmeye başladın kusura bakma ama boşanmak sana göre bişey degil. Bir kadın boşanmayı zevkle ve şevkle yapar. Çünkü çok zor şeyler yaşar. Dayak yer, aldatılır, aşağılanır, psikolojik baskı altında ezilir. İşte bu durmlarda eğer onurlu bir duruşu varsa seve isteye boşanır ve zerre düşünmez ben boşanınca nasıl atlatırım ne yaparım ne ederim diye. Çünkü yıpranmıştır, bitmiştir, dayanacak gücü kalmamıştır. Üstelik kocasından nefret ediyordur. Artık gözünde hiçbir degeri olmayan bir adami boşamak ćok kolaydır işte. Ne bir üzüntü duyarsın ne vicdan azabı. Kurtulusundur çünkü acılardan nefes aldıģını hissedersin tekrardan.Ama sende durum böyle degil. 5 yılını verdiğin bir adama sadece annesi yüzünden arkanı dönüp gitmek bu kadar kolay mı ya. Bende 6 aylık evliyim. Bizde çok kavgalar ediyoruz eşimle. Şu an yine kavgalıyız. Sürekli fikir ve görüş ayrılığı yaşıyoruz.Birbirimizi yeni yeni tanıyoruz sanki. Bende soruyorum sürekli kendime nasıl yapıcam nasıl aşıcam nasıl düzelicem acaba boşanır miyım diye. Boşanmak kolay olan ama benim hayatım hiç kolay olmadı. Benim düşüncem bana yukarda saydığım boşanma gerekçelerinden birini yapmadığı sürece boşanmak çok dogru degil. Empati yap biraz bu hayatta ne kadınlar nasıl kocalar var ve dua et ben öyle yapıyorum. Bide herşeyi bu kadar abartıp kendini doldurma herşyi bu kadar kafana takmana gerek yok. Bu hayata bir kere geliyosun. Boşanmak istiyorsan boşanırsın ki bu dünyanın sonu degil istemiyorsan da 3. Kisileri kapının ardında bırakıp yoluna devam edersin. Hepimiz için hayırlısı olsun inşallah.
Ben o adamin yanindan ayrildigimda bi rahatlama gelmisti ama sen simdiden karalar baglamissin demek ki cok kotu seyler yasamadin.Benim ailem de istemedi ama kimse biz sana dedik demedi akrabalarda konusmadi arkamdan konustularsa bilemem.Ben sunu anlamadim esin hirsiz,tecavuzci ya da issiz felan miydi millet sana surekli biz sana dedik laflari edip duruyor.Ben senjn pisman olcagini dusunuyorum suan degil ama 1 sene sonra pismanligin baslayacak.Simdi sinirlisin kendini kurup duruyorsun annende senin gibi kesip atiyor o yuzden ben mantikli davranmiyorsun.
Hakkında hayırlısı olsun arkadaşım.
Madem öyle yorumlar istemiyorsun yazmayacağım ama müsaadenle şunu dememe izin ver.
Bir daha evlenme..
Bu kafayla hiç evlenme.
Çünkü bu sebepten böyle kolay boşanan sabırsız, aceleci biri; kadın, erkek olsun fark etmez.
Evlilik yürütebilecek biri değildir.
Niye hanımefendi kocamın beni dövmesi aldatması mı gerekiyor illa boşanma sebebim size mantıklı gelmesi için. Ne saçma bi yorumdur bu! Ben boşanmak için evlenmedim. Neler yaşadığımı bir ben bir Allah bilirim.
Sizin kabullendiğiniz şeylerle benimkiler aynı değil diye mi kafa yapımı beğenmedin.
Mutsuz, hakarete uğrayan, psikolojik baskıya mahruz kalan bir kadın olarak hayatıma devam edeyim ama yeterki evliliğim kurtulsun dimi. Böyle olunca mı tatmin oluyorsun.
Şizofren bir kvnin her an bana bir şey yapacağı korkusuyla devam eden bir hayatım mı olsun istiyorsunuz? Yanımda olmayan ve ailemle tehtit eden bir kocayla ömrümü geçirip ve ondan bir kaç çocuk mu yapmamı istiyorsunuz?
Siz ne yapın biliyor musunuz? Kafanızı kendinize saklayın.
