bazı köpek sahibi arkadaşların yorumunu okudum...gelmezse gelmesinler,umrumda değil,onun için oğlumu kızımı kapatamam,yada ben gidince onlara diyormuyumki çocuğunuzu başka odaya kapatın vs vs...yerimsenibenya arkadaşlar bunları onlara karşı duyduğunuz derin sevgiden söylediğinizi biliyorumda,biraz aşırıya kaçmamış mı bu yorumlar...yerimseniben kaç arkadaşınızın çocuğu tarafından ısırılmak korkusu yaşadınız...veya kaç arkadaşınız çocuğu size dişlerini çıkarıp hırlayarak,suratınıza karşı kıyameti kopararak havlamıştır:roflol:insanların sizi seviyor olması ve evinize gelmesi hiç mi bir anlam ifade etmiyor...sizi çok seviyordur,hayvanınıza karşıda değildir ama gelgelelim korkuyordur..korkabilir çok doğaldır...:sm_confused:bakın benim adı beji olan bir iskoç seterim vardı...daha doğrusu erkek kardeşimin bir gün dank diye daha gözü açılmamışken getirdiği dünyalar tatlısı bir bebekopuyorumnanaktan annesini arıyor ve sürekli ağlıyordu...içim kıyılıyordu ona...o bana,ben ona aşık oldum:asigim:...annem işe gittiği için gece ağlamasından uyuyamıyor onu bahçeye atacak diye korkumdan ki banyoda ona sandıkta minder ve örtülerle bir yer yapmıştık...annem eve işer felan diye oraya izin vermişti ancak...ne ise annem yatınca eski yün hırkamı giyerdim onuda sarardım altını felan üstüme işemesin diye burnunu koltuğumun altına sokar sabaha kadar orda uyuturdum onu...çünkü ancak orda susuyordu aşkım:asigim:biz< onunla gerçekten ana_oğul gibi olmuştuk...hatta ilk annelik heyacanımdı o benim diyebilirim....o banyoda kapalı kalacak diye gemzmelere bile gitmez olmuştum...çünkü eve salamıyorduk annem çok sevmesine rağmen izin vermiyordu...evimiz koca bahçe içinde idi ama bahçede de çalarlar zarar verirler diye bırakamıyordum çünkü küçücüktü henüz...ne ise büyüyünce ona bahçede saray yavrusu gibi bir yuva hazırladık...ama yavrum kapıyı açık bulduğu an evin içine kaçardı...av köpeği yetiştirecekti güya kardeşim....ama nerdeeeee sayemde o kendini evin prensi olarak gören,şebek mi şebek,oyuncumu oyuncu sevgi arsızı bir yaratık olmuştu...her hafta 2 kere annem onu banyoda şampuanlarla yıkardı(tabii banyoda kıyametler kopardı o başka:roflol:)sonra ben onu havlusuna sarar bir güzel kurular,saç kurutma makinesiyle tüylerini tarayarak kuruturdum mest olur kendinden geçerdi yavrum...vitaminleri,beslenmesi ve veteriner kontrolleri eksiksiz yapılırdı...kuzguni siyah pırıl pırıl dalgalı tüyleri vardı...o kadar temiz bir hayvandıki asla çamura toprağa yatmazdı...kameriyede bir minderi vardı sadece ona uzanırdı...çok sevgi dolu,laf sözden anlayan terbiyeli fakat çok oyuncu ve hiperaktifdi ...maalesef bu yüzden onu yanlış anlayıp korkanlar çok olurdu...hatta o dönem kızkardeşim kolejde okuyordu sadece yazları geliyordu...o bile ondan korkuyor bahçeye tek çıkamıyordu çünkü şebeğim onunla oynamak için üstüne sıçrıyor,hızla üstüne koşuyordu kızkardeşimde elinde olmadan korkuyor kaçıyordu...bebeğimde onunla oynuyor zannedip peşinden koşuyordu bahçede kızıl kıyamet kopuyordu:roflol:...sadece elimden yerdi,kimseden birşey yemezdi...onu bırakıp bir yere gidemezdim yokluğumu hissedince yuvasına kapanıyor birşey yemiyordu...ve bana küsüyordu gönlünü alıncayada kadar da yaptığı kaprisleri görseniz içinize sokasınız gelirdi....diyorum ya aslında ilk çocuğum oydu benim...sonra kaybettim bebeğimi...mafoldumben...konu uzadı ama nasıl bir hayvan sevgisi ve birlikteliği yaşadığımı bilmeniz lazımdı şimdi anlatacağım şey için...belki beji nin yüzünden oldum olası köpekleri çok severim...onların bakışları gözleri içimi ısıtır...çok sevdiğim bir ablam,arkadaşım var...birgün eşi eve bir terier getirdi...iki çocukları okul için evden ayrılmışlardı o onlara hayat kaynağı oldu...gelgelelim çok kıskanç ve asabi bir hayvandı...