Cok merak ettim kac yasinda acaba eşiniz? Cunku bu kadar sığ dusunen eşini,ailesini koruyamayan savunamayan ya ergendir yada tılsımlı bir delidir..hayir bide bebek var tam bir aile olacakken neyin savasi bu?? Yuva kurmak bukadar zorken yikmak bu kadar kolaymı? Görümcelerin de ayri bir divane...ne diyeyim ALLAH hayra cikarsin sonunuzuMerhabalar, 9 aylık evli 5 aylık hamile bir kadınım. Severek evlendik zorluklarla fakat kıymet bilmedi. 2 gün önce herkesi topladık bitircem dedim, inanmadı hiçbir zaman gidicegime sevgime o kadar güvendi ki. Ben benimle ilgili şikayetlerini anlatır sanırken Bi sürü iftira attı bana. Ablalariyla aynı binadayiz onlar ne dediyse onu dedi. Zaten aileme söyleme sebebimde sen ablamların ayaklarinin altına kurban ol demesiydi ailemi aricam yeter dediğimde bile inanmadı bana. Herkesin içinde beni ayaklar altına attı bu kimseye gitmek istemiyor benim ailemden, kendi ailesi gelince döktürüyor siz gelince Bi çay koyuyo gibi iğrenç iftiralar attı ve kimse orda biz gelinimizi biliyoruz demedi yalvardım ben öyle biri miyim diye herkes sustu. Ablası gelmiş sen bizi hiç istemedin zaten dedi titredim buz gibi oldum, ben sizi zorla eve getirmiyor muydum etrafınızda döndüm dedim ama eşimden ses çıkmadı. Deli ablası kendini yerlere attı sonra eşim bağırdı annemle babama alın kızınızı gidin dedi amcası eşime vurdu falan. Annemler çıktı ben indim aşağı kadar gidemedim o an. Büyükleri gelip benle konuştular yıkma yuvani dediler durdum eşimle tek kaldık yanıma bile gelmedi gitti uyudu ama ben o lafları hazmedemedim gece boyu oturdum ağladım düşündüm ve sabah babama geldim, beni gördü hazırlanırken sormadı bisey sırtını döndü 10 dk geçti aradı açmadım arama beni yazdım. Ben bitirdim sende ailenle mutlu ol dedim biseyler yazdı falan cevap vermedim dünden beri ne aradı ne yazdı ne de geldi bitircem nankör yalancı Bi insanmış beni koruyup savunamayacak kadar acizmis, o benim en büyük hayal kırıklığım en büyük
Kesinlikle
Umarım herşey yoluna girer ve kimse bu duruma düşmez. Bu nedir ya kimsede Allah korkusu kalmamış. Sonumuz hayrolsun. Evliliği evcilik le karıştırıyor bazı insanlar. Oyun sanıyorlar. Gelen el atıyor ve malesef genelde son durum bu şekilde oluyor. Üzgünüm.Evet bende böyle düşünüyorum bi kere bile dönüp deseydi nasılsın iyi misin diye o an yapmadın bari sonrasında yapsaydın. Sürünsün istiyorum ama hiç inancım da yok o konuda o da ayri tabi
28 yaşında zaten yaşına göre davranan biri değil pek ama keşke o iftiraları atmasaydı ne istedi ki gitmemi mi o kadar acı çekiyorum ki Allah a havale ediyorm hepsini
Ya gözümün içine baka baka herkesin içinde bu gitmek için fırsat arıyodu zaten diyen Bi adamdan sessiz sakin gitseydim herkes farklı konuscakti kim bilir daha ne iftiralar atilcakti. En azından içimi döktüm beni en son halimle hatırlıcaklar bi gorumcemin vicdan azabını hissettim ben o an yalvarislarini unutmam bana o yeter onlara
Sen dik durup bebegin icin bile olsa barisma yolunda gözükmezsen olur.Ne ailen ne sen kesinlikle aramayin sessiz kalin.Onun burnunu iyice sûrt ayrica birak ailesiyle kalsin kurban etmek falan bu lafi ona yedirmelisin he ters mi tepki bir sey olmaz kayip degil zaten kurtuldugun olur
Allah dusurmesin inanin o an akil tutulmasi oluyor.Bir ara evlilikte yasanmisliklarin yaninda aman yuvam yikilmasin diye sineye cekmekten kisi kendini cayin yanina sunu yaptim aaa hosgeldin dedim ya da cok inandigi hislerini bile ispatlamak icin yeminler ederken bulabiliyor kendiniAmacım hamile bir kadını üzmek değil. Tabii ki kimse böyle bir duruma düşmesin dilerim. Ancak konu sahibi kendini ailesi gelince çayın yanına daha çok şey hazırlayıp, eşinin ailesine öyle yapmadığı iddia edildiğinde dahi bu büyük bir iftira; öyle bir şey olmadı diye kendini savunuyor. Kendini "ayaklarına kurban ol" denen kişilere kanıtlamanın peşinde ve onlara yalvardığını kendi ağzıyla söylüyor. Bu kendine kötülük etmek değil de nedir?