Takmayacaksın arkadaşım kimseyi kafana bırak kim ne istiyosa konuşsun. Ailelerimizin üzülmesi kaçınılmaz. Ben az önce işte sana o örnekleri verdim. Biz annelerimize desek ki kocam beni dövüyo ya da aldatıyo öyle bir adamla evli kalmamıza müsade ederler mi hemen çekip alırlar bizi.İlla boşanacağım diyosan bunun elbette ki bazı zorlukları olacak ama bu süreci nasıl atlatırım diye kendini şartlarsan illa ki yıpranırsın. Psikolojin bozulur. Diyeceksin ki boşanan binlerce kadın ne yapıyorsa ben de onu yapıcam. İyi olucam sağlam durucam. Bu hayata karşı güçlü durmaya öğrenmeliyiz ki üzülen taraf hep biz olmayalım.Ne alakası var insan emeklere geçirdiği yıllara bile üzülebilir. Yanlış tercihlere yanlış yaşanmışlıklara.. ki ben başından beri de netim. Ayrıca bu süreç sizin o bahsettiğiniz gibi pek bembiş bir süreç olmuyor. Tek başıma değilim bu hayatta benimle birlikte ailemde üzülüyor.. onları üzdüğüm için bile üzülüyorum. Çevremizdeki insanlar, biz sana demiştik lafaları herşey bu süreçte çıkıyor karşımıza. Malum toplumumuzda akbaba çok.
Böylesi üsluba sahip birinin de sütten çıkmış ak kaşık olduğuna inanmıyorum.
Asla evlenmem artık diyen siz değil miydiniz?
Neden bu kadar sinirlendiniz?
Ben söyleyeyim sebebini.
Çünkü eşinizi hala deli gibi seviyorsunuz.
Hayallerinizi yıktığı için ondan ve annesinden nefret ediyorsunuz.
Ben de size diyorum ki dört dörtlük koca yok, dört dörtlük bir eş ailesi de yok.
Başka bir arkadaşın çok mutluyum dediği evliliğe bile kendimi koyduğumda bir mutsuzluk sebebi buluyorum ben mesela
bakınız.
Çünkü hayat kolay değil.
Evlilik yürütmek hiç kolay değil.
Herkesin tahammül noktası farklıdır elbette.
Biri aldatılmadan boşanmaz diğeri bir salak lafına koyar kapıya.
Ama sizin sorununuz şu eşinizle aranızda çok açık sabredip de düzeltemediğiniz bir mesele yok.
Yaaa 6 sene sevgilik sürmüş 6 aylık evlilik bitiyor neden bir düşünün?
Herkesin yaşadığı yeni evli psikolojisi, iktidar savaşı bla bla işte.
Evet bunları 100 evliden 95 i yaşıyor.
Evet bunları aşamayan hiç bir şeyi aşamaz zaten evlenmemesi en temizi olur.
Mutluluklar size.
Uslubum usluba karşıdır! Siz bu uslubla hayatınıza devam ediyorsanız ben de yapabilirim bir şeyler umut oldunuz bana!
Evet evlenmeyi asla düşünmem fakat birinin karşıma geçip "Bu kafayla evlenme " demesinede eyv. demem.
Ayrıca boşanma sebebini konu yapmayan benim. Ikilimde kalmayan benim. Net kararlar veren benim.. ama ısrarla konun içine dalma çabanıza hayran kaldım!
Haklıyım veya haksızım boşanıyorum.. ! Şuan konum boşanma süreci anladınız.
Boşanan insanların hayatlarına nasıl devam ettiklerini, bu süreçte neler yaşadıklarını bilmek için konu açtım.
Burada kocam bana şunu sunu yapti kv bana sunu sunu yapti diye konusmak veya biseyleri kurtarmak icin acmadim!!
Ben sizi takdir ettim ve haklı buldum. Siz zaten eşiniz yanınızda olduğu için çaba sarf edıyormuşsunuz ve artık eşinizden bu desteği bulamayınca, çabalamak için bir sebebiniz kalmamış. Evet herkes sorun yasıyor, bende yaşadım lakin eşimin bu süreçte yanımda değilde karşımda olduğunu hissetseydim. Bu evlilik biterdi. Kolay değil, insan çok yıpranıyor gerçekten.