öyleki karı koca yı bile birbirinden kıskanıyordu...sırf eşinin yanında yatarken onu indirip,kendi uzandı diye arkadaşımı bile ısırmıştı birgün:1ninca:çok akıllı,her denileni anlayan bir hayvandı...ama eve biri geldimi huzur vermiyordu...ben ilk zamanlar kıyamadığım için başka odaya kapatılmasını istemedim ama arkadaşımla konuşmama bile izin vermiyordu...arkadaşıma cevap vermek için ağzımı açsam,(tam karşımdaki koltuğa otururdu) benim ağzımı açtığımı gördüğü anda dudaklarını geri çeker dişlerini çıkarır,tehditvari birşekilde hırlardı,onu takmayıp iki kelimemi ettim suratıma karşı havlayıp kıyameti koparıyordu...herkese öyle idi...eee bende bir zaman sonra artık korkmaya başladım,sahibini bile ısırdığına göre benide ısırabilirdi sonuçta...sonuçta bende gidince artık salona bırakıp kapıyı kapatıyorduk...yoksa huzur vermiyor:sm_confused:ama o kapı kapatılırken öyle bir bakıyordu vicdan azabı çekiyordum..."özür dilerim can'cığım ama ne yapayım"derdim...arkadaşımda "evet can ben seni çok seviyorum,ekrulumda seviyor ama sen onu korkutuyorsun,kötü çocuk oluyorsun o yüzden orda oturacaksın"derdi...ve bizi anladığından çok emindim...eve girerken"caaann baş belan geldi,salona tayinin çıktı"diyerek girerdim....can'ı birkaç ay önce üre'den kaybettik..çok üzüldüm gerçekten üzüldüm...arkadaşım ve eşi kahroldular...şimdi bir tane kızları var...yeni aldılar şu maske filmindeki köpeğin cinsindenmiş...henüz tanışma fırsatım olmadı kendisi ile,ama arkadaşım bu asabi değil insan canlısı ve çok oyuncu diyor...anlaşacağınıza eminim dedi...
gelmek istediğim nokta şu: eğer arkadaşımda bana sizin gibi davransa çok üzülürdüm...işte ben köpek yetiştirmiş o sevgiyi tatmış ve almış bir insan olduğum halde,can'dan korkuyordum bunun önü arkası yok hiç bir art düşünce yok :sm_confused:ama böyle bir gerçek vardı işte...şimdi arkadaşım bunun için bana kızıp evini kapatması sizce nahoş olmazmıydı...kaç yıllık dostum,ablam arkadaşım o benim...hayvanından korkuyorum diye benimle veya çevresinde severek görüştüğü diğer dostlarını dışlaması olacak şey mi??? sevgi uğruna yapıyorsanız bunu,dostlarınıza hiç mi sevgi duymuyorsunuz?çocuklarından haz etmediğiniz arkadaşlarınızla ilişkinizimi kesiyorsunuz...yada onlar sizlerle....eğer birgün bahçeli eve geçersem ilk işim en az iki tane köpek edinmek olacak...ama evde bakamam..bu kadar sevmeme rağmen...ama bakanıda niye evde bakıyor asla demem:sm_confused
sevgiyi bildiğim için sonsuz saygım var....ama ben yapamam...konuyu temizlik ve hijyenden ele almıyorum şüphesiz onlara çok temiz bakıyorsunuz çünkü çok seviyorsunuz...sevdiğinizin hiç bir şeyi size iğrenç veya pis gelmez....eşlerimizle öpüşürken onun ağız salgısının bizim ağzımıza bulaştığı aklımıza bile gelmez değil mi?? ama başka bir adamla öpüşmek ve salgısını düşünmek iğrençtir:bbo:yada çocuğunuzun altını açıp kakasını temizlerken size itici gelmez hatta iğrençliği aklınıza bile gelmez...seve seve temizler ohhh yumaklar gibi yapınca birde yumulup öpersiniz her yerini:asigim:ama size ait olmayan bir çocuğun kakası size iğrenç ve itici gelebilir....:sm_confused:işte buda aynı şey emin olun...yani sizin hayvanınızın herşeyi size doğal ve hoş gözükebilir ama herkese öyle gelmeyebilir...kendi hayvanınızın yaptığı kakayı eldivenle alıp atabilirsiniz...ama başka bir hayvanın yaptığı kakayı eldivenle bile dokunup atmak istemezsiniz...
arkadaşlarım sevgilerinize sonsuz hürmetim var...ama sapı samanı karıştırmayın...çevrenizde,dostlarınızda lazım size...tek bir sevgiye odaklı veya tek bir sevgiyi her sevginin üstünde tutarak yaşamak aynı türde olduğunuz canlılar acısından bile sağlıklı değil...:umursamaz:ayrıca hayvansever bir insan,insanlarıda sever ve değer verir bence....ayyy ne ise hayli uzattım...hem hayvanlarınızla,hem dostlarınızla sevgi ile kalın...opuyorumnanaktan
/FONT]