Kendine değer vermeyene kimse değer vermez bence. Anne babalarımız bizi birilerinin ayaklarına kurban olalım diye yetiştirmedi. Konu sahibi gelin beni alın diye çağırdığı anne babayla bile ilk etapta korkusundan gidemiyor. Siz düşünün, anne olarak mutsuzum anne gel beni al diyen evladınızı almaya gidiyorsunuz, bir sürü olay çıkıyor ve o evlat sizinle gelmiyor; üzülmez miydiniz? Eş ailesine yalvaran konu sahibimiz kendi arkasında duran anne babaya herkesin içinde saygısızlık etmiş oluyor.
Bebek var diye gidememe durumu maddi imkansızlık yaşayan; anne babası da destek olmayan kişiler için belki anlaşılabilir olabilir (bence yine de o bebeği daha sağlıklı bir ortamda yetiştirmek için işe girilmeli durum bir şekilde düzeltilmelidir) ama konu sahibinin ailesi de arkasında. Bebek kararı çok zor alınması gereken bir karar. Dünyanın binbir türlü hali var; konu sahibinin eşi ölebilirdi de. Her zaman "bu çocuğa yalnız da bakabilir miyim?" Diye düşünerek karar alınmalı bence. Kaldı ki bu kadar cümbür cemaat yaşanan bir evlilikte her şey yolunda olsaydı da zorluk çıkardı.
İlişki iki kişiliktir, öyle yaşanmalıdır diye düşünüyorum.
Hee sonrasinda ben ne aptalmisim hee dedigin gibi ne olacak??? diye heybetinle ayaga kalkiosun daa bunlari da yasamis oluosun.Konu sahibi ailen arkanda oyle adamla o binada olmazz.Ailesini atmaz ama sizide ayaklar altina atmasina izin vermeyin.İnanin siz kendinize saygi duyarsaniz,sınırlarıniz olursa kimse cesaret edemez.Aksi durumda gümbür gümbür gelirler
Valla bilemiyorum gerçekten istemezsen olmuyor. Ben 1 yıldır evliyim, eşimden eminim, gayet mutluyum ama maddiyat ve yaşımın gençliği bir yana hala erken olduğunu düşünüyorum. Ve her türlü kazaya önlem alıyorum. Çünkü gerçekten istemiyorum. Ama olan olmuş sizin için. Bundan sonrasında güç kuvvet dilerim.