Hep kendinden vermek, hep kendi karakterini bastırmak, kocamın gözüne nasıl girerim, kaç takla atsamda eşim benım yanımda olsa, kvye nasıl yalakalık yapıp ardından entrika çevirsemle ömür geçiremez herkes. Bir çoğunuzun o taktik diye söylediği yuva kurtarıcı tiyatroyu herkes sizler kadar başarılı oynayamayabilir. Ses çıkartmayarak, sorunları örtüp, tartışmayınca mutlu evliliği olduğunu sanmıyordur bazıları gıbı. Neden bu kadar yadırgandı konu sahibi? Bazılarının cesaret edemediğinizi yapıyor çünkü. İlla dayak yemeyi, hakaret işitmeyi, aldatılmayı beklemıyor dıye suç mu oldu? Bundan sonra ister evlenır ister evlenmez bu kımseyı bağlamaz.
Bu kafayla evlenseniz de yine yürümez.
Çünkü kusursuz koca ve ailesi yok bayan.
Bu yüzden bu kafayla evlenmeyin dedim :)
Yani bu kafada olan kimse evlenmemeli bence.
Kadın ya da erkek.
Mesela sizden bu şekilde kolayca vazgeçerse kocanız da o kafasını değiştirmeden, hatasını
anlamadan bir daha evlenmesin çok yazık olur diğer kadına..
Neyse seve seve inat uğruna ayrılmayı seçtiğiniz için acınız büyük anlıyorum ve bu yüzden
inatla verdiğiniz karardan pişmanlık duymamanızı diliyorum.
Boşanıp güçlü duran kadın, ben evliliğim için sevgim için sonuna dek savaştım.
Keşkem yok kendi adıma.
3. kişiler için değil, gerçekten o adamı artık hayatımda istemediğim için nefret ettiğim için ve hakettiği bu olduğu için
boşadım onu ohhhh defolsun gitsin.
Yeniden mi evleniyor ayyy bana uzak olsun diyebilen kadındır..
Allah o kv yi bildiği gibi yapsın.
Çok kötüyüm ühühühüü.
Yeniden mi evleniyor?
Sevgisi bu kadar mıydı?
Ona inanmıştım!
Diyen kadın değildir.
İyi akşamlar dilerim.
Daha yazmayacağım.
Ya bravo size çok teşekkür ederim ne de güzel anlamışsınız beni. Eşim yanımda diye katlanıyordum şu an bir sebebim yok. Atılan bazı yorumları şok olarak okuyorum.. mutsuzum diyorum idare et bu sebeten evlilik bitmez diyor. Hakarete uğruyorum, psikolojik şiddet görüyorum diyorum bu sebepten evlilik bitme diyorlar.
Ya toplum olarak ne zaman bu kadar aşağlanmayı normalleştirdiniz. Yazık çok yazık.. siz kendinize değer vermiyorsunuz ki erkeklerden değer görün.
Ben sizi takdir ettim ve haklı buldum. Siz zaten eşiniz yanınızda olduğu için çaba sarf edıyormuşsunuz ve artık eşinizden bu desteği bulamayınca, çabalamak için bir sebebiniz kalmamış. Evet herkes sorun yasıyor, bende yaşadım lakin eşimin bu süreçte yanımda değilde karşımda olduğunu hissetseydim. Bu evlilik biterdi. Kolay değil, insan çok yıpranıyor gerçekten.
Hep kendinden vermek, hep kendi karakterini bastırmak, kocamın gözüne nasıl girerim, kaç takla atsamda eşim benım yanımda olsa, kvye nasıl yalakalık yapıp ardından entrika çevirsemle ömür geçiremez herkes. Bir çoğunuzun o taktik diye söylediği yuva kurtarıcı tiyatroyu herkes sizler kadar başarılı oynayamayabilir. Ses çıkartmayarak, sorunları örtüp, tartışmayınca mutlu evliliği olduğunu sanmıyordur konu sahıbı, bazıları gıbı. Neden bu kadar yadırgandı konu sahibi? Bazılarının cesaret edemediğini yapıyor çünkü. İlla dayak yemeyi, hakaret işitmeyi, aldatılmayı beklemıyor dıye suç mu oldu? Bundan sonra ister evlenır ister evlenmez bu kımseyı bağlamaz.
Yok arkadaşım çekilmiyor. Adamı, evliliği fılan bırakıp yaya halde çığlık atarak koşmak isteyecek kadar insan sıyırabiliyor. Eş yanında değilde, karşında olup derdine dert bindiriyorsa silip atacaksın tabi ki. Eşin seni mutlu etmek için uğraşmıyor, evliliği kurtarmaya, bişeyleri düzeltmeye uğraşmıyorsa sende uğraşmak zorunda değilsin. Mutsuz bır evliliği sürdürmek başarı değil. Bir önceki konunu okumuştum ama yazmamıştım. Net, çizgileri belli bir insansın, bir duruşun var. Sana ne iyi gelecekse onu yap. Çok boşanma konusu okudum burada, en içten ve çok isteyerek yazıyorum, mutlu ol.
Cok cok katiliyorum
Toplum kafasi kadin alttan alsin, kadin yuvasi bozulmasin diye ses etmesin, kadin yuvasi dagilmasin diye her careyi arasin kendini paralasin....o sirada erkek orali olmasin. Ortada bir evlilik, yuva varsa hem kadinin hem erkegin, problem neyse 2 taraf da cabalamali. Erkeklerde hicbir caba yok hicbir konuda. Kadinlar koca koca diye kendilerini pacavra ediyorlar.
Ben de konu sahibesi gibi dusunuyorum, dunyaya 1 kere geliyoruz. Surekli dirdir cekecegime kosemde kafami dinlerim ohhh mis.
Sizi o kadar iyi anlıyorum ki...
Aynı süreçteyim.. Mutlaka yaşadıklarımız aynı değildir ancak sonuç aynı; boşanıyoruz...
Ne hayallerle yola çıktık oysaki.. Ne emeklerle uğraştık yuvamızı kurmak için.. 1 değil 2 değil 6 senemizi beraber geçirdik.. Çabaladık, didindik, sabrettik, azmettik.. Belkide beraber büyüdük, beraber olgunlaştık.. Ama olmayınca olmuyor maalesef..
Sevgiden daha kıymetli şeyler varmış yaşadıkça öğrendim.. Saygı gibi, anlayış gibi, hoşgörü gibi, değer görmek gibi.. Sevgiden ölsen bitsen bile arada saygı olmayınca, anlayış hoşgörü olmayınca, değer göremeyince soğuyosun, tükeniyosun, tüketiyolar o sevgiyi..
2 hafta oldu ailemin yanına geleli.. İlk 2-3 gün çok ağladım, aileme baktıkça ağladım, tv'ye baktıkça ağladım, söylenen her söze ağladım.. Sonra farkına varmaya başladım haketmeyen insanlar için tek bir gözyaşıma değmeyeceğini..
Şuan teyzemde kalıyorum, ailemin evine gitmedim çünkü hazır hissetmedim ailemin evine gitmeye.. yalnız kalamıyorum.. Kalmıyorum.. Annem her gün geliyo yanıma.. Kadınlar kulübünde bol bol konu okudum, okudukça güç buldum.. Çünkü benim durumumda olan yani boşanan ve yeniden başlayan kadınları okumak rahatlattı beni..
Mutlaka insanlar konuşucaklar, insanlara konuşmak için konu lazım zaten.. Ağızları torba değilki büzesin.. Fakat umurumda değil benim.. Biliyorumki bir süre sonra beni unutup konuşacak yeni bişeyler bulacaklar..
Ben sizinde kendiminde şanslı olduğumuzu düşünüyorum çnkü ortada çocuk yok.. Şayet gebe olsaydık o aileden ömür boyu kurtulamayacaktık.. Boşansak dahi ortak bir bağ olacaktı..
Çok şükür çalışıyoruz, maddi özgürlüğümüz var.. İnsan evde boş kaldıkça kafayı yiycek gibi oluyo.. İş yerinde en azından kafamız dağılacak (raporluyum, henüz başlamadım çalışmaya)
Çok şükür ailemiz destek.. Anneniz babanız 'dön kocanın yanına' deseydi yada 'biz sana evlenme demiştik şimdi niye geldin' deseydi herşey çoook daha zor olurdu..
Demem o ki şanslarınızın farkına varın sizde..
Evet az bi zaman değil, en güzel zamanlarımızı değmeyen kişiler için heba etmişiz ancak acı da olsa büyük tecrübe kazandık.. Bu saatten sonra kime nasıl davranmamız gerektiğini biliyoruz, aynı hataları tekrar etmiycez..
Hayat mutsuz olmak için çok kısa... Lütfen olumsuz düşünmeyin 'bi daha evlenmem, çocuğum olmaz' diye sakın sakın düşünmeyin.. İkinci defa evlenip mutlu, huzurlu olan okdr çok insan varki:)
Herkesten önce biz değerliyiz.. Biz önemliyiz.. Bugünlerde geçicek ve biz hayatımıza tertemiiiiz bir sayfa açarak devam edicez..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?