Allah dusurmesin inanin o an akil tutulmasi oluyor.Bir ara evlilikte yasanmisliklarin yaninda aman yuvam yikilmasin diye sineye cekmekten kisi kendini cayin yanina sunu yaptim aaa hosgeldin dedim ya da cok inandigi hislerini bile ispatlamak icin yeminler ederken bulabiliyor kendini
İşte o manipülasyondan kurtulup sakin kafayla düşünmek gerek ki "Ben ne yapıyorum yahu?" Aydınlanması daha çabuk yaşansın. Yoksa yeminler edip ikna etmeye çalıştıkça tepesine daha çok binerler.hayır tabiki sürünsün istiyorum beni sevdiğini duymak hissetmek istiyorum
ailemle nasıl gidebilirdim o an korktum daha kötü şeyler olmasından ve beklemek istedim belki eşim gelir af diler diye düşündüm ama yapmayınca gitmeye karar verdim
Evet savundum çünkü kendimi yalnız caresız hıssettım herkes farklı karakterdedir keşke bende hiç uğrasmasaydım cunku herkes aslında gerceklerı bılıyordu.Amacım hamile bir kadını üzmek değil. Tabii ki kimse böyle bir duruma düşmesin dilerim. Ancak konu sahibi kendini ailesi gelince çayın yanına daha çok şey hazırlayıp, eşinin ailesine öyle yapmadığı iddia edildiğinde dahi bu büyük bir iftira; öyle bir şey olmadı diye kendini savunuyor. Kendini "ayaklarına kurban ol" denen kişilere kanıtlamanın peşinde ve onlara yalvardığını kendi ağzıyla söylüyor. Bu kendine kötülük etmek değil de nedir?
Kendine değer vermeyene kimse değer vermez bence. Anne babalarımız bizi birilerinin ayaklarına kurban olalım diye yetiştirmedi. Konu sahibi gelin beni alın diye çağırdığı anne babayla bile ilk etapta korkusundan gidemiyor. Siz düşünün, anne olarak mutsuzum anne gel beni al diyen evladınızı almaya gidiyorsunuz, bir sürü olay çıkıyor ve o evlat sizinle gelmiyor; üzülmez miydiniz? Eş ailesine yalvaran konu sahibimiz kendi arkasında duran anne babaya herkesin içinde saygısızlık etmiş oluyor.
Bebek var diye gidememe durumu maddi imkansızlık yaşayan; anne babası da destek olmayan kişiler için belki anlaşılabilir olabilir (bence yine de o bebeği daha sağlıklı bir ortamda yetiştirmek için işe girilmeli durum bir şekilde düzeltilmelidir) ama konu sahibinin ailesi de arkasında. Bebek kararı çok zor alınması gereken bir karar. Dünyanın binbir türlü hali var; konu sahibinin eşi ölebilirdi de. Her zaman "bu çocuğa yalnız da bakabilir miyim?" Diye düşünerek karar alınmalı bence. Kaldı ki bu kadar cümbür cemaat yaşanan bir evlilikte her şey yolunda olsaydı da zorluk çıkardı.
İlişki iki kişiliktir, öyle yaşanmalıdır diye düşünüyorum.
evet bende böyle düşünüyorum onların gözünde ağlak gözüktüm yeterince pazar gününe kadar beklicem ve sonra adliyeye gidicem ki net olduğumu duygusallıktan cıktıgımı anlasınlar ne yazık ki onu seviyorum biz cok zor evlendik cok sevdik biliyorum ki o pislik ailesi etkiledi onu ama ne olursa olsun hazmedemedim ve dediğimi yapıcamHerkeste niye bebek yaptın demiş olmuş bitmiş yarasına neden tuz basıyorsunuz . Ablalarıyla görüşmemek ve uzağa taşınmak kaydıyla kabul et dönmeyi bir iki gün bekle baktın ses yok koşa koşa boşanma dilekçesi gönder evine ciddiyetini anlasın hatta yasak değilse boşanma dilekçesini fotoğrafını cek ve whatsapp durumda paylaş "ohhh be kurban kesicem keyfime yok diyecek"yaz paylaşböyle ağlak aciz durma onlar ertesi gün gezmeye gitmiş utanmadan, biraz dik duruşlu kararlı ve kurtulacağım mutluyum pozları ver
aynen işte eşimin tek güzel kelimesini bekledim ama yok, görümcelerle bir olmustu sanki beni yermek için. su an calısıyorum zaten muhasebeciyim kendime ve aileme güveniyorum hatta daha güzel yetişir biliyorum ama ilerisi için psikolojisini dusundukce ıcım parcalanıyo sonucta onun bi sucu yoktu ki bizim keyfimizden varoldu o masum bebeğimin hissetceklerinden kendimi suçlama fikri bitiriyo beni